NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คืนพระจันทร์เต็มดวงนั้นฉันถูกลากเข้าป่า

    ลำดับตอนที่ #8 : พระจันทร์ดวงที่ 8

    • อัปเดตล่าสุด 2 ม.ค. 67


    แรงกระแทกตัวอย่างไร้ซึ่งความปรานีจนจุกท้องน้อยปลุกร่างบางออกจากความฝัน

    ซินดี้ได้สติผลักร่างกายหนาที่แนบชิดในท่วงท่าล่อแหลมออก แต่เขายังคงกอดรัดเอวบางแน่นพร้อมตอกตัวเข้ามา ใบหน้าของชายหนุ่มซุกลงที่ต้นคอสวยสูดดมกลิ่นหอมที่ปลุกสัญชาตญาณสัตว์ป่า

    ความเสียวซ่านจากแรงขับเคลื่อนทำเอาร่างกายบางไร้เรี่ยวแรงไหลโอบซบกายหนาที่ขยับเคลื่อนไหวจนตัวโยก

    ชายแปลกหน้าที่คิดว่าเป็นเพียงความฝันตอกตัวตนเข้ามาอย่างดุดัน สองเสียงหอบหายใจผสมเคล้ากันสร้างบรรยากาศเร่าร้อน

    ชายหนุ่มดันตัวออกเล็กน้อยก่อนจะก้มจับท่อนเนื้อที่มีเส้นเลือดโป่งนูนของเขาจ่อที่รอบแยกกลีบสวยแล้วค่อยๆ ดันเข้ามา แต่ดันมาได้เพียงแค่ส่วนหัวมนก็ถอดออกแล้วค่อยๆ ดันเข้ามาใหม่ ทำแบบนั้นซ้ำๆ

    "อ๊ะ" เสียงหวานครางลั่นอย่างทนไม่ไหว

    มือบางยกขึ้นจับที่บ่าแกร่ง เล็บจิกลงที่เนื้อแขนแน่น

    เสียงหอบหายใจถี่สองเสียงดังประสานท่ามกลางเสียงแมลงในป่า

    กรอบหน้าของชายตรงหน้ามีหยาดเหงื่อไหลริน มือของเขาจับที่ท่อนเนื้อสั่นเทา ดูเหมือนเด็กหนุ่มที่กำลังลองผิดลองถูก แววตาสีแดงรูบี้ที่จดจ่ออยู่กับกิจกรรมก็ทำเอาน่าหลงใหลจนเธอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสถานการณ์ตรงหน้า

    ซินดี้ปัดมือของชายหนุ่มออกก่อนจะผลักร่างหนาให้นอนลงโดยที่เธอตามขึ้นไปคล่อม

    ดวงตาคู่สวยมองมาอย่างตกใจ ก่อนจะส่งเสียงครางทุ้มต่ำออกมาเมื่อเธอกดกลีบสวยกลืนกินท่อนเนื้อใหญ่เข้าไปจนสุดโคนรวดเดียวโดยที่ไม่ให้เขาตั้งตัว

    "อ๊าา"

    ร่างบางเริ่มขยับในจังหวะเนิบๆ ด้วยความใหญ่ทำให้ต้องใช้เวลาปรับตัวสักพัก ชายหนุ่มใต้ร่างมองมาด้วยหยาดน้ำตา ริมฝีปากอมชมพูกัดเม้มจนมีเลือดซึมออกมา

    ร่างกายบางที่มีเหงื่อซึมหยุดจังหวะร้อน ใช้นิ้วลูบไปที่ริมฝีปากบางให้เขาผ่อนคลาย แล้วโน้มตัวลงไปกดริมฝีปากสวยกลืนกินหยาดเลือดที่ไหลซึม

    ชายหนุ่มมีท่าทีงงงวยกับการจูบที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน แต่ก็พยายามยื่นหน้ารับอย่างไม่ขัดขืนเหมือนจะอยากลองอีกครั้ง เห็นดังนั้นก็ยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของหญิงสาว ซินดี้ใส่ลิ้นดุนดันริมฝีปากชมพูให้เปิดออกก่อนจะละเลงกวาดไม่ให้เสียชื่อที่ฝึกมาเกือบยี่สิบสามปี

    ชายหนุ่มจากที่ตอนแรกเป็นฝ่ายถูกชิมจนอิ่มหนำ ก็เปลี่ยนเป็นฝ่ายชิมขึ้นมาบ้าง ลิ้นร้อนของเขากวาดหาความหวานอย่างกระหาย จนซินดี้ต้องดันเขาออกเพราะหายใจไม่ทัน

    "อื้ม"

    เขาส่งเสียงไม่พอใจ แล้วพยายามดึงหน้าของเธอให้ก้มไปให้เขาดูดความหวานเหมือนเดิม

    "ใจเย็นสิ"

    ชายหนุ่มดูจะไม่ฟังเธอสักนิด จนเธอหยัดตัวขึ้นตรงแล้วขยับสะโพกช้าๆ

    "อึก"

    "ของนายคับร่องฉันไปหมดแล้ว อ๊ะ"

    จากจังหวะช้าเนิบเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความเร็วจนคนตัวโตใต้ร่างส่งเสียงคำรามลั่น

    "อ๊า!"

    "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"

    ของเหลวสีใสที่ถูกเสียดสีจนเปลี่ยนเป็นฟองเล็กเอ่อล้นอาบลำเนื้อสีอ่อนที่กำลังเด้งสู้แรงขย่มจากหญิงสาวด้านบนจนเกิดเสียงลามกไปทั่วโพรงไม้

    "อ๊าย"

    หญิงสาวที่ปลดปล่อยออกมาแล้วตัวเหลวหมดแรงลงซบอกขาวแน่น ชายใต้ร่างที่ความรู้สึกวูบวาบยังไม่จบกับกิจกรรมที่หญิงสาวได้ทิ้งไว้จึงจับเอวเล็กแน่นแล้วยกสะโพกตอกตัวรัวจนหญิงสาวบิดไปมา

    "อ๊าาา เดี๋ยวก่อน ช้าลงหน่อย"

    ซินดี้ใช้มือยันหน้าท้องแข็งเป็นลอนสวย จังหวะรักที่ถี่ยิบจนลืมหายใจ

    ไม่กี่อึดใจรู้สึกถึงบางอย่างที่เข้ามาปะทะกับผนังมดลูกจนอุ่นวาบ ความรู้สึกอุ่นที่พุ่งเข้ามา ทำเอาร่างบางเสร็จอีกรอบ

    ร่างหนาใต้ล่างหอบหายใจด้วยความเหนื่อยแขนข้างหนึ่งพาดปิดตาเขาไว้ ผมสีขาวยาวสยายยุ่งเหยิง ก่อนที่จะยกแขนออกปรากฏใบหน้าหวานที่หันมองหญิงสาวผู้อยู่เหนือตนเล็กน้อยแล้วหลบสายตาด้วยดวงตาที่เหมือนมีน้ำเอ่อคลอ

    ชายตรงหน้าทำเหมือนจะร้องไห้ นี่เธอข่มขืนผู้ชายรึไงกัน เมื่อกี้เขายังตอกเอวสวนเธออยู่เลย

     

    เมื่อเสร็จภารกิจแล้วเหมือนสติสัมปชัญญะของซินดี้กลับมามากขึ้น

    นี่เธอทำอะไรลงไปเนี่ย

    ยอมรับว่าเธอก็เป็นคนรักสนุกคนหนึ่ง แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่มีอะไรกับคนแปลกหน้า อย่างน้อยก่อนจะเยเย้ก็ต้องทำความรู้จักถามชื่อกันสักหน่อยแต่นี่กับคนแปลกหน้าที่ไม่รู้แม้แต่ชื่อแถมยังสดกันเนี่ยนะ อยากจะหยุมหัวตัวเอง

    เส้นผมสีขาวสว่าง ผิวขาวซีด ดวงตาสีแดงสดสะท้อนกับแสงจันทร์ ทุกองค์ประกอบเข้าเครื่องหน้าดูหล่อเหมือนไม่มีอยู่จริง ทำไมพึ่งมาสังเกตกันว่าคนที่เยเย้ด้วยตั้งนานสองนานยังไงก็ดูจะไม่ใช่คนปกติสักนิด

    จะบอกว่าคอสเพลย์เหรอ แล้วจะมาอยู่อะไรในป่าแบบนี้กัน

    หรือเขาจะเป็นผี วิญญาณ ปีศาจที่อยู่ในป่าแห่งนี้!

    เมื่อคิดวิเคราะห์ร่วมกันแล้วเป็นไปได้มาก

    ซินดี้กลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้ ตอนนี้เธออาจจะเจอดีในป่าเข้าให้แล้ว แต่ผีป่าแบบไหนกันที่หลอกได้เสียว...ไส้ขนาดนี้

    "โอโฮอูบูนู กูกิววะโพโจ"

    "ห๊ะ"

    ภาษาประหลาดที่หลุดออกมาจากปากของชายแปลกหน้าทำให้เธอขนลุกซู่ มันไม่ใช่ภาษาในโลกที่เคยได้ยินด้วยซ้ำ

    "อาลูคูเอเวนอ"

    ซินดี้ลุกถอยหลัง แต่เหมือนจะเป็นเอฟเฟคจากกิจกรรมก่อนหน้าทำให้ขาสั่นอ่อนแรงจนเซและกำลังจะหงายหลัง

    ตุบ

    ชายหนุ่มผิวขาวเผือกคู่กรณีดึงเธอไว้จึงกลับมานั่งทับตักแกร่งที่เดิมแทนแต่เหมือนจะแรงไปหน่อยทำเอาเขาจุกไม่น้อย

    "อูบูนู"

    เขายังไม่หยุดพ่นภาษาประหลาดใส่แล้วกดหน้าของเธอเข้ากับหน้าอกเปลือยเปล่าของเขา ซินดี้พยายามรั้งไม่ให้โน้มตัวไปที่ชายหนุ่มแต่สู้แรงไม่ไหว

    "อึก"

    เธอกัดที่จุกสีชมพูที่หน้าอกเขา เขาพลิกตัวเธอลง ให้นอนราบกับพื้น

    ริมฝีปากปล่อยจุกชมพูอัตโนมัติ น้ำใสยืดเป็นใยบางๆ

    ซินดี้ยกมือขึ้นเช็ดปากก่อนจะดันตัวออกแล้วถีบยอดอกชายตรงหน้าจนเขากระเด็นไปไกลติดผนังโพรงไม้ เศษฝุ่นเศษไม้เล็กๆ ร่วงเต็มพื้น เธอตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้าไม่น้อย เธอไม่ได้มีแรงขนาดนั้นสักหน่อย ทำไมชายร่างใหญ่กว่าตัวเธอถึงกระเด็นไปได้

    แต่ใช่ว่าจะต้องมานั่งหาเหตุผลตอนนี้ การเจอคนแปลกหน้าในป่าครั้งนี้ไม่เหมือนที่จินตนาการไว้ เขาไม่ใช่คนหรือหน่วยงานที่เข้ามาช่วยเหลือเธอ แต่เขาดูเหมือนกลุ่มคนจากลัทธิประหลาดที่จับตัวเธอมาบูชายัญ แม้จะต่างแต่ก็มีความคล้ายอยู่ดี

    ซินดี้จึงเลือกที่จะคว้าเสื้อผ้าเปิดประตูก่อนจะรีบวิ่งออกไปทั้งที่ตัวเองล่อนจ้อน

    วิ่งพลางมองย้อนไปข้างหลังก่อนเงยมองทางข้างหน้า

    แต่แล้วสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าของเธอก็ทำเอาเข่าอ่อน

    ดวงจันทร์สีขาวนวลขนาดใหญ่อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนลอยเด่นอยู่ตรงหน้าจนน่าพิศวง และมันไม่ได้มีดวงเดียว ตรงหน้ามันมีดวงจันทร์ถึงสองดวงเคียงคู่กัน

    ร่างกายอ่อนแรงล้มลงไปนั่งกับพื้น เสียงพุ่มไม้เคลื่อนไหวดังขึ้น กระต่ายตัวยักษ์สีขาวพุ่งตัวแหวกพุ่มไม้มาที่ร่างบางอย่างรวดเร็ว ก่อนที่มันจะแปรเปลี่ยนเป็นคน

    "กรี๊ดดดด"

    เสียงภาษาประหลาดดังเข้ามาในหัวของหญิงสาว ลมหายใจเริ่มติดขัดแล้วทุกอย่างก็ดับมืดลง

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×