แม่มดจอมป่วน (อ้นรีน)

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

ณ เมืองเวทมนต์ ...

เชอรีน...  เสียงของแม่เรียกฉัน

คะมีอะไรคะแม่

แม่ขอคุยด้วยหน่อย

คะแม่เดี๋ยวหนูตามไปคะ แม่มีอะไรนะฉันคิดในใจทำไมถึงไม่เข้่ามาคุยในห้อง ฉันเก็บตำราเวทมนต์ก่อนจะจะหายตัวลงไปข้างล่าง แต่ก็งงเพราะว่ามีคนอยู่ข้างล่าง คนนั้นคือลุง ตาก้าพ่อของ เนกาโต้ นายนั้นตามจีบฉันอยู่ น่ารำคานชะมัดพวกแม่มดชอบนายนี่กันเยอะแยะเพราะพ่อนายนี่เป็นพ่อมดที่มีชื่อเสียงใหญ่โต แต่ทำไมนายนี่ต้องมาชอบฉันด้วยนะ เซงเป็นบ้า -..-

สวัสดีคะคุณลุง ตาก้า ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้อย่างเป็นมิตร :)

สวัสดีจ้ะหนูเชอรีน โตเป็นสาวแล้วนะลุงไม่เจอซะนาน แถมสวยด้วยไม่น่าหล่ะเจ้าเนกาโต้ถึงได้ไม่มองสาวอื่นเลยนอกจากหนู 

พ่อพูดอะไรแบบนั้นหละ เนกาโต้แก้มแดงและเกาหัวอย่างเขินๆ 

แม่มีอะไรคะเรียกหนูลงมาทำไมหรอ ฉันหันไปถามแม่อย่างสงสัย

นั่งลงก่อนสิลูก แม่พูดเสียงเรียบ เชอรีนนี่ลูกก็อายุ18แล้ว โตเป็นสาวแล้วนะลูกควรจะมีครอบครัวที่ีดี และแม่กับลุงตาก้าปรึกษากันแล้วว่าเราจะให้้ลูกแต่งงานกับเนกาโต้ 

ห้ะอะไรนะคะ!! ฉันพูดเสียงดังมากด้วยความตกใจไม่คิดว่าแม่จะจับฉันแต่งงาน แต่หนูยังเรียนไม่จบเลยนะ แล้วหนูก็ไม่ได้ชอบนายนั้นด้วย 

เชอรีน!! แม่ทำหน้าดุหันมาว่าฉันที่พูดเรียนเนกาโต้ว่านายนั่น  แม่ตัดสินใจแล้ว ยังไงลูกก็ต้องแต่งเพื่ออนาคตของลูกเอง เชื่อแม่เหอะ 

ไม่คะ!! ฉันยินขึ้นพร้อมปฏิเสธเสียงแข็ง (เรื่องอะไรหล่ะจะมาให้ฉันแต่งงานกับคนที่ฉันไม่ได้รัก) หนูไม่แต่งแล้วหนูก็ไม่ยอมให้แม่จับหนูแต่งงานกับคนที่หนูไม่ได้รัก  เชอรีนหยุดนะ แม่พูดยังไม่ทันเจ็บแต่ฉันหายตัวขึ้นห้องมาก่อน 

โถ่ลูกคนนี้! ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะคุณตาก้าที่ลูกสาวฉันเสียมารยาทกับคุณและลูกชาย 

ไม่เป็นไรหรอกครับผมเข้าใจแก่คุณควรจะให้เวลาแก่หน่อย งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ

ห้องนอนเชอรีน..
ฉันนอนลงไปบนเตียงคิดแต่เรื่องที่แม่จะให้ฉันแต่งงานฉันจะทำยังไงดีนะ ฉันไม่อยากแต่งงานกับคนที่ฉันไม่ได้รัก เฮ้อออ T_T ฉันร้องไห้ออกมาทำไมแม่ไม่เข้าใจฉันเลย 

เชอรีน ยังไงแม่ก็จะให้ลูกแต่งงานกับเนกาโต้ให้ได้ เพื่อชีวิตที่ดีของลูกนะลูกเชื่อแม่เหอะ

เชอรีน: ฉันได้ยินแม่พูดแบบนั้นแล้วก็ยิ่งเศร้าเพราะรู้ว่าแม่ไม่มีวันเปลี่ยนใจแน่ๆ 

เช้าวันใหม่...
ฉันตื่นแต่เช้า ไม่สิอันที่จริงฉันยังไม่ได้นอนคิดแต่เรื่องที่แม่จะให้แต่งงาน ฉันร่ายคาถาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็ขี้ไม้กวาดไปที่โรงเรียนเวทมนต์ทันทีโดยที่ไม่ลงไปทานข้าวกับแม่ ก็ฉันโกรธที่แม่จะจับฉันแต่งงาน แม่นะแม่ :( 

โรงเรียนเวทมนต์
เชอรีน เชอรีน ... ทันที่ที่มาถึงฉันก็ได้ยินเสียงดิวเรียก อ่อนี่ดิวเพื่อนของฉันเขาเป็นคนดีมากค่อยช่วนเหลือฉันมาตลอด 

ดิว: กินอะไรมารึยังเชอรีน 
.......

เชอรีน นี่เชอรีน ห้ะๆ ฉันหันไปหาดิว นายมีอะไรหรอ 

ฉันเรียกเธอตั้งหลายรอบไม่ได้ยินหรอ เป็นอะไรรึป่าว เหม่ออะไร 

อื้มมีเดี๋ยวรอไปหาสมายด์ก่อนนะฉันจะเล่าให้ฟัง 

อื้มได้ๆ 

สมาย: เชอรีน ดิว สวัสดี สมายทักทายเสียงใส เชอรีนเป็นอะไรรึป่าวหน้าไม่ค่อยดีเลย สมายทักทันทีเพราะหน้าเชอรีนดูอมทุกข์มาก 

 คือ... แม่จะให้ฉันแต่งงานกับเนกาโต้ 

ห้ะ!!อะไรนะ แม่เธอจะให้เธอแต่งงานกับเนก้าโต้ ดิวและสมายพูดพร้อมกันอย่างเสียงดัง จนคนอื่นหันมามอง 

นี่พูดเบาๆหน่อยสิพวกเธอ!! 

ขอโทดๆ ฉันตกใจหน่ะ แล้วเธอจะทำยังไง ดิวถามด้วยใบหน้าเศร้า 

ฉันจะหนี  แล้วเธอจะหนีไปไหนยังไงแม่เธอก็ต้องหาเธอเจอแน่ยิ่งเนกาโต้เป็นลูกขอลุงตาก้าอีกเธอก็รู้ว่าเขาใหญ่แค่ไหนในเมืองเวทมนต์ 

ใช่ฉันรู้แต่ใครบอกว่าฉันจะหนีอยู่ในเมืองเวทมนต์หละ ฉันจะไปเมืองมนุษย์