คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พิรุณลายไฟ บทนำ 100%
พิรุลายไฟ
บทนำ
‘ผมรัุ’
เสียทุ้มนุ่มที่ระิบเอ่ยำรัริมหูบอบบาทำเอาหิสาวร่าบาที่อยู่ในอ้อมแนอเาเิอาารสะเทิ้นอาย มือาวบอบบาทุบอว้าอเาเบาๆ ในะที่นพูับหัวเราะแล้วอระับร่าบา นใบหน้าอเธอแนบไปับอแ็แรอเา
ึึ...ึึ
เสียหัวใอายหนุ่มที่เธอไ้ยินมันเ้นรัว...ไม่่าาหัวใอเธอในะนี้ หิสาวิอย่าเินอาย ่อนะเยหน้าหวานละมุนาอนเอึ้นสบับวหน้ามเ้มอเา ายหนุ่มยิ้มนิๆที่เห็นร่าบารีบหลบาเาไปทันที
‘ุรัผมบ้าหรือเปล่า?’ เสียทุ้ม้มลมาพูริมหูอเธออีรั้ทำเอาหิสาวใบหน้าึ้นสีัทันที พลาพยัหน้าหึๆเบาๆเป็นเิยอมรับ...ยอมรับว่าเธอ็รัเา...เ่นัน
‘ไม่เอา...ผมอยาไ้ยินาปาอุนี่’ เสียทุ้มเอ่ยึ้นอย่าอออ้อน แ่นในอ้อมแนลับส่ายหน้าไปมาอย่าไม่ยอมพู...แ่เธอพยัหน้ายอมรับนี่...เธอ็อายมาพอแล้ว
...เป็นผู้หิ...บอรัผู้าย...เาะไม่มอว่าเธอไร้่าหรือ?
อีอย่า...
ถ้าเารู้ ‘เรื่อนั้น’ เายัะรัเธออยู่หรือเปล่า
ร่าบาิอย่าหอยๆ ่อนะส่ายหน้าไปมานผมยาวสลวยำลับุไหมั้นีที่เธอปล่อยยาวระแผ่นหลับาระายไปมาามแรส่าย
วามเปล่ประายวูบหนึ่่อนะาหายไปอย่ารวเร็วโยที่หิสาวไม่ทันสัเ มือหนาปล่อยร่าบาอหิสาวออ้าๆ เมื่อเาิถึบาสิ่ึ้นมาไ้
‘ใ่สินะ...ผมลืมไป...ุไม่ไ้...’ ำพูอเาาหายไปทันที เมื่อมือบาเอื้อมมาปิปาเา วาลมโายแววัพ้อายหนุ่มรหน้า
‘อย่าพูแบบนี้อีนะะ...อใหุ้รู้ไว้’ หิสาวหลบาเาพลาพูออมา ‘หัวใอันมันเป็นอุ’
วามอายหนุ่มทอประายวาววับับพูที่ยิ่ว่าำบอรัอหิสาว มือหนาเอื้อมไปปลมือบาที่ปิปาเาออ ่อนะว้าัวหิสาวมาแนบับลำัวแ็แร่ในะที่ใบหน้าม็โน้มลใบแล้วประบับริมฝีปาบาหวานล้ำอเธอ
ายหนุ่มมวิ้วอย่าสสัยับปิิริยาอหิสาว แ่สิ่ที่มันท่วมท้นในใเาลับมีมาว่า
ผู้หิทรยศ!!!
ร่าบาที่เพียรพยายามผลัายหนุ่มออไปแ่เาลับรึท้ายทอยเธอเอาไว้แน่น แ่แล้วอยู่ๆเาลับผละออไป แวบหนึ่ในห้วิเธอลับรู้สึเสียาย...แ่
วามเ็บปวที่มันแผ่่านไปทั่วร่าอเธอนี่...มันืออะไรัน?!!!
หิสาวิในะที่มอใบหน้าอเานิ่ วาายแววุน สับสน และไม่เ้าใ ในะที่ลิ่นาวอเลือเริ่มละลุ้ึ้นมายิ่ึ้น
ทำไม...ุ...ทำแบบนี้...ทำไม?
สิ่ที่สื่อออมาาแววาอหิสาวที่ทรุัวลับพื้นมอใบหน้ามเ้มที่หล่อเหลาราวับเทพบุร...หาอนนี้ ใบหน้านี้ลับลายเป็น...าาน
วาสีเทาู่มอเาายแววระ้า เย็นา ในะที่เธอ็สบาเาอย่าไม่เ้าใ มือาวบาุมแผลบริเวหน้าอ้า้ายอเธอที่ยัมีมีเล่มบาปัาอเธออยู่!!!
มือหนาอเาไล้ใบหน้าหวานที่ีเผืออเธอเบาๆ
‘ถึผมะรัุมาแ่ไหน...ผม็ไม่เ็บนทรยศเอาไว้หรอนะอริสา!’
มือหนาเปลี่ยนมาเป็นบีบาหิสาวไว้แน่น่อนะสะบัหน้าอหิสาวออไป
‘ผมรัุ’ ายหนุ่มระิบริมหูบอบบาอเธอ...แ่น้ำเสียอเาลับบ่บอว่า...เา...เลียเธอยิ่สิ่ใ!
บันี้...ำบอรัอเาไม่หวานหูอี่อไป มันมีแ่วามเย้ยหยันเ้ามาแทนที มือหนาอายหนุ่มเอื้อมไประามีเล่มบาที่ปัออเธอออมา ทำเอาเลือสีแยิ่ไหลทะลัออาปาแผลมายิ่ึ้น เลือสีแไหลออมามานย้อมให้เสื้อสีาวอเธอลายเป็นสีแ...สีเลือ
ไม่นะ...ไม่!!!
สิ่สุท้ายที่เธอะสื่อไปถึเา่อนที่เาะลมือ
ทำไม..ทำไม?
วาลมโเบิมาเาว้าอย่าไม่เ้าใ ในะที่ลมหายใอเธอเริ่มแผ่วล...ทุที...ทุที
เธอไม่ไ้...ทรยศ!!!
เา...เา
เา...่า...เธอ?
ทำไม?
......
....
...
รบร้อยเปอร์เ็นแล้ว้า!
ึ้นนมา็ทำนอ่านันแล้ว 555+
ยินี้อนรับสำหรับนที่อ่านมานถึหน้านี้่ะ
ีใที่ะอยู่้วยัน่อไป...
นิยายเรื่อนี้พยายามอัพทุวัน่ะ
แล้วพบันใหม่...
ปล. เี๋ยวมีเทิหนัสือนิยายเรื่อลิิพิศวาสมาให้เล่นัน่ะ ^^
รันอ่านทุน
วินุา
ความคิดเห็น