คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : หลินแย่แล้วอาการกำเริบ NC 18+
เมื่อทราบว่าบุลสำัที่นห่วนัหนาอยู่ในวามปลอภัย
พรานหนุ่ม็เบาใลบ้าในอนนี้สิ่สำัที่สุอเาืออาารอหลิน
ที่ำลัถูพิษอพว็อบลิน
พรานหนุ่ม วาหลินล
และทำาร โ้อ(ือารรูทรัพย์ เป็นศัพท์ที่วัยรุ่นใ้ในเมส์) อทหารที่าย
มีอปืนสั้นแบบาเอวและปืนสอระบอ
ระสุน
ปืนสั้น หนึ่ล่อ
แวูเ1 สอระบอไม่มีระสุนพรานหนุ่มไม่เอา
ระเบิมืออี สี่ลู เมื่อโ้อ เรียบร้อยแล้ว
ทั้สอ็ุไฟเผาทั้นทั้รถ แล้วมุ่หน้าไปยั่ายทหารที่พรานหนุ่ม
ผ่านมาอนเินทา พรานหนุ่มหวัเอาไว้ว่าะไปสำรวลัแสอ่ายนั้น
เพราะถ้าทิ้เอาไว้็เสียาย น็ำเป็น้อใ้พวมัน และำเป็น้อหาที่ พัผ่อน
ินอาหาร ทัู้่เินทาันมาลอ 8 ั่วโมหลินยัไม่ไ้ินอะไร
และหานับเวลาที่หลินถูพิษมานี้็
ผ่านมาแล้วเือบสามั่วโมหลินในอนนี้เริ่มมีอาารแปลๆ
"พี่ยูะไปไหน่อ"
หลินถาม
"่ายทหาร
่อบ "
หลินไม่ถามอะไร่อเพราะเธอเอ็ไม่ไ้มีเป้าหมายที่ะไปไหน
เธอเพียิามพรานหนุ่มมาเพื่อวามปลอภัย ามที่พี่ายสั่เท่านั้น
พรานหนุ่มอุ้มเธอึ้นแล้ววิ่พุ่ทะยานไปยั่ายทหารทันที
ลอเวลาารเินทาหลิน ัวสั่นสะท้าน
เหื่อไหลรินออมาราวับน้ำทั้ที่อนนี้เป็นเวลาลาืน ไม่มีแแ่อย่าใ
เธอพยายาม่อสู้ับัวเอไม่ให้ถูพิษร้ายรอบำ เมื่อมาถึหน้า่าย
เสียปืนาารประทะันในาร่อสู้ เมื่อรั้ที่ทั้สอผ่านมาไ้หายไปแล้ว
มีเพียลิ่นาวเลือ ลิ่นไหม้ ลิ่นสาบ สัว์ ลอยามลมออมาประทะ มูพรานหนุ่ม
อนนี้หลิน ไม่รู้สึัวเสียแล้ว มือไม้อเธอเริ่มอยู่ไม่สุ
เหมือนอนเธอถูพิษใหม่ๆ เริ่มลูไล้ร่าายท่อบนอเา ไปมา
พรานหนุ่มสำรวเร้าอเาในระยะรอๆ 200 เมร อีรั้ เมื่อไม่มีสัานออันราย
พรานหนุ่ม็พาหลินพุ่เ้าไปใน่ายทันที่ อาาร่าๆ พัทลาย ล
ั้แ่เิแผ่นินไหวแล้ว ศพ สัว์ร้าย ศพทหาร นอนเลื่อนลา บาส่วนถูัิน
บาส่วนถูเผา ส่ลิ่นไม่วนอภิรมย์ ลอยลุ้ทั่วทั้บริเว
พรานหนุ่มเลืออาารที่ยัมีสภาพีที่สุหลัหนึ่มีั้นเียวูแน่นหนา
"อาารเรือนำทหารบ"
เมื่อเ้าไปภายในอาาร ภายในรัไม่มีใรอยู่เลย ห้อผูุ้มถูเปิเอาไว้มีศพทหารสอศพ
นอนายเพราะถูยิเ้าลาระบาล ทัู้่นอนอยู่หน้าห้อผูุ้มสภาพศพแห้รัราวับว่าพวเาายมาแล้วหลายร้อยปีเนื้อหนัแห้ิระูไม่มีารเน่าเปื่อยามที่มันสมวระเป็น ยู่ไม่อาะรู้ไ้ว่าเพราะเหุใศพอทั้สอึอยู่ในสภาพเ่นนี้ แ่็ไม่ไ้ใส่ใอะไรมา โลอนนี้อะไร็เป็นไปไ้ทั้นั้นทุอย่าอยู่เหนือวามาหมายและาราเาอมนุษย์ทั้สิ้น ภายในห้อ มีเียนอนแบบเียพยาบาล 1 เีย ้าเียเป็นั้นวายา
ทันที่ที่มาถึพรานหนุ่มวาหลินลนั่้าเีย บแนเรียเธอสอรั้
"หลิน
หลิน"
สาวลูรึ่เยหน้าึ้นมาทำาปรือ ัฟันอัวเอ รอ!!! ไม่อบ ำถามใๆ ทันในั้นหลิน็ปราเ้าประิัวเาทันที
"เฮ้ย!!เี๋ยวๆ
หลิน "
พรานหนุ่มร้อ้วยวามใเนื่อาสาวลูรึ่นอาะไม่อบ
ไม่หือ ไม่อือ แล้วยั ลุึ้นอเาแน่น แถมมือไม้ลูบ ไล้ไปทั่วแผ่นหลัอเาเล็บอเธอิแน่ับเสื่อเินป่าัวโปร
เาพยายามแะเมือเธอออแ่ทำแรไม่ไ้เพราะอาะทำให้เธอเ็บไปอี
าแรอเาที่สามารถทำให้นอื่นแนา หั ไ้ หาออแรมาเินไป
อนิา ะา
อพรานหนุ่มผู้บริสุทธิ์ผุผ่อเป็นยอใยไม่เยมีประสบาร์เรื่อแบบนี้มา่อน
อย่ามาแ่แอบมอสอเ้าโนบรา อหลิน
ที่ใส่เสื้อยืรัรูปอเาปิเอาไว้เท่านั้น ไม่เยใล้ิับหิใมา่อนในีวิ
อนนี้ นอาสาวลูรึ่ ะล็อัวเาแน่นเท่านั้นปาอเธอู
อออเา้วยวามระหายอี พรานหนุ่มพยายามไม่ให้สิอัวเอามเมส์อเธอไป
แ่ร่าายเ้าำไม่เป็นใเลย มือไม้อเา ไม่อยู่สุ เลื่อนไหวไปาม สัาา
พัวพันับบั้นท้ายอเธอ
“หืม…”
หลินำราม เสีย่ำ
พรานหนุ่มไม่มีทาเลือมาเพราะยัไ็หายาแ้พิษไม่ทัน ไม่ทำเธอ็้อาย
ปล่อยให้มันเป็นไปามธรรมาิแล้วัน พรานหนุ่มระาเสื้ออเธอาระุยอย่าระหายอนนี้เาลายเป็นเสือร้ายไปเสียแล้ว
เสื้ออพรานหนุ่มถูสาวลูรึ่ระาระุมาทุเม็ปาที่
ุูอยู่รอออเาผะออ สอมืออเธอระาผมพรานหนุ่มาทา้านหลัอย่าแรนเาแหนหน้าึ้นหิสาวล็อหัวอเารั้เ้ามาประบปาูบอย่าระหายพรานหนุ่มโน้มัวเ้าหาหลินสุแรทัู้่ถลา
ลบนเียพยาบาล xxx (ัออเพราะมันเร R อยาอ่านเม้นบอนะรับเอะส่วาบให้)
ทัู้่ัหนันถึสี่ทุ่ม หลินลายาอาารรอบำอพิษ
อนนี้เนื้อัวเธอมีหลายแห่ที่เียวเป็น้ำๆ (พระเอมันรุนแรT-T)ทัู้่ไม่พูอะไรันทั้นั้นถึเรื่อที่ผ่านมา
"อบุ ันไม่เสียใที่เป็นพี่"
หลินล่าวโยไม่มอหน้าอพรานหนุ่ม
เนื่อานี้เป็นประสบารรั้แรอเา พรานหนุ่มไม่รู้ว่าะ้อรับมือับ สถานาร์อนนี้อย่าไร
(ใรเยเอแบบนี้มาแล้วแนะนำพระเอ้วยนะรัวว่า้อพูยัไ)
"รับ
"พรานหนุ่มอบหน้าายแบบห้วนๆ
"*-*"หลินเียบ
พรานหนุ่มเห็นเนื้อัวอหลินมีรอยเียวล้ำเพราะเาหลายุ
็สสาร ทั้อนนี้มีเลือ เ็มผ้าปูที่นอน ไม่รู้ว่ามาาไหน
พรานหนุ่มิว่าหลิน้อบาเ็บแน่นอน ึหยิบ หว่านลืนฟ้า ับ ใบนภาสีเลือ ออมาอย่าละสอ้น
ส่ให้หลิน
"ินมัน
ุะีึ้น"
หลินพยัหน้าโย่ายและรับอสออย่ามาโยไม่สนใว่ามันืออะไร
"พี่
เสื้อันา "หลินพูึ้น
*-* พรานหนุ่มเหวอนิหนึ่เนื่อาไม่ทันิึเอาเสื้อล้ามสีาวอเาออมา
ัวมันเล็เท่าัวอเาและอว้า เพราะเป็นเสื้อผู้าย หลินรับมาใส่
ัวเสื่อยืออเ้ารูปับส่วนโ้เว้าอเธอ อสอ้าล้น ทะลัออมาแ่ไม่น่าเลีย
เ็ี่ สุๆ^-^
"Z วิเราะห์ร่าาย
หลิน" พรานหนุ่มออำสั่
หลิน : มนุษย์
พลัีวิ 250 : 100%
วามแ็แร่ 120:
100%
วามเร็ว
7 : 100%
พลัวิา 100:
100%
สถานะถูพิษ
นับเวลาถอยหลัพิษำเริบ 5:30:12 hr.
เมื่อพรานหนุ่มเห็นสถานะิพิษอหลินยืเวลาำเริบออไป
อี็สสัย
"อ้อมูลเพิ่มเิมาริพิษ"
พรานหนุ่มอ้อมูลาริพิษเพื่อไ้อสสัยอเา
เวลาในารูึมพลัหยิน 1:30:11 hr. เนื่อามีธาุหยินสะสมในร่าายำนวนมา
*-* ในที่สุายหนุ่ม็เ้าใ
เนื่อาพลัวิาอหลินน้อยเินไป
พรานหนุ่มำเป็นที่ะ้อ่วยในารลั้นสมุนไพรทั้สออย่า้วยเพื่อลเวลาในารลั่นัวยา
เมื่อหลินลืนสมุนไพรลไป เา็ใ้พลัวิาอัวเอ ันำระบวนารารลั่น
ผ่านทาารสัมผัส้อมือึพลัานที่สมุนไพรปล่อยออมาหมุนเวียนเป็นรูปหินหยา
บริเวท้อน้อยเาถามเบาๆว่า
"ุรู้สึถึมันไหม
"
หลินพยัหน้า
เธอรู้สึถึพลัานที่หมุนเวียนในท้อน้อยอเธอ
"ำหนสมาธิหมุนรอบๆามมันไปและ
พยายามวบุมมันให้ไหลไปในทิศทาเหมือนอนนี้"
“ะ”
หลินอบ
พร้อมั้สมาธิในารันำระแสพลัให้ไหลเป็นรูปหยินหยา.
เมื่อระแสพลัถูลั่นแล้วมัน็แพร่ระายไหลเวียนไปามร่าายอเธอ
แผลพ้ำำเียว่าๆ็หายเป็นปลิทิ้ ำลัวัาที่เยอ่อนล้า็เพิ่มพูนึ้น
นเธอรู้สึไ้ว่าร่าายแ็แร่ึ้นไปอีั้น หลัาเธอันำพลัวิาลั่นสมุนไพรไ้เอแล้วพรานหนุ่ม็
ถอนหายใ้วยวามโล่อ
พร้อมับบอเธอว่า
“ผมะออไปสำรวและะหลับมา
ภายในสอั่วโม”
เาทิ้ปืนสั้นพร้อมระสุนไว้ให้เธอำนวนหนึ่แล้วเินออไป
ความคิดเห็น