ซานหลง จักรพรรดิไร้บัลลังก์(沒有寶座的龍) - นิยาย ซานหลง จักรพรรดิไร้บัลลังก์(沒有寶座的龍) : Dek-D.com - Writer
×

    ซานหลง จักรพรรดิไร้บัลลังก์(沒有寶座的龍)

    จะยุคเก่าหรือยุคใหนคนที่กำปั้นใหญ่เท่านั้นที่รอด ข้าจะใช้ความรู้ที่มีกอบโกยเอาทุกสิ่งมาเป็นของข้าให้หมด ขุดเหล็ก ขุดทอง เจาะน้ำมัน ทะเลนี้ก็บ่อปลาของบ้านข้า ป่านั้นก็ของข้าด้วย แม่น้ำนี่ก็ของข้า ฮ้าๆๆ

    ผู้เข้าชมรวม

    84,484

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    443

    ผู้เข้าชมรวม


    84.48K

    ความคิดเห็น


    533

    คนติดตาม


    2.43K
    จำนวนตอน :  319 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 พ.ย. 67 / 12:16 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

         "บ้าเอ๊ย!!นี่เราตายแล้วหรือ! ไม่ ไอ้คนขับรถเมย์สาย 8 บัดซบนั้น ระยำจริงๆ ใบขับขี่ซื้อมาหรือไงวะ ขนาดอยู่บนฟุตบาทยังชนมาได้ บัดซบเอ๊ย"

         เสียงกรีดร้องจากดวงวิญญาณ ของนักวิจัยพันธุ์พืชจากศตวรรษที่ 21ดังก้องไปทั่วมิติแห่งความว่างเปล่า ก่อนที่ดวงวิญญาณของเขาจะถูกดูดเข้าไปในมิติลี้ลับ มาโผล่อีกโลกหนึ่งโดยไม่คาดคิด

         “อัก!!เจ็บไปทั้งตัวเลย ซวยฉิบหายตายแล้วยังเจ็บขนาดนี้อีก!...เจ็บเหรือ เอ๋..นี่ข้า ข้ายังไม่ตายหรือ ที่นี่มัน...ที่ไหน”เมื่อรู้สึกตัวอีกครั้งเขาก็มาอยู่ในร่างเด็กหนุ่มอายุ 16 เสียแล้ว เขานอนเจ็บอยู่บนเตียงไม้เก่าๆ มองเห็นหลังคามุงตับจาก ที่จะพังแหล่มิพังแหล่ กำแพงบ้านดินโทรมๆ ที่มีรูทะลุจนแสงดวงตะวันแยงลอดเข้ามาได้

         "นี่มันบ้านหรือคอกควายวะ!!อะไรกัน ทำไม่ข้าถึงมาอยู่ในร่างเด็กยากจน ที่บาดเจ็ยสาหัสได้ละนี่!!"เมื่อความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมรวมเข้ากับความทรงจำของเขา ปรากฏว่าเขามี พ่อ และ แม่ ที่คอยห่วงหาเขามาตลอด และยังพบว่าตัวเองหลุดมาอยู่ในยุคเก่าแก่ ที่ล้าหลังอย่างมาก หรือเรียกว่า ยุคสงครามเย็น คนใช้ดาบใช้หอกสู้รบ ไม่มีปืน 

         ชีวิตจะเป็นอย่างไรต่อไป เมื่อทั้งครอบครัวต้องเริ่มจากศุนย์ สุดท้ายก็ค้นพบว่า นี่ไม่ใช่โลกธรรมดา มันเป็นโลกที่เต็มไปด้วยสิ่งแปลกใหม่ อันน่าเหลือเชื่อ โลกที่สุดแสนจะแฟนตาซี ไม่ได้มีแค่เผ่ามนุย์อีกต่อไป ยังมีปีศาจ เทพ และ มาร ที่เขาต้องฝ่าฟันผ่านพวกมันไปเพื่อจะมีชีวิตรอด

         "ให้ตายเถอะเมื่อข้ามาอยู่ที่นี่แล้ว ข้าจะทำให้ครอบครัวของข้าสุขสบายให้ได้!!อ้ากสู้โว้ย!!"

         พีรพัฒน์ วัฒนวิกุล (พี่พัฒน์)เจ้าหน้าที่วิจัยและพัฒนาพันธุ์พืช ของบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ตายลงเพราะอุบัติเหตุ อันน่าหดหู่

         ดวงวิญญาณไม่ได้ไปสวรรค์ ไม่ได้ลงนรก แต่ดันโผล่มายังสถานที่แปลกๆคลายกับช่วงสมัยราชวงศ์เจี่ยว ในช่วงศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล หรือช่วงระหว่างปีพ.ศ. 344 ช่วงกำลังก่อนตั้งประเทศเวียดนาม หรือ หนานเยฺว่ แต่ ที่นี่จะใช่โลกยุกเก่าจริงหรือไม่ ไม่มีใครรู้

         หนานเยฺว่  เป็นอาณาจักรโบราณที่มีอาณาเขตปกคลุมบริเวณมณฑลทางตอนใต้ของจีน อันได้แก่ กวางตุ้ง, กว่างซี และยูนนาน  

         ราชวงค์เจี่ยวที่ก่อตั้งขึ้นใหม่ทำสงครามกับกองทัพฮั่นแทบจะตลอดเวลา อิทธิพลของกองทัพฮั่นแผ่ปกคลุมไปทั่วสรทิศ สงครามอันยาวนาน ของพวกเขาทำให้ประชาชน อดอยาก และหิวโหย การพัฒนาด้านต่างๆเป็นไปด้วยความล่าช้าเพราะสงคราม การปล้น การฆ่า เกิดขึ้นทุกที่ กฎหมายไม่แข็งแกร่งเท่ากฎหมู่

         เขามีบิดาชื่อซานหู่ เป็นขุนนางเล็กๆที่ซื่อสัตว์ ถูกใส่ร้ายป้ายสีว่ายักยอกภาษีของวังหลวง สุดท้ายถูกปลดออกจากตำแหน่ง และยึดทรัพย์สินทั้งหมดไป  ด้วยความดีที่เคยทำมาในอดีตของซานหู่ ทั้งครอบครัวจึงรอดพ้นจากโทษประหาร  

         โทษตายรอดมาได้แต่โทษเป็นยังคงอยู่ เขาและครอบครัวถูกเนรเทศออกจากเมืองหลวง ถูกไล่ล่าโดยขุนนางที่ใส่ร้ายตน จนต้องหนีตายด้วยความสิ้นหวัง โชคยังดีที่มีมิตรสหายบางคนสงสารยื่นมือเข้าช่วยเหลือ จึงพาครอบครัวหลบหนีมาได้อย่างหวุดหวิด

         สองสามีภรรยา พาลูกชายที่ถูกลูกขุนนางใหญ่ซ้อมจนปางตาย หลบหนีออกจากเมืองหลวง รอนแรมเดินทางมาร่วมเดือน เพื่อกลับมายังบ้านเกิดของสามี การเดินทางที่ยาวไกลทำให้เด็กน้อย ซานหลง เสียชีวิตลง จนดวงวิญญาณของนักวิจัยพันธุ์พืชจากศตวรรษที่ 21 ทะลุห่วงกาลเวลามาจุติในร่างที่ไร้ลมหายใจของเด็กน้อย นี้คือจุดเริ่มต้นของ ซานหลง จักรพรรดิไร้บัลลังก์

         "ข้าไม่คิดจะเป็นขุนนาง บิดาข้าก็ไม่ใช่ขุนนาง ฮ่องเต้ข้าก็ไม่อยากเป็น จักรพรรดิข้าก็ไม่เอา เมื่อข้ามชาติภพมาแล้ว ข้าก็หวังเพียงแต่ให้ข้าและครอบครัว จะอยู่สุขสบาย  เป็นแค่สามัญชนคนธรรมดาเท่านั้น แต่พวกบัดซบนี่ มันชอบหาเรื่องข้าเสียจริง คิดว่าคนบ้านข้าเป็นลูกพลับอ่อนนุ่มให้พวกมันเคี้ยวเล่นหรืออย่างไร เอาระเบิดนิวเครียข้าไปกินซะเจ้าพวกบ้า!!"

         "คนของข้าที่ยิงแม่ทัพของเจ้าตายด้วยศรดอกเดียว ก็แค่นายพรานล่าสัตว์ แต่วันข้างหน้าคนของข้าจะมีปืน!!เอาไว้ยิงหัวพวกเอ็งพวกบัดซบ!!" 

         "คนที่กุดหัวทหารหาญของเจ้าในดาบเดียวก็แค่คนแล่เนื้อหมูของบ้านข้า เอาไว้คราวหน้าข้าในให้พวกมันใช้ดาบเลเซอร์"

         "คนที่ใช้ขวานฟันโล่อันแข็งแกร่ง ของเจ้าขาดครึ่ง ก็แค่คนตัดไม้ผ่าฟืนของข้า ครั้งหน้าหากพวกเจ้ากลับมาอีกอาจจะเจอ RPG แน่นอน"

         "ข้าจะไปซ่องสุมกองกำลัง เพื่อโค่นผ่านมาล้มอาณาจักรได้อย่างไร เจ้าจะใส่ร้ายครอบครัวข้าไปถึงไหน จะเอาก็มาดิว๊ะ!!ไม่ต้องพูดมาก!!" 

         "ถ้าใครมันพูดมากใส่ร้ายครอบครัวของข้าอีก รับรองได้ข้าจะให้คนแทงปลาของบ้านข้า เอาหลาวแทงปลาเสียบปากของพวกเจ้าให้ทะลุท้ายทอยทุกตัว ถ้าไม่ยากตายก็ไปให้พ้นหน้าบ้านข้าให้หมด"

         นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายการใช้ชีวิตอีกมุมมองหนึ่ง ชีวิตที่เต็มไปด้วยความเรียบง่าย สบายๆ ไม่เร่งรีบ ไม่ต้องการแก่งแย่งชิงดี ปลูกผัก ทำสวน เลี้ยงสัตว์ นอนกลางวัน เป็นนิยายการใช้ชีวิตโดยแท้ และหวังจะให้เป็นเช่นนั้น แต่พวกชั่วๆมันไม่ยอมให้ พระเอกอยู่สบายๆ เขาใช้ความรู้ความสามารถของตัวเอง พัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเอง และครอบครัวให้ดีขึ้น จะทำอย่างไร ให้ครอบครับและตัวเขาเองรอดพ้นจากสงครามและการกดขี่ของผู้มีอำนาจ

         นักวิจัยพันธุ์พืชจากศตวรรษที่ 21 จะใช้ชีวิตที่ยากลำบากอยู่ในโลกใบนี้ได้อย่างไร มาร่วมติดตามไปด้วยกัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น