คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : No 2__ | title : และก็เป็นอีกค่ำคืนหนึ่งที่... |
short fiction เชิงทดลอง ;
title - และก็เป็นอีกค่ำคืนหนึ่งที่...
author - winterrain_
paring - NO paring / namwoohyun talk
--------------------------------------------------
เป็นค่ำคืนอีกหนึ่งคืนที่ผ่านพ้นไปโดยที่ผมไมได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันซักอย่าง.
ต้องใช้ชีวิตเรื่อยๆแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่?
ตั้งแต่ช่วงฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมา ผมหมกมุ่นอยู่กับงานพิเศษ เรียน งานพิเศษ เรียน งานพิเศษ
จนลืมไปว่า ทุกวันนี้ผมมีชีวิตอยู่เพื่อใครบางคนบ้างรึเปล่า?
การงานมากมายที่ถั่งโถมเข้ามาราวกับคลื่นยักษ์ แต่เพราะว่านัมอูฮยอนคนนี้มีไหวพริบและสติสัมปชัญญะที่มั่นคงและเฉียบแหลม...
ครับ ผมอาจจะหลงตัวเองไปบ้าง แต่ผมไม่เคยทะนงตน ผมพยายามพยุงร่างกายและสติสตังของผมเท่าที่มีข้ามผ่านงานหนักหนาสาหัสนั่นมาได้พร้อมกับการเรียนที่ได้ Bอัพทุกวิชา... ผมไม่ได้เก่งไปกว่าใคร แต่ผมถือว่าผมชนะใจตัวเองมาได้ในระดับหนึ่ง
ลมเย็นจากนอกหน้าต่างพัดผ่านมากระทบที่ขนตาแพบาง นัมอูฮยอนเชิดหน้ารับและสูดดมกลิ่นท้องทะเลที่สายลมได้พัดพาเข้ามาอาจจะเป็นกลิ่นของครีบปลาฉลามที่อยู่ไกลหลายร้อยไมล์ทะเล ... นัมอูฮยอนคิด
และเหมือนกับทุกครั้ง
นัมอูฮยอนยิ้ม.
เป็นอีกค่ำคืนนึงที่ผมจะนั่งอยู่ข้างหน้าต่างห้องพัก..
จากหน้าต่างต่างเก่าๆที่ถูกทำด้วยเศษไม้ผุพัง ผมมองเห็นสนามบินนานาชาติของเมืองเล็กๆแห่งนี้ที่ผมอาศัยอยู่ มันเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยความเรียบง่ายแต่ก็โดดเด่น ผมใช้ชีวิตโดยกลืนตัวเองไปกับมหาสมุทรแห่งความสิ้นหวัง เสียงโวยวายของเครื่องบังคับมหึมาดังสนั่นไปทั่วจนกลบเสียงเกลียวคลื่น นัมอูฮยอนพลันลืมตาขึ้นแล้วหยิบกล้องคู่กาย มองผ่านเลนส์เล็กๆ จับจ้องที่เครื่องยนตร์มโหราณนั่น
เป็นเวลากว่า 10วินาที ที่เครื่องจักรมหึมา ปีนไต่ระดับขึ้นจากพื้นดินไปสู้ห้วงอากาศอันว่างเปล่า นัมอูฮยอนกดปุ่ม PREVIEW ที่หน้าจอกล้อง พร้อมหมุนกระบอกเลนส์ ซูมให้ใกล้ที่สุด สมองส่วนจินตนาการของคนตัวเล็กเริ่มทำงานและหมุนตัวอยู่ในหัวสมอง
นัมอูฮยอนไม่ได้กดชัตเตอร์แต่อย่างใด เพียงแต่จ้องมองให้เครื่องบิน บินขึ้นสู่ท้องฟ้าและกลืนหายไปกับสีดำมืดมิด
พอใจแล้ว.
นัมอูฮยอนวางกล้องลงข้างตัวก่อนจะหยิบ สมุดสเก็ตช์ขึ้นมาโน้ทลวกๆ
เครื่อง Korean airline ไฟลท์รอบ 3ทุ่มครึ่ง
สภาพอากาศปลอดโปร่งแจ่มใส.
และก็เป็นอีกค่ำคืนหนึ่งที่นัมอูฮยอนได้จดบันทึกข้อมูลเครื่องบิน ลำที่ 534
ขอโทษนะครับ มีใครเคยได้ยินเรื่อง นักล่าเครื่องบินบ้างรึเปล่า
ผมรู้จักอยู่คนนึง... เอาไว้ผมจะแนะนำให้รู้จักนะครับ.
นัมอูฮยอนปิดสมุดโน้ทลง
แล้วกะว่าจะเดินไปอาบน้ำซักที.
_____________________________________
note;
ฟิกนี้เป็นฟิกชั่ววูบ ใช้เวลาแต่งแป้ปเดียวค่ะ :3
เป็นฟิกระบายอารมณ์ พอดีเราพึ่งย้ายหอใหม่ หน้าต่างห้องเห็นสนามบินพอดี เราชอบมาก
อยากจะใช้เป็นพล๊อต แต่ไม่ลงตัวซักเรื่อง แต่ยังไงก็อยากจะระบาย อยากจะจดบันทึกไว้
ก็...... บันทึกเป็น ฟิกละกันเนอะ :D
ที่เลือกใช้นัมเป็นตัวเอก ก็เพราะบุคลิกนัมเป็นคนที่โรแมนติก ดูมีโลกส่วนตัว แต่ก็น่ารัก
อยากให้นัมเข้ามาเป็นนักล่าเครื่องบินล่ะ
ส่วนแรงบันดาลใจอีกอย่างก็มาจาก ซีรี่ย์ญี่ปุ่นเรื่องนึงค่ะ จำเรื่องไม่ได้แล้ว แต่ชอบมากๆ
แค่นั้นเองแหล่ะค่ะ (หัวเราะ) / ใครชอบก็ขอบคุณมากนะคะ อาจจะหลงเข้ามาหรืออะไรก็ตามแต่ล่ะ ฮ่าๆ
ความคิดเห็น