ชีวิตสโลไลฟ์ของพี่สาวตัวร้าย ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

ตอนที่ 43 : บทที่41พี่สาวคนนั้น...เจอราชินี

บทที่41 พี่สาวคนนั้น...เจอราชินี

เดินมาไม่นานก็ถึงโรงอาหารอันใหญ่โตที่เคยมาแล้วตอนมาหาเอลโดร่า เนื่องจากเป็นตอนพัก ทำให้มีคนจำนวนมากและเพราะพวกเรามาช้าทำให้ในตอนนี้โต๊ะที่มีจำนวนมากมายถูกจับจองไปหมดแล้ว แต่แน่นอนด้วยความที่มีคนหนุนหลังดี พี่รามีผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในโรงเรียน (แน่สิ เขาเป็นผู้อำนวยการนิ) ได้จัดโต๊ะพิเศษไว้ในบริเวณวีไอพี ที่ในตอนนี้มีพวกเชื้อพระวงศ์ที่มาเป็นผู้ปกครองอยู่พอประมาณ ซึ่งบนโต๊ะหนึ่งของโซนนั้น ก็มีคนคุ้นหน้าคุ้นตาที่พอเห็นกลุ่มเราก็เดินตรงมาทันที

“คุณพี่ตื่นแล้วหรอขอรับ” ใบหน้านิ่งที่ไม่ว่าจะยังไงก็ยังคงทำให้รู้สึกหมั่นไส้ได้เสมอ กล่าวทัก

“จ๊ะ ดิฉันเสียมารยาทต่อหน้าเจ้าชายเสียแล้ว” ฉันยกมือขึ้นปิดปากพรางหัวเราะโฮะ โฮะ เบาๆ แม้ปากสวยจะยิ้ม แต่ดวงตาของฉันไม่ยิ้มตามซักนิด

“เอาละคงหิวกันแล้ว ไปที่โต๊ะกันเถอะเนอะ” พี่รามีน่าจะเห็นประกายแสงระหว่างเราสองคนจึงขัดขึ้นพร้อม ผลักฉันเบาๆไปยังโต๊ะเล็กที่อยู่ในมุมลึกของโซนวีไอพี แน่นอนว่าพอเห็นพวกเรานั่งกันที่นั้น เจ้าหน้าน้ำแข็งก็เดินไปขอตัวกับท่านแม่ซึ่งเป็นพระราชินีมานั่งด้วยกันกับพวกเรา พอพวกท่านมองตามนิ้วที่ชี้มาที่โต๊ะนี้ ก็ทำหน้าดีใจ ใช่ค่ะ พระราชินีที่ชอบชวนท่านแม่ไปงานเลี้ยงเสมอๆ ทำให้ฉันและน้องสาวลุกขึ้นเคารพด้วยรอยยิ้ม ท่านจึงเดินตรงมาพร้อมอะมาดิโอ

“ไม่ได้เจอกันเสียนานนะหนูเอสเทีย ตั้งแต่หนูตัวเล็กเท่านี้เลย ที่บาดเจ็บ ร่างกายเป็นยังไงมั้งจ๊ะ” ราชินีอาเรียผู้มีรอยยิ้มงดงามผิดกับเจ้าหน้าน้ำแข็งที่เป็นลูกชาย ทักฉันพร้อมยกมือทาบประกอบ ใช่สิเพราะร่างกายเอสเทียเป็นแบบนี้ ครั้งสุดท้ายเจอพระราชินีจึงนานมาก จริงๆน่าจะได้เจอกันตอนงานเลี้ยงครั้งนั้น แต่เผอิญโดนทำร้ายก่อน เลยไม่ได้เจอกัน

“ดิฉันแข็งแรงดีแล้วเพคะ ขอบพระทัยที่พระองค์ทรงเป็นห่วงเพคะ” ฉันยิ้มหวานให้พร้อมย่อตัวเคารพ

“แหมๆ ดีแล้วจ๊ะ นานๆทีพี่น้องตระกูลฮาเซลทั้งสองก็ไปเที่ยวพระราชวังมั้งนะจ๊ะ” พระนางพูดเชื้อเชิญทิ้งไว้ก่อนจะขอตัวกลับห้อง ส่วนพวกเราสองพี่น้องก็ถอนสายบัวอย่างสวยงามตอบ

แน่นอนหลังจากลาพระราชินีเรียบร้อย เราก็จัดการอาหารบนโต๊ะกันเรียบร้อย(บวกมีอะมาดิโอมานั่งด้วย) ก็ถึงเวลาของหวาน แต่เนื่องจากของหวานพิเศษที่นี่จะเปลี่ยนไปทุกวัน ทำให้เรารู้สึกอยากไปดูเมนูเอง จึงขอตัวไปพร้อมเฟนริส

‘อยากกินอะไรไหม’ ฉันถามเฟนในใจ พร้อมเดินลงไป เพื่อจะไปดูขนมหวาน

‘เนื้อๆ’ เฟนตอบพร้อมส่ายหางอย่างร่าเริง ทำเอาฉันอดหัวเราะออกมาเบาๆ

ขณะเดินไปพร้อมเฟนริสก็เจอแม่นางเอกเดินมาด้วยใบหน้าอ่อนโยน แน่นอนว่าฉันพยายามไม่มอง เมินๆนางไป แต่ว่าดูเหมือนนางจะไม่ยอมซะงั้น พอฉันเมินนางก็เดินเข้ามา พร้อมกระซิบว่า

“ทำไมถึงยังไม่ตายคะ” พร้อมรอยยิ้มเย็นชา ก่อนจะเอนตัวลง ฮึ ฉันรู้ทันเธอหรอกยะ

ใช่แล้ว พอนางพูดเสร็จก็ร้องว๊าย และเอนตัวล้มลงไปด้วยท่าทางนางเอ๊กนางเอก และแน่นอนว่าพอนางล้มลงไปฉันก็ล้มลงไปตาม โดยให้เฟนริสรับเอาไว้จึงไม่เจ็บตัวมาก เน้นเสียงไม้เท้ากระแทกพื้นให้ดังแทน

“เอส/ท่านพี่” เสียงเรียกจากโต๊ะของฉันดังขึ้น พร้อมเสียงวี๊ดว๊ายจากคนแถวๆนั้น

เอาละ ดูเหมือนจะเล่นใหญ่ไปนิด แกล้งเป็นลมไปเลยละกัน…

***************************************

สวัสดีค่าา เอลิซ่า เองค่าา

ได้แวบกลับมาแปบๆๆ ฮือออ

เราไม่ว่างเลยยย ใกล้สอบแล้วด้วยย เสียใจจจ T T

มาสั้นๆดีกว่าไม่มาเนอะ

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามและรอนะคะ

ปล. เราจะประกาศทุกคนว่าเราวางตอนจบได้แล้ว อิอิ

เราตั้งใจจะจบแบบไม่มีคู่ค่ะ5555

แล้วเราจะวางตอนพิเศษเป็น ถ้าเทียคู่กับคนนี้อะไรแบบนี้

เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะเรือลำไหน ก็เตรียมแล่นเรือของคุณกันเลยยย