คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Love Match: Behind The Scene [SuDo] -01 10%
Love Match: Behind The Scene [ChenMin,TaoLay,SuDo]
Note: I’m back :)
Chapter 1.
ลมเย็นๆจากเครื่องปรับอากาศและผ้าห่มผืนนิ่มที่เย็นตามอุณหภูมิห้องทำให้คนตัวเล็กที่นอนอยู่บนเตียงขยับพลิกตัวไปมากับผ้าห่มผืนหนาที่กำลังเย็นพอดีจนไม่ยอมตื่น ก็คนกำลังหลับสบายนี่นะจะรีบตื่นไปทำไมกันล่ะ มันไม่ใช่แนวของคุณนายคิมเลยนะ
ก็เพราะคนตัวเล็กเอาแต่กลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงนั่นแหละทำเอาคนที่ยืนพิงขอบประตูได้แต่กอดอกแล้วก็ก้มหน้ายิ้มขำ ก็เอ็นดูหนอนตัวกลมๆบนเตียงนั่นแหละแต่วันนี้จะให้นอนต่อก็ไม่ได้หรอกเพราะเดี๋ยวจะสายเอา
“น้องคยองคะตื่นได้แล้ว” คยองซูที่ยังนอนหลับตาพริ้มใต้ผ้าห่มผืนเย็นก็ไม่ยอมตอบรับจนต้องเรียกอีกครั้งนั่นแหละคนตัวเล็กที่นอนซุกในกองผ้าถึงได้ลืมตาขึ้นมอง ผ้าห่มที่ปิดมิดถึงปากค่อยๆถูกลดลงพร้อมกับมองคนมาปลุกที่อยู่ไม่ไกล
“น้องคยองไม่อยากตื่นเลย ขี้เกียจจังเลย~” จุนมยอนหัวเราะแล้วก้มหน้าลงเอาหน้าผากแนบกับคนที่บอกว่าขี้เกียจ
“แต่วันนี้น้องคยองมีสอบนะคะ เร็วๆค่ะลุกเลยเดี๋ยวพี่หมอไปส่ง” คยองซูพองสองแก้ม จุนมยอนที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มแล้วกดจูบที่แก้มป่อง ๆ ของหนอนตัวกลมไปสองทีก่อนที่จะผละตัวออกแล้วช่วยฉุดให้คยองซูลุกขึ้นนั่ง
“พี่หมอมารับน้องคยองด้วยนะ~” คยองซูยิ้ม จุนมยอนก็พยักหน้า
“ได้ค่ะตรวจเด็ก ๆ เสร็จพี่หมอจะรีบพาน้องคยองของพี่หมอไปกินข้าวด้วยดีไหมคะ?”
“ดีฮะพี่หมอของน้องคยองน่ารักที่สุดเลย~” แล้วก็ย้ำความน่ารักของพี่หมอตัวขาวด้วยการยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มเอาใจสักฟอดใหญ่ ๆ เอาใจไว้ก่อนเพื่อเจออาร์มานี่เซ็ทใหม่จะได้ขอได้ง่ายๆ เนอะ~
“น้องคยองต้องรีบแล้วล่ะ ถ้ายังไม่รีบไปอาบน้ำแล้วไปสอบต้องสายแน่ ๆ อันนี้พี่หมอช่วยไม่ได้นะคะ”
หลังจากที่คยองซูรีบไปอาบน้ำแต่งตัวไปสอบนั้น จุนมยอนก็เตรียมมื้อเช้าง่ายๆไว้ให้ กินมื้อเช้ากันเสร็จก็ต้องรีบไปมหาวิทยาลัยเพื่อสอบเพราะถ้าไปสอบสายล่ะก็ หนทางการเป็นคุณนายคิมที่ดีอาจจะต้องมีประวัติด่างพร้อยแน่ ๆ ซึ่งมันไม่งามเอาซะเลย
พี่หมอจุนก็ใจดีเดินมาส่งถึงหน้าห้องสอบด้วย ก็เพราะแบบนี้แหละคยองซูถึงรักพี่หมอจุนใจแทบขาด!! วันนี้เป็นสอบในห้องก่อนที่จะไปสอบปฏิบัติ การสอบครั้งนี้ขอบอกเลยว่าโดคยองซูมั่นใจที่สุดว่าจะต้องผ่านฉลุยด้วยคะแนนท็อปแน่ๆ ก็ได้พี่หมอจุนมาช่วยติวนินะยังไงก็ผ่าน .. ผ่านหัวใจพี่หมอน่ะ
แหม.. พูดเองเขินเอง เอาฤกษ์เอาชัยก่อนเข้าสอบน่ะ
น้องคยองเป็นคนใส ๆ นะบอกไว้ให้เข้าใจไว้ก่อนเลย
พอเข้ามานั่งที่โต๊ะได้กำลังจะหยิบมือถือมาปิดอยู่ ๆ มือถือในมือก็สั่นแล้วแสดงผลหน้าจอว่ามีข้อความเข้ามา พอกดเข้าไปดูก็เห็นว่าเป็นคนที่มาส่งเมื่อกี้นี่เอง พี่หมอจุนส่งข้อความมาให้กำลังใจและอวยพรให้สอบผ่าน คนอ่านก็ยิ้มไปสิ ก็ดูคำลงท้ายสิ
...แล้วเจอกันนะ รักนะครับน้องคยองของพี่หมอจุน...
“พี่หมอคนบ้า” ก็บ่นเบาๆก่อนที่จะส่งข้อความกลับไป ก็เขินนะแต่ยังไงดีล่ะ.. ก็ชอบอ่ะ พี่หมอจุนของน้องคยองซูคือที่สุด!!!
พอกดส่งข้อความรักหวาน ๆ กลับไปให้พี่หมอจุนได้ก็ปิดเครื่องแล้วเงยหน้าขึ้นมามองคนที่เดินเข้ามาหาถึงโต๊ะ เพราะคิดว่าตัวเองน่ะคงจะเล่นมือถือนานอาจารย์อาจจะเดินมาตักเตือน แต่พอเงยหน้าขึ้นมาเห็นลุงรหัสตัวเองแล้วก็ต้องถอนหายใจ
“ลุงจงอินจะเดินมาหาน้องคยองทำไม” คยองซูนั่งเท้าคางแล้วเงยหน้ามองจงอินด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่นัก
“อ้าวไอ้คุณหลานนี่! อุตส่าห์มาคุมสอบเพราะเป็นห่วงนะเห็นว่าหายไปหลายวัน” คยองซูใช้ดวงตาโตๆตวัดมอง
“น้องคยองมีแฟนก็ต้องอยู่กับแฟนสิ ทีงี้ล่ะมาทำเป็นห่วงเห๊อะ!” จบเสียงเห๊อะก็หันหน้าหนี ทำเอาไอ้คนเป็นห่วงหัวเสียแทน จงอินเดินกลับไปหน้าห้องพร้อมกับบ่นหลานรหัสที่เดี๋ยวนี้ทำตัวแรงแล้วก็เปลี่ยนไป ก็แอบน้อยใจนิดนึงนั่นแหละ ก็เคยสนิทมากกว่าใครแล้วตอนนี้กลายเป็นแทบจะมองไม่เห็นหัวกันเลย
คยองซูหันกลับมามองแผ่นหลังของลุงรหัสที่เดินไปหน้าห้องสอบแล้วก็ยักไหล่เบาๆแบบไม่ใส่ใจ ตอนนี้ต่อให้ลุงรหัสจะไม่สบายนอนซมต่อหน้าโดคยองซูก็ไม่สนใจหรอก!!
ก็คนเดียวที่คยองซูคิดถึงก็มีแต่พี่จุน(กับแบล็คการ์ด)นินา~~
tbc
ความคิดเห็น