ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic ikon Double B] B L A N K E T S

    ลำดับตอนที่ #11 : BLANKETS Chapter9 : สามข้อ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 441
      2
      3 ส.ค. 58

                    CR.SHL
                   BLANKETS

     

    ที่เราทะเลาะกันเป็นเพราะ?”    บ็อบบี้พูดก่อนจะยิ้มอย่างคนถือไพ่เหนือกว่าคนที่เสียเปรียบอย่างฮันบินได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆไปให้

     

    บ็อบ ก็มีส่วนผิดนะ......”  

     

     ฮันบินพยายามหาข้อแก้ตัวแต่ก็หุบปากไปทันทีเพราะบ็อบบี้เอาโพสอิสที่เขียนว่า ขออะไรมาสั่งอะไรมาจะทำให้เลย’   เอาขึ้นมาพัดไปมา

     


    นายก็ผิดเยอะสุดอยู่ดี เพราะปากเนี่ย นี่ๆๆๆ”  บ็อบบี้ชี้นิ้วไปที่ปากเล็กๆนั่นก่อนจะจิ้มๆๆจนฮันบินเบ้หน้าหนี

     


    โอ้ย  สรุปจะให้ทำอะไรล่ะ” 

     


    มาเป็นคนใช้ของป๋าซะดีๆ”  บ็อบบี้ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆคนตรงหน้าที่ยืนทำหน้าเบื่อโลก

     


    -____-“  



    มึงช่วยทำหน้าเห็นด้วยกับกูหน่อยได้มั้ยล่ะ”  

     


    ผมไม่ได้หมายถึงให้ผมเป็นคนใช้ซะหน่อยนะบ็อบหมายถึงเวลา......”  ฮันบินถอนหายใจพรืดพร้อมทำหน้าละเหี่ยใจแต่ยังไม่ทันพูดจบบ็อบบี้ก็พูดแทรกขึ้นมาซะก่อน

     


    แกล้งเล่นหน่าไอตูดดด”    นิ้วยาวชี้มาตรงหน้าผากของฮันบินก่อนจะโดนดันจนหน้าหงาย

     


    .................

     


    กูขอมึงสามอย่างล้ะกันนะ”  บ็อบบี้พูดพร้อมกับชูนิ้วขึ้นมาสามนิ้ว

     


    ว่ามาเลยครับ”   ตอนนี้ยังไงก็ได้แล้วล่ะตามใจเฮียแกเถอะ

     


    ข้อแรก.......มึงอย่าหลงมันมากกว่ากูได้มั้ย  ไอ้มิโนน่ะ” 

     


    บ็อบบี้พูดเสียงอ่อนใบหน้าคมดูเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัดเขากำลังขอร้องฮันบินในเมื่อไม่ว่าจะทำยังไงขัดขวางเท่าไหร่มิโนก็ดูเป็นคนสำคัญของฮันบินเอามากๆ  เข้าใจแล้วการที่เราแอบชอบใครสักคนแล้วเขาคนนั้นเพ้อถึงคนอื่นให้ความสำคัญกับคนอื่นที่ไม่ใช่เรา มันน่าน้อยใจแถมยังแอบเจ็บในใจลึกๆอีกตะหาก



    บ็อบ.....คือมิโนแค่เป็นเพื่อนเฉยๆ  น้อยใจหรอ?”  เขาไม่ชอบเลยเวลาเห็นบ็อบบี้ทำหน้าเศร้ามันดูไม่ใช่บ็อบบี้เลย เห็นทีไรมันรู้สึกเหมือนน้องหมากำลังหิวขนมเลย

     

     

    อิอิ   ฮันบินกำลังคิดว่าเขาน่าสงสารอะดิ้

     

    ป่าวหรอก  แค่เหมือนอยู่ก็เหมือนไม่อยู่”  ในเมื่อมามุกนี้มันได้ผลมันก็ต้องเล่นใหญ่เข้าไว้บ็อบบี้ผลุบตาลงมองต่ำพร้อมกับก้มหน้าสูดหายใจเข้าลึกๆให้เหมือนคนพยายามกลั้นไม่ให้ร้องไห้

     


    บ็อบบี้ ไม่น้อยใจน้ะๆ   ดูสิ ยิ่งเหมือนน้องหมามาขอข้าวกินแล้วป้าร้านข้าวแกปฏิเสธไม่ให้กิน

     


    ใช่หนิ  ไม่ได้หน้าตาเหมือนหมีแบบมิโนหนิชอบอะไรหมีๆไม่ใช่หรอก็ใช่หนิไม่สำคัญอะไม่ได้น้อยใจหรอก”         คราวนี้บ็อบบี้ลงไปนั่งกอดเข่าก่อนจะเอาหน้าซุกกับเข่าแล้วแกล้งร้องไห้ออกมา   เอาให้ฮันบินรู้สึกผิดเยอะๆเลยสะใจดี

     


    ..................

     

    โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ    แงงง้  อึกกโฮรรรรๆๆๆๆ” 



    คุณเข้าใจมั้ยว่าเสียงใหญ่ๆบวกกับตะโกนแหกปากอะไรไม่รู้มันน่ารำคาญขนาดไหน?.....

    มันน่ารำคาญมากกกกกกกกกกกกเขารู้เลยว่าที่ผ่านมาเมื่อกี้เขาโดนหลอกล้วนๆ เห็นใจอ่อนหน่อยไม่ได้ บ็อบบี้เนี่ยภายนอกเท๊เท่ มาเอาเข้าจริงต๊งต๊องสติไม่ค่อยจะมี

     


    บ็อบบี้  เล่นใหญ่ไปมั้ย” 

     


    อ้าวรู้หรอ   เสียงร้องน่ารำคาญเงียบลงทันทีก่อนจะตามมาด้วยหน้าใสซื่อไม่รู้เรื่องรู้ราว

     


    รู้สิ  วันหลังร้องไห้ให้มันเนียนๆหน่อยสิ55555ตลกอะ555555ตัวก็ใหญ่มาทำเหมือนตัวเองเป็นเด็กตัวเล็กน่ารักๆอย่างนั้นแหละ555555555”    ฮันบินนั่งลงยองๆตรงหน้าก่อนจะหัวเราะเยาะเย้ยใส่หน้าบ็อบบี้

     


    555555ตอนแรกว่าจะเอาน้ำลายป้ายตาแล้วนะเนี่ย ดีนะทักขึ้นมาก่อน”  พูดจบบ็อบบี้ยิ้มก็ออกมาน้อยๆ   ฮันบินตอนนี้มันน่ารักจริงๆนะ

     

    อี๋   สกปรกอะบ็อบ555555555”   ฮันบินตีมือบ็อบบี้เบาๆก่อนจะยิ้มตาปิดแล้วหัวเราะออกมา

     

    ใครกันแน่ที่เหมือนเด็ก    บ็อบบี้จ้องหน้าฮันบินที่กำลังยิ้มหน้าบานใกล้ๆอย่างไม่ละสายตาเขามีความสุขยังไงไม่รู้  มันเหมือนเราทำให้คนที่เรารักยิ้มได้มากกว่าร้องไห้ประมาณนั้นหน่ะ


    มีอะไรติดหน้าผมอ่อ”  ฮันบินเอานิ้วมาชี้ๆที่หน้าตัวเองเพราะเห็นบ็อบบี้จ้องหน้าเขาเหมือนอะไรจะพูดสักอย่าง

     

    มีอย่างนึง

     

    อะไรอะ???

     

    ความน่ารักนี่ไง”   บ็อบบี้พูดพร้อมกับเอื้อมไปหยิกแก้มนิ่มๆอย่างหมันเขี้ยวหนึ่งที

     

    โถ่  บ็อบก็นึกว่าอะไร ไม่ต้องชมรู้ตัวหน่า555” 

     

    พอคืนดีกันอะไรมันก็ดูดีไปหมดเลยเนอะJ

     

    หึ  กูโกหก” 

     

    เดี๋ยวฟาดเลยบ็อบ เดี๋ยวเหอะ

     

    หยอกๆกันเล่นเน๊าะๆ   มีแววกลัวเมียสูงมากเลยนะกูเนื่ย

     

    อะก็ได้  แล้วข้อสองล่ะบ็อบ”  ฮันบินโบกมือปัดๆเหมือนไอเรื่องเมื่อกี้ให้ช่างมันไป

     

    คืนนี้  ไปเที่ยวกูได้มั้ย” 

     

    เพราะเขาไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวเล่นกับฮันบินเท่าไหร่ถึงจะอยู่บ้านเดียวกันก็เถอะแต่ส่วนใหญ่ก็อยู่แต่บ้านไปโรงเรียนแถมเจ้าตัวก็ชอบออกไปเที่ยวกับมิโนนั่นแหละพอเขาชวนทีไรก็บอกขี้เกียจเพิ่งออกไปกับมิโนมา  บอกเลยว่าช่วงนี้ บ็อบบี้คนหล่อพ่อรวยเหงามั่ก หญิงแอดมาหนักๆ แฝดควอนมันถึงกับล้อผมแบบนี้เลย

     

    ได้สิบ็อบ  ไปตากลมให้สบายใจซะหน่อย”  ฮันบินลุกขึ้นยืนเอามือปัดๆตูดนิดหน่อยแล้วยื่นมือไปตรงหน้าบ็อบบี้

     

    จัดไปหาของกินกันด้วยเลยล้ะกัน”  บ็อบบี้จับมือฮันบินก่อนจะดึงตัวเองขึ้นยืน

     

    บ็อบเลี้ยงนะ

     

    ปกติกูก็เป็นคนออกอยู่แล้วหนิ  ไม่ต้องมาพูดเลยยย” 

     

    555555



    --------------------------------------60%--------------------------------------

     

     

    เสียงจอแจวุ่นวายผู้คนเดินกันเพ่นพ่านแต่แสงสีจากร้านค้าต่างๆตัดกับเวลากลางคืนแบบนี้มันทำให้ดูมีสีสันสวยงามไม่ใช่น้อยบวกกับลมเย็นที่พัดมาเอื่อยๆทำให้ฮันบินรู้สึกรีแลกซ์ไม่ใช่น้อยคนข้างๆเขาก็ดูจะชอบบรรยากาศแบบนี้เหมือนกันเห็นเดินทำหน้าระรื่นแถมมีเนียนจับมือเขาอีกตะหาก

     

    พรุ่งนี้ไปโรงเรียน จัดกระเป๋ารึยังเนี่ย”  คนตัวสูงเหล่มามองฮันบินเป็นเชิงถาม

     

    ยังอะ  เดี๋ยวค่อยกลับมาจัด555” 

     

    มึง อยากกินไอติมมั้ย?”  บ็อบบี้ชี้นิ้วไปทางด้านซ้ายที่มีรถขายไอติมเปิดอยู่น่าจะเป็นไอติมชาเขียววนิลาซะด้วย

     

    อยากกินง่า แต่กลัวจะเป็นหวัดอะ”   เขาอยากจะกินจริงๆนะแต่อากาศเย็นแบบนี้กินอะไรร้อนๆน่าจะดีต่อสุขภาพเขามากกว่าเดี๋ยวป่วยแล้วออมม่าสุดที่เลิฟของเขาจะงอแงจะกลับมาเกาหลีอีก

     

    เรื่องของมึง กูจะกิน” 

    พูดจบก็จูงมือแล้วลากฮันบินไปทางร้านทันที คือพี่แกอยากกินก็บอกมาแต่แรกก็จบแล้วแหม่มาแอ็กแกล้งถามเขาว่าอยากกินมั้ย เห็นแบบนี้ก็เลือกกินนะเห้ยย เลือกที่จะกินทุกอย่างอะ ขร่าบบ  ร่างหนายืนสั่งไอติมกับพี่พนักงานแต่ที่น่าแปลกใจคือทำไมบ็อบถึงสั่งถ้วยใหญ่??หลังจากจ่ายเงินแล้วพี่พนักงานก็ยื่นไอติมถ้วยใหญ่ๆให้

     

    พร้อมกับ สลิปเปอร์ลายหมีพูห์....

     

    บ็อบบี้แทบจะไม่สนใจไอติมในมือเลยแม้แต่น้อยรวมถึงตัวเขาด้วยที่ตอนนี้ได้ปล่อยมือเขาแล้วไปลูบๆคลำๆสลิปเปอร์ลายหมีพูห์แทนพร้อมกับทำหน้ายิ้มมีเลศนัยสุดๆ

     

    แหม่ อยากได้รองเท้านี่ก็บอกสิครับไม่ใช่มาแอ็กถามอยากกินไอติมมั้ยมันอดที่จะแซวไอตัวหมียักษ์นี่ไม่ได้จริงๆ

     

    เห่ย  อยากได้รองเท้าอะไรกันเล่ากินแล้วสะสมแต้มได้พอดีหรอกหน่า”  คนตัวสูงรีบตีหน้านิ่งแล้วทำเป็นเหมือนไม่ค่อยจะอยากได้รองเท้าแตะคู่นี้ซะหน่อย

     

    งั้นก็คืนพี่พนักงานเค้าไปสิไม่อยากได้ไม่ใช่หรอ” 

     

    ไม่!!”  บ็อบบี้รีบปฏิเสธเสียงเขียวทันทีแต่หลังจากนั้นก็เพิ่งมารู้ตัวว่าตัวเองโดนหลอกซะแล้ว

     

    ฮันแน่ๆๆๆๆ 55555

     

    ไม่ต้องมาแซวเลยหน่า

     

    อะๆไม่แซว ชอบว่าผมติดผ้าห่มติดมิกกี้เมาส์ดูตัวเองดิหมีพูห์อย่างงู้นอย่างงี้” 

     

    ไหนมึงบอกไม่แซวกูไง-__-“   คนตัวสูงตักไอติมเข้าปากรัวๆแล้วเอารองเท้าแตะมาหนีบไว้ที่จั๊กกุแร้แทน

     

    ก็ว่าทำไมสั่งถ้วยใหญ่ได้แสตมป์สามดวงอะดิ้มันครบพอดีเลยใช่มั้ยหล้า”   ฮันบินก็ยังคงแซวต่อไป จนคนโดนแซววางช้อนแล้วผลักหัวไอตัวจ้อจนหัวทิ่ม

     

    มึงหยุดเลยยย  เสร็จนี่ไปกินเนื้อย่างกันป่าว” 

     

    โอเคเล้ย

     

    ไม่ปฏิเสธหน่อยเหรอ555

     

    อย่ามากวนโอ้ยหน่าบ็อบบี้รีบกินเร็วๆๆๆ

    จ้า

     

     

     

    หลังจากเดินเล่นกินไอติมอยู่สักพักบ็อบบี้ก็พาไปร้านเนื้อย่างสั่งของกินมาเต็มโต๊ะบ็อบกินเนื้อไปสามสี่จานบวกกับข้าวอีกกล่องใหญ่ จะไม่แปลกใจเลยทำไมถึงได้ตัวใหญ่ขนาดนี้อะนะแต่ว่าถึงจะตัวใหญ่แต่ก็มีแต่กล้ามทั้งนั้น......เขาเป็นผู้ชายเขายังแอบมองหุ่นบ็อบบี้บ่อยๆเลย

     

    เขาเคยเข้าไปดูในเฟสของบ็อบบี้มีแต่ผญ.แซ่บๆแอดมาขอเป็นทั้งเพื่อนทั้งนั้นเลยแต่เจ้าตัวก็ไม่กดรับใครสักคน หยิ่งอะเนอะก็คนมันหล่อว่าแล้วก็อิจฉาอะครับ.....

     

    ปล่อยให้มนุษย์หมีพูห์สวาปามจนอิ่มก่อนจะออกจากร้านไปเดินดูช็อปเสื้อผ้าต่างๆตรงซอยข้างหน้าระหว่างเดินดูของคนตัวสูงกว่าก็เดินกอดคอเขาลากเขาไปมาเดี๋ยวแวะร้านนู้นร้านนี้ ทำแบบนี้บ่อยๆผมว่ามันก็ไม่ค่อยจะดีแหละครับ ตอนนี้พยายามท่องอยู่ว่าผมคือผู้ชายๆ

     

    กลับกันเถอะ” 

     

    ปวดขาไปหมดล้ะเนี่ยย

     

    อุ้มมั้ย?”   

     

    คำถามนี้ทำเอาฮันบินถึงกับทำหน้าเหวอ นี่ล้อเล่นหรือถามจริงๆเนี่ย

     

    ตกใจอะไร  กูประชดหรอกโถ่ว”  บ็อบบี้ยิ้มแบบสะใจแล้วกอดคอดึงคนตัวเตี้ยกว่าให้เข้ามาใกล้ๆก่อนจะเดินไปเรียกรถกลับบ้าน

     

    ก็เห็นเจ้าตัวบอกว่าเมื่อยเลยเรียกรถเอาหน่ะนะ

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

     

    .

     

     

     

    เอ้อ  ข้อสามหน่ะคืออะไรหรอบ็อบ” 

     

    ฮันบินทักขึ้นมาหลังจากเพิ่งนึกได้ว่าบ็อบบอกมาแค่สองข้อเองเจ้าตัวเหล่มามองก่อนจะหันกลับไปดูทีวีต่อสักพักนึงก่อนจะลุกไปหยิบป็อบคอร์นมาแกะแล้วหันมาบอกพร้อมหน้าตาเจ้าเล่ห์สุดๆ

     

    ไว้ตอนใกล้จะนอนก่อน

     

    ถ้าบอกว่าผมไม่ได้คิดไปไกลจริงๆนี่จะเชื่อมั้ยเนี่ย

     

    บอก...  ตอนนี้ไม่ได้รึไง

     

    ไม่ใช่อะไรแบบที่มึงมึงคิดหรอกหน่า” 

     

    อะไร้  คิดอะไรบ้าป่าวบ็อบคิดอะไรใครคิด”  ฮันบินรีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธพูดจนลิ้นเร็วพันกันฟังแทบไม่รู้เรื่อง

     

    คิดว่ากูจะปล้ำมึงหรอ  ฮันแน่ ลามกนะเราอะ”  บ็อบบี้เอานิ้วมาชี้ๆตรงหน้าอย่างจับผิดทำเอาคนโดนหน้าขึ้นสีอย่างห้ามไม่ได้

     

    เงียบไปเลยไป๊ๆๆ   หนีไปนอนล้ะ”  ฮันบินรีบเผ่นวิ่งขึ้นห้องนอนตัวเองทันทีก่อนที่จะโดนแซวไปมากกว่านี้

     

    ถึงกับไปนอนรอบนห้องเลยหรอจ้ะที่ร้ากกกก”  

     

    ก็ยังไม่วายตะโกนแซวขึ้นมาอีกอะน้อคนเรา รู้ก็รู้ว่ามันอายเนี่ยT__T

     

    แกร็ก 

     

    เสียงเปิดประตูดังขึ้นภายในห้องมีแค่แสงสว่างจากโทรศัพท์ที่ฮันบินกำลังนอนเล่นอยู่บนเตียงเงียบๆ  จะปิดไฟเล่นทำไมเดี๋ยวสายตาก็เสียกันพอดี แต่ก็นะจะนอนแล้วก็ช่างมันเถอะ

     

    จะฟังข้อสามมั้ย”   บ็อบบี้เอนตัวลงนอนข้างๆแล้วนอนตะแคงหันหน้าไปหาหันบิน

     

    อือๆฟังๆ”  ฮันบินปิดหน้าจอโทรศัพท์ลงแล้วหันมานอนตะแคงเข้าหาบ็อบบี้

     

    เอาหน้ามาใกล้ๆมีไรจะบอก

     

    หลังจากที่บ็อบบี้กวักๆมือให้เข้ามาใกล้ๆฮันบินก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ตามที่บอกแบบงงๆ ก่อนที่บ็อบบี้จะยืดตัวเล็กน้อยแล้วก้มลงไปหอมแก้มนิ่มเบาๆ

     

    จุ้บ

     

    ไนท์คิส J”  

     

    ฮันบินที่โดนจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวถึงกับสตั้นนอนตัวแข็งอยู่ท่าเดิมแบบนั้น หัวใจที่เต้นรัวอยู่ข้างในนี้มันทำให้เขารู้สึกอึดอัดจนแทบจะบ้าตาย

     

    เห้ย เป็นอะไร”  พอเห็นว่าคนข้างๆเงียบไปผิดปกติ  หรือ เขาจะเล่นแรงเกินไปรึเปล่านะ

     

    อยู่ดีๆก็มาหอมแก้ม....

     

    ............??

     

    ใครมันจะไปนอนหลับลงล่ะฮ่วยยย! เงียบๆแล้วอยู่เฉยๆไปเลยนะ”  

     

    พูดจบฮันบินก็พุ่งเข้าไปกอดคนข้างๆแบบเต็มกอด มันเป็นความรู้สึกที่ไม่รู้จะอธิบายยังไงมันค่อนข้างจะสับสนแต่ในเมื่อจู่โจมมาก็ต้องจู่โจมกลับ  ขืนนอนมองหน้าแบบนั้นไม่ต้องได้นอนกันแน่ๆ

     

    5555

     

    ฝันดี

     

    ฝันดีแน่นอน นอนกอดกูแบบนี้55

     

    บอกให้เงียบไง เงียบไปเลยนะ”    ดีนะที่ปิดไฟแล้วไม่งั้นเห็นหน้าเขาแดงถึงหูแน่ๆ

     

     

    รับทราบครับ

     

    เขาว่ามันไม่ปกติแล้วล่ะระหว่างเขากับบ็อบบี้

     

     

     

    #ฟิคผ้าห่มฮันบิน

    มาต่อให้แล้วนาจา มาๆหายๆขอโต้ดดล่วยน้อ

    ถ้าจะเปิดเรื่องใหม่จะให้พี่จินคู่กับใครดีอะ

    ด้วบบบ

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×