ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : อดีตในอนาคต
เธอหลับตาเพื่อพยายามตั้งสติอีกครั้ง เธอคิดว่านี้มันเป็นสิ่งที่เหลวไหลสิ้นดี มันเป็นเหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้วถึง7เดือนจากตอนที่เธอได้ตกมาพร้อมกับดาวตก มัน มันไม่น่าจะเกิดขึ้นอีกครั้ง
“หรือ หรือว่า...........................................”
ก่อนที่เธอจะคิดถึงเรื่องนั้น บางอย่างก็ได้เกิดขึ้น มัน มันดังมาก
“กริ่ง...................................................กริ่ง........................................”
เสียงที่คุ้นเคยและแสนจะทรมานเมื่อได้ยินเสียงนั้น ก็ดังขึ้น เธอเปิดตาขึ้นพร้อมกับรู้สึกประหลาดใจอีกครั้ง หนุ่มสาวมากมายกำลังตรวจดูตารางเรียนของตนเอง
บางกลุ่มก็เบียดเข้าไปเพื่อจะไปดูบอร์ดสีขาวที่ติดรายชื่อของทุกคนไว้ ทุกคนดูวุ่นวายกันมาก หลายคนที่มาจากโรงเรียนม.ต้นเดียวกันก็เข้าหากันอย่างดีใจมาก
ทันใดนั้นเธอก็เห็นสาวน้อยสองคนวิ่งเข้ากอดกัน พวกเธอดูดีใจกันมาก พวกเธอเป็นเพื่อนรักกันในสมัยเรียนม.ต้น เมื่อได้อยู่โรงเรียนม.ปลายเดียวกันจึงรู้สึกแฮปpyเป็นพิเศษ
ต็อก ต็อก ต็อก.................................
เสียงดังจากการเดินมาของชายหนุ่มได้ทำให้หนึ่งใน2สาวนั้นรู้สึกได้ถึงการมาของเขา
“หยุดนะ หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ ริวจิ พี่คิดว่าจะมาแอบมองเพื่อนฉันหรอ นี้พี่เข้ามาตรงๆก็ได้หนิ”แล้วเธอก็หันไปพูดกับเพื่อนของเธอว่า
“นี่ ริวจิ พี่ชายของฉันเอง เขาไปอยู่ต่างประเทศสะนานเลย เป็นไงน่ารักไหมละ”
แต่เด็กสาวอีกคนหนึ่งหยุดด้วยความรู้สึกทุกอย่าง ได้แต่มองเพียงเขาคนเดียว ด้วยสายตาที่เขินอายอย่างมาก ริวจิก็ไม่แพ้กัน เขาอึ่งอยู่นานจน จน.....................
“นี่แนะ” มิโฮะดันพี่ชายของเธอไปอยู่ข้างเพื่อนของเธอ และทันใดนั้นเขาก็ได้เข้ากอดกับเธออย่างไม่ได้ตั้งใจ พร้อมกับแสงแฟลชจากกล้องของมิโฮะตรงเข้าหาทั้ง2คน
“ขอโทษครับ เออ คุณ......................”
“มายาริ ซาดะ เรียกว่า มายาดีกว่าคะ”
“ครับๆ 55555555555”
“คะ55555555555555”
ทั้งสามคนก็หัวเราะกันดังใหญ่ จนทำให้กลุ่มของพวกเธอนั้นดูโดดเด่นที่สุดในวันเลย
To be continued
“หรือ หรือว่า...........................................”
ก่อนที่เธอจะคิดถึงเรื่องนั้น บางอย่างก็ได้เกิดขึ้น มัน มันดังมาก
“กริ่ง...................................................กริ่ง........................................”
เสียงที่คุ้นเคยและแสนจะทรมานเมื่อได้ยินเสียงนั้น ก็ดังขึ้น เธอเปิดตาขึ้นพร้อมกับรู้สึกประหลาดใจอีกครั้ง หนุ่มสาวมากมายกำลังตรวจดูตารางเรียนของตนเอง
บางกลุ่มก็เบียดเข้าไปเพื่อจะไปดูบอร์ดสีขาวที่ติดรายชื่อของทุกคนไว้ ทุกคนดูวุ่นวายกันมาก หลายคนที่มาจากโรงเรียนม.ต้นเดียวกันก็เข้าหากันอย่างดีใจมาก
ทันใดนั้นเธอก็เห็นสาวน้อยสองคนวิ่งเข้ากอดกัน พวกเธอดูดีใจกันมาก พวกเธอเป็นเพื่อนรักกันในสมัยเรียนม.ต้น เมื่อได้อยู่โรงเรียนม.ปลายเดียวกันจึงรู้สึกแฮปpyเป็นพิเศษ
ต็อก ต็อก ต็อก.................................
เสียงดังจากการเดินมาของชายหนุ่มได้ทำให้หนึ่งใน2สาวนั้นรู้สึกได้ถึงการมาของเขา
“หยุดนะ หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ ริวจิ พี่คิดว่าจะมาแอบมองเพื่อนฉันหรอ นี้พี่เข้ามาตรงๆก็ได้หนิ”แล้วเธอก็หันไปพูดกับเพื่อนของเธอว่า
“นี่ ริวจิ พี่ชายของฉันเอง เขาไปอยู่ต่างประเทศสะนานเลย เป็นไงน่ารักไหมละ”
แต่เด็กสาวอีกคนหนึ่งหยุดด้วยความรู้สึกทุกอย่าง ได้แต่มองเพียงเขาคนเดียว ด้วยสายตาที่เขินอายอย่างมาก ริวจิก็ไม่แพ้กัน เขาอึ่งอยู่นานจน จน.....................
“นี่แนะ” มิโฮะดันพี่ชายของเธอไปอยู่ข้างเพื่อนของเธอ และทันใดนั้นเขาก็ได้เข้ากอดกับเธออย่างไม่ได้ตั้งใจ พร้อมกับแสงแฟลชจากกล้องของมิโฮะตรงเข้าหาทั้ง2คน
“ขอโทษครับ เออ คุณ......................”
“มายาริ ซาดะ เรียกว่า มายาดีกว่าคะ”
“ครับๆ 55555555555”
“คะ55555555555555”
ทั้งสามคนก็หัวเราะกันดังใหญ่ จนทำให้กลุ่มของพวกเธอนั้นดูโดดเด่นที่สุดในวันเลย
To be continued
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น