ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หนุ่มหล่อซ่าท้ายัยทอมบอย

    ลำดับตอนที่ #1 : เจอกันครั้งแรก =_= ก็แหลกซะแล้ว

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ค. 49


    "...ริดา...มาริดา.....นางสาวมาริดา!!!"


    "เอื๊อกกก!!!0_0ครับ...เอ้ย ค่ะ(^_^;)"อ้ากกกกกก>-<ฉันหลับไปเรอะ


    "ตื่นแล้วหรือค่ะ-_-^^"อาจารย์ศิรีทำเสียงดุ


    "ค..ค่าาา^ ^"ฉันฝืนยิ้ม น่ากลัวเป็นบ้าเยย!!> <


    ตอนนี้เพื่อนในห้องฉันหัวเราะใหญ่- -^^ แม้แต่ยัยอิง เพื่อนฉันยังหัวเราะเลย


    เพราะแกแหละที่ทำให้ฉันโดนดุ- -ข้อหาไม่ปลุกฉัน


    "ถ้างั้น...กรุณาไปวิ่งรอบสนาม10รอบนะค่ะ^ ^"ยิ้มได้น่าเกลียดมากเลยอาจารย์- -


    ฉันรีบวิ่งออกไปทันที


    ทำไมหรอ- -


    ถ้าอยู่นานฉันก็ตายพอดีซิ>-<


    ขณะที่ฉันกำลังวิ่งมาตามทางเดิน ดันไปชนใครเข้า ทำให้ฉันล้มลงไปพร้อมกับผู้ชายคนนั้น


    "อูยยยย~~ เอ่อ ขอ..." ฉันกำลังพูดขอโทษ


    "ยัยบ้านี่!!! หาเรื่องหรือไงมาชนฉัน แถมไม่ขอโทษฉันอีก ไร้มารยาทจริงๆ!!!> 0 <^^" หมอนั่นพูดรัวเป็นชุด


    หนะ... หนอยยย!!!


    "หึ๋ยยยย!!ไอบ้า >0<นายบ้าหรือไง ฉันกำลังจะขอโทษอยู่แล้วนะ แต่นายก็ดันพูดเร็วอย่างกะรีบจะไปตายแบบนั้น ฉันก็แทรกเสียงไม่ทันซิ ไอ้ซื่อบื้อเอ้ย!!!" แฮ่ก แฮ่ก พูดจนเหนื่อยเลย คนกำลังรีบไปวิ่งทำให้เสียเวลาหมด ฮึ!


    "วะ ว่าไงนะ -__-^^ ไหนลองพูดประโยคตะกี้ใหม่ดิ"


    "โว้ยยยยย!!!! >0<ยังมาถามอีก ตามที่นายได้ยินแหละ คนกำลังรีบอยุ่นะเว้ย!!!"นายนั่นทำท่าจะด่า แต่ sorry ทีแหะ ฉันวิ่งไปสนามหญ้าแสนร้อนนั่นเรียบร้อยแล้ว - -^^


    ถ้าอยู่ต่อฉันอาจได้เข้าคุกข้อหาฆ่าคนตายแน่ๆ


    และฉันก็อาจตายเองได้เพราะหน้าต่างห้องของฉันตรงกะสนามพอดี เหอะ เหอะ- -ก็เพราะ'จารย์ศิรีสุดโหดนั่นพอหันมามอง แล้วไม่เห็นตัวฉัน คะแนนวิชาเลขอาจหายจนเหลือ 0





    ตอนนี้ฉันวิ่งได้แค่ 6 รอบก็เหนื่อยจนแทบหน้าคว่ำแล้ว มี 2 เหตุผลที่ทำให้เหนื่อยมากขนาดนี้ คือ


    1.เพราะไปด่าไอบ้าที่ฉันไปชน


    2.เพราะสนามนี่ ที่รอบนึงก็ประมาณ... 500 เมตร


    แง้งงงงงงงง!! TT0TT ฉันไม่ตาย ก็รอดล่ะนะ


    แต่ดีเหมือนกัน -..-จะได้ไม่ต้องเรียนเลข


    สรุปก็คือ โชคร้าย +โชคดี ฮึ ฮึ! ^ ^


    เออ ใช่!! >0< ลืมไป -..-อ ะแฮ่ม! ^ ^ฉันชื่อ ฝัน หรือ มาริดา เกตุสุวรรณ ม.5เป็นทอมที่สวยที่สุดในโรงเรียนนี้ ^ ^


    ถ้าพูดให้ถูกนะ คือมีส่วนของความเป็นชายเพียงแค่ 65%เองอ่ะนะ เห่อๆๆ ก็ไม่รู้จะเพิ่มยังไงนี่นา เลยครึ่งก็บุญแล้ว


    ฉันกำลังวิ่งเข้ารอบที่ 9 ก็เจอคนที่ฉัน ปิ๊ง ตั้งแต่แรกเห็นและตามจีบอยู่ในขณะนี้ (ถึงเขาจะไม่รู้ก็เถอะว่าตามจีบอยู่อะน๊ะ -__-) กำลังเดินอยู่ที่ทางเดินอาคารใกล้ๆ


    ที่ว่านี้ไม่ใช่ผู้ชายนะ -.,- ผู้หญิงต่างหาก ช่วยไม่ได้ -O- ก็ฉันเป็นทอมนี่ ถึงแค่ 65% ก็เถอะ (-_-^)


    เธอคนนั้นนะชื่อ สา ชื่อเต็มก็ วาริสา ใจอารี อยู่ ม.3ที่ฉันปิ๊งเพราะว่าตรงสเปคเด๊ะๆ


    ก็มี หน้าตาน่ารัก ตาใสปิ๊ง ตัวเล็ก ผมยามประบ่า คิกคุอีกแน๊ะ ^ ^


    ทันทีทีได้เห็น ฉันใช้ความเร็วแสงวิ่งเข้ารอบที่ 10 พอเหมาะพอเจาะกับเวลาพักเที่ยงเสียจริง -_-


    กริ๊งงงงงงงง


    ฉันหยุด หันไปมองหาสา และได้ข้อสรุปว่า น้องสาได้หายไปแล้วละน่ะ =_=


    แต่เห็นคนผมสั้นๆ มัดจุกข้างซ้ายข้างนึงวิ่งมาทางฉันแทน -_- นั่นมันยัยอิงนี่หว่า


    "แก แก >0<!! ทางเน้โว้ย!!" ยัยอิงตะโกนสุดเสียงจนฉันกลัวว่ากล่องเสียงมันจะแตกเป็นเสี่ยงๆ อยู่ไกลแค่ไม่กี่เมตรจะตะโกนเพื่ออะไรเนี่ย


    "ได้ยินแล้ว- -อมลำโพงไว้เร๊อะ!"ยังโกรธเรื่องวิ่งไม่หายทีนะ- -^^^


    "เออๆ^_^ไปเร็วๆเข้าแก เราหิวแว้ววววว^0^"ยัยนั่นคว้าข้อมือฉันไว้ แล้วพาฉันวิ่ง...อีกรอบ


    ว้ากกกกกกกกก>0<ไอเพื่อนบ้า พึ่งหยุดวิ่งเมื่อกี้นี้ มาพาวิ่งอีก TT-TTฮืออออออ ไม่น่าเก็บเพื่อนแบบแกเอาไว้เล้ย!!(ไม่ติดที่รู้จักน้องสาอ่ะ^ ^)


    ณ โรงอาหาร


    ฉันกำลังนั่งท้าวคางดูยัยอิงมันกินข้าว- -^^


    ยิ่งดูมัน ฉันยิ่งรู้สึกเหมือนดูหมูกินอาหาร ก็คุณเธอนะยัดเอาๆ- -จนฉันอิ่มแทนเลยอ่ะ-_-^



    ฉันกำลังลุกเอาข้าวไปทิ้ง ในเวลาเดียวก็มีผู้ชายมานั่งที่โต๊ะด้านหลังยัยอิง ตามมาด้วยผู้หญิงโขยงนึง=_=ถึงเห็นแค่หลัง แต่คุ้นทรงผมแฮะ?- -เรียบๆ ชี้ๆแบบนั้นอ่ะ...


    ช่างเขาเถอะ-0-


    ขณะที่ฉันกำลังเดินจะเอาข้าวไปทิ้ง(เห็นยัยอิงแล้วกินไม่ลงอ่ะ=0=ู^)ยัยอิงมันดึงแขนฉันไว้ ฉันก็ต้องหันไปมองชิ=_=......O_O!!!


    ก๊ากกกกกกก!!!>0<!!!นี่มันหมูนี่หว่า^O^!!ไม่ได้ๆ>-<ห้ามหัวเราะนะ...


    ก็หน้าตามันตอนนี้มันคล้ายๆ(เหมือน)หมูมากมาย^ ^คือ มันกำลังเคี้ยวข้าวตุ่ยๆ แก้มงี้ป่องเหมือนลูกโป่งเยย ชาตินี้ทอมอย่างฉันยังไม่เคยเห็นหมูกินข้าวซักที


    หุ หุ หุ!!^O^ได้เห็นสมใจแว้ว


    ฉันพยายามทำหน้าให้ปกติที่สุด แล้วถาม-0-


    "อารายของแกอ่ะ=_=?จะจับแขนฉันทามมาย-0-"ภายนอกฉันทำหน้าบึ้ง=_=


    แต่ภายในก๊ากไปหลายทีแย้ว^  ^


    ฮ่า ฮ่า ฮ่า!!!^O^


    "เอ้ย!!แออะไออ๋าย?O.O"ยัยอิงมันพูด-_-?


    คิดถูกป่าววะ ที่ไปถามมัน-0-^^


    "แกพูดอารายของแกอ่ะ-0-"ช่ายๆ!-_-?พูดภาษาบ้าอะไร


    มันเห็นว่าฉันฟังไม่ออก(อย่าว่าแต่ฉันเถอะ- -จะใครหน้าไหนก็ไม่รู้เรื่องหรอก)ก็เลยรีบๆเคี้ยวแล้วกลืนลงคอ


    ไม่ติดคอหล่อนเร้อ!?-0-


    ้"อะรายวะ- -^แค่นี้แกก็ฟังไม่ออก ฉันถามว่า แกจาไปไหน- -ชัดยังทีนี้?"ยัยอิงพูดซ้ำฉันนึกคำตอบ-_-


    "อ๋อ!!^0^จะเอาจานไปเก็บอ่ะ กินไม่ลง^ ^"ฉันตอบไปตามที่ตัวเองคิด ยิ้มหวานๆให้มันทีนึง ฉันสังเกตเห็นพวกผู้หญิงข้างหลังยัยอิงกรี๊ดเบา-..-


    เหอะๆ- -จะบอกให้ ว่า เวลาฉันยิ้มนี่จะดูคล้ายเทพธิดาก็ไม่ปาน^ ^


    ก็ฉันสวยนี่^_^ แต่ก็อยากให้หน้าฉันมันเหมือนผู้ชายมากกว่านะ...ฉันเป็นทอมนี่- -


    ยัยอิงมันเผลอจ้องหน้าฉันนานนิดนึง ทำให้ฉันต้องปลุก-0-


    "นี่...นี่ ยัยอิง!!!"ฉันเขย่าแขนมัน


    "หือ+0+หา...ถึงไหนแล้ว อ๋อ ใช่!!>0<ทำไมแกกินไม่ลงอ่ะ กินนิดเดียวเอง อิ่มแล้วหรอ- -"พึ่งนึกได้เหรอฮะ>-<


    แต่มันถาม ฉันก็ต้องตอบ^_^


    "อือ พอเห็นแกที่กินเหมือนหมูฉันก็อิ่มแล้วล่ะ^ ^"ฉันตอบแบบตรงๆ- -


    เอ~~~=_=ตรงไปป่าวหว่า?


    "กะ แกคิดว่าฉันเป็นหมูใช่มั๊ย!!! -_-^^^^^^"ยัยอิงทำเสียงแบบ...อธิบายไม่ถูกอ่ะ- -


    แต่ถึงขั้นทำให้ฉันสะดุ้ง!


    "มะ ไม่ใช่นะ...~_~"ฉันแก้ตัว แต่ในความคิดฉันก็เห็นด้วยนะ ที่มันพูดเมื่อกี้นี้อ่ะ


    "เชอะ!!!ฉันไม่บอกข้อมูลของน้องสาให้แกแล้ว!!!>-<"มันขู่- -^^


    อ้ากกกกก!!!>O<เวลาขู่อย่าเอาน้องสาของฉันมาเกี่ยวดิ๊!


    เออ จีงด้วย!!- -ฉันเล่าตอนแรกที่ได้พบสาหรอยัง อยากรู้ป่าว^ ^ฮะ ฮะ^O^เล่าก็ดะ





    ก็คือ เมื่อตอนฉันอยู่ ม.4 ฉันไปมีเรื่องชกต่อยตบตีกะพวกนังมิ้น สาเหุมาจากยัยมิ้นมันนึกว่าฉันเป็นหญิงแท้ แล้วไปยุ่งกะแฟนมัน ทำให้มันคิดว่าฉันจะไปแย่งแฟนเจ้าหล่อน เลยยกพวกมารุมฉัน พวกยัยมิ้นนะมี 6-8 คนได้ ปะทะฉันแค่คนเดียว


    รู้มั๊ย^ ^ผลสรุปมันออกมาว่า ฉันชนะ!! แต่แล้วก็มีอาจารย์มาเห็นจากไกลๆ และวิ่งมา ทำให้พรรคพวกของยัยมิ้นวงแตก ส่วนฉันนั้นที่ยืนเอ๋ออยู่ หันซ้ายหันขวาหาที่ซ่อน แล้วจู่ๆก็มีคนมาคว้ามือฉันดึงลงไปแอบในพุ่มไม้ ทำให้ฉันรอดายในครั้งนั้น เทพธิดาที่ว่านี่ก็คือ น้องสา ^ ^


    เหตุการณ์ในครั้งนั้น คือเหตุผลที่ทำให้ฉันเป็นคู่อริกะนังมิ้น และไปตีสนิทกะน้องสา เพื่อไปจีบเขาโดยที่ตัวเขาเองไม่รู้ตัว


    เอาล่ะ ^_^ กลับมาที่โรงอาหารต่อ



    "แกอ่ะ >0< อย่าโกรธฉันเลยนะ นะ..."ยัยนั่นหันหน้าไปอีกทาง- -


    ปิ๊ง!!!คิดออกแล้ว ^ ^


    "เอางี้! ^0^ ถ้าแกช่วยฉันคว้าหัวใจน้องสาคนสวยมาได้นะ ฉันจะเลี้ยงข้าวแกฟรี 1 ปี!!"ได้ผลทีเดียวเลย ข้อเสนอนี้ มันหันหน้ามามองทางฉัน และผู้ชายที่ฉันว่าคุ้นๆ- -ก็ขยับตัวนิดนึง...ช่างเถอะน่า =_=ฉันนี่ชอบสอ-สระ-เอือ-กอจริงๆ(ด่าตัวเอง)


    "แกกำลังบอกให้ฉันช่วยจับคู่ดี้ให้แกใช่ป๊ะ ^O^" รู้ทันด้วย - -


    "อือ ^_^ ถูกต้องนะคร๊าบบบบบ ^O^!!!"


    "แล้วที่บอกเลี้ยงอ่ะ  จริงป่าว =O="ยัยนั่นถาม ถามอยู่ได้ เดี๋ยวเปลี่ยนใจซะเลย-0-^^


    "จริงซิจ๊ะ ^_^ เร็ว ตกลงมะ ^ ^"ได้โปรดด >0< ตอบตกลงที พรีสสสสสสสส!!!


    "ตกลง!!!! ^O^"ฉันยิ้มแล้วกระโดดไปกอดมัน


    "เอ้ย O_o อะไรของแกวะ ขนลุกโว้ย!!" ฉันปล่อยเพราะมันผลักฉัน - - แล้วฉันก็ถามเรื่องเกี่ยวกะน้องสาอย่างสนุกแบบไม่สนใจใคร


    แล้วเรื่องนี้อ่ะ มีแค่ฉันกับมันที่รู้นะ ^_^


    แต่ทั้ง 2 คนยังไม่รู้ที-0- ว่ามีคนแอบฟัง...ทังหมด


    "หึ หึ หึ -_-^ เธอผิดเองนะ ยัยทอมบ้าที่มาด่าฉัน หึ หึ"เสียงของผู้ชายคนนั้นพูด แล้วกินข้าวอย่างสบายอารมณ์




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×