คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : บทส่งท้าย
เวลาผ่านไป 1วันหลังจากที่ผมส่งเธอกลับไป ผมรู้สึกว่ามันเหงายังไงจนผมเองก็บอกไม่ถูก
มันรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปซักอย่าง
วันนี้ผมเองก็คิดว่าสิ่งที่ผมซ่อนไว้มานานก็คงไม่ต้องแอบซ่อนไว้อีกแล้ว
ผมอยู่บริเวณที่เก็บความลับทั้งหมด...
ใช่แล้ว แจกันใบยักษ์นั่นแหละ
ผมล้วงเอากระดาษทีละแผ่นออกมา
ดึงไปเรื่อยๆจนหมด ผมตั้งใจว่าผมจะเอาไปอ่านที่ห้องแล้วค่อยเก็บอีกที
แต่ก็ไม่ได้เก็บไว้ในแจกันแล้วล่ะ
เมื่อดึงกระดาษออกมาทุกแผ่นแล้ว ผมก็รวบรวมไว้ในมือก่อนจะเดินเอาไปไว้ในห้อง
เมื่อมาถึงในห้องแล้วผมก็วางกระดาษไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือ ก่อนจะทิ้งตัวลงอย่างเบื่อหน่าย
ผมอยู่อย่างนั้นได้สักพักก่อนจะเหลือบไปเห็นบางอย่างที่ผิดปกติ และผมก็ไม่เคยสังเกตุเห็นมาก่อน
ซองกระดาษสีขาวเล็กๆที่ถูกตะแกรงใส่ช็อกโกแลตทับไว้
ผมนิ่งคิดก่อนจะเอื้อมมือดึงซองออกมาเบาๆ
ซองที่ผมถืออยู่มันดูนูนๆขึ้นมาหน่อย เหมือนกับมีสิ่งของอยู่ ไม่ใช่แค่กระดาษ
ถึงแม้ว่าการไม่แน่ใจว่าซองกระดาษนี้จะเป็นของผมหรือของใคร แต่ผมก็เลือกที่จะเปิดดู
จริงอย่างที่ผมว่า ข้างในซองมีกระดาษจดหมายกับสิ่งของอยู่ แต่ผมก็เลือกที่จะอ่านจดหมายก่อน
เมื่อเปิดดูจดหมายแล้ว ผมก็เห็นลายมือที่เหมือนจะเพิ่งเขียนได้แต่มันยังไม่แข็งแรงพอ
แค่นี้ ผมก็รู้แล้วว่ามันเป็นลายมือของใคร คิดได้อย่างนั้นผมก็อดยิ้มไม่ได้
นายแกงส้ม
ฉันคิดว่าฉันน่าจะเรียกชื่อของนายถูกแล้วนะค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะที่ตัดสินใจช่วยฉันตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน หน้าของนายตอนที่เจอฉันจะออกน่าขำไปหน่อย เพราะนายอ้าปากซะกว้างเชียว ตกใจอะไรก็ไม่รู้
ผมยิ้ม ที่เมื่อเจอกันครั้งแรก ตอนที่ผมเห็นหน้าเธอ ก็ใช่นั้นแหละ ผมจ้องหน้าเธอค้าง ด้วยความรู้สึกประหลาด แต่ผมก็ไม่รู้ตัวหรอกน่ะ ว่าผมทำหน้ายังไง
คิดแล้วจะอดยิ้มไม่ได้ ที่เธอเองก็จำครั้งแรกที่เจอกันได้
ฉันรู้นะค่ะว่าตอนที่ฉันบอกคุณว่าไม่มีใครเห็นฉัน ได้ยินฉันพูดเนี่ย จะทำให้คุณเชื่อฉันไม่ลงสักหน่อย แต่พอคุณได้เห็นกับตาแล้ว ฉันสังเกตน่ะว่าคุณเกือบจะเป็นลม แถมยังหน้าซีดมากๆด้วย
ก็แหงล่ะ ใครจะไม่ตกใจ จู่ๆก็รับวิญญาณเข้าบ้าน ไม่กรี้ดออกมาก็ดีแค่ไหนแล้ว
เรื่องช็อกโกแลต เป็นอาหารชิ้นแรกที่ฉันได้กินนะค่ะ ฉันชอบมันมาก แต่ก็เพิ่งรู้ทีหลังว่า คุณเสียเงินกับมันเยอะมาก ฉันก็ขอโทษด้วยนะค่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะขอโทษยังไง นายก็ทำลืมไปล่ะกันนะค่ะ
.
.
.
ฮ่ะๆ ฉันล้อเล่นนะค่ะ ไว้ถ้าฉันคิดวิธีขอโทษออก แล้วฉันจะมาขอโทษอีกครั้งนะค่ะ
เรื่องช็อกโกแลตนี้ผมเองก็เสียวันละหลายร้อยเลยน่ะ แต่ไม่เป็นไรหรอก ยังไงผมก้ไม่คิดจะเอาคืนอยู่แล้ว(ยกเว้นถ้ากระเป๋าตังค์แฟ่บจริงๆ ฮ่าฮ่าฮ่า ล้อเล่นน่ะ)
ส่วนเรื่องที่คุณปิดฉันไว้มานานอย่างเรื่องร่างของฉัน....
ฉันก็ไม่ได้โกรธคุณน่ะ แค่อึ้งนิดหน่อยที่ได้รับรู้กะทันหัน...
อ้าว เธอไม่ได้โกรธผมหรอกหรอ
ผมเงยหน้าขึ้นจากจดหมาย
“แล้วที่กูเงียบตั้งนาน จะเงียบทำไมว่ะ! ไอ้เราก็นึกว่าโกรธก็เลยไม่ได้คุยอะไร โว้ย! มารู้ตอนจากกันแล้วเนี้ยนะ ไอ้แกงเอ้ยยย!!!”
ผมแทบจะทึ้งหัวตัวเอง แต่ก็ไม่ได้ทำ ก่อนจะก้มหน้าลงอ่านจดหมายต่อ
ผมยิ้มจนแก้มแทบจะฉีก โล่งใจมากจนบอกไม่ถูก
แล้วเรื่องที่คุณสารภาพให้ฉันฟังตอนเที่ยงคืนน่ะ...
เมื่ออ่านถึงตรงนี้ ผมชะงัก ก่อนจะคิดทบทวนเหตุการณ์และสรุปได้ว่า
เธอรู้แล้ว!
ผมก้มหน้าลงอ่านต่อ อย่างร้อนใจ
ฉันจะตอบคุณว่า....
ฉันก็คิดเหมือนกันน่ะ วันนี้ฉันรอคุณมาบอกอีกครั้ง...แต่คุณก็ไม่บอก
แม้กระทั่งฉันกำลังจะกลับเข้าร่าง คุณก็ยังไม่บอก
อีกอย่างหนึ่งที่ฉันจะให้และตั้งใจทำ
สุขสันต์วันเกิดน่ะค่ะ ของขวัญที่ฉันให้มันก็ไม่ได้มีราคาอะไร แต่ฉันก็ทำจากใจ
เก็บมันไว้น่ะค่ะ ถึงแม้คุณจะไม่อยากได้ก็เถอะ...
ผมพลิกกระดาษไปมา เพื่อดูว่ามันยังมีต่ออีกหรือเปล่า
ก่อนจะค้นดูในซองอีกครั้ง แต่มันก็ไม่มีกระดาษแผ่นไหน่เหลืออีก
นอกจาก...
แหวน....แหวนที่ทำจากหญ้าและดอกไม้เล็กๆ ซึ่งตอนนี้มันก็เหี่ยวลงไปบ้างแล้ว
มันอาจจะไม่ได้สวยมากในสายตาของใครๆ แต่ผมก็รับรู้ว่าคนให้ตั้งใจทำขนาดไหน
มันมีแค่วงเดียวในโลก สำหรับผม
จะไม่มีใครสามารถทำและลอกเลียนแบบแหวนวงนี้ได้
ถึงจะเหมือน แต่ในความรู้สึกของผมมันก็ไม่เหมือน
ผมสวมแหวนวงนี้ที่นิ้วอย่างทะนุถนอม
ฉันจะรักษามันไว้ให้ดี ฉันจะไม่ลืมที่สัญญากับเธอไว้
ฉันจะพยายาม...เพื่อสักวัน ฉันจะเป็นคนไปหาเธอ..
ผมตั้งปณิธานก่อนจะมองกระดาษเอกสารทั้งหลายที่อยู่บนโต๊ะ ก่อนจะเงยหน้ามองทะเลผ่านทางหน้าต่าง
ครั้งแรกที่เจอกัน เธอเป็นฝ่ายมาหาฉัน และครั้งนี้ฉันจะเป็นฝ่ายไปหาเธอแทน...
ยัยหยุด...
END แกงส้ม Part
___________________________________________________
จบ
___________________________________________________
บทส่งท้ายพาร์ทแรก
โอ๊ะ! อย่าเพิ่งค่ะ อย่าเพิ่งเอากะละมังฟาดJ ยังมีให้ติดตามต่อจ้า พาร์ทสองจะเริ่มขึ้นแล้ว พร้อมๆกับจะเริ่มลงSFให้ค่ะ เอ๋อมึนฮาแอบเห็นว่ามีคนใจหายบาง แต่ไม่ต้องใจหายแล้วค่ะ ยังมีพาร์ทสองให้อ่านต่อค่ะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะค่ะ
ความคิดเห็น