คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : 12 ห่วง100%
ฮ้า~ ตอนนี้ก็เป็นช่วงเที่ยงๆแล้วแฮะ รู้สึกแสบท้องจัง มันน่าจะเรียกว่า’หิว’หรือเปล่าน่ะ
และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันยังคงต้องอยู่ในห้องของนายแกงเขียวหวาน ฉันอยากจะรู้จริงๆเลยนะค่ะ ว่าทำไมนายแกงกะหรี่ถึงไม่ยอมให้ฉันลงไปข้างล่าง นี้มันก็ผ่านมาหลายวันแล้วนะค่ะ 7วันหลายๆครั้ง ซึ่งนายแกงพริกก็เคยบอกว่าเกือบเดือนแล้ว...
ถ้าอย่างนั้นก็ยิ่งต้องให้ฉันลงไปเล่นข้างล่างบ้างสิค่ะ>M<
แต่ยังไงฉันก็ไม่ได้เบื่ออะไรขนาดนั้น เพราะฉันได้ขออนุญาตให้นายแกงหมี่(?) เปิดโทรทัศน์ให้ฉันดูและมันก็คือ...
.
.
.
.
.
.
.
.
‘สาวใหญ่ในกาน้ำแก้ว~~~~’ (เอคโค่เสียงตาม)
ซึ่งขอบอกว่าฉันติดละครเรื่องมากยังกะอะไรดี จนนายแกงเค็ม(?) ต้องมีความมานะหิ้วโทรทัศน์ มาไว้ในห้องนอน และแน่นอนว่า คนที่เขามาดูเรื่องนี้ด้วยก็คือพี่โดมและเจ้าชิ้กเก้นแมวตัวอ้วนของพี่โดม ซึงฉันก็เดาว่าพี่โดมน่าจะตั้งใจที่ตั้งชื่อให้มันคล้ายกับแมวในละคร เพราะแมวในละครชื่อ ชิ้กกี้(?) นั่นเอง
แต่ก็ใช่ว่าจะมีแค่พี่โดม ชิ้กเก้นและฉันหรอกนะที่อยู่ในห้องนอนของนายแกงโฮะ แต่นายแกงแหนมก็อยู่ในห้องนี้ด้วย
“ถามจริง ทำไมถึงชอบดูเรื่องนี้จัง”
นายแกงอ่อมกระซิบถามเบาๆ ราวกับกลัวพี่โดมได้ยิน
“ก็ชอบ”
“แล้วทำไมถึงชอบล่ะ”
เขาถามอีกครั้ง ฉันยังไม่ละสายตาจากจอทีวี
“ก็ชอบ”
“...”
และเขาก็เงียบไป ดีแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันกำลังลุ้นให้พี่เพชรบอกรักเอกกี้อยู่น่ะ ถึงแม้ว่าจะมีม้ารกายืนดูห่างๆก็เถอะ
“ชอบเอกกี้มากมั้ย”
เขาถามอีกครั้ง ฮื่อ ก็เงียบไปแล้วไม่ใช่หรอ ดูสิ สมาธิในการดูละครของฉันกำลังลดน่ะ นายแกงผัก
ฉันจึงตอบออกไป
“ก็ชอบ”
“แล้ว...ชอบฉันบ้างมั้ย”
“ก็ชอบ..!!o.O!!”
ฉันตอบอย่างไม่คิดอะไร ก่อนจะเพิ่งรู้คำถามของนายแกงเผ็ดอีกที ฉันเอามือปิดหน้าตัวเองก่อนจะค่อยๆเหลือบมองเขาทีละนิด
เขาก็ยังทำหน้าปกติ
เมื่อเห็นอย่างนั้นฉันก็เลยดูทีวีต่อ
แต่ก็ไม่นึกว่า...
“ขอบใจนะ ที่บอก”
เขาจะกระซิบเบาๆที่ข้างหู ฉันตัวแข็งทื่อ สายตาพยายามจับจ้องทีวี ตอบเสียงอ้อมแอ้ม
“ฉันตอบเพลินต่างหากล่ะ นายแกงกุ้ง”
“คราวหลังก็ตอบเพลินแบบนี้บ่อยๆน่ะ ผมชอบ”
นายแกงเหล็กพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ แต่ก็ไม่ได้ดังมาก เพราะพี่โดมก็ยังอยู่ในห้อง
=///= เอิ่ม...ส่วนฉันก็คงจะพยายามทำหน้าปกติ ถึงแม้จะหลุดยิ้มอออกมานิดหน่อยก็เถอะ(หลุดยิ้มบ่อยมากด้วยซ้ำ:เอ๋อมึนฮา)
ตึกตึก ตึกตึก ตึกตึก
เอ๊ะ! นี้ฉันเป็นอะไรนะ เสียงหัวใจดังเหมือนกลองทุบเลย
ไม่ไหว ไม่ไหว คงต้องถอยห่างจากนายแกงมะเขือสักก้าวแล้ว= =///
END ยัยหยุด Part
เฟรม Part J
วันนี้ ฉันก็ได้นัดมังกรฮัทไปซื้อของที่ห้าง ตอนบ่าย2 37นาที แต่นี้ก็จะบ่ายสามแล้ว มังกรก็ยังไม่มาสักทีL
ฉันนั่งรอมังกรอยู่ในบ้านตั้งครึ่งชั่วโมงแล้วน่ะ
“หลอดไฟจ๋า มานั่งรออะไรตรงนี้จ้ะ”
สมายทักขึ้นด้วยสีหน้าล้อเลียน ขณะเดินมายังห้องโถง เรียกฉันว่าหลอดไฟอีกล่ะ เดี๋ยวเถอะ! จับเขกหัวซะเลยนี้
แต่เขกเลยดีกว่า ^(+++)^++ แต่กะระยะห่าง มันก็ห่างไปเนอะ
“มานี่ดิ อมยิ้มจ๋า~ มาใกล้ๆพี่หน่อย”
ฉันเรียกและกวักมือให้สมายเดินมาหาฉัน แต่เจ้าน้องเล็กทำหน้าเหมือนจะรู้ทันนะสิ ก่อนจะค่อยๆเดินมาหาฉันแล้วทำหน้า จับผิด
“อย่านะหลอดไฟ คิดจะทำอะไร เดี๋ยวเค้าฟองน้าเดชน้า~”
“ฟ้องน้าเดชหรอ ไม่กลัวหรอก มานี่มา!”
สมายเดินมาหาฉันจนได้ แต่ก็นั่งห่างจากฉันมาก
“นั่งไกลจัง เขยิบๆๆๆเข้ามาสิ~”
สมายเขยิบเข้ามานั่งใกล้ฉัน และสุดท้ายการรอคอยก็สิ้นสุด
โป๊ก!!
ฉันเขกหัวสมายเบาๆแล้วทำหน้าไม่รู่ไม่ชี้
“หลอดไฟ ทำร้ายหนูไมอ่ะ เจ็บน้า~ ถ้าทำอีกเขาจะฟ้องสายหยุด” ToT
สมายพูดและคลำหัวตัวเองป้อยๆ ฉันกลั้นขำทำหน้าเอาเรื่องที่สมายเรียกหลอดไฟ แต่เมื่อได้ยินฉายาของพี่สาวคนโต ฉันก็รู้สึกสลดขึ้นมาซะงั้น
แค่วันนั้นฉันให้พี่ดื่มน้ำ เขาก็คิดว่าฉันเป็นคนทำหรอ...
“เอ่อ...หลอดไฟ เป็นอะไรอ่า”
สมายถามขึ้น ฉันส่ายหน้าก่อนจะทำตัวปกติ
“เรียกหลอดไฟอีกแล้วน่ะ เด็กอมยิ้ม”
“ง่า ก็หลอดไฟ ชื่อมันน่ารักดีอ่ะ แต่อย่าเรียกหนูว่าอมยิ้มนะ หนูไม่ชอบ”
“ก็จะเรียกอ่ะ อมยิ้มอยากเรียกเฟรมว่าหลอดไฟก่อน”
ฉันพูดแล้วทำหน้าล้อเลียน
สมาย>> >[]<
“ไม่เอาไม่ยอมน่ะ ไม่ๆๆๆๆ”
สมายงอแงเหมือนเด็ก แต่อย่าได้ลืมไปว่าเสียงของสมายไม่ได้เบาเลยสักนิด ฉันอุดหูแน่น ก่อนจะพยักหน้ารับปาก สมายจึงยอมหยุด
=o= ฟู่วว์ เด็กอมยิ้มนี้ดื้อเอาการแหะ ปกติ ฉันก็ไม่ค่อยได้เล่นเห็นสมายในมุมดื้อสักเท่าไหร่
“ว่าแต่ หลอด..เอ่อ..พี่เฟรมจะไปไหนค่ะ แต่งตัวซะ...ปกติ”
ฉันจ้องสมายเชิงปรามตอนที่สมายจะเรียกฉันว่า หลอดไฟ แต่ แต่งตัวปกติ ฉันก็ไม่แน่ใจว่าสมายหมายความว่าแต่งตัวสบายๆหรือเปล่า
อ่ะ ลืมบอกไปว่า หลอดไฟที่สมายเรียก มันมาจากผิวที่ขาวมากของฉันที่เหมือนหลอดไฟนีออน แต่เห็นว่ามันยาวไป สมายก็เลยเรียกแค่หลอดไฟ - -
แต่ฉันก้ไม่ยอมแพ้หรอก เรียกหลอดไฟ ฉันก็เรียกยัยน้องเล็กว่าเด็กอมยิ้ม และเรียกพี่สาวคนโตว่า สายหยุด
แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบคำถาม เสียงแตรรถหน้าบ้านก็ดังขึ้น ฉันหันไปบอกสมาย
“ไปน่ะ ฮัทมาแล้ว”
พูดจบฉันก็เดินไปหาฮัทที่จอดรถรออยู่ ภายในรั้วของบ้าน
ฮัทยิ้มลงจากรถเหมือนจะเปิดประตูให้ฉัน ฉันยกมือห้าม ก่อนรีบวิ่งให้ไปถึงจุดที่ฮัทจอดรถ
เมื่อมาถึงแล้ว ฮัทก็ยังยิ้มและก็ทำท่าจะเปิดประตูรถให้ฉัน ฉันยกมือห้ามอีกครั้ง มองฮัทด้วยสายตาขุ่นๆ
หน็อย มาสายแล้วยังจะยืนยิ้มอีก มังกรมาสาย
“เฟรม จะไปกันหรือยังล่ะ ยืนทำแก้มป่องเหมือนงอนฮัททำไม?”
ฮัทถาม ฮึ มาสายแล้วยังเรียกชื่อฉันอีก บอกแล้วไม่ใช่หรือไงว่าให้เรียกคิตตี้อ่ะ และฉันก็งอนตุ้บป่อง เข้าไปนั่งในรถ
สักพัก ฮัทก็เข้ามานั่งในรถก่อนจะเคลื่อนรถออกจากบ้านฉัน
“เฟรม เป็นอะไรไป โกรธใครมาเหรอ?”
( -`д´-)
ฉันเหลือบมองฮัทที่พูดขึ้นอย่างกรุ่นๆ ก่อนจะหันหน้ามองถนนข้างหน้าอีกครั้ง
ยังจะมาถามอีกว่าโกรธใคร
“ขอโทษที่มาสาย เมื่อกี้...พี่ฮั่น..เขา..ไม่สบายนะ ฮัทก็เลยต้องพาไปโรงพยาบาล..”
“พี่ฮั่นไม่สบายหรอฮัท!”
ฉันโพล่งถามด้วยความตกใจ และเป็นห่วงพี่ฮั่นมากมาย
แต่ฉันไม่ได้สังเกตสีหน้าคนข้างๆสักนิด ว่าเขารู้สึกยังไงในตอนนี้
“ใช่ แต่เฟรมยังไปเยี่ยมไม่ได้หรอกนะ พี่ฮั่นกำลังพักผ่อนอยู่”
ฮัทพูดเสียงเนิบนาบเหมือนซึมลง แต่ฉันเป็นห่วงพี่ฮั่นมากว่า
“ว่าแต่ เฟรมจะไปซื้อของอีกหรือเปล่า”
“ไปสิ ต้องไปอยู่แล้ว ว่าแต่พี่ฮั่นไม่สบายอาการเป็นยังไงบ้างน่ะ”
ฉันถามอย่างเร่งรีบ ฮัทเงียบไปสักพักก่อนจะบอกฉัน
“เอาไว้เฟรมไปดูเองเถอะ ฮัทยังไม่ทันรู้อะไรมากนักหรอก รีบพาพี่ฮั่นส่งโรง’บาลแล้วฝากป้าข้าวช่วยดูแลพี่ฮั่น จากนั้นก็รีบมารับเฟรมน่ะ”
ฉันพยักหน้ารับ แต่ในใจก็ยังปั่นป่วนที่พี่ฮั่นเกิดไม่สบายขึ้นมา จนฉันแสดงอาการออกมาทางสีหน้า และเหมือนฮัทจะรู้ว่าฉันคิดอะไร เขายีหัวฉันเบาๆ
“ไม่เอาน่า อย่าคิดมาก พี่ฮั่นน่าจะป่วยเพราะพักผ่อนไม่พอมั้ง”
เมื่อฮัทพูดอย่างนั้นฉันก็เบาใจลงเล็กน้อย แต่ก็ยังคงห่วงอยู่
“เดี๋ยวเฟรมว่า เฟรมจะไปซื้อของบำรุงร่างกายให้พี่ฮั่น แล้วก็กะว่าจะทำซุปรังนกไปฝากพี่ฮั่นด้วย ฮัทว่าไง”
ฉันหันไปถามฮัท ซึ่งฉันก็รู้สึกเหมือนจะเห็นฮัททำหน้าซึมให้ฉันเห็นแว้บๆ แต่เมื่อกะพริบตา ฮัทก็ยิ้มกว้างเหมือนเดิม
“เฟรมว่าไง ฮัทก็ว่างั้น..”
END เฟรม Part
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk:
-และแล้วเอ๋อมึนฮาก็ลงครบ100%สักที พาร์ทนี้ไม่รู้ว่าจะทำให้คนจิ้นฮัทเฟรมดีใจหรือเสียใจดี
-ต้องขอโทษจริงๆค่ะที่มาอัพช้า คงไม่ว่ากันนะค่ะ
-แล้วต้องขอขอบคุณทุกโหวตทุกเม้นสำหรับการแต่งSFนะค่ะ ตอนนี้โพลคนโหวตเยอะมากเลย เอ๋อมึนฮาคิดว่าจะปิดโหวตวันที่20นะค่ะ
และลืมไม่ได้ที่ต้องขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาอ่าน มาดู เม้น โหวต ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ(แอบน้อยใจเม้นที่เริ่มดิ่งลงเบาๆ) แต่ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ
v
v
v
ความคิดเห็น