[Fic Exo]My first love story (Kai x Do)

ลำดับตอนที่ #2 : รักแรกสตอรี่2?

'คยองซูรีบหน่อยลูก เดี๋ยวไปถึงหอช้าอดเมาส์กับเพื่อนม๊าไม่รู้ด้วยน๊าา'
ตึก ตึก ตึก เสียงฝ่าเท้าที่ดังกระทบพื้นส่งเสียงบอกให้รู้ว่าคนตัวเล็กรีบวิ่งลงมาจากชั้นบนมากแค่ไหน
'พร้อมแล้วฮะม๊า ไปกันยัง?นี่แบคกี้โทรตามยิกๆไม่รู้ชาติก่อนเกิดเป็นไก่รึป่าว' คนตัวเล็กที่รีบวิ่งลงจากชั้นบนมีอาการหอบเล็กน้อย พร้อมบ่นเรื่องเพื่อนสนิทให้หม่าม๊าสุดที่รักฟังไปด้วย
'แบคกี้คงคิดถึงหนะไม่เจอกันตั้ง2เดือนครึ่ง ยิ่งถ้าเห็นว่าคยองซูของม๊าเปลี่ยนไปขนาดนี้ คงมีเรื่องเมาส์กับลูกยาวเลย'
'เนอะม๊าเนอะ คยองผอมลงแล้วแต่ไม่เคยอัพรูปลงเฟสบุ๊คเลยนะฮะ กะไปเซอร์ไพซ์แบคกี้ทีเดียวเลย อิอิ'
คยองซูเป็นผู้ชายตัวเล็กที่เคยอ้วนเป็นตุ่มน้ำหนักเกือบร้อยโลมาก่อน เขาเป็นผู้ชายธรรมดามากถึงมากที่สุด ยิ่งมีเพื่อนเป็นเพื่อนสนิทเป็นแบคกี้หนุ่มน้อยสุดฮอตของโรงเรียนชายล้วน Novel high schoolแล้วคยองซูยิ่งดูธรรมดาไปใหญ่ แบคกี้เป็นหนุ่มหน้าสวยรูปร่างบอบบางนิสัยก๋ากั่น ทำให้เป็นที่สนใจของนักเรียนทั้งโรงเรียน ส่วนคยองซูก็เป็นได้แค่ไอ้อ้วนที่ใครๆก็มองว่าไม่สมควรเป็นเพื่อนสนิทของแบคฮยอนซักนิด บ่อยครั้งที่คยองซูมักโดนสายตาเหล่านั้นรังเกียจดูถูก แต่ก็นั่นแหลอดีตก็คืออดีตตอนนี้คยองซูไอ้อ้วนเตี้ยคนนั้นได้ตายไปแล้วต่อไปไปนี้จะมีเพียงคยองซูคนตัวเล็กที่น่าถะนุถนอมเท่านั้น ตลอดระยะเวลา2เดือนครึ่งที่ปิดเทอมคยองซูเปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่น่าเชื่อ น้ำหนักที่ลดลงอย่างฮวบฮาบเพราะเขาตั้งใจควบคุมอาหารกับออกกำลังกาย อันที่จริงคยองซูหน้าตาน่ารักอยู่แล้วหากแต่โดนความอ้วนปิดบังความน่ารักนั้นซะมิด คยองซูตาโต แก้มป่อง และที่สำคัญเขามีปากที่น่าจูบมากเป็นรูปหัวใจ ผิวขาวเนียน ตัวก็เล็กกระจิ้ดริด เรียกได้ว่าตอนนี้คยองซูน่ารักน่าฟัดเป็นเคะในอุดมคติของใครหลายๆคนแน่ๆ
เนื่องจาก Novel high schoolเป็นโรงเรียนประจำนักเรียนทุกคนจึงจำเป็นต้องอยู่หอพัก แม้คยองซูจะติดป๊าม๊ามากแค่ไหนแต่ชีวิตในหอพักก็ไม่น่าบื่อจนต้องร้องไห้หาพ่อแม่ เขาอยู่มา3ปีแล้วและปีนี้คยองซูก็จะขึ้นชั้นม.ปลายจึงต้องย้ายมาหอพักม.ปลายและแน่นอนรูมเมทเขาจะเป็นไปไม่ได้นอกจากแบคกี้คนงามจากคยองกีโด
'กรี๊ดดดดดดดด หล่อนเป็นใครยะนี่มันห้องชั้นกับยัยคยองหมูหมีนะยะ' แบคกี้กรีดร้องทันทีที่เปิดห้องมาแต่พบเพียงมนุษย์เพนกวิ้นตัวกระจิ๋วกำลังจัดของอยู่
'แหกตาดูสิยะ ตาโตเท่านกฮูกมีแค่ชั้นคนเดียวเท่านั้นแหละย่ะ'
'ขุ่นพระ(เอามือทาบอก)นี่ยัยคยองหมูหมีจริงๆใช่ไม๊?'
'ตัวเล็กขนาดนี้ยังกล้าเรียกชั้นว่าหมูหมีอีก'
'อร๊ายยยยยยย คยองลุคใหม่แซ่บจริงๆ นี่กะจะมาแย่งตำแหน่งสาวฮอตไปจากชั้นชะ?'
เมื่อมั่นใจว่าใช่เพื่อนสนิทตัวเองแน่ๆแบคกี้ก็รีบโผเข้ากอดคยองทันที ก่อนจะยิงคำถามใส่รัวๆ
'ก็อย่างที่บอกแหละชั้นก็อายุ16แล้วแตกเนื้อสาวแล้วก็อยากสวยบ้าง แกคิดดูสิในขณะที่แกฟาดผู้ชายไปแล้วเป็นสิบฉันยังไม่มีโอกาสแม้แต่แชทกับผู้ชายเลยด้วยซ้ำ พูดแล้วชีช้ำ เฮ้อ'
'ต๊ายยยป๊ากับม๊าแกน่ามาได้ประโยคเมื่อกี้นะย่ะ จะได้รู้ว่าน้องคยองไม่ใสจ่ะ'
คริ คริ อุบไว้นะ
ก๊อก ก๊อก ใครมาเคาะประตูเวลานี้นะ คยองซูละจากของที่จัดยังไม่เสร็จดีไปเปิดประตู
'อ้าวอาอี้ มีไรหรอ?' อาอี้หนุ่มหน้าสวยจากจีนแผ่นดินใหญ่ชะนีแกงค์เดียวกับคยองซู
'เอ่อ นี่คยองหมูหมีรึป่าว?เราว่าเรามาไม่ผิดห้องนะ' อาอี้หน้าเหวอพร้อมออกอาการงงกับผู้มาเปิดประตูนิดหน่อย แม้เค้าโครงหน้าจะดูเหมือนคยองซูแต่หุ่นนี่ไม่ใช่เลย
'เยสเซ่อ วันออฟอะคายย ใช่แล้วอาอี้นี่ยัยคยองเวอร์ชั่นผอมแล้ว โซฮอตใช่ไม๊ล่ะ?' แบคกี้รีบแทรกเข้ามาตอบคำถามนี้แทน
'อุต๊ะ งั้นต่อไปแก๊งค์มงลงก็มีแต่คนสวยแล้วสิ'
'แหมนางอี้ชิง นี่แกจิกชั้นใช่ปะ?ใช่สิเมื่อก่อนชั้นมันไม่สวยเหมือนพวกแกนี่ แต่ช่างเหอะตอนนี้ชั้นสวยมาก'
'อาอี้เอาของฝากมาฝากใช่ไม๊?รีบเข้ามาเลย ไม่ได้เมาส์มอยตั้งนาน กลับจีนทีไรไม่เคยออนเฟสบุ๊คคุยกับเพื่อนมั้งเลย'แบครีบชวนอาอี้เข้ามาในห้องเพราะเห็นว่ายืนคุยกันอยู่หน้าประตูนานแล้ว
อาอี้นั่งเล่นในห้องของแบคกับคยองรอรูมเมทที่ยังไม่มาซักที อันที่จริงคยองกับแบคไม่ได้เรียนห้องเดียวกับอี้ชิงหรอกแต่ที่สนิทกันได้เนี่ยเพราะเป็นเคะส่วนน้อยในโรงเรียนชายล้วนเหมือนกัน
'ว๊าววอาอี้ซื้อIpone6plusแล้วอ่อ ล่ำซำจริงนะเอามาเล่นเลย'
อี้ชิงยังไม่ทันอนุญาติแต่Iphone6plusสีทองอร่ามก็มาอยู่ในมือคยองเรียบร้อย
กริ๊ง กริ๊ง แหมใช้โทรศัพท์ซะหรูเสียงเรียกเข้าโบราณมากค่ะอี้
'คริสโทรมาแหละ คริสไหนวะ?ใช่คริสปี้ห้องเดียวกับชั้นปะแก?'
'คยองเอาโทรศัพท์มานี่เลยนะ'
'หวงหรอ?งั้นชั้นจะรับ'
'ไม่ใช่คริสปี้ห้องแกนะเว่ย อย่ารับ'
เกิดการฉุดกระชากแย่งโทรศัพท์ขึ้นในหอพักโดยมีแบคกี้เป็นกรรมการ อี้ชิงคงลืมไปว่าตอนนี้คยองผอมแล้วเลยปราดเปรียวขึ้นเยอะ
'ยอโบเซโย'
'รับช้าชิบหาย นั่นใครวะ?'
'แหมไอ้คริสปี้จำชั้นไม่ได้ไง? คยองตานกฮูกอะ'
'ชั้นชื่อคริสเฉยๆ อย่ามาเรียกชั้นว่าคริสปี้อะไรนั่นนะ ขยะแขยงว่ะ'
'อ้าวแกพูดกรอกกูพวกชั้นเองนะว่าแกชื่อคริสปี้ไม่ใช่คริสเฉยๆ เพราะปู่แกเป็นเจ้าของคริสปี้ครีมไง'
'โว๊ะประสาทประเนี่ย เอาอี้ชิงมาคุยดิ ใครก็ไม่รู้พูดจาแม่งไร้สาระ'
'หนอยไอ้คริสปี้เห็นว่าชั้นอ้วนเลยพูดจาหมาๆแบบนี้ใส่ชะ? พรุ่งนี้ก่อนเหอะอย่ามาขอเบอร์ชั้นละกัน ชิ' ตู๊ดๆๆๆๆ คยองไม่ยอมส่งมือถือคืนให้อี้ชิงแถมยังกดวางเรียบร้อย โกรธ คยองโกรธมาก พรุ่งนี้ไอ้คริสปี้เจอดีแน่
'เอาคืนไปเลยอาอี้ เราไม่อนุญาติให้แกคบกับไอ้คริสปีนี่นะ'
'เฮ้ยชั้นบอกแกแล้วนะนี่ไอ้คริสเพื่อนชั้น ไม่ใช่ไอ้คริสปี้เพื่อนแก แกนี่บอกอะไรไม่ฟังเลยนะ ชั้นกลับห้องแล้ว'
อาอี้ฟึดฟัดก่อนกลับห้องไป คยองที่ตอนนี้กำลังโกรธจนตัวสั่นเพราะคิดว่าไอ้คริสปี้ครีมเพื่อนร่วมห้องตอน ม.ต้นแกล้งจำเขาไม่ได้เพราะเขาอ้วน ส่วนแบคก้ก็กำลังคิดว่านอกจากไอ้คริสปี้แล้วมันยังมีคริสอื่นอีกป่ะวะ
'คยองบางทีมันอาจจะไม่ใช่ไอ้คริสปี้อย่างที่อาอี้ว่าก็ได้นะ แกไม่คิดงั้นหรอ?'
'แกลืมไปแล้วชะว่านังอี้มันเคยกรี๊ดไอ้คริสปี้ มันคงเต๊าะไอ้คริสปี้จนได้เบอร์มาแล้วแหละแต่กลัวเราว่าไง' ร้ายจริงๆทั้งออี้ทั้งไอ้คริสปี้เลย เคยดูเหอะพรุ่งนี้นะแม่จะเฉ่งให้อายเลย