ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    krystal online โลกออนไลน์ไร้ขีดจำกัด

    ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้น...

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 25
      0
      17 เม.ย. 57


              จุดเริ่มต้น...




             
    ยามสุริยันต์ไร้แสงจะสาดส่อง ดวงจันทราจะปรากฎยามค่ำคืนอันเงียบสงัด แว่วเสียงกระซิบแห่งสายลมยามเย็นที่พัดพามาทำให้กิ่งไม้ใบหญ้าต่างพริ้วไหวไปตามกระแสแห่งสายลม เสียงร้องของเหล่าแมลงในป่าไพร อีกทั้งยังมีเสียงของเหล่าสัตว์ป่าที่ดุร้าย ยามวิกาลในที่แห่งนี้จึงมีแต่อันตรายเต็มไปทุกรอบด้าน 

              กลางป่าที่เต็มไปด้วยอันตรายปรากฎบ้านหลังหนึ่งกลางป่า บ้านที่สร้างด้วยไม้ของต้นไม้ในป่านี้ เป็นบ้านขนาดสองชั้นที่ชั้นแรกจะเป็นโซนของห้องทานอาหารและห้องครัว  มีห้องทำงานและห้องนั่งเล่นไปในตัว ส่วนชั้นบนนั้นจะเป็นส่วนของห้องนอนและห้องนํ้าเป็นส่วนใหญ่ และยังมีอีกห้องหนึ่งซึ่งอยู่ใต้ตัวบ้าน เป็นห้องใต้ดินซึ่งดูแล้วอาจจะเป็นห้องเก็บของธรรมดาๆแต่จริงๆแล้วมันเป็นเหมือนห้องที่เก็บรวบรวมข้อมูลทุกอย่างเอาไว้ ในตู้หนังสือจะถูกอัดเอาไว้ด้วยกระดาษมากมายและบางตู้อาจจะมีหนังสือเวทยมนตร์รวมอยู่ด้วย ซึ่งแตกต่างจากตู้หนังสือข้างบนซึ่งมีแต่หนังสือความรู้ทั้งนั้น

              ข้างบ้านหลังนี้มีสวนที่ปลูกพืชผักนานาชนิดรวมกันอยู่และพอเดินไปอีกนิดก็จะเจอกับน้ำตกละแม่นํ้าสายใหญ่ที่ไหลมาเป็นลำธารเล็กๆแทน มองลึกลงไปในน้ำก็จะเจอกับเหล่าปลาน้อยใหญ่ที่อาศัยกันอยู่ในลำธารแห่งนี้ และที่น่าตื่นตาตื่นใจกว่านี้ก็คือ สวนดอกไม้ขนาดใหญ่ คงจะแปลกใจใช่มะว่าทำไมถึงมีดอกไม้ขึ้นกลางป่าแห่งนี้

              ก็เพราะว่าที่ตรงนี้เป็นที่ที่อุดมสมบรูณ์มากกว่าส่วนอื่นของป่า เนื่องจากว่าที่ตรงนี้มีคริสตัลแห่งความอุดมสมบรูณ์ซ่อนอยู่ ถึงส่วนอื่นของป่าจะดูน่ากลัวเพราะไอมารของจอมมารที่ถูกผลึกไหลทะลักออกมาทำให้แทบจะทุกส่วนของโลกแห่งนี้ถูกปกคลุมไปไอมารที่ชั่วร้าย ถ้าไอมารมีจำนวนน้อยก็จะไม่สามารถทำอันตรายใดๆต่อพื้นที่นั้นๆ แต่ถ้ามีจำนวนมาก จะทำให้ถูกความมืดคลอบงำ แต่ถ้ามีมากจนถึงมากจนเกินอาจจะทำให้ทั้งโลกนี้ตกอยู่ใน

              ความมืดมิดนี้ ตลอดไป....

              แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้มีทางออกเสมอไป โลกแห่งนี้ยังมีความหวังอยู่ ถึงมันจะเป็นเพียงความหวังเล็กๆน้อยๆแต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย 

              ความหวังของผู้คนนับร้อยล้านคนนั้นก็คือ... อัญมณีแห่งความหวังทั้ง 7 ชิ้น

              ชิ้นที่ 1 อัญมณีแห่งความกล้าหาร ซื่อสัตจ์ และความยุติธรรม ทับทิม

              ชิ้นที่ 2 อัญมณีแห่งความสงบสุข ร่มเย็น และความสันติ ไพลิน
     
              ชิ้นที่ 3 อัญมณีแห่งความอุดมสมบูรณ์ เจริญเติบโต และความรุ่งเรื่อง มรกต

              ชิ้นที่ 4 อัญมณีแห่งการทำนายอนาคต หยั่งรู้ แซฟไฟร์

              ชิ้นที่ 5 อัญมณีแห่งแห่งการรักษา ฟื้นฟู  บุษราคัม
             
              ชิ้นที่ 6 อัญมณีแห่งแสงสว่างและการก่อเนิด เพชร
     
              ชิ้นที่ 7 อัญมณีแห่งการล่มสลาย นิล


              อัญมณีทั้ง 7 ชิ้นนี้คือ อัญมณีแห่งความหวังที่เป็นเหมือนกับความหวังของทุกคนในโลก แต่มันเป็นเพียงความหวังลมๆแล้งๆที่เป็นเหมือนตำนานที่เล่าสืบต่อกันมามากกว่า ว่าถ้าหากรวบรวมอัญมณีทั้ง 7 ชิ้นเข้าด้วยกันจะปรากฎ โอปอ 7 สี ที่มีพลังอำนาจที่รุนแรงพอที่จะต่อต้านเหล่าปีศาจและจอมมารให้สูญสลายหายไปจากโลกนี้

              และแล้วก็ได้ปรากฎนักฆ่าคนหนึ่ง ผู้มีแววตาดุจปีศาจที่กำลังส่งสายตาคุกคามมายังเหล่าชาวเมืองแต่ใครจะได้รู้บ้างว่า นักฆ่าผู้นี้เป็นคนรวบรวมเหล่าตำนานอัญมณีแห่งความหวังนี้ขึ้นมาและสามารถล้มเหล่าปีศาจและจอมมารได้ แต่ตัวของเขาเองนั้นก็ต้องสละชีวิตเพื่อให้อัญมณีนั้นกลับไปยังที่ของมันดังเดิม

              เพื่อให้แน่ใจว่าจอมมารจะไม่เกิดขึ้นมาอีก นักฆ่าคนนั้นจึงยอมใช้ร่างกายของเองเพื่อที่จะผลึกพลังมารที่ชั่วร้ายเอาไว้และให้มันหลับไปตลอดกาลพร้อมกับร่างกายของชายหนุ่มนักฆ่า

              เรื่องนี้จึงกลายเป็นตำนานที่เล่าสืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคน และหลายๆคนคงจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้ ตำนานนี้ไปจากใจเป็นอันขาด

              บ้านกลางป่าแห่งนั้นแต่เดิมแล้วเป็นบ้านของนักฆ่าหนุ่มนั้นเอง แต่ตอนนี้มันกลับเป็นบ้านซึ่งไร้ซึ่งคนอยู่อาศัย แต่ตัวบ้านกลับสะอาดอย่างน่าประหลาด  แต่นั้นก็เป็นเพราะสัตว์เลี้ยงของชายหนุ่มที่ทิ้งเอาไว้อยู่บ้านทำความสะอาดบ้านเอาไว้เพื่อที่สักวันหนึ่ง เจ้านายของมันจะกลับมาและพูดขอบคุณมันอีกครั้ง ผ่านมาหลายร้อยปีก็ไม่มีวี่แว่วว่าเจ้านายจะกลับมาแต่เจ้าตัวก็ยังรอ รอวันที่เจ้านายจะกลับมาหามันอีกครั้ง

               
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×