ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
"เอ่อ..อ่า เราชอบเธอนะ คาราเมล เป็นแฟนกับเราได้มั้ย"
เบื่อบรรยากาศเดิมๆนี่จังเลย... ที่จะต้องมาฟังผู้ชายบอกรักน่ะ เฮ้อ - -*
"หยุดๆ อย่าลืมบทสิ จะไปสารภาพรักกับเมลได้ยังไง ถ้ายังติดอ่างแบบนี้น่ะ!!! " ฉันตะโกนใส่ฟิว
ฟิวเป็นลูกค้าของฉันเองล่ะค่ะ ฟิวน่ะ ชอบเด็กผู้หญิงที่ชื่อว่าคาราเมล ซึ่งก็คือฉันเอง แต่ตอนนี้น่ะ ฉันไม่ได้เป็นคาราเมลหรอกนะ...
"โธ่~ ช็อกโกแลต ฉันเหนื่อยนะ เธอให้ฉันซ้อมมาตั้ง 3 ชั่วโมงแล้วนะ = =' " ฟิวบ่นด้วยท่าทางน่ารัก
"ก็ได้! งั้นพักครึ่งชั่วโมง" ฉันพ่นลมออกมา แล้วก็กลอกตาใส่ฟิว
ตอนนี้ฉันเป็นช็อกโกแลต เด็กสาวแสนสวยที่มีผมสีน้ำตาลยาวเป็นลอน นิสัยค่อนข้างจะแรงๆ และนี่ก็คือนิสัยที่แท้จริงของฉัน ช็อกโกแลตทำงานรับสอนผู้ชายสารภาพรัก และส่วนใหญ่ก็ได้ผลซะด้วย ธุรกิจถึงได้รุ่งเรืองไงล่ะ ^^' เพราะว่า ผู้ชายส่วนใหญ่น่ะ จะไปบอกรักคาราเมล (ซึ่งก็คือฉันเอง) และฉันก็ต้องยอมเป็นแฟนกับพวกนั้นซักระยะ แล้วค่อยทิ้งพวกนั้น ธุรกิจของฉันจะได้ไม่เสื่อมเสียชื่อเสียงไงล่ะ ฮิๆ
"กลับมาแล้ว ช็อกโกแลต ฉันซื้อไอติมมาฝากเธอด้วยล่ะ"
"อ๊ะ ขอบใจนะ คิดยังไงถึงได้ซื้อมาเนี่ย ^^" ฉันพูดพลางแกะห่อไอติมไปด้วย
"คิดถึง เลยซื้อมาฝาก ว้ายๆ ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย >< " ต่อท้ายด้วยท่าทางที่ดูเป็นตุ๊ดมากกกกก
เผียะ!
ฉันดีดหน้าผากฟิวไปทีนึง
"นี่แน่ะ ทำอย่างนี้นึกว่าฉันจะใจอ่อนยอมคิดค่าสอนน้อยลงน่ะ แล้วก็นะ พอคบกับคาราเมลแล้ว พูดแบบนี้ ฉันว่าคาราเมลคงเลิกกับนายทันทีเลยล่ะ -^- " ฉันพูด
"อ๊ายยยยยยยยย ไม่พูดก็ได้ฮ่ะ เดี๋ยวคาราเมลเสียใจ กรี๊ดๆ "
-0- เฮือก
"ตกลงนายเป็นชายแท้รึเปล่าเนี่ย ฉันเกลียดตุ๊ด กรี๊ดดดด รับไม่ได้ กรี๊ดๆๆ >< " ฉันแกล้งพูดไป
"เฮ้ย ฉันชายแท้นะ ไม่แกล้งแล้วก็ได้ เดี๋ยวไปสารภาพกับคาราเมลไม่ทัน -^- "
อืม ฉันว่าฟิวก็น่ารักดีเหมือนกันนะ สงสัยฉันคงจะคบกับฟิวนานหน่อยละมั้ง
"นี่ แน่ใจแล้วเหรอว่าจะสารภาพกับเมลน่ะ ยัยนั่นชอบคบแล้วทิ้งไม่ใช่เหรอ -_- " ฉันถาม
"ฉันน่ะ ที่จริงฉันชอบเธอรู้มั้ย แต่ว่าตอนนั้นที่ฉันไปสารภาพกับเธอน่ะ เธอก็แสยะยิ้มใส่ฉันแล้วบอกว่า 'มาเรียนที่นี่สิ' แล้วก็ยื่นนามบัตรให้ ตอนนั้น ฉันชอบเธอมากเลยล่ะ แล้วพอวันรุ่งขึ้น คาราเมลก็เข้ามาทักทายฉัน บอกว่า เธอน่ะ ร้ายไปอย่างนั้นแหละ ที่จริงคาราเมลรู้ เพราะเคยเรียนพิเศษที่เดียวกับเธอน่ะ ตอนแรกที่มาเจอเธอใหม่น่ะ ฉันก็... ไม่รู้สิ รู้สึกยังไงๆก็ไม่รู้" ครั้งนี้... ฟิวทำหน้าจริงจังมากเลยแฮะ
" ^__^ "
ฉันยิ้มบางๆให้ฟิว ฉันจำได้ดี เด็กหนุ่มคนที่มาสารภาพรักกับฉันเมื่อเดือนก่อน วันนั้นน่ะ ฉันกำลังจะไปหาลูกค้าที่อื่น เลยต้องทำตัวให้เป็นช็อกโกแลต แล้วฟิว ก็มาบอกฉันว่า 'เอ่อ ฉันชอบเธอนะ ฉันมองเธอมาตั้งนานแล้วล่ะ สังเกตได้ว่าจะเห็นเธอได้แค่ตอนเย็น ทั้งๆที่ฉันพยายามมองหาเธอตลอดแล้วแท้ๆ เอ๊ะ แต่ว่า...บลาๆๆ' ในที่สุดฟิวก็เริ่มเบนออกจากเรื่องสารภาพรักไป ฉันก็เลยแสยะยิ้มใส่แล้วพูดว่าให้มาเรียนที่นี่
"วันนี้จบคอร์สแค่นี้ก่อนนะ พรุ่งนี้ขอให้ทำได้ดีแบบวันนี้ล่ะ คาราเมลจะได้รักนานๆ แล้วพรุ่งนี้จะแวะไปหานะ ^^" ฉันพูดพร้อมกับความรู้สึกดี แล้วก็หันหลังกลับมา
ใช่ รู้สึกดี ที่ฉันมาทำงานนี้ก็เพราะนี่ไง ฉันชอบ เวลาเห็นคนทำอะไรเพื่อความรักของตัวเอง
"อ้อ แล้วก็ ค่าตอบแทนน่ะ ฉันลดให้ ถ้าพรุ่งนี้ทำได้ดี" ฉันพูดทั้งๆที่ยังหันหลังให้ฟิว
"อื้อ สารภาพกับเธอแล้ว สบายใจขึ้นเยอะเลย ไปก่อนนะ พรุ่งนี้อย่าลืมมาดูฉันล่ะ ตอนสี่โมงเย็น ฉันรู้ว่าเธอว่าง" ฟิวพูดพร้อมกับโบกมือลา
ถึงฉันจะชอบความรู้สึกดีที่มากับงานนี้ แต่ฉันก็ยังรู้อยู่ว่าที่จริงแล้ว ฉันมาทำงานนี้เพื่ออะไร...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น