เเอสโตโนมี่เดส สงครามมหาเวทย์

ลำดับตอนที่ #7 : สู่สงคราม

//จากนั้นทั้ง12 คนก็เดินตามเรโน่เข้าไปยังสถานที่ที่เป็นตึกและขื้นลิฟฟไปยังห้องทำงานขอ ผ.อ มหาวิทยาลับ

เรโน่  :  พวกเธอ ขอยินดีต้อนรับสุ่มหาวิทยาลัยแอสโตโนมี่เดสนะ

//ทั้งหมดเห็นภายในห้องซึ่งมีเครื่องใช้ต่างๆมากมายและโต่ะทำงานที่มีแต่สิ่งของวางเต็มไปหมด

เรโน่ : พวกเธอรู้มั้ยว่าการที่เข้ามาสร้างปัญหาหรือต่ออสู้กันขื้นโดยไม่ได้รับอนุญาตินั้นผมจะเป็นยังไง

//เดริยะถึงกับหน้าถอดสีทันที

เรโน่ :  แต่ว่าในเมื่อเจ้าช่วยปกป้องและสู้ขับไล่เจ้าพวกนั้นไปได้ ฉันจะลดโทษในกสรลงโทษเหลือกึ่งหนึ่งละกันนะ

//เดริยะทำหน้าเป็นปลาได้น้าทันที

เดริยะ // ตรูรอดแล้วโว้ย

เรโน่  :   ยังไงก็ต้องขอขอบใจเจ้านะไม่งั้นมหาวิทยาลัยคงพังไปแล้วละ

เดริยะ  :  ผมก็ขอโทษนะครับที่ทำเรื่องไม่ดีไป

เรโน่ ไม่เป็นไรหรอกนะ แค่นี้ก็ดีแล้ว เธอไม่เป็นอะไรก็ถือว่าดีสุดๆแล้วละนะ  แต่ตอนนี้เรามีปัญหาที่ว่า เจ้าพวกนั้น คือ พวก ดาคโซลใช่ไหม

มุเรนิ  : ใช่แล้วครับ เป็นฝ่ายม้ามืดที่มีพลังแห่งความมืดและพวกที่ใช้เวทย์มนต์แห่งความมืดได้เต็มที่ 100 % โดยำม่เกรงกลัว อาญาสิทร์เวทย์เลยครับ

เรโน่ :  เอาไงกันต่อดีละ ตอนนี้พวกมันก็คิดจะทำแผนกาลแปลกๆแล้วด้วย

วาชุริ :  แปลกยังไงเหรอครับ

เรโน่  :  หน่วยข่าวลับของเรานั้นสืบทราบว่ามีคนเข้าไปในถ้าต้องห้ามซึ่งเป็นที่ที่พวกฝ่ายทางการทหาร กั้นไว้โดนฆ่าตายหมดเลย โดยเหลือรอดมาเพียงไม่กี่คน เราจึงทราบข่าวนี้

วาชุริ : ตอนนี้น่ะเหรอครับ

เรโน่ : ถูกต้องแล้ว ตอนนี้

จิลรอส : แล้วท่านคิดอ่านประการใดงั้นเหรอครับ

เรโน่  :  เรากำลังตามหาคนที่จะไปขัดขวางแผนกาลของมันอยู่แต่ว่า เราไม่ทราบได้เลยว่า จะส่งใครไปดี

//เรโน่มองซ้ายขวาก็ไปเจอกับ อารีอ้อนและ คิสึมิ

เรโน่ : งั้นเธอ2คนละกันนะที่จะไปทำภารกิจในครั้งนี้

//เรโน่ชี้ไปที่ อารีออน และคิสึมิ

คิสึมิ : ผมงั้นเหรอครับ

อารีอ้อน : ผมด้วยงั้นเหรอ

เรโน่ : ก็พวกเธอนั้นละ เจ้าหนุ่มผม น้าตาลและผมสีทอง

คิสึมิ  : ครับผมจะทำให้สุดฝีมือขอรับ ท่าน ผ.อ

อารีออน :   ผมด้วยครับ

เรโน่  :  เอาละ ตอนนี้ เราจะให้คนที่จะนำพวกนายทั้ง 2 คนไปทำภารกิจนะ

//และเรโน่ก็ชี้ไปที่ผ้าที่ปิดหน้าห้องไว้

//ซึ่งก็มีคนโพล่ออกมา ทำเอาทุกคนตกใจแถมหงายท้องกันเลยทีเดียว  เค้าเป็น หนุ่มรูปงามและหน้าตาดี ผมสีดำสนิท ใสเสื้อแขนสั้นสีดำเสื้อคลุมแขนยาวสีเทา กางเกงขายาวสีดำรองเท้าบ็ทสีดำ

คิสึมิ  :  โอ้ ไม่นึกเลยว่าคุณจะออกทำภารกิจนี้ด้วยตัวเอง

//ทุกคนตะโกนออกมาพร้อมกัน

อาเกดส์ นี้นา

อาเกดส์  :  สวัสดีครับ คุณ คิสึมิ คุณอารีอ้อน และ ท่านราชันย์ทั้ง 10 คนที่เหลือ ไม่นึกเลยว่าจะได้มาเจอกับพวกคุณอีก

// อาเกดส์ ผู้นำสูงสุดและราชาแห่งฝ่ายธรรมมะ รุ่นที่ 19

อารีออน :  สบายดีงั้นซินะ //ยิ้ม

อาเกดส์ : ครับผมสบายดี รวมไปถึงฝ่ายธรรมมะทุกๆคนด้วย

อารีออน : โอ้ น่าดีใจจริงๆนะครับที่ได้ร่วมงานกับคุณ

เรโน่   :  เอาเป็ว่ารู้จักกันพอสมควรแล้วก็ดีแล้วละนะ เอาเป็นว่า เจ้าควรจะไปเตรียมตัว แล้วมาเจออาเกดส์ที่ชั้น บน ตอน 5 โมงนะ

//และทั้ง 3 ก็เดินออกจากห้องไป

เรโน่  :  ต่อไปพวกเธอจะได้พบกับคนอีกบุคคลหนึ่งซึ่งพวกเจ้าน่าจะรู้จักกันดีอยู่แล้ว

//และคนคนนั้นก็ปรากฏตัวออกมา

ฟอมัส  : ชัดเจนสุดๆเลย

//เค้าคนนั้นคืออาทีมิต ในชุดนักธุรกิจสาวเต็มตัว

อาทีมิต  :   ไม่นึกเลยว่าจะใช่ตามที่คิด สวัสดี ทุกคน //ยิ้ม

ฟอมัส  :  ทุกคน ทำความเคราพ

สวัสดีครับท่านอาทีมิต

เรโน่  :  เป็นไปตามคลาดไว้ละนะ เอาละ อาทีมิต ท่านชี้แจ้งเรื่องต่างๆเลยละกันนะ

อาทีมิต  :  ขอบคุณค่ะ คุณเรโน่   ฉันมีเรื่องจะมาบอกพวกเธอเกี่ยวกับการทำวิจัยของพวกดาคโซล ซึ่งพวกดาคโซลมีเผนกาลที่ว่าคิดที่จะทำการสร้างยาตัวหนึ่งที่สกัดจากใบไม้ไซกัส ซึ่ง เมื่อไม่กี่วันที่แล้ว ทหารที่รักษาอยู่ที่นั้นถูกพวกมันถล่มด้วยน้ามือของคู่ชายหญิง 1 คู่  ดังนั้น ขอให้พวกเธอฝึกฝนและทำการเตรียมเป็นอาจารย์สอนวิชาการต่างๆใก้แก่ฝ่ายธรรมมะรุ่นใหม่  เพื่อที่จะเตรียมตัวต่อกรกับฝ่าย ดาคโซล ให้ดี

วาชุริ  : ให้พวกเราเตรียมตัวทำสงครามร่วมกับฝ่ายธรรมมะซินะครับท่านอาทีมิต

อาทีมิต  : สงครามครั้งนี้จะเป็นการวัดคะแนนและเกรดของพวกเธอด้วยว่าสมคารจะผ่านชั้นปี 1 ในมหาวิทยาลัยนี้ไหม

//ทุกคนทำหน้าแบบว่า อยากตาย หรือจะเอาตรูไปฆ่าเลยก็ได้นะ อะไรประมาณนั้น

อาทีมิต :  งั้นฉันขอตัวละค่ะ

//และนางก็เดินออกไป

มุเรนิ  :  โอ้พระเจ้านี้มันเกิดอะไรขื้น ทำไมต้องเป็นแบบนี้

//มาถึง มุเรนิก็โวยวายซะแล้ว

วาชุริ   :  เอาเป็นว่าเตรียมตัวเข้าเรียน ในวัน ปรืนนี้ดีกว่านะ

//ทุกคนพยักหน้ากันเอออ้อไปหมด

เรโน่  :  งั้นเตรียมตัวละ ตั้งใจเรียนนะ

//และทั้ง 12 คนก็เดินออกมาจากห้อง ผ.อ

ฟอมัส  :  3 คนนั้นหวังว่าคงจะไม่เป็นอะไรนะ

เดริยะ  :  เชื่อ มืออาเกดส์เถอะ เค้าก็ฝึกกับเราอยู่ จคงแข็งแกร่งขื้นมามากกว่าเก่าแล้วละนะ

จิลรอส  :  นั้นซินะ เอ้ย ปวดหัวจัง พูดถึงเรื่องเรียนเนี่ยมันสุดแสนจะดีใจ

//และทั้ง 12 คนก็ออกจากตึกเรียนและ เดินกลับมาที่หอพัก ซึ่งนานิก็นำผ้าเย็นมาบริการ

นานิ  :  พวกคุณกลับมาเหนื่อยๆมาเอาผ้าเย็นด้วยนะ

สึเทระ : ขอบคุณมากๆนะ

//ดูเหมือนสึเทระและนานิจะเริ่มคุยกันมากขื้นแล้ว ดีใจด้วยนะท่านสกอร์เปียน

//ทางด้าน 3 คน

อาเกดส์  :  ไกล้จะถึงแล้วละนะ

คิสึมิ  :  คาดการได้เลยว่า พวกมันต้องเป็น //คิสึมิจับตาทิตย์ดู

//และเวลาผ่านไป

คิสึมิ  : เจ้า สโน และ เจ้าอากีระ   ว้า ท่าทางจะน่ามันจริงๆ

อารีออน  :  หน้ามันก็ไปล้างหน้าซธซิ

//ฮากริ่บ และไม่มีเสียงอะไรดังออกมาหลังจากนั้นเลย

อารีออน  :  ขอโทษนะ ที่เล่นมุขเสี่ยวๆออกไป

อาเกดส์   :  ถึงละ ที่นั้นละ

//อาเกดส์ชี้ค่ายทหารร้างให้ทั้ง 2 คนดู

//เป็นทางเข้าค่ายใหญ่ที่พังและเหมือนว่ารอยไหม้ยังไม่จางหายไปพอทั้ง 3 เข้าไปในนั้น ก็พบว่า มีศพของทหารและ ตำรวจเสียชีวิต บ้างนอนควําบ้างนอนหงาย และรอยระเบิด ข้าวของกระจัดกระจายเต็มไปทั่ว และดูท่าทางว่าจะไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอยู่แถวๆนี้เลย แถมมีตี่กลิ่นไหมรอยไปทั่วบริเวณ อย่างน่าใจหายและบรรยากาศดูน่ากลัวมากๆ

อาเกดส์  :   บอกได้เลยว่าเจ้าคนที่มาถล่มนี้มันช่างโหดร้ายจริงๆ

โปรดติดตามตอนต่อไป