เเอสโตโนมี่เดส สงครามมหาเวทย์

ลำดับตอนที่ #19 : เเผนรับมือของเรมิ

//และเสียงหัวเราะก็ดังมาอีกครั้ง

สิริทารา : แกน่ะ สู้ฉันไม่ได้หรอกนะ

ราชิยะ : ไม่แน่หรอก //ราชิยะตั้งท่าสู้

สิริทารา : ข้าให้โอกาศอีกครั้งนะ

ราชิยะ : เอออ เดียวฉันจะเตะแกให้คว่าเลย

//ราชิยะ เตะเข้าไปที่ต้นไม้หัก ซึ่งสิริทาราได้โอกาศและเตะสวนกลับไปทำให้ราชิยะร่วงลงพื้น

ราชิยะ : อะไรน่ะทำไมมันเร็วจัง

สิริทารา : แน่นอนละท่าน ข้าน่ะถูกฝึกความเร็วมาเพื่อจัดการกับท่านในทันที

ราชิยะ : เดียวดูละกันนะ

//ราชิยะพ้นไฟไส่

สิริทารา : คงได้เวลาโชว์พลังของข้าแล้วซินะ ฮิฮิ

//สิริทาราพ้นไฟต้านสู้กับไฟของราชิยะได้ซักพัก

สิริทารา : 5555 ลูกไฟของท่านทำอะไรผมได้แค่นี้รึ

//ราชิยะโมโหเลยเร่งพลังเข้าไส่อีกแต่ไม่มีทีท่าว่าจะพ่ายแพ้เลยแถมเหมือนโดนไฟอีกฝ่ายกลื่นกินไปเรื่อยๆแทนที่จะโจมตีได้

ราชิยะ : อะไรกันวะเนี่ย ทำไมมันเบาลงเรื่อยๆแถม ไฟเราก็อ่อนลงเรื่อยๆแล้วด้วย

สิริทารา : 5555 พลังของฉัน คือ พลังเวทย์นิรันทร์ เป็นพลังที่วิเศษไหมละ แถมเวทย์ที่ใช้จะไม่ถูกทำลายได้ด้วยละนะ งั้นเอาไฟไปกินอีกซิ

//สิริทาราพ้นไฟเพิ่มพลังเข้าไปที่ราชิยะและไฟนั้นก็เผาไฟของราชิยะหายวับไปกับตา แถมไฟนั้นโหมหนักขื้นเรื่อยๆแล้วเผาราชิยะอย่างหนัก

ราชิยะ : อะไรรกันนนนนนนนนนนน วิชาดารา น้าโลหิต

//ราชิยะสาดน้าดับไฟเวทย์แต่ไฟนั้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะดับลงแถมเพิ่มขื้นเรื่อยๆ จนท่วมทั้งตัวแต่ตอนนั้นราชิยะก็ใช้หมัดเข้าไปไกล้ๆสิริทาราเป็นที่เรียบร้อย

สิริทารา : มาตอนไหนกันละนี้

ราชิยะ : ตายๆไปซะด้วยไฟเวทย์มนต์แกเองนี้ละ

//ราชิยะใช้หมัดไฟต่อยเข้าที่ท้องของสิริทารากระเด็นไปอัดต้นไม้ และไฟที่เผาร่างราชิยะอยู่ก็หายไป

ราชิยะ : ทำไมไฟนี้มันหายไปละ

สิริทารา : ก็ถ้าท่านจัดการหรือโจมตีข้าได้ไม่ว่าเจ็บหรือไม่เจ็บพลังนั้นก็จะหายไป นั้นคือข้อเสียของพลังนี้

ราชิยะ : แสดงว่าถ้าฉันจัดการแกได้ถึงแม้ว่าฉันกำลังโดนท่าอะไรอยู่ก็จะคลายได้ซินะ

สิริทารา : แต่ไม่มีทางที่จะให้รอดครั้งที่ 2 แน่ๆ

//สิริทาราพ้นไฟหนักๆอัดเข้าไส่ราชิยะอีกครั้งซึ่งราชิยะก็กระโดดหลบและพุ่งหมัดไส่แต่ก็มีมือมารับไว้ได้ทันและราชิยะถูกเตะกระเด็นไป แต่ไปไปมามาร่างนั้นเป็นร่างปลอม

สิริทารา : อะไรกัน

//และราชิยะพุ่งเข้ามาอัดเข้าที่หลังเต็มๆกระดูกหักไป 1 ซี่เพราะหลบได้ทันไม่งั้นคงหักเยอะกว่านี้

ราชิยะ : ดูท่าทางแกน่ะจะโง่ถึงขนาด เลยนะ สิริทารา

สิริทารา : ไม่งั้นหรอกครับ

ราชิยะ : ว่าไงนะ

//พอราชิยะรู้ตัวก็ถูกหว้านแหไส่จับตัวและ สิริทาราก็แยกร่างและลุมพ้นไฟไส่ซึ่งสร้างความทรมารให้ราชิยะอย่างยิ่ง

ราชิยะ : อ้ากกกกกกกกกกกกกกกก บังอาจ //และแล้วราชิยะก็ระเบิดพลังอัดสิริทารากระเด็นไป

สิริทารา : เฮ้ พลังอะไรวะนั้น

//พอสิริทาราหันไปก็ถูกหมัดอย่างเร็วต่อยต่อเนื่องไส่เป็นชุดและอัดเข้าไปที่คอลงไปนอนดิ้น

ราชิยะ : 55 เตรียมตัวตายรึยัง

//สิริทาราถึงกับหนซีดและพูดเสียงสั่นมากๆว่า..

สิริทารา : ผม...ผม....จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว….ได้โปรด....ไว้ชีวิต....

//แต่กระนั้นราชิยะก็กระทืบหนักๆลงเต็มๆเท้าลงร่างสิริทาระจนเจ็บหนักและช็อคหมดสติไป

ราชิยะ : แค่นี้เองรึ

//สิริทาราพุ่งเข้ามาหมายเอามีดแทงแต่ราชิยะรู้ทันเลยหลบได้

สิริทารา : บ้าน่า...ทำไมไวจัง

ราชิยะ : นึกแล้วว่ามันต้องเป็นแบบนี้ งั้นตายๆไปซะเถอะ

//สิริทาราถึงกับเข่าอ่นและน้าตาไหลน่องหน้าและร้องขอชีวิตอีกครั้งแต่...

สิริทารา : อย่านะครับ.....ผม...

//ราชิยะสาดท่าหมัดเทวะอัดโดนหน้าสิริทาราบุ้มไปครึ่งและโนท่าปิดท้ายอย่างสวยงาม

ราชิยะ : คลื่นมรณะ ซีตัสเลสสสสสส

//ราชิยะชี้นิ้วและยิงพลังอัดทะลุโดนปอดสิริทาราลงไปนอนชักดิ้นชักงอ

สิริทารา : งั้นข้าจะขอสู้สุดชีวิต

//สิรอทารา พ้นไฟหนักๆไส่ราชิยะ

ราชิยะ : ตายๆไปซะ

//ราชิยะเอามือพยายามปัดไฟและไฟก็ถูกปัดได้

สิริทารา : อะไรเนี่ยยยยยยยยยย ไฟเราใช้ไม่ได้ผล

//ตุ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

เสียงระเบิดดังขื้นแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขื้นยกเว้นหัวของสิริทาราขาดมาอยู่ในมือของราชิยะเป็นที่เรียบร้อย

ราชิยะ : หึเจ้าเศษเดนเอ้ย...

//ราชิยะก็เอาหัวมันมาและซักพักหัวก็สลายไปซึ่งพลังที่อยู่ในหัวก็ถูกดูดเข้ามาในตัวของราชิยะ ซึ่งมาคิ คิริน และ มายุ ก็วิ่งตามเสียงระเบิดมา

มาคิ : พลังเวทย์ของนายเพิ่มพลังแล้วนี้ ราชิยะ

ราชิยะ : นั้นซินะ แถมพลังที่ได้มาเป็นพลังที่เป็นนิรันทร์ซะด้วย

ไม่ได้การแล้ว มาคิ คิริน และ มายุ รีบเดินทางกันเถอะไม่มีเวลาแล้วละ ไปกัน

//ทุกคนรับทราบและรีบเดินทางมุ่งหน้าสู้อียิปส์ต่อไปและมีคนปรากฏตัวออกมายืนอยู่บริเวณที่สิริทาราตายซึ่งเค้าเป็นชายที่คลุมผ้าคลุมแต่ก็เปิดหมวกออกมา

ทาคุยะ : เจ้าโง่ สิริทาราเอ้ยย ดันโง่โดนมันจัดการซะได้

//และวิญญาญของสิริทาราก็โพล่ออกมา

สิริทารา : ข้าผิดไปแล้วขอรับนาย...

//ทาคุยะชักดาบสีทองออกมาและแทงทะลุร่างสิริทารา

สิริทารา : อ้ากกกกก นายท่าน อย่าทำผมเลยอ้ากกกกก

//ทาคุยะก็ยังคงแทงกนะหนำไปเรื่อยๆ และแทงค้างไปซักพัก

ทาคุยะ : ข้าจะลงโทษเจ้า ในฐานะทำให้ข้าเสียหน้า

//และทาคุยะก็ชี้นิ้วไปที่วิญญาญสิราทาราและยิงแสงซัดไส่วิญญาญทำให้วิญฯญาญกลายสภาพและถูกโซ่ตรึงไว้

สิริทารา : นี้มัน โซ่ตรึงเทวะ นี้ครับท่าน

ทาคุยะ : จงอย่าได้ไปผุดไปเกิดอีกเลย5555 //และทาคุยะก็เอาดาบสีทองเล่มเล็กปักเข้าไปที่หัวใจของสิริทาระ และเดินจากไปอย่างไม่มีเยื้อใยดี โดยปล่อยให้สิริทาระทุกข์ทรมารไปตลอดกาลอยู่อย่างนั้น....

ทาคุยะ : ลมเย็นๆแบบนี้มัน....

//และลมก็พัดมาที่ร่างของทาคุยะและลมนั้นก็มาหยุดที่ตรงหน้า ทาคุยะ ซึ่งลมนั้นก็กลับกลายร่างเป็นผู้ชาย

อากีระ :  คารวะขอรับนายน้อย

ทาคุยะ : มาถึงนี้เลยลำบากเจ้าจริงๆนะ //ยิ้ม

อากีระ : ไม่หรอกขอรับนายน้อย กระผมมีข่าวจาก นายน้อยคือ ท่านเรมิ มาบอกขอรับ

ทาคุยะ : น้องพี่มีอะไรให้มาบอกรึ

อากีระ  :  นายน้อยต้องไปพบนายน้อยเรมิ ที่ รออยู่ที่ อิราน ขอรับ

ทาคุยะ : งั้นบอกใก้ เรมิ ส่งทหารมาไล่ตามจับพวก ราชิยะที่ ปากีสถานด้วยละ

อากีระ : รับทราบขอรับนายน้อย

//และอากีระก็กลายร่างเป็นลมและลอยหายไปในอากาศ

ทาคุยะ :  เดียวเราต้องได้เจอกันแน่ๆ ราชิยะ

//และทาคุยะก็ไส่หมวกผ้าคลุมเพื่อปลอมตัวและเดินทางต่อตามพวกราชิยะไปอย่างลับๆ

//ตัดมาทางด้าน เรมิ อยู่ที่ปากีสถานในวังวารซิ ที่กำลังทานอาหารอยู่นั้นเองโดยมีนางสนมค่อยป้อนอยู่ 2 คนและ นางพัดพัดลมอีก 2 คน

เรมิ : อร่อยๆ เป็น พิซซ่าที่อร่อยมากๆ

//และอากีระก็กลายเป็นลมกลับมาหา

อากีระ : ท่านทาคุยะมีรับคำสั่งให้นายน้อยนำทหารเตรียมไปจับและคอยดักจับพวก ราชิยะ ที่ในเมืองทาริทา ขอรับ

เรมิ : สโน

สโน : เพค่ะ นายน้อย

เรมิ : ไปกับอากีระและนำทหารไปตรวจตราและตามจับพวกราชิยะมา โดยให้อยู่เวรกันตลอด 24 ชั่วโมง ห้ามหลับเวรเป็นเด็จขาดใครฝ่าฝืนให้นำไปลงโทษตามสมควรแก่โทษได้ทันที

สโน & อากีระ : รับทราบขอรับ/เพค่ะ นายน้อย

//และทั้งคู่ก็เดินออกไป

เรมิ : //ยิ้ม //และซักพักก็มีโทรศัพท์มาหาที่มือถือของเรมิ

เรมิ : ฮัลโลห์ท่านพ่อ

รีเชีย : พ่อมีเรื่องจะให้เจ้าช่วยจัดการ

เรมิ : ว่ามาเถอดท่านพ่อ

รีเชีย : ตอนนี้ พวกฝ่ายธรรมมะและ พวก สตาร์เกจ มุ่งหน้าไปตามประเทศต่างๆ ทั่วโลกปีศาจเพื่อตามไปช่วยเรโน่ ขอให้เจ้ากระจายกำลังไปตามทั่วโลกปีศาจให้ทั่วถึงด้วย

เรมิ : ไม่ต้องห่วงท่านพ่อ โปรดวางใจได้

รีเชีย : งั้นขอบใจเจ้ามากๆ แค่นี้ละ

เรมิ : น่าเบื่อจัง ฟูหมิง ไปรอทำแผนกาลที่ อียิปส์

ฟูหมิง : ไม่มีปัญหานายน้อย

เรมิ : 5555555555555 โลกปีศาจจะต้องถูกทำลายแน่นอน

โปรดติดตามตอนต่อไป