ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันที่ยุ่งๆของฮาเดส (15%)
ในตอนนี้โลกถูกปกครุมด้วยยุคไร้พรมเเดนเเละการสื่อสารที่เรียกได้ว่าไม่จําเป็นต้องไปไหนก็สามารถทําอะไรได้เยอะโดยไม่ต้องเดินทางหรือมาเจอก็ก็ย่อยทําได้ ทางยมโลกก็เช่นเดียวกัน
ในตอนนั้นฮาเดสในชุดผู้บริหารหนุ่มกําลังนั่งคิดงานอยู่บนโต็ะก็ได้พูดออกมา
"อะไรกันนักหนานะ งานก็เยอะเเทบท่วมหัวอยู่เเล้วทําไมเราต้องมานั่งทําอะไรเเบบๆนี้ด้วยไม่เห็นจะเข้าใจเลย" เค้าบ่นเพราะว่ารู้ว่าคนที่เเอบฟังอาจจะเห็นใจเเละลงมาคุยเผื่อคลายเครียดอะไรบ้างเเต่เปล่าเลยไม่มีเเม้เเต่เสียงอีกาในยมโลก
"ชิ เจ้าพวกอู้งานระวังไว้เถอะเดียวจะจับหักเงินเดือนให้หมด" ฮาเดสก็นั่งทํางานต่อไป
"กําลังทําอะไรอยู่เหรอค่ะ" เพอเซโพเน่ก็เดินเข้ามา
"เพอเซ่ฯที่รัก" ฮาเดสรีบลุกจากที่ทํางานไปโอบกอดที่รักทันที
"พระองค์มีอะไรให้ดิฉันช่วยไหมเพค่ะ" เพอเซ่ยิ้มหวานให้
"ไม่ได้ซิเราจะให้ที่รักมานั่งทํางานหนักๆเเบบบี้ไม่ได้เเต่อีกใจก็อยากจะให้ช่วยงั้น....." เมื่อเค้าคิดเสร็จ
"เพอเซ่ที่รัก พี่อยากทานอาหารอร่อยจากฝีมือน้องมากเลย เเละพี่ก็สอนวิธีการทําอาหารให้ไปเเล้วก็ใช้วิชานั้นทําอาหารมาให้พี่ทาน ได้ไหมครับคนดี" ฮาเดสยิ้ม
"ได้ซิค่ะไม่มีปัญหา" เเล้วเพอเซ่ก็เดินออกไปเเบบง่ายดาย
"ดีล่ะ เเผนเราสําเร็จ มานั่งทํางานต่อดีกว่า" เเละฮาเดสก็เดินมานั่งทํางาน เเต่พอทําไปซักพักเค้าก็บ่นออกมา
"ว้ากกกกกกกก อะไรเนี่ยงานยากชิบ โถ่เอ้ย สู้โว้ยย"
เเละเสียงข้างๆของเค้าก็พูดขื้น
"เเผนกาลสําเร็จอะไรเหรอเพค่ะ" เพอเซ่เอ่ยขื้นทั้งๆที่นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างดีข้างๆฮาเดสเล่นเอาฮาเดสถึงกับสะดุ้ง
"มาตอนไหนเนี่ยเพอเซ่ !!!!" ฮาเดสลุกลี้ลุกล้น
"มาครั้งเดียวนั้นล่ะค่ะ เมื่อกี้ว่าอะไรน่ะเเผนกาลสําเร็จอะไรจะอู้งานเเละหลอกดิฉันให้ออกไปเเล้วจะออกไปที่โลกมนุษย์ใช่มั้ย" เพอเซ่ถึงกับหน้าบึ้ง
"เอ้ยๆๆๆ ไม่ใช่เเบบนั้นนะคนดี เเค่พี่เครียดกับงานนิดหน่อยน่ะ"
"เเบบนี้ไม่หน่อยหรอกมั้งเพค่ะ เฮ้อ" เพอเซ่ถอนหายใจ "มีสามีดันทุลังสูงเเบบนี้จะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย "
"ก็เค้าไม่อยากให้ที่รักต้องมานั่งทํางานเครียดๆเเบบเค้าน่ะซิ" ฮาเดสจับมือเเละเอาเเก้มถูไถบนมือเพอเซ่
"ไม่ต้องมาอ้อนเลยนะเพค่ะ เอาเป็นว่าเดียวดิฉันจะมาช่วยทํางานนี้ให้ล่ะกันนะ"
"เเต่ว่า....."
"ไม่มีเเต่เพค่ะ ไม่งั้นไม่ช่วยทําน่ะ" เพอเซ่เริ่มอารมส์บูด
"โอเคๆ ครับ มีที่รักนิสัยดีเเบบนี้ขอบคุณนะ" เเละฮาเดสก็เข้าไปกอดเพอเซ่
"อเเหมๆ นํ้าชาเลม่อนมาเเล้วขอรับ" ชายคนหนึ่งสูง 194 หน้าตาดีระดับหนึ่งสวมชุดพนักงานเลขาธิการ ผมสีเงิน เดินถือชาเลมอนเเละขนมปังมาให้
"ทานาทอสสสสส ดีใจจังที่นายมาซะที" ฮาเดสตาเป็นประกาย
"ท่านค่ะ ไหนบอกว่าจะไม่......" เพอเซ่ตาเริ่มเเดงๆ
"อะอะ โอเคๆ ไม่เอาน่าที่รักอย่าทําตาเเดงๆเเบบนั้นซิ โอเคๆเดียวเราํางานกัน เเต่หลังจากทานของว่าง...."
"ไม่ได้เพค่ะ ที่รักต้องรีบทําให้เสร็จกับเค้าโอเคไหมเพค่ะ"
"มีเเฟนดีนี้ก็เป็นศรีเเก่ตัวจริงๆนะท่าน" ทานาทอสขํา
"เลิกพูดมากน่า รีบออกไปทํางานของเจ้าได้เเล้ว
"คร้าบๆๆ เฮ้อ!!!!" ทานาทอสก็เดินเเล้วถอนหายใจออกไป
"มาลุยยยยยยยย" ฮาเดสตั้งมั่น
เเละเวลาผ่านไป 1 ชั่วโมงเต็มๆ ฮาเดสเเละเพอเซ่ก็ทํางานจนหมดในที่สุด
"เย้ๆๆๆๆ ในที่สุดก็เสร็จซะทีนะเพค่ะ" เพอเซ่ยิ้มให้ฮาเดส
"ดีใจจังงานเสร็จซะที ขอบคุณนะที่รักของเค้า" เเละฮาเดสก็ตรงเข้ากอดเพอเซ่ซึ่งเพอเซ่ก็ลูบผมของฮาเดส
"ขี้อ้อนจังเลยนะค่ะวันนี้" เพอเซ่ยิ้ม
"เเน่นอนซิเพราะเค้ารักที่รักมากที่สุดในจักรวาร ฮ่าๆๆๆ" ฮาเดสยังคงกอดเพอเซ่อยู่
"ขี้อ้อนๆๆๆๆๆ" เพอเซ่ยิ้มเเละหอมเเก้มฮาเดสเล่นเอาฮาเดสหน้าเเดง
"เพอเซ่หอมเเก้มเค้า ฮ่ะๆๆๆ"ฮาเดสถึงกับเขิน
"เป็นรางวัลที่ทํางานเสร็จไงล่ะเพค่ะ" เเละเพอเซ่ก็จุงมือฮาเดสออกมา
"จะพาไปไหนเหรอ ?" ฮาเดสถาม
"ก็มีงานอื่นๆต้องทําในวันนี้อีกนะค่ะ" เพอเซ่มองฮาเดสออกว่าเค้าไม่ค่อยอยากะทําอะไรในวันนี้
"จริงเหรอ อะไรบ้างล่ะนั้น"
"ก็ไปพิพากษาในยมโลก เพื่อช่วยงานไมนอส จับเคลเบรอสอาบนํ้า เเละอีกมากมาย"เพอเซ่ยิ้ม
"โอ้ม้ายยยยยยยยยยย อะไรกันเนี่ย ทําไมชั้นต้องไปทําอะไรเเบบนั้นด้วย" ฮาเดสหน้าบูด
"ไม่หรอกเพค่ะ ถ้าพระองค์ไม่อู้นะ" เพอเซ่เหน็บฮาเดสเล็กๆน้อยๆ
"โอเคๆๆๆๆ โอเค เดี๋ยวจะรีบไปทํางานในทันที" ฮาเดสถึงกลับช็อค
"อะไรก็งานๆๆๆๆๆๆๆ น่าเบื่ออะ" ฮาเดสเเอบบ่น
"อย่ามาบ่นนะเพค่ะ ดิฉันไม่ชอบคนบ่น"
"เเต่รักเลยใช่มั้ย อิอิ" ฮาเดสโอบกอดเพอเซ่
"พระองค์ อ็าาาา อั้ย เขิน พอๆ อย่ามายอฉันน่ะเพค่ะ" เเละเพอเซ่ก็จุงมือฮาเดสออกไปจากที่นั้นโดยทิ้งขนมเเละชาที่ทานาทอสนํามาให้ไว้เเบบนั้นที่นั้น
ตัดมาทางด้านพิพากษานรกขุมที่ 1 ห้องพิพากษาที่ ไมนอส เเละ บาโฟเมตกําลังช่วยกันทํางานอยู่
"งานเยอะจังเลยนะครับ" บาโฟเมตถึงกับเหงื่อเเตก
"นํ้าชาเย็นๆเพื่อท่านบาโฟเมค เเละคุณไมนอสค่ะ" เเละคาสึกิก็นําชาเย็นๆมาวางไว้นโต็ะ ให้ไมนอสเเต่นํามาให้บาโฟเมตกับมือ
"ตูล่ะอิจฉาคนหล่อ หน้าชั้นมันไม่หล่อเท่า" ไมนอสเห็นเลยเเกล้งบ่นลอยๆออกมา
"คุณไมนอสพูดความจริงทําไมค่ะ เเล้วอีกอย่างท่านเเก่จนมีลูกเเล้วนะ" เเละคาสึกิก็ป่อนนํ้าให้บาโฟเมตผู้เป็นเเฟนที่ดี
"อย่ามาว่าข้าเเก่นะเฟ้ย เจ้าหัวนํ้าเเดง" ไมนอสเเขวะคนข้างๆด้วยอารมส์ดี
"ค่ะ ดิชั้นหัวเเดงเเต่ก็ไม่หงอกน่ะเจ้าค่ะ" คาสึกิยิ้มเเละยังคงป้อนนํ้าบาโฟเทตต่อไป
"เฮ้ย ข้าชักจะไม่ไหวเเล้วนะเจ้าหัวนํ้าเเดงมาเลย มาต่อยกับข้า" ไมนอสถึงกับหูผึงเมื่อได้ยินคาสึกิเเขวะกลับเเต่ฮาเดสก็เดินมาซะก่อน
"มาซิมาต่อยกับชั้น" ไมนอสยังคงว่าคาสึกิต่อไป
"เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก ป่ะ พวกเราไปกันทางนู่นล่ะกัน" เเละบาโฟเมตก็ก้มหน้า
"เป็นอะไรไป กลัวข้าล่ะซิ ฮ่ะๆๆๆๆๆ โถ่นึกว่าเเน่" ไมนอสถึงกําหัวเราะชอบใจเเบบร่าเริง
เเละฮาเดสก็มาสะกิดข้างหลังเเต่ไมนอสปัดมือ ออกไป
"อย่ามาห้ามข้า พวกนี้ต้องทําให้รู้สํานึก โถ่เจ้าพวกเด็กน้อยฮ่ะๆๆๆๆ" ไมนอสยังไม่รู้ตัวเองอีก
"เอาเป็นว่าเดี๋ยวหักเงินเดือน" ฮาเดสพูดขื้นมา
"เเกเป็นใครที่มีสิทธ......" พอไมนอสหันมาเท่านั้นล่ะ ถึงกับร้องไห้เลย
"ท่านฮาเดส มาตอนไหนล่ะเนี่ย" ไมนอสยิ้มเขิน
"มานานเเล้วเฟ้้ย เจ้าโง่ บังอาจมากนะทีีมาพูดกับข้าเมื่อกี้น่ะ" ฮาเดสมองเเบบไม่สบอารมส์
"เอาเป็นว่าท่านฮาเดส ใจเย็นๆก่อนนะขอรับ เดียวผม......"ยังไม่ทันจะพูดได้จบประโยค เค้าก็โดนเตะลอยกลับมา
"อย่ามาทําเเบบนี้นะเฟ้ย เฮ้อออ ชีวิตเจ้ามีอะไรดีบ้างเนี่ย"ฮาเดสเกาหัว
"เเบบว่าผมไม่อุ้เเต่มีเรื่องงานที่ต้องจัดของมหาวิทยาลัย เเอกเเทก น่ะครับ"มีนอสยิ้ม
"โอเค งั้นเดียวเราไปด้วยกันเลย"ไมนอสก็โดนล็อคกุญเเจมือให้ตามไป
พวกท่านผู้อ่านคงสัยสัยใช่ไหมว่า มหาวิทยาลัยเเอกเเทก คืออะไร ผมจะอธิบายเดียวนี้ มหาลัยนี้เป็นมหาลัยในการดูเเลของท่านฮาเดส ซึ่งคนที่ได้รับเลือกมาที่นี้จะเป็นครึ่งคนครึ่งเทพเเละมนุษย์เพื่อมาศึกษาเเละพอเรียนจบก็จะได้เข้าทํางานที่ในนรกเเละเอรีเชี่ยน โดยมี ราดาเเมนธีส 1 ใน สาทเทพสุภา เป็น คณบดี เเละ มี ไมนอส กับ ไออาคอส เป็นผู้ช่วยเเละรองคณบดี เอาง่ายๆเป็นโรงเรียนสอนการต่อสู้ การเรียน การทํางาน การวิจัยเเละการพัฒนาด้านต่างๆของยมโลก เเละเอรีเชี่ยนนั้นเองล่ะครับ
"เเล้วไหนล่ะ อะไรที่มันมีปัญหา"ฮาเดสเดินเข้ามาในมหาลัย
"มี ปัญหาก็ต้องท้าย ปลา....." ฮาเดสตบไมนอสทันที
"โหดร้ายยยยยอะท่าน"ไมนอสได้เเต่ดิ้นไปมา
ในตอนนั้นฮาเดสในชุดผู้บริหารหนุ่มกําลังนั่งคิดงานอยู่บนโต็ะก็ได้พูดออกมา
"อะไรกันนักหนานะ งานก็เยอะเเทบท่วมหัวอยู่เเล้วทําไมเราต้องมานั่งทําอะไรเเบบๆนี้ด้วยไม่เห็นจะเข้าใจเลย" เค้าบ่นเพราะว่ารู้ว่าคนที่เเอบฟังอาจจะเห็นใจเเละลงมาคุยเผื่อคลายเครียดอะไรบ้างเเต่เปล่าเลยไม่มีเเม้เเต่เสียงอีกาในยมโลก
"ชิ เจ้าพวกอู้งานระวังไว้เถอะเดียวจะจับหักเงินเดือนให้หมด" ฮาเดสก็นั่งทํางานต่อไป
"กําลังทําอะไรอยู่เหรอค่ะ" เพอเซโพเน่ก็เดินเข้ามา
"เพอเซ่ฯที่รัก" ฮาเดสรีบลุกจากที่ทํางานไปโอบกอดที่รักทันที
"พระองค์มีอะไรให้ดิฉันช่วยไหมเพค่ะ" เพอเซ่ยิ้มหวานให้
"ไม่ได้ซิเราจะให้ที่รักมานั่งทํางานหนักๆเเบบบี้ไม่ได้เเต่อีกใจก็อยากจะให้ช่วยงั้น....." เมื่อเค้าคิดเสร็จ
"เพอเซ่ที่รัก พี่อยากทานอาหารอร่อยจากฝีมือน้องมากเลย เเละพี่ก็สอนวิธีการทําอาหารให้ไปเเล้วก็ใช้วิชานั้นทําอาหารมาให้พี่ทาน ได้ไหมครับคนดี" ฮาเดสยิ้ม
"ได้ซิค่ะไม่มีปัญหา" เเล้วเพอเซ่ก็เดินออกไปเเบบง่ายดาย
"ดีล่ะ เเผนเราสําเร็จ มานั่งทํางานต่อดีกว่า" เเละฮาเดสก็เดินมานั่งทํางาน เเต่พอทําไปซักพักเค้าก็บ่นออกมา
"ว้ากกกกกกกก อะไรเนี่ยงานยากชิบ โถ่เอ้ย สู้โว้ยย"
เเละเสียงข้างๆของเค้าก็พูดขื้น
"เเผนกาลสําเร็จอะไรเหรอเพค่ะ" เพอเซ่เอ่ยขื้นทั้งๆที่นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างดีข้างๆฮาเดสเล่นเอาฮาเดสถึงกับสะดุ้ง
"มาตอนไหนเนี่ยเพอเซ่ !!!!" ฮาเดสลุกลี้ลุกล้น
"มาครั้งเดียวนั้นล่ะค่ะ เมื่อกี้ว่าอะไรน่ะเเผนกาลสําเร็จอะไรจะอู้งานเเละหลอกดิฉันให้ออกไปเเล้วจะออกไปที่โลกมนุษย์ใช่มั้ย" เพอเซ่ถึงกับหน้าบึ้ง
"เอ้ยๆๆๆ ไม่ใช่เเบบนั้นนะคนดี เเค่พี่เครียดกับงานนิดหน่อยน่ะ"
"เเบบนี้ไม่หน่อยหรอกมั้งเพค่ะ เฮ้อ" เพอเซ่ถอนหายใจ "มีสามีดันทุลังสูงเเบบนี้จะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย "
"ก็เค้าไม่อยากให้ที่รักต้องมานั่งทํางานเครียดๆเเบบเค้าน่ะซิ" ฮาเดสจับมือเเละเอาเเก้มถูไถบนมือเพอเซ่
"ไม่ต้องมาอ้อนเลยนะเพค่ะ เอาเป็นว่าเดียวดิฉันจะมาช่วยทํางานนี้ให้ล่ะกันนะ"
"เเต่ว่า....."
"ไม่มีเเต่เพค่ะ ไม่งั้นไม่ช่วยทําน่ะ" เพอเซ่เริ่มอารมส์บูด
"โอเคๆ ครับ มีที่รักนิสัยดีเเบบนี้ขอบคุณนะ" เเละฮาเดสก็เข้าไปกอดเพอเซ่
"อเเหมๆ นํ้าชาเลม่อนมาเเล้วขอรับ" ชายคนหนึ่งสูง 194 หน้าตาดีระดับหนึ่งสวมชุดพนักงานเลขาธิการ ผมสีเงิน เดินถือชาเลมอนเเละขนมปังมาให้
"ทานาทอสสสสส ดีใจจังที่นายมาซะที" ฮาเดสตาเป็นประกาย
"ท่านค่ะ ไหนบอกว่าจะไม่......" เพอเซ่ตาเริ่มเเดงๆ
"อะอะ โอเคๆ ไม่เอาน่าที่รักอย่าทําตาเเดงๆเเบบนั้นซิ โอเคๆเดียวเราํางานกัน เเต่หลังจากทานของว่าง...."
"ไม่ได้เพค่ะ ที่รักต้องรีบทําให้เสร็จกับเค้าโอเคไหมเพค่ะ"
"มีเเฟนดีนี้ก็เป็นศรีเเก่ตัวจริงๆนะท่าน" ทานาทอสขํา
"เลิกพูดมากน่า รีบออกไปทํางานของเจ้าได้เเล้ว
"คร้าบๆๆ เฮ้อ!!!!" ทานาทอสก็เดินเเล้วถอนหายใจออกไป
"มาลุยยยยยยยย" ฮาเดสตั้งมั่น
เเละเวลาผ่านไป 1 ชั่วโมงเต็มๆ ฮาเดสเเละเพอเซ่ก็ทํางานจนหมดในที่สุด
"เย้ๆๆๆๆ ในที่สุดก็เสร็จซะทีนะเพค่ะ" เพอเซ่ยิ้มให้ฮาเดส
"ดีใจจังงานเสร็จซะที ขอบคุณนะที่รักของเค้า" เเละฮาเดสก็ตรงเข้ากอดเพอเซ่ซึ่งเพอเซ่ก็ลูบผมของฮาเดส
"ขี้อ้อนจังเลยนะค่ะวันนี้" เพอเซ่ยิ้ม
"เเน่นอนซิเพราะเค้ารักที่รักมากที่สุดในจักรวาร ฮ่าๆๆๆ" ฮาเดสยังคงกอดเพอเซ่อยู่
"ขี้อ้อนๆๆๆๆๆ" เพอเซ่ยิ้มเเละหอมเเก้มฮาเดสเล่นเอาฮาเดสหน้าเเดง
"เพอเซ่หอมเเก้มเค้า ฮ่ะๆๆๆ"ฮาเดสถึงกับเขิน
"เป็นรางวัลที่ทํางานเสร็จไงล่ะเพค่ะ" เเละเพอเซ่ก็จุงมือฮาเดสออกมา
"จะพาไปไหนเหรอ ?" ฮาเดสถาม
"ก็มีงานอื่นๆต้องทําในวันนี้อีกนะค่ะ" เพอเซ่มองฮาเดสออกว่าเค้าไม่ค่อยอยากะทําอะไรในวันนี้
"จริงเหรอ อะไรบ้างล่ะนั้น"
"ก็ไปพิพากษาในยมโลก เพื่อช่วยงานไมนอส จับเคลเบรอสอาบนํ้า เเละอีกมากมาย"เพอเซ่ยิ้ม
"โอ้ม้ายยยยยยยยยยย อะไรกันเนี่ย ทําไมชั้นต้องไปทําอะไรเเบบนั้นด้วย" ฮาเดสหน้าบูด
"ไม่หรอกเพค่ะ ถ้าพระองค์ไม่อู้นะ" เพอเซ่เหน็บฮาเดสเล็กๆน้อยๆ
"โอเคๆๆๆๆ โอเค เดี๋ยวจะรีบไปทํางานในทันที" ฮาเดสถึงกลับช็อค
"อะไรก็งานๆๆๆๆๆๆๆ น่าเบื่ออะ" ฮาเดสเเอบบ่น
"อย่ามาบ่นนะเพค่ะ ดิฉันไม่ชอบคนบ่น"
"เเต่รักเลยใช่มั้ย อิอิ" ฮาเดสโอบกอดเพอเซ่
"พระองค์ อ็าาาา อั้ย เขิน พอๆ อย่ามายอฉันน่ะเพค่ะ" เเละเพอเซ่ก็จุงมือฮาเดสออกไปจากที่นั้นโดยทิ้งขนมเเละชาที่ทานาทอสนํามาให้ไว้เเบบนั้นที่นั้น
ตัดมาทางด้านพิพากษานรกขุมที่ 1 ห้องพิพากษาที่ ไมนอส เเละ บาโฟเมตกําลังช่วยกันทํางานอยู่
"งานเยอะจังเลยนะครับ" บาโฟเมตถึงกับเหงื่อเเตก
"นํ้าชาเย็นๆเพื่อท่านบาโฟเมค เเละคุณไมนอสค่ะ" เเละคาสึกิก็นําชาเย็นๆมาวางไว้นโต็ะ ให้ไมนอสเเต่นํามาให้บาโฟเมตกับมือ
"ตูล่ะอิจฉาคนหล่อ หน้าชั้นมันไม่หล่อเท่า" ไมนอสเห็นเลยเเกล้งบ่นลอยๆออกมา
"คุณไมนอสพูดความจริงทําไมค่ะ เเล้วอีกอย่างท่านเเก่จนมีลูกเเล้วนะ" เเละคาสึกิก็ป่อนนํ้าให้บาโฟเมตผู้เป็นเเฟนที่ดี
"อย่ามาว่าข้าเเก่นะเฟ้ย เจ้าหัวนํ้าเเดง" ไมนอสเเขวะคนข้างๆด้วยอารมส์ดี
"ค่ะ ดิชั้นหัวเเดงเเต่ก็ไม่หงอกน่ะเจ้าค่ะ" คาสึกิยิ้มเเละยังคงป้อนนํ้าบาโฟเทตต่อไป
"เฮ้ย ข้าชักจะไม่ไหวเเล้วนะเจ้าหัวนํ้าเเดงมาเลย มาต่อยกับข้า" ไมนอสถึงกับหูผึงเมื่อได้ยินคาสึกิเเขวะกลับเเต่ฮาเดสก็เดินมาซะก่อน
"มาซิมาต่อยกับชั้น" ไมนอสยังคงว่าคาสึกิต่อไป
"เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก ป่ะ พวกเราไปกันทางนู่นล่ะกัน" เเละบาโฟเมตก็ก้มหน้า
"เป็นอะไรไป กลัวข้าล่ะซิ ฮ่ะๆๆๆๆๆ โถ่นึกว่าเเน่" ไมนอสถึงกําหัวเราะชอบใจเเบบร่าเริง
เเละฮาเดสก็มาสะกิดข้างหลังเเต่ไมนอสปัดมือ ออกไป
"อย่ามาห้ามข้า พวกนี้ต้องทําให้รู้สํานึก โถ่เจ้าพวกเด็กน้อยฮ่ะๆๆๆๆ" ไมนอสยังไม่รู้ตัวเองอีก
"เอาเป็นว่าเดี๋ยวหักเงินเดือน" ฮาเดสพูดขื้นมา
"เเกเป็นใครที่มีสิทธ......" พอไมนอสหันมาเท่านั้นล่ะ ถึงกับร้องไห้เลย
"ท่านฮาเดส มาตอนไหนล่ะเนี่ย" ไมนอสยิ้มเขิน
"มานานเเล้วเฟ้้ย เจ้าโง่ บังอาจมากนะทีีมาพูดกับข้าเมื่อกี้น่ะ" ฮาเดสมองเเบบไม่สบอารมส์
"เอาเป็นว่าท่านฮาเดส ใจเย็นๆก่อนนะขอรับ เดียวผม......"ยังไม่ทันจะพูดได้จบประโยค เค้าก็โดนเตะลอยกลับมา
"อย่ามาทําเเบบนี้นะเฟ้ย เฮ้อออ ชีวิตเจ้ามีอะไรดีบ้างเนี่ย"ฮาเดสเกาหัว
"เเบบว่าผมไม่อุ้เเต่มีเรื่องงานที่ต้องจัดของมหาวิทยาลัย เเอกเเทก น่ะครับ"มีนอสยิ้ม
"โอเค งั้นเดียวเราไปด้วยกันเลย"ไมนอสก็โดนล็อคกุญเเจมือให้ตามไป
พวกท่านผู้อ่านคงสัยสัยใช่ไหมว่า มหาวิทยาลัยเเอกเเทก คืออะไร ผมจะอธิบายเดียวนี้ มหาลัยนี้เป็นมหาลัยในการดูเเลของท่านฮาเดส ซึ่งคนที่ได้รับเลือกมาที่นี้จะเป็นครึ่งคนครึ่งเทพเเละมนุษย์เพื่อมาศึกษาเเละพอเรียนจบก็จะได้เข้าทํางานที่ในนรกเเละเอรีเชี่ยน โดยมี ราดาเเมนธีส 1 ใน สาทเทพสุภา เป็น คณบดี เเละ มี ไมนอส กับ ไออาคอส เป็นผู้ช่วยเเละรองคณบดี เอาง่ายๆเป็นโรงเรียนสอนการต่อสู้ การเรียน การทํางาน การวิจัยเเละการพัฒนาด้านต่างๆของยมโลก เเละเอรีเชี่ยนนั้นเองล่ะครับ
"เเล้วไหนล่ะ อะไรที่มันมีปัญหา"ฮาเดสเดินเข้ามาในมหาลัย
"มี ปัญหาก็ต้องท้าย ปลา....." ฮาเดสตบไมนอสทันที
"โหดร้ายยยยยอะท่าน"ไมนอสได้เเต่ดิ้นไปมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น