ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เเอสโตโนมี่เดส สงครามมหาเวทย์

    ลำดับตอนที่ #5 : สิงโต กับ พญาอินทรีย์

    • อัปเดตล่าสุด 10 ธ.ค. 55


    //ทางด้าน พวก12 คน ก็รีบเปลื่ยนชุดเเละเสื้อผ้ากันเเละมารวมตัวกันชั้นที่ 3 ตามเเกนีมิสบอก
    เเกนีมิส : �อ้าวมากันเเล้วเหรอครับ //ยิ้ม
    //วันนี้ทุกคนเเต่งชุดเสื้อยืด คนละสี เเต่มี3 คนที่ใส่เสื้อเหมือนกันคือ คารีส สึเทระ เเละ มุเรนิ ที่ใส่เสื้อสีดําเเละข้างหลังมีเขียนว่า กูเป็นคนทําเรื่อง (ไม่รู้ว่าทําไมอะน่ะ)�
    สึเทระ : �ทําไมต้องให้เค้าใส่ชุดนี้ด้วยละ เค้าอายนานิ เค้านะ คารีส จัง
    คารีส : �ลงโทษโทษฐานทําฉันหน้าเสียในห้องนํ้าตอนนั้น
    � � � เล่าย้อน
    คารีส : � สึเทระ ไปอาบนํ้ากันได้เเล้ว�
    สึเทระ : �ครับๆ�
    //ทั้งคู่ก็ไปอาบนํ้าด้วยกันเเละก็ไปเจอกับ มุเรนิ�
    มุเรนิ : �อ้าวกําลังจะไปไหนกันละ�
    สึเทระ : �อ่า กําลังจะไปทานข้าว�
    มุเรนิ : �ทําไมต้องถอดเสื้อผ้าด้วยละ�
    สึเทระ : �ไปอาบนํ้าจบมั้ย ตรูประชดขนาดนี้ เฮ่ออออ เหนื่อยใจ
    //เเละมุเรนิก็เดินยิ้ม ออกไป เเละทั้งสอก็เดินเข้าห้องนํ้าไป ทั้งสองก็วิ่งเข้าไปซักพักก็ถึงเเละราดนํ้าอาบกันตามประสาคนอาบนํ้าเเละซักพัก สึเทระนุกนิเร้นส์ สึเทระก็เอาสบู่มาฟอกๆๆๆๆ เเละเอานํ้ายาถูพื้นมาาดหมาจะให้ห้องเป็นฟองสบู่เเละซักพักเเผนกาลเค้าก็สําเร็จ สบู่เต็มห้องไปหมด
    คารีส : �นายเล่นอะไรน่ะ�
    //เเละก็มูเรนิก็เดินเข้ามาอาบนํ้าด้วยเเต่อยู่คนละโซน ซักพักทั้ง 3 �ก็มาไกล้กัน (ตอนไหนก็ไม่รู็)
    มุเรนิ : �เอางี้ เดียวช่วยกันทําความสะอาดพื้นกันก่อนไปด้วยละ�
    คารีส : � ตามใจๆ�
    //เเละทั้งสองก็ทําความสะอาดจนเสร็จซึ่งพอคารีสกําลังเดินออกไปก็ดันเดินไปเหยียบตรงที่ ดันไม่ได้ถูเลยลื่นล้มซึ่งสึเทระก็ไปรับ โอ้ หนังรักโรเเมนติก เล่นเอาคารีส หน้าเเดงเเละเริ่มหน้าเสียมากๆ
    มุเรนิ : �ว้าว ได้ดูหนังรักในห้องนํ้าด้วย
    //คารีสได้ยินเท่านั้นละครับท่านผู้ชม
    //ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ช็อกโกเเลตท่วมทุ้งข้าวสารีเกิดเป็นโกโก้ครั้นส์ ๆๆๆๆๆๆ
    //เสียงระเบิดพลังนํ้าเเข็งเเละนํ้าทุกอนูกลายเป็นนํ้าเเข็ง ซึ่งทําเอาทั้งสองคนกลัวเเละนํ้าตาเล็ดออกมาทั้งคู่�
    คารีส : � �บังอาจทําฉันหน้าเสียตายยยยยยยยยยยยย
    สึเทระ : � ขอโทษครับ ผมจะไม่ทําอีกเเล้ว
    มุเรนิ : � ผมก็ด้วยครับ ขอร้องทีเถอะ หยุดเถอะนะ พวกยังต้องมีพ่อเเม่ต้องเลี้ยงดูอีกนะ ( ได้ข่าวว่านายมันเด็กกําพร้าที่ถูกนํามาให้ที่สตาร์เกจเลี้ยงไม่ใช่รึ)
    คารีส : � เห็นเเก่ มุเรนิ เเต่เเก สึเทระ ตายยยยยยย
    //คารีสสาดไอส์นิ่งเวฟ ไส่ โโดนสึเทระ เย็นจนเกืยบตายเลยทันที
    สึเทระ : � หยุดเถอะครับ จะให้ผมทําอะไรก็ยอมครับบบบบ
    //คารีสก็หยุด�
    คารีส : � จริงอะ เเน่ใจนะ�
    สึเทระ : �ครับถูกต้องครับ
    //คารีสก็หยุดคิด
    คารีส : �อ่า งั้น ทําตามที่ฉันบอก เเต่ว่า นายต้องทําด้วยนะ มุเรนิ
    //มุเรนิถึงกับร้อง �โอ้ม็ายยยยยยยยยยยยยยยยย นี้ฉันทําอะไรลงไปเนี่ยย
    มุเรนิ : � รับทราบครับ T^T�
    //เเละเเล้ววันต่อมาทั้ง 2 คนก็เลยต้องมาเเต่งชุดที่เขียนประโยคนั้น2 คน
    � �กลับมาปัจจุบัน
    มุเรนิ : � คารีส เราก็ไม่น่าจะต้องมาใส่ด้วยเลย
    สึเทระ : � �อย่ามาพูดเอาตัวรอดน่ะ โว้ย เดียวเถอะ
    มุเรนิ : � �เดียวเถอะอะไร ห็าาา
    //สึเทระลงไปนํ้าตาไหล่ โห คนสูง � 220 �จะไปสู้กับ คนสูง � 175 �ไม่มีทางเป็นไปได้ ครับ T^T �ถ้าขืนสู้ตรูตายเเน่ๆ ฮะ
    สึเทระ �: �เหอะ เล่นด้วยไม่ได้เลยนะ�
    มุเรนิ �: � อย่ามาเเถ นะโว้ย�
    เเกนีมิส : � เอ้าๆๆๆ �3 �คนนั้นมานั่งได้เเล้ว ครับมีเรื่องจากท่าน อโพไดต์มาให้ฟังครับ
    //ทั้ง 12 �คนก็มานั่งฟังที่โซฟารูปพระจันทร์สีฟ้า
    เเกนีมิส : � ตอนนี้ ท่านอโพรไดซ์ �บอกว่า ตั้งเเต่วัน จันทร์ที่จะถึงนี้ เตรียมตัวเข้าประชุมเเละเข้าพบท่าน ในเวลา �13.00 นาฬิกา ให้ทั้งหมดเข้าพบเเละพูดคุยกับท่านที่ห้องประชุม�
    เเละข่าวที่ 2 �จะมีคนมาอยู่ที่ หอพักเรา � 8 �คน ซึ่งเดียวจะบอกอีกทีวาเป็นใครนะ
    ข่าวที่ �3 �วันพุธ งดเรียนวิชาตอนบ่าย�
    ข่าวที่ 4 �ทุกๆวันจนถึง เดือนหน้า ทุกคนจะต้องเข้ารับน้องจาก เหล่าเทพเจ้า เป็นเวลา 1 เดือน
    เอาละ ทุกๆคนมีใครสงสัยอะไรไหมครับ
    �//คุมิสึ รีบยกทันที
    คุมิสึ : � ไม่ไป1 วันมีอะไรเหรอ
    เเกนีมิส : � ก็หักคะเเนนจิตพิศัย 0.5 �คะเเนนครับ ไม่งั้นพวกคุฯไม่ขยันเรียนหรือมาเเน่ๆครับ
    //ทุกคนก็พูดคุยกันเเบบเอาเป็นเอาตายเพื่อคุยนินทาอะไรซักอย่าง
    เเกนีมิส : � ยังไงก็ อยากรู้อะไรไปถามผมหลังไมค์ก็ละกันนะครับ �งั้นผมขอตัวก่อนนนะครับ
    //เเกนีมิสก็เดินออกไป
    เเกนีมิส : � อ่อ กรุณามาทานข้าวเย็นกันตอน �6 โมงด้วยนะครับ�
    สึเทระ : � ฮ่าๆๆๆๆ ดีใจจัง วับพุธงดเรียน�
    //พอสึเทระพูดจบ�
    //ตุ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
    //เสียงระเบิดดังขื้นที่ สนามฟุตบอล �ทั้งหมดก็ออกไปดูก็พบ คน 2 คน ยืนอยู่กลางอากาศ
    สึเทระ : �นั้นมัน......
    เดริยะ : �ฉันจํามันได้ �เจ้าชายผู้มีผมสีนํ้าตาล เเละเเข็งเเกร่งทรงพลัง

    เจ้า ทาคุยะ�

    โปรดติดตามตอนต่อไป







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×