เเอสโตโนมี่เดส สงครามมหาเวทย์

ลำดับตอนที่ #4 : ยาอมตะเเห่งไซกัส

//ทางด้านฝ่ายด็าคโซล �ที่โลกเเห่งความมืด ซึ่งเป็นโลกที่น่ากลัวเเละมีเเต่ปีศาจระดับบนๆเท่านั้นที่จะอยู่รอดได้ เป็นสถานที่ที่เป็นเมืองทะเลทราย เเต่อบอุ่นเเละไม่ร้อนมากนัก
ณ เมืองคุนาโซเยอร์
//รีเชีย หนุ่มรูปหล่อผมสีเเดงยาวมัดรวบ สูง 182 �ในชุดนักรบเสื้อยืดสีนํ้าเงินเเละชุดเกราะเบาสีนํ้าเงิน กางเกงยีนส์สีดํา รองเท้าเเบบบู็ทเเบบนักรบพันผ้าซึ่งรองเท้ายาวเกืยบถึงเข่า ได้เรียกประชุมขุนนางเเละทหารเมื่อทราบข่าวว่า ลูกชายทั้งสองของตัวเองพ่ายเเพ้ต่อฝ่ายสตาร์เกจ
รีเชีย : �ตอนนี้ ฝ่ายเรากําลังเสียเปรียบอย่างมากต่อฝ่ายธรรมมะ ซึ่งเราจะยอมไม่ได้เด็จขาจ
//ทหารนายหนึ่งกล่าว
ทหาร : ตอนนี้ทัพเราพึ่งจะพ่ายเเพ้เเก่ทัพข้าศึก เราเห็นควรจะพักทัพไปเสียก่อน
รีเชีย �: �ไม่มีทางเลือกเราต้องพักทัพซินะ
//เเละก็มีชายรูปงาม เชื้อสายญี่ปุ่น ผมสีนํ้าเงินทรงรากไทร ในชุดนักรบรัสเซียระดับสูง สูง 176 �พูดขื้นมา
อากีระ : นายท่านอย่าทรงเป็นห่วงไปขอรับท่าน ผมพอจะมีอุบายที่จะทําให้เราเดินทัพได้อยู่ขอรับ
รีเชีย : �โอ้ อากีระ เจ้าพูดได้ตรงประเด็น งั้นรีบว่าเเผนกาลนั้นมาเถอดนะ
อากีระ : �ท่านจะต้องไปนํา ยาเเห่งไซกัส กลับมาขอรับ�
รีเชีย : ใครพอรู้วิธีไปนํามันมาบ้าง�
//เเละสาวน้อยผมสีชมพู ทรงลอน ในชุดนักรบรัสเซียระดับสูง สูง �160 พูดขื้น�
สโน : �ดิฉันสามาตรทําได้เพค่ะ นายท่าน
รีเชีย : โอ้ สโน เจ้านี้ช่างดีเหลือหลาย สโน เเละ อากีระ เจ้าเตรียมตัวออกไปทําภารกิจ ถ้าทําไม่สําเร็จ ข้าจะเด็จหัวเจ้าทั้ง2 ซะ
สโน : ขอพระองค์ทรงวางพระทัยได้เพค่ะ นายท่าน
รีเชีย �: ถ้าเจ้ารับปากข้าเเล้วข้าก็วางใจ�
//เเละทั้ง 2 คนก็เดินออกไป
รีเชีย : เซเปีย�
//รีเชีย เรียกหนุ่มหน้าตาดี คิ้วออกเเนวโจร มีรอยบากที่ตาข้างขวา สูง �175 �ในชุดนักรบรัสเซียออกมา
เซเปีย : �ถวายบังคมท่านรีเชีย ไม่ทราบว่าท่านมีธุระอะไรให้กระหม่อมรับใช้หรือขอรับ
รีเชีย : �ตามไปค่อยดูเเละช่วยเหลือทั้ง 2 �คนนั้น
เซเปีย : �รับทราบขอรับ�
//เซเปียก็วาปออกไป
ทาคุยะ : �เเล้วข้าละ ท่านพ่อ
เรมิ : �นั้นซิ ท่านพ่อ�
รีเชีย : ไม่มีวัน พวกเจ้าทําเเผนกาลข้าผิดพลาด เเล้วยังมีหน้ามาเสนอหน้าอีกนะ ข้าขอใช้อาญาสิทรให้พวกเจ้า กั็กบริเวณ 1 เดือน�
เรมิ : �ท่านพ่อทําเเบบนี้ไม่ได้นะ
รีเชีย : �เฮอะ รอก่อนได้ไหมละ ถ้าเจ้าคิดว่า รอไม่ได้ก็ตายๆไปซะ อ่อนเเอ ไร้สาระ เเละน่าเบื่อ
//เรมิ ได้ยินดังนั้นก็ฟิวขาด วาปเข้าไปต่อยไส่ รีเชีย เเต่มีหนุ่มคนหนึ่ง เชื้อสายไทย ผมสั้นสีฟ้า สูง �180 ในชุดผ้าคลุมเเละใส่หน้ากาก มาเอานิ้วชี้หยุดไว้
เรมิ : �นี้ อาจิล �นายถอยไปซะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าเเก
อาจิล : นั้นพ่อของท่านนะ อย่าดีกว่าไม่งั้นพวกเจ้าโดนลงโทษเพิ่มเเน่
เรมิ : อ็ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก�
//เรมิระเบิดพลังไส่อาจิล เเต่ก็ถูกพลังเเห่งความมืดของอาจิล ทําให้หลับไป
ทาคุยะ : �ได้เเต่ก่อเรื่องจริงๆ ขอบใจมากๆนะ อาจิล
อาจิล : �ขอรับคุณทาคุยะ�
//อาจิลก็สั่งนําเรมิไปปฏมพยาบาล �ซึ่งสะลื่มสลื่อ
เรมิ : � เเก อาจิล เเก เจ้า อาจิล......
//ทหารก็รีบนําเรมิไปรักษาพยาบาล
//เเละ ชายหนุ่มคนหนึ่ง ผมสีเหลือง หน้าตาดี สูง �174 �ในชุดรับรัสเซียชั้นสูง พูดขื้น
นุคิ : �คุณ อาจิลนี้ยังสุดยอดไม่เปื่ยนนะครับ
อาจิล : �ไม่หรอก ก็เเค่ต้องช่วยนายท่านน่ะ�
นุคิ : �ท่านทาคุยะ มีอะไรให้หม่อมฉันรับใช้หรือขอรับ
ทาคุยะ : �ไปนํายาอมตะนั้นตัดหน้า พวก สโนมาซะ
นุคิ : �รับทราบขอรับคุณหนู ทาคุยะ�
//เเละนุคิก็เดินออกไป
อาจิล : �อย่าบอกนะว่าท่านคิดจะ........
//ทาคุยะก็หัวเราะออกมา
ทาคุยะ : �5555555555555 �เราจะไปเตรียมตัวถล่มพวกฝ่ายธรรมมะกันถ้าได้ยามาเเล้ว
อาจิล : �ดูท่าทางท่านจะไม่ค่อยสนใจคําพูดของนายท่านบ้างเลยนะขอรับ
ทาคุยะ : �คุณอาจิล ผมน่ะมีเเผนกาลนะที่จะทําอะไร ไม่ใช่เเค่ผมจะออกไปหายานั้นอย่างเดียวหรอกนะ
//อาจิลสะดุ้ง
อาจิล : �อย่าบอกนะว่าท่านคิดจะสร้างเจ้านั้นขื้นมา
ทาคุยะ : �ครับ ผมจะสร้างสิ่งที่พ่อผมจะไม่มีทางที่จะทําให้ท่านผิดหวัง เเละ ผมจะได้จัดการสิ่งที่ผมอยากกําจัดจะได้สําเร็จซะ
//เเละสาวน่ารักท่าทางเเข็งเเกร่ง ผิวสีเเทน ผมสีส้ม �สูง �164 ในชุดรัสเซียชั้นสูง กล่าวขื้น
ยูคิ : �หม่อมฉันรู้เเผนกาลของท่านนะค่ะ ท่านทาคุยะ
ทาคุยะ : �ดีใจนะที่ที่รักมาเนี่ย คุณรู้ก็ช่วยผมทีนะ
ยูคิ : �ตามคําขอค่ะท่าน�
//เเละยูคิก็เดินออกไป
อาจิล : �คุณหนูนี้ช่างร้ายกาจนะขอรับ //ยิ้ม
ทาคุยะ : �ฮ่าๆๆ งั้นนายก็ไปกับฉันทีซิ
อาจิล : �ไปไหนรึท่าน
ทาคุยะ : �ไปเที่ยวที่โรงเรียนเเอสโตโนมี่�
//อาจิลได้ยินก็ถึงกับยิ้ม�
ทาคุยะ : �ว่าไง
อาจิล : �ไปซิครับผมจะได้ไปหา คนคนหนึ่งที่ผมตามหาเค้าอยู่ด้วยละ
//เเละทั้คู่ก็เดินออกไป
//โดยที่มีคนเเอบฟังพวกเค้า อยู่ เป็น ชายหน่มหน้าตาดีผมสั้นสีขาว สูง �175 �ในชุดรัสเซียชั้นสูง
เเละชายอีกคนหนึ่งผมสีส้มสั้น ทรงรากไทร สูง �173 ในชุกรบรัสเซียชั้นสูง ชายผมสีขาวพูดขื้น
ชิสึรุ : �ดูท่าจะได้ยินเรื่องสนุกๆซะเเล้วซิ�
//ชายผมส้มพูดขื้น�
ชิรินิ : �ทั้งๆที่ท่านรีเชีย ยํ้าเเล้วเเท้ๆนะว่าอย่าออกไป เเต่ช่างเถอะ เราก็ไปบ้างดีไหม
//เเละท้งสองคนก็ยิ้มเเบบจอมมารก่อนเดินตามออกไป.....


โปรดติดตามตอนต่อไป�
//ติชมได้ครับ^^