คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : +++ Chapter 8- - - ตัวกวน- -* +++
ที่ห้องพัก909
“อร่า~ ที่นอนที่ร๊ากกก”
“ไม่ต้องมาที่นอนที่รักเลยไอ้ลิงไปอาบน้ำก่อนเลยแกอ่ะ- -”
“โห๊ไรว่ะคุณคิมแท พึ่งจะกลับจากกินข้าวมาอิ่มๆ จะให้ไปอาบน้ำเลยหรอ มันเสียสุขภาพน่ะ-3-”
“แล้วไอ้ที่แกมาโดดดึ๋งๆบ่นเตียงเนี่ย มันทำให้ร่างกายของแกแข็งแรงหรือไง- -?”แทยอนถามกลับ
“ชิ! ไอ้ประธานจอมโหด นี่ฉันเป็นเพื่อนแกนะเฟ้ย-3-” ยูริบอกก่อนจะทำหน้างอนเป็นลิงใส่แทยอน
“เฮ้อ 2คนนี้นี่หน่า ทะเลาะกับคู่กัดตัวเองไม่พอรึไง ถึงมาทะเลาะกันเองเนี่ย= =^”
“อะไรซันจัง เดี๋ยวก็จับให้ซูจังกินซะนี่- .-” ยูริแกล้ง
“ตลกแล้วแกไอ้ลิง ไปอาบน้ำเลยไป!” ซันนี่เขินกับคำพูดของยูริจึงไล่ให้ยูริไปอาบน้ำเป็นการแก้เขิน
“ชิ! 2ประธานและรองประธานคู่นี้หนิ เอ๊ะอ๊ะก็ให้ไปอาบน้ำ อยากเห็นร่างกายอันสวยงามของเขาล่ะสิ ใช่ไหมล้าาาา -/- ” ยูริแกล้ง
“ถ้ายังไม่ไปอาบน้ำ เดี๋ยวจะเรียกเจสมาเช้งเดี๋ยวนี้แหละ- -++” แทยอนขู่
“อ๊ากกกก!!! ไปอาบน้ำแล้วคร้าบ>O<” ยูริบอกก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวและของใช้ส่วนตัวเข้าห้องน้ำไป
“เฮ้อ ไอ้ลิงนี่หน่า-*-” แทยอนส่ายหัวกับท่าทางติ๊งต๊องของเพื่อนตัวเอง
“แท แทจะตรวจโรงเรียนตอนกลางคืนอีกหรือเปล่า?” ซันนี่ถามขึ้น
“ฉันกะว่า3ทุ่มครึ่งจะไปตรวจดูความเรียบร้อยน่ะ” แทยอนบอก
“นี่ก็พึ่งทุ่มหนึ่ง อืม... อาบน้ำเสร็จฉันขอไปห้องซูน่ะ(._.)” ซันนี่พูดเขินๆ
“ตามสบาย ฉันโหดเฉพาะเรื่องกฎระเบียบเรื่องหัวใจคงไม่เกี่ยว~” แทยอนบอกก่อนจะนอนแผ่ลงบนเตียง (พึ่งจะว่าลิงไป...ทำเองซะงั้น- -*)
“ไม่รู้ว่าป่านนี้เด็กใหม่ที่ชื่อซอฮยอนจะเป็นไงบ้างเนอะ” ซันนี่พูดขึ้นลอยๆ
“ทำไมอ่ะ?” แทยอนจึงหันไปมองด้วยความสนใจ
“ก็รูมเมทของซอคือซูจังกับฮโย ป่านนี้หัวคงใกล้ระเบิดแล้วมั้ง” ซันนี่ตอบ
“เหอะๆ อยู่กับไอ้2ปากนกกระจอกประจำกลุ่ม ไม่ได้นอนทั้งคืนแน่ๆ”แทยอนเสริม
ที่ห้อง903
“เอิ่ม... ซูยอง”
“หือ?”
“ช่วยอธิบายกฎของที่นี่ให้ฉันฟังได้ไหม คือฉันไม่ได้ศึกษามาน่ะ^^;” ซอฮยอนถามยิ้มๆ
“ไม่ได้ศึกษา?”
“พอดีฉันย้ายมากะทันหัน คุณพ่อเขาเป็นคนจัดหาโรงเรียนให้เลยไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับโรงเรียนนี้น่ะ” ซอฮยอนบอกก่อนจะยิ้มแห้งๆ
“อ๋อ เรื่องนั่นน่ะหรอ ได้ซิ คือว่าโรงเรียนประจำของเราก็คล้ายๆโรงเรียนประจำทั่วไปน่ะแหละนะ แต่จะไม่เข้มงวดมาก เพราะเป็นช่วงม.ปลาย ทางโรงเรียนให้ใช้โทรศัพท์เฉพาะเวลากลับมาหอ แต่ก็ใช้ก็ได้ในเวลาจำเป็น แล้วก็จะจัดโน๊ตบุ๊คให้ห้องล่ะ1เครื่อง มีทีวีเครื่องเล่นซีดี ทุกอย่างเท่าที่ซอเห็นน่ะขาดเหลืออะไรก็ขอได้เพิ่มได้ทุกอย่าง ห้องหนึ่งจะมีรูมเมท3คน แต่รูมเมทจะไม่ใช่เด็กที่เรียนห้องเดียวกัน ตอนแรกฉันกับฮโยยอนอยู่กับรุ่นน้องที่อยู่ม.3น่ะ แต่เขาก็ย้ายโรงเรียนไปแล้วเราก็เลยอยู่กัน2คน ตอนนี้ก็มีซอเพิ่มมาเป็น3ก็ครบพอดี” ซูยองบอกยิ้มๆ
“อ๋อ ที่นี่ไม่เหมือนโรงเรียนประจำที่อื่นเลยอ่ะ” ซอฮยอนบอก
“อื้ม ใช่ไหมล่ะ เป็นโรงเรียนประจำที่สบายมาก เพราะทางโรงเรียนอยากจะให้นักเรียนคิดซะว่าที่นี่เป็นบ้านหลังที่2ที่เต็มไปด้วยประสบการณ์จริงๆน่ะ เลยค่อนข้างๆสบาย แต่ถ้าเป็นเรื่องกฎระเบียบทางโรงเรียนก็เคร่งแบบสุดๆไปเลยล่ะ” ซูยองบอก
“หรอ... เออ..แล้วเรื่องห้องน้ำ...?”
“อ๋อ ในแต่ล่ะห้องพักจะมีห้องน้ำให้ในตัวอีก1ห้อง แล้วก็ช่วงเวลาหลังจากทานเข้าเสร็จจนถึงเข้านอนเราสามารถจะทำอะไรก็ได้ อยากจะไปหาเพื่อนข้างห้องไปเดินเล่น หรือไปกินอีกรอบก็ได้ แต่ส่วนใหญ่เวลานี้คนอื่นจะทำการบ้านหรือทบทวนบทเรียนกัน แต่กลุ่มเราจะทำให้เสร็จกันตอนเย็นและช่วงเวลานี้ก็จะลั้นล้าแบบสุดๆเลย แต่ถ้าถึงเวลานอนแล้วก็ต้องมานอนทันที ไม่งั้นก็โดนจดชื่อ ส่วนเวลาตื่นบางวันเราจะตื่นกันตอนตี5เพื่อไปวิ่งออกกำลังกาย ประมาน6โมงก็กลับมาที่ห้องอาบน้ำทำกิจวัตรประจำวันให้เรียบร้อย แต่บางวันก็ได้นอนเต็มอิ่มไม่ต้องออกกำลังกายตอนเช้า แต่ก็เข้าเรียนก่อน8โมงน่ะ” ซูยองอธิบาย
“แล้ว...ถ้าคืนไหนต้องนอนดึกเพราะอ่านหนังสือเตรียมสอบล่ะ?”
“ที่นี่ก็มีห้องสมุดสำหรับกลุ่มนักเรียนม.ปลายที่เตรียมสอบเข้ามหาลัยหรือพวกที่อ่านหนังสือกันหนักๆน่ะ ก็เหมือนกับโรงเรียนประจำทั่วไปแหละ” ซูยองบอก
“อ๋อ เอ่อ...แล้วทำไมทุกคนถึงดูสนิทกันจัง อยู่คนล่ะห้องกันไม่ใช่หรอ?” ซอฮยอนถาม
“พวกเราน่ะหรอ?”
“อื้ม”
“ตอนม.ต้นเราอยู่ห้องเดียวกันกลุ่มเดียวกันน่ะ แต่พอขึ้นม.ปลายก็ไปกันคนละทาง แต่ตอนกลางวันก็ยังมานั่งกินข้าวกันเหมือนเดิม~” ซูยองบอก
“อ่อ”
“เด็กโย่งอาบน้ำเสร็จแล้ว จะอาบต่อเลยหรือเปล่า?” ฮโยยอนที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำถาม
“เออๆ” ซูยองตอบกลับ
“ซอจะอาบก่อนไหม?” ซูยองหันมาถามซอฮยอน
“ฉันอาบน้ำนานน่ะ ซูไปอาบก่อนเถอะ^^;” ซอฮยอนตอบยิ้มๆ
“อ่ะ-อ๋อ อืมๆ”
ที่ห้อง906
“สิก้า อาบน้ำเสร็จแล้วลงไปเดินเล่นกันไหม?”
“ฉันอยากนอนอ่ะ-*-”
“เฮ้อ นิสัยแกไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ เข้าห้องปุ๊ปก็อยากนอนปั๊บ= =^”
“มันเป็นเอกลักษณ์ของฉันย่ะ-3-” เจสสิก้าแก้ตัว
“ย่ะ เอกลักษณ์ที่ไม่มีใครเรียนแบบได้ ถ้าไม่ขี้เกียจจริงๆ- -^” ทิฟฟานี่ส่ายหัวเอือมๆ
“แต่เจสเขาก็ไม่เคยได้นอนอย่างที่เขาต้องการหรอก อีกแป็ปหนึ่งจะมีคนมากวนประสาท” บุคคลที่3ที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำพูดขึ้น “อาบน้ำเสร็จแล้วนะ ใครจะอาบต่อก็เชิญ” น้ำเสียงนิ่งๆลักษณะการพูดสั้นๆและไม่สนใจใครแบบนี้มีอยู่คนเดียว
“หมายความว่าไงหรือยุนอา?” ทิฟฟานี่ถาม
“เดี๋ยวจะมีลิงมาเปิดศึกกับเป็ดน่ะ” ยุนอาตอบ
“หมายความว่าไงเหม่งยุน เดี๋ยวนี้หัดเรียกฉันเป็ดหรอ- -+” เจสสิก้าถามเคืองๆ
“อืม-__-” ยุนอาตอบนิ่งๆสั้นๆ
“เฮ้อ~ ไม่อยากเถียงกับกวางเหม่งแล้ว ไปอาบน้ำดีกว่า~” เจสสิก้าบอกก่อนจะเข้าห้องน้ำไป ‘เถียงกับยุนอาแล้วรู้สึกแปลกๆ แบบ... เฮ้อ อ~ บอกไม่ถูกอ่ะนะ... ต้องลองมาเถียงเอง-*-’
“..............”
พอเจสสิก้าเข้าไปห้องน้ำ บรรยกาศในห้องก็เงียบทันที เพราะตอนนี้ยุนอากำลังนอนอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่บนเตียงอย่างไม่สนใจใคร ส่วนทิฟฟานี่ก็นั่งอยู่เฉยๆเพราะไม่รู้จะทำอะไรดี
“...............”
“เอ่อ... ยุนอา” และในที่สุดทิฟฟานี่ก็เป็นฝ่ายที่จะเริ่มบทสนทนาก่อน ‘คือมันเงียบไปอะนะ แบบว่าหว้าเว้-3-”
“หืม?” ยุนอาคานรับสั้นๆ
‘คุยอะไรดีเรา ยุนอาเองก็เป็นคนเงียบๆซะด้วย คุยกับเขาแล้วจะหาว่าเราพูดมากหรือเปล่านะ’
“เอ่อ...”
“มีอะไรหรือเปล่า?” ยุนอาหันมาถามเพราะเห็นทิฟฟานี่อ้ำอึ้งอยู่นาน
‘คุยอะไรดีๆ อ๊ะนึกออกแล้ว’
“ยุนอารู้จุดอ่อนของแทยอนรึเปล่า?” ทิฟฟานี่ถามขึ้น ทำให้ยุนอาหันมอง ‘เราถามอะไรที่ไม่ดีออกไปหรอ’
“จุดอ่อนของไอ้แทยอนหรอ? เอิ่ม....” ยุนอาบอกก่อนจะปิดหนังสือการ์ตูนและเด้งตัวขึ้นมานั่งคิดอยู่ซักพัก
‘ทำไมดูจริงจังจัง- -*’
“แทยอนหรอ ไม่มีนะ ฉันไม่เคยเห็นมันจะกลัวหรือไม่ชอบอะไรเลยอ่ะ” ยุนอาตอบ
“หรอ...” ‘หมอนั่นเป็นคนหรือเปล่า ถึงไม่กลัวอะไรเนี่ย-*-’
“...........” พอจบบทสนทนายุนอาก็กลับไปอ่านหนังสือการ์ตูนและห้องก็กลับมาเงียบเหมือนเดิม
‘เฮ้อ อยู่เฉยๆรอเจสออกมาจากห้องน้ำดีกว่า เดี๋ยวเขาจะรำคาญ-*-’
และตอนนั้นเอง
“แกร๊ก…”
“Yo!! What’s Up” ก็มีเสียงที่ลั้นล้ามากเข้ามาในห้องทำให้ทิฟฟานี่สะดุ้งหันไปมองอย่างตกใจ แต่ยุนอากลับมองเฉยๆ “อ้าว ป้าไม่อยู่หรอ?” เมื่อร่างสูงเข้าไม่พบบางคนเลยถามเปลี่ยนกิริยาทันที
“อาบน้ำอยู่” ยุนอาตอบ
“ว้าว ก๊าบๆๆ เป็ดอาบน้ำในคลอง ตาก็จ้องแลมองเพราะในคลองมีหอยปูปลา ก๊าบๆๆ”
“โป๊ก!”
“โอ๊ย!” ขณะที่ร่างสูงกำลังร้องเพลงบวกกับเต้น(ท่าเป็ดส่ายตูด)ไปทั่วห้องก็ต้องร้องเสียงหลงเพราะ “ป้า เอาขันมาตีหัวเค้าทำไมเนี่ย-^-”
“แล้วใครใช้ให้แกมาล้อฉันล่ะ- -?” ไม่ต้องบอกเลยใคร
“อะไร ฉันก็แค่ร้องเพลงเองน่ะ ร้อนตัวอีกแหละ แล้วเอาขันมาจากไหนเนี่ย- -?” ร่างสูงถามร่างบางขณะกุมศีรษะบริเวณที่โดนตี
“ขันตักน้ำราดส้วม- -” เจสสิก้าตอบก่อนจะเท้าเอว
“อ๊าก!!! >[]< ขัดน้ำราดส้วม พระเจ้าหัวหนู!-^-” ยูริบอกก่อนจะใช้มือที่กุมศีรษะอยู่มาดม “เดี๋ยวนะ ห้องน้ำที่นี่เป็นแบบกด จะมีขันได้ไง- -?” ยูริถามอย่างข้องใจ
“นั่นมันขันเปล่าๆเอาไว้ใส่ของ” ยุนอาตอบแทนแต่สายตายังคงจ้องกับหนังสือการ์ตูน
“นี่ป้าหลอกเค้าหรอ?”
“อยากโง่ให้หลอกทำไมล่ะ- -” เจสสิก้าตอบย่างไม่แคร์อะไรก่อนจะเดินไปนั่งที่เตียง
“งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ” ทิฟฟานี่พูดยิ้มๆ แม้จะไม่มีใครสนใจก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป ‘ทำไมบ่นฉันมันน้อยจัง-^-’
“เค้าไม่ได้โง่นะ เค้าแค่ตามไม่ทัน-3-” ยูริบอกงอนๆ
“แล้วห้องของตัวเองไม่มีให้สิงสถิตหรือไงถึงต้องมาสิงที่ห้องฉันเนี่ย- -” เจสสิก้าถาม
“มี แต่ที่ห้องฉันมันน่าเบื่อ แทกูกับแซนี่เอาแต่คุยเรื่องงาน ลิงฟังแล้วปวดหมอง มากวนประสาทให้ป้าปวดหมองแทนดีกว่า~” ยูริตอบก่อนจะยักคิ้วเจ้าเหล่
“กลับห้องแกไปเลยไป- -+” เจสสิก้าไล่
“เอ๊อ มีเพื่อนแล้วหนิ ที่แต่ก่อนละมาตามให้ฉันมาอยู่เป็นเพื่อนตลอด พอมีคนใหม่ก็ลืมคนเก่า ชิ! -3-” ยูริทำหน้างอนใส่เจสสิก้าอีกรอบ
“ใครบอกฉันลืมแก ฉันแค่ไม่จำแกเลยต่างหาก- -” เจสสิก้าบอกก่อนจะหยิบหนังสือเรียนขึ้นมาอ่าน
“ใจร้ายT^T”
“มีปัญหาหรือไง?”
“ป้าใจร้าย ชิๆ ๆ โป้งแล้ว!-3-” ยูริยังคงแกล้งงอนเจสสิก้าต่อไป แม้เจสสิก้าจะไม่สนใจก็ตาม ‘ทีตอนอยู่กับไอ้ยุน2คนล่ะ ต้องมาตามให้ฉันมาอยู่เป็นเพื่อนเพราะไอ้ยุนไม่ค่อยจะคุยด้วยตลอด ที่เงี้ยล่ะลืมเค้า-3-’ “ไอ้กวางเหม่งงงงงง!!!!!!!!” เมื่อถูกเจสสิก้าเมินยูริจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ยุนอาก่อนจะ
“ตุ๊บ!”
“อั๊ก! ไอ้ลิง ทำบ้าอะไรเนี่ยโดดมาได้ จุกนะเว้ย-*-” ยุนอาบ่น เพราะถูกยูริกระโดดพุ่งใส่เต็มๆ เจสสิก้าก็ใช้หางตามองเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกับท่าทางของยูริหันมาอ่านหนังสือต่อ
“คิดถึงแกว่ะ”
“คิดถึงบ้านแกซิ ออกไป มันหนัก!” ยุนอาบอกก่อนจะแกะยูริออกจากตัวเอง
“ไม่ออก มาม๊ะให้ป๋าหอมกระหม่อมซักทีสิลูก>3<” ยูริบอกก่อนจะแกล้งจับหน้ายุนอา
“โว๊ย!! เจสเอาไอ้ลิงออกไปที!” ยุนอาขอความช่วยเหลือจากเจสสิก้า เพราะเป็นความหวังเดียวที่จะช่วยตัวเองได้ในตอนนี้ (ลิงเราลั้นล้าผิดปกติหรือเปล่า- -)
“เฮ้อ~ ไอ้ลิงออกมานี่- -” เจสสิก้าถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะปิดหนังสือและว่างไว้ที่โต๊ะเหมือนเดิม
“ไม่เอา เมื่อกี้ป้าใจร้าย ชิๆๆ-3-” ยูริยังคงงอนเจสสิก้าอยู่
“ไม่งั้นแกเจอกะปิแน่- -+” เจสสิก้าขู่
“อ๊าก! กะปิ ไม่เอาๆๆๆๆๆ ลิงไม่ชอบกะปิ><” ยูริส่ายหัวอย่างเอาเป็นเอาตาย
“งั้นก็ออกมาซิ” เจสสิก้าบอก ‘หน้าเหมือนลิงยังไม่พอ ยังกลัวกะปิเหมือนลิงอีก นี่ถ้าฉันไม่เคยเจอคุณลุงคุณป้าพ่อแม่ของแกต้องคิดว่าแกเป็นลูกของแม่มาธิดาวานรแน่ไอ้ลิง- -’
“ชิ! ออกก็ได้” ยูริบอกก่อนจะปล่อยยุนอา(ให้เป็นอิสระ)
“ก๊อกๆ” ในขณะที่ในห้องมีแต่ความวุ่นวายก็มีคนมาเคาะประตูห้อง
“ใครคะ?” เจสสิก้าถามตามมารยาท
“ซอฮยอนค่ะ” อีกฝ่ายก็ตามอย่างมีมารยาทกลับ แต่ทันทีที่ๆได้ยินเสียงอีกฝ่ายบุคคลในห้อง1คนก็แกล้งหลับทันที (ไม่ต้องบอกเลยว่าเป็นใคร)
‘มาแล้ว...ตายดีกว่า _ _’
“อ๋อ เข้ามาซิ” เจสสิก้าตอบ อีกฝ่ายจึงเปิดประตูเข้ามา
“มาหาเหม่งน้อยหรอ?” ยูริถาม
“อื้ม” ซอฮยอนตอบยิ้มๆ
“อยู่ตรง..อะ-อ้าว ตายซะแล้ว-0-” ขณะที่ยูริกำลังชี้ไปที่ภายในสุดของเตียงก็ต้องชะงักเมื่อร่างสูงนอนหันหลังเรียบร้อย
‘เราต้องแกล้งหลับๆ’
“เขาหลับแล้วหรอ?” ซอฮยอนถาม ยูริกับเจสสิก้าจึงมองหน้ากันอย่างงงๆเพราะเมื่อกี้ยังเล่นด้วยกันอยู่เลย
“สิก้าฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว อ้าวซอฮยอน?” ทิฟฟานี่ที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำทัก ซอฮยอนจึงยิ้มให้ธรรมดา
“จริงด้วยซิ ฮโยยอนให้มาชวนทุกคนไปเดินเล่นน่ะ” ซอฮยอนบอกยิ้มๆ
“ไปเดินเล่น?”
“อื้ม เห็นบอกว่าอยากจะเดินเล่นเพราะวันนี้อากาศดีเลยให้มาชวนน่ะ” ซอฮยอนตอบ
“หรอ? เอ่อ ฟานี่เมื่อกี้แกอยากไปเดินเล่นใช่ป๊ะ? งั้นเราไปเดินเล่นกับพวกฮโยกัน”เจสสิก้าชวน
“อ้าว เมื่อกี้แกยังอยากนอนอยู่เลย- -?”
“มีลิงมาอยู่ในห้อง..ฉันไม่ได้นอนแล้วล่ะ-*-” เจสสิก้าตอบก่อนจะมองเหล่ไปที่ยูริที่ตอนนี้กำลังนั่งจิ้มยุนอาอยู่
“เฮ้ๆๆ หลับตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ หรือว่าตายจริงหว่า” ยูริถามไปก็ใช้ไม้บรรทัดนั่งเขี่ยนั่งจิ้มยุนอาไป
‘ฉันไม่ใช่คลี่นะไอ้ลิง จะมาจิ้มฉันทำไม- -*’
“นี่ไอ้ลิง ไปเดินเล่นด้วยกันไหม?” เจสสิก้าถามขึ้น
“ฮ่ะ? เดินเล่น ไปๆ” ยูริที่ถูกชวนให้ไปเดินเล่นเลิกสนใจยุนอาทันทีก่อนจะเปลี่ยนมารวมกลุ่มกับเจสสิก้า
‘นับวันยิ่งปัญญาอ่อนขึ้นทุกว๊านทุกวันนะไอ้ลิง -*-’
“งั้นเราไปกันเถอะ” เจสสิก้าบอกยิ้มๆ
“เอ่อ...คือฝากบอกพวกฮโยด้วยนะว่าฉันไม่ไปแล้วล่ะ” ซอฮยอนพูดขึ้น
“อ้าว ทำไมล่ะ?” เจสสิก้าถาม
“อยากอยู่กับ...ยงน่ะ^^” ซอฮยอนตอบยิ้มๆ
“อ๋อ ฟ.แฟนจะสวีวี๊วิวกัน-w-” ยูริบอกก่อนจะยิ้มกวนๆ
‘ไม่ต้องมาอยู่กับช้านนน ลงไปเถอะ ลงไปT^T’
“เอาอย่างงั้นหรอ?”
“อื้ม”
‘โฮกกก เหม่งอยากตาย-^-’
“งั้นพวกเราไปก่อนนะ”
“อืม” แล้วพวกเจสสิก้าก็ออกจากห้องไป
และพออกมานอกห้อง
“อ้าว? ซอฮยอนกับเหม่งยุนอ่ะ?” ฮโยยอนถามเพื่อนๆเมื่อมาถึงเพราะไม่เห็นยุนอากับซอฮยอน
“ยุนหลับ ซอเลยอยู่เป็นเพื่อนยุน” เจสสิก้าตอบ
“อะไรป้า ต้องบอกว่าอยู่เป็นแฟนหรอก-0-” ยูริแทรกขึ้น
“นั่นแหละๆ เพื่อนหรือแฟนมันต่างกันตรงไหนฮ่ะ- -?” เจสสิก้าถามอย่างเอาเรื่อง
“ต่างซิๆ เพื่อนกับแฟนแทนกันไม่ด้ายยย~”ยูริบอกก่อนจะส่ายหัวเหมือนกับเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้โดยเฉพาะ
“เฮ้อ- -” เจสสิก้าส่ายหัวกับท่าทางต๊องๆของยูริ
“หนิ นายหมานายมาด้วยหรอ?”
“ฉันต้องถามเธอมากกว่า มาทำไม?!? ”
“ฉันก็มาเดินเล่นกับเพื่อนฉันซิ นายนั่นแหละมาทำไม- -?”
“ฉันก็มาเดินเล่นกับเพื่อนฉันเหมือนกัน”
“เฮ้อ~ ฉันว่าแยกกันเดินดีไหม เอาเป็ดลิงหมาหมีไปเดินด้วยกันจะได้ตีกันโดยไม่มีใครขัด และเราก็จะไม่ลำบาก-*-” ฮโยยอนเสนอ ‘คิดถูกหรือเปล่าเนี่ยฉัน ที่ชวนพวกนี้มา-*-’
“นั่นน่ะสิ” ‘รู้งี้มากับซัน2คนดีกว่า- -*’
“เหอะๆ” ซันนี่หัวเราะแห้งๆ ‘เตรียมพาราไว้เรียบร้อยแล้ว เพื่องานนี้โดยเฉพาะ- -’
ความคิดเห็น