ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fiction SNSD Yuri] Motion Love รักต่างขั้ว...มั่วต่างห้อง

    ลำดับตอนที่ #10 : +++ Chapter 9- - - หยุดเถอะ_*_ +++

    • อัปเดตล่าสุด 21 ส.ค. 54


    ในห้อง906

    นายยงหลับแล้วจริงหรอ? ทำไมหลับเร็วจัง?”

    ใช่ๆฉันหลับแล้ว เพราะฉะนั้น ออกไปเดินเล่นกับพวกไอ้ลิงเถอะ-*-

    สงสัยคงจะเหนื่อย ซอฮยอนพูดยิ้มๆ

    ใช่ ฉันเหนื่อย เหนื่อยโคตรๆๆ-^- ’

    เฮ้อ~ นายยงนี่นะ ไม่เคยดูแลตัวเองเลย นอนก็ไม่ยอมห่มผ้า ซอฮยอนบ่นออกมาเอือมๆก่อนจะเดินไปจัดการห่มผ้าให้กับยุนอา

    ยัยบ๊องนี่เป็นคนดีเหมือนแฮะ เฮ้ย ไม่ๆๆ ห่มเสร็จแล้วก็กลับไปซิ><*’

    กะว่าจะมาคุยเล่นด้วยซะหน่อย หลับซะงั้น ซอฮยอนพูดอย่างเสียดาย

    ใช่ๆ ฉันหลับแล้ว ออกไปเถอะนะT^T’

    กลับห้องตอนนี้ก็ไม่มีใครอยู่ งั้นอยู่กับหมอนี่ไปซักพักดีกว่า ซอฮยอนพูดกับตัวเองก่อนจะตัดสินใจอยู่กับยุนอาจนกว่าทุกคนจะกลับมา

    โฮ๊ก-^- ไม่ต้องมาอยู่กับฉันหรอก เหม่งอยากอยู่คนเดียว-*-’

    นี่โต๊ะนายยงหรอเนี่ย?” ซอฮยอนบอกก่อนจะเดินไปที่โต๊ะ โต๊ะนึงที่... “รกชะมัดเลย เคยคิดจะเก็บบ้างไหมนะ-*-ซอฮยอนส่ายหัวแบบเอือมๆ

    เฮ้ย!! จะทำอะไรกับโต๊ะฉัน?!?’

    เก็บให้ดีกว่า เผื่อหมอนั่นตื่นขึ้นมาแล้วจะดีใจบ้าง~” ซอฮยอนบอกก่อนจะจัดการโต๊ะรกๆของยุนอา

    เฮ้ย อย่าจัดนะ เดี๋ยวฉันหาของที่ยัดๆไว้ไม่เจอ>< จะลุกไปก็ไม่ได้ เดี๋ยวยัยนั่นรู้ว่าแกล้งหลับ- -’

    เอ๊ะ?!? นี่อะไรอ่ะ?” ขณะที่ซอฮยอนกำลังจัดโต๊ะให้กับยุนอาอยู่ก็พบกับอะไรบางอย่างรูปนี่หน่า..”

    เฮ้ย?!? รูป??.. อย่าบอกนะว่า...’

    รูปผู้หญิง...มีหัวใจด้วย.. หรือว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่นายยงชอบซอฮยอนมองอย่างสงสัย

    ใช่จริงๆด้วย โว๊ย ใครก็ได้เอายัยบ๊องไปเก็บที่ ก่อนที่จะเจออะไรมากกว่านี้TOT’

    น่าตาดีเหมือนกันแฮะ แต่เก็บไว้ที่เดิมดีกว่า~ เดี๋ยวเขารู้แล้วจะว่าเรา ซอฮยอนบอกก่อนจะเก็บรูปไว้ที่เดิม

    หมอนี่ชอบอ่านการ์ตูนหรอ?”

    ผิดไหมล่ะ- -?’

    ไม่น่าล่ะ คงอ่านแต่การ์ตูนเลยไม่สนใจเรื่องเรียน ซอฮยอนบอกก่อนส่ายหัว

    เรื่องของฉัน! - -*’

    อ่านแต่การ์ตูนอะไรก็ไม่รู้ไร้สาระจริงๆ ซอฮยอนบอกเอือมๆ

    มันเป็นสิทธิของฉัน! -*-’

    เอ๊ะ?!? แผ่นCD..นี่มัน?...” ขณะที่ซอฮยอนกำลังจัดการเก็บการ์ตูนให้ยุนอาก็ได้ไปเจอCDการ์ตูนเรื่องนึง

    อะไรๆๆ เธอเจออะไร?!?’

    อร๊าย!!!” ซอฮยอนก็กรี๊ดออกมาดังรั้น

    เฮ้ย! เกิดอะไรขึ้น?” ยุนอาจึงสะดุ้งลุกจากที่นอนทันที

    อ้าว?!? ตื่นแล้วหรอ?” ซอฮยอนหันมาถามทันทีที่เห็นยุนอาลุกขึ้นมา

    เฮ้ย!! ลืม... เออ...ช่างมันเถอะ-*-’

    อ่ะ-อื้ม แล้วเธอ..เป็นอะไรกรี๊ดซะดังเชียวยุนอาถาม

    นี่CDของนายหรอ?” ซอฮยอนถามกลับ

    “CD?”

    “CDแผ่นเนี่ยซอฮยอนชูให้ดู

    อ่ะ-อื้มของฉันเอง ทำไมอ่ะ?”

    รู้ไหมว่าการ์ตูนเรื่องนี้เป็นเรื่องโปรดของฉันเลยนะ><” ซอฮยอนบอกอย่างตื่นเต้น

    การ์ตูนเรื่องโปรด? เรื่องนี้น่ะหรอ?” ยุนอาถามงงๆ

    ใช่ๆ เรื่องนี้เนี่ยแหละ

    เคโรโระเนี่ยนะ?!?” ยุนอาทวน

    ก็เคโรโระเนี่ยแหละ>< นี่ๆตอนนี้เป็นตอนพิเศษที่พึ่งออกใหม่ไม่ใช่หรอ?” ซอฮยอนถามอย่างตื่นเต้นแบบสุดๆ

    อืม ฉันพึ่งซื้อมา ยังไม่ได้ดูเหมือนกัน

    งั้นฉันขอยืมดูนะ

    อ่ะ-อืม ตามสบายยุนอาตอบ พอยุนอาอนุญาตซอฮยอนก็จัดการเปิดมันทันที

    ขอยืมโน๊ตบุ๊คหน่อยนะ

    เชิญ~” ยุนอาตอบ

    เย้ๆๆ เคโรโระ ซอฮยอนบอกอย่างลั่นล้า

    เหอะๆ การ์ตูนไร้สาระ ไอ้ที่เธอดูเนี่ยมันหนักกว่าที่ฉันอ่านอีกนะ-*-’

     

    อีกมุมนึงของโรงเรียน

    บนโลกมี เมะๆๆๆ และ เคะๆๆๆ ทำให้โลกปั่นป่วนวุ่นวาย

    เมะมาจากทางช้างเผือก เคะจากดาวพลูโต

    เจอหน้ากันทีก็ต้องกัดๆๆอย่างเดียว

    เมะๆๆๆและ เคะๆๆๆ รักกันทีโลกเกือบสลาย

    พระอาทิตย์คงจะดับ พระจันทร์คงจะแตก

    แต่ถ้าไม่มีเมะและเคะอยู่... โลกไม่มีความสุข^o^”

    [ทำนองเพลงBoy&Girl-SNSD]

    ร่างสูงร้องเพลงอย่างลั่นล้าก็จะกระโดดโลดเต้นไปทั่ว

    ร้องเพลงบ้าอะไรของแกเนี่ยไอ้ลิง- -?”

    เมะ&เคะ ป้าไม่เคยฟังหรอ? ”

    เคยฟังแต่Boy&Girl- -*”

    มันก็คือๆกันนั่นแหละ แค่เปลี่ยนเนื้อเพลงนิดเดียวเอง

    นิดบ้างแกซิ ทั้งเพลงเลยเนี่ยนะ เดี๋ยวก็เรียกเจ้าของเพลงที่หัวทองๆหน้าตาดีๆมาตบสะนี่- -+’

    ไอ้ลิงสมองน้อยนิด เงียบๆบ้างก็ดีนะ

    โฮ่!-0-แรงอ่ะ! ไอ้หมาตัวกระจ้อยร่อย-3-” ยูริพูดงอนๆกับแทยอน

    สิก้า ทำไมเราต้องแยกกับพวกซันนี่ด้วยอ่ะ?”

    ตอนที่เขาคุยกันนี่ไม่ได้ฟังเลยรึไง?”

    อะไรของนาย!”

    ซันนี่เขาก็บอกอยู่ว่าจะแยกไปตรวจโรงเรียน จะได้เสร็จเร็วๆไม่ได้ฟังเลยรึไง?”

    อุนตร้าแมนคุยกัน สัตว์ประหลาดไม่เกี่ยว!” ทิฟฟานี่หันไปมองค้อนใส่แทยอนที่พูดขัดตัวเอง

    นี่เธอว่าฉันเป็นสัตว์ประหลาดหรอ?” แทยอนถามทิฟฟานี่อย่างเอาเรื่อง

    อ้าว?!? แบบนี้ป้าก็เป็นอุนตร้าแมนอะดิยูริหันไปมองเจสสิก้า ไม่น่าล่ะ ถึงมีสิก้าเอฟเฟค>O< ปิ๊วๆๆ ฮ่าๆๆยูริล้อเลียน

    เงียบไปเลยไอ้ลิง- -!”

    นี่ยังไม่เคลียร์เรื่องที่เธอว่าฉันเป็นสัตว์ประหลาดเลยนะ!”

    ทำไมมีปัญหารึไง?”

    เธอมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันเป็นสับประหลาดฮ่ะ!” แทยอนถามอย่างเอาเรื่อง

    แล้วนายมีสิทธิอะไรที่จะไม่ให้ฉันว่า ฮ๊า!~” ทิฟฟานี่ถามกลับอย่างเอาเรื่องเช่นกัน

     

    ฝั่งซู ซัน ฮโย

    ซัน แกนี่ยอดไปเลยนะ ใช้แผนการตรวจโรงเรียนให้หลุดพ้นจาก4คนนั้น- -b” ฮโยยอนเอ่ยชม

    แน่นอน~” ซันนี่ยิ้มอย่างภูมิใจ

    ป่านนี้ คงทะเลาะกันโลกใกล้แตกแล้วมั้ง~” ซูยองเสริม

    รู้สึกว่าแผ่นดินไหวเมื่อไหร่ มันก็เมื่อนั่นแหละ” ‘ไม่ได้อยากจะทิ้งหรอกนะ แต่ถ้าอยู่ด้วย..คงไม่ไหว ฉันยังไม่อยากพบจิตแพทย์ตอนนี้-*-

     

    ป้าปล่อยสิก้าเอฟเฟคใส่แมลงวันให้มันตกลงมาตายเหมือนในทีวีให้ดูหน่อยดิ อยากเห็นอะ~”

    ปัญญาอ่อนแล้วไอ้ลิง!”

    ป้าเคยจับปัญญาเค้าด้วยหรอ? เค้ายังไม่เคยจับของตัวเองเลยนะ หรือว่า...ว้าวๆๆ นี่คงเป็นหนึ่งในพลังของอุนตร้าสิก้าป้าเป็ดสินะ~” ยูริถามอย่างตื่นเต้น

    เดี๋ยวแกจะโดนโซร่าบีม- -!”

    นั่นไงๆ ในที่สุดป้าก็แสดงตัวตนที่แท้จริงออกมาแล้ว แต่โซร่าบีมมันของโปเกม่อนนะ ป้ามีด้วยหรอ?”

    เงียบไปเลย!” เจสสิก้าบอกจะกำมือแน่นเพราะกำลังสะกดอารมณ์โกรธไว้

    อ๊ากๆๆ!!!~~~ อุนตร้าสิก้าป้าเป็ดจะเปลี่ยนร่างเพิ่มขั้นแล้ว ว้าวๆๆ

    ไอ้ลิงนี่ จะตายยังไม่รู้ตัว

    ถอนคำพูดเรื่องสัตว์ประหลาดเลยนะ- -+

    ไม่! แบร๋~~”

    ถ้าไม่ถอนฉันจะ...”

    นายไม่กล้าจูบฉันหรอก!”

    ท้าทายหรอ?”

    ใช่! ถ้ากล้าก็จูบเลยซิ!” ทิฟฟานี่บอกก่อนจะยื่นหน้าไปหาแทยอน คำพูดของทิฟฟานี่นั้นทำให้เจสสิก้ากับยูริที่ยืนเถียงกันอยู่หันมามองอย่างสนใจทันที

    นี่เธอ...”

    คนเยอะขนาดเนี่ย... นายไม่กล้าจูบฉันหรอก! เพราะมันจะเสียภาพพจน์ของการเป็นประธานนักเรียน ฮ่าๆๆทิฟฟานี่เยาะเย้ย

    ไอ้ลิงไปกันเถอะเจสสิก้ากระซิบถ้าเป็นแบบนี่ปล่อยให้2คนนั้นอยู่กัน2ต่อ2ดีกว่า เผื่อคิมแทจะหวั่นไหวบ้างฮ่าๆ จะได้ไปภูเก็ตแว้ว>O<’

    ไปไหนอ่ะ?” ยูริถาม

    ไปไหนก็ได้ ไปกันเถอะ

    ป้าจะพาเค้าไปทำมิดีมิร้ายหรอ?”

    แค่คิดยังไม่เคยเลยไอ้หน้าลิง!’

    จะพาไปกินกล้วย ไปไหม- -?”

    ไปฮั๊บ!” ยูริตอบทัน

    เฮ้อ เวรกรรมอะไรของฉันนะ-*-’

    งั้นก็ไปเร็วๆ อย่าให้2คนนั้นรู้ตัวล่ะ!” เจสสิก้ากระซิบ

    “ok!”

    แล้วเจสสิก้าก็(แอบ)พายูริไปกินกล้วย

    ไม่พาไปหรอก จะพากลับห้องต่างหาก อยากนอน~~’ ‘นั่นไง กะแล้วว่าป้าต้องโกหก!’

    ไอ้ลิงบ้า นี่มันความคิดฉันนะ’ ‘อ้าวหรอ?? งั้นไม่ยุ่งก็ได้~ แต่พาไปกินกล้วยก่อน แล้วค่อยกลับห้องนะ นะๆๆๆๆ’ ‘เฮ้อ อืมๆๆ’ ‘เย้ๆๆ กินกล้วยๆๆ^o^’ เฮ้อ อ~~~ อาเมนจริงๆชีวิตฉัน- -’

    นี่ตกลงเธอท้าฉันใช่ไหม?”

    ใช่!”

    อยากจะโดนฉันจูบใช่ไหม?”

    ถ้ากล้าก็ทำซิ ฉันไม่กลัวหรอก! มีสิก้ากับยูลอยู่ อ่ะ-อ้าว?!? หายไปไหนอ่ะ?” ทิฟฟานี่ตกใจเมื่อตัวช่วย2คนหรือที่พึ่งที่ดีที่สุดในตอนนี้กลับหายไป (คบเพื่อนดีมีค่ากว่าทรัพย์สิน - -)

    หึๆ เธอเสร็จฉันแน่!”

    งานเข้าแล้วฉัน- -’

    แต่ว่า... แถวนี้ก็ยังมีนักเรียนอยู่ ยังไงนายก็ไม่กล้าหรอก!” ทิฟฟานี่ยังคงท้าทายแทยอน แม้ขาจะเริ่มสั่นแล้วก็ตาม

    คอยดูละกัน...” แทยอนบอกก่อนจะยิ้มที่มุมปาก

    หนิ! นักเรียนทุกคนที่อยู่บริเวณนี้ ไม่ว่าจะอยู่ม.ไหนก็ตาม ขึ้นห้องกันไปได้แล้ว!

    ฉันให้เวลา5นาที!” แทยอนตะโกนบอกกับนักเรียนอยู่บริเวณนั้น และ...

    ฟิ้ว~~~” ไม่ถึง5วินาทีนักเรียนอยู่แถวนั้นก็หายกันไปหมดทันที ตอนนี้จึงเหลือเพียงแทยอน...กับทิฟฟานี่แค่2คน

    ไงละ.. ที่นี่เธอยังจะปากเก่งกับฉันได้อีกไหม?”

    ก็ได้นะ แต่ไม่ใช่ตอนนี้_ _’

    ถ้านายจูบฉันฉันจะฟ้องคุณพ่อ!”

    ตามสบาย ฉันรู้มาว่าคุณพ่อของเธอห่วงลูกสาวมากไม่ใช่หรอ? ถ้าเขารู้ว่าเธอโดนจูบล่ะก็... หึๆๆ จะเป็นยังไงนะ~” แทยอนทำหน้าเจ้าเล่ห์

    เกลียดหมอนี่ชะมัด รู้ไปซะทุกอย่าง แต่ที่เกลียดที่สุดตอนนี้คือ สิก้าาาาา ทำไมแกถึงทิ้งฉันตอนนี้>[]<’

     

    ฮัดชิ้ว!!~~ โอ๊ย...” ‘ทำไมช่วงนี้จามบ่อยจังนะ ฉันเป็นหวัดรึเปล่านะ- .-

    เป็นไรป้า?” ร่างสูงถามเมื่อเห็นร่างบางจามออกมา

    เห็นอยู่ว่าจาม ยังจะถามอีก- -

    เชอะ! ลิงอุสาเป็นห่วงร่างสูงทำท่างอนใส่

    ไม่ได้ขอ ร่างบางตอบสั้นๆ

    งอนแล้ว!” ร่างสูงบอกก่อนจะเดินงอนแก้มป่องไป

    เรื่องของแก รีบเดินเถอะฉันอยากจะนอนเต็มที่แล้วแต่ร่างบางก็ยังคงเมินเหมือนเดิม

     

    นายหมายความว่าไง?”

    คิดเอาเองซิ

    นี่นาย!...”

    ยัยหมียองเอ๊ย!” ‘ดันมารู้ทันเราอีกว่าเราไม่กล้าจูบจริง แต่ยังไงก็ต้องรักษาภาพพจน์ไว้

    แทยอนบอกก่อนจะเดินนำไปอย่างไม่สนใจ ปล่อยให้ทิฟฟานี่วีน(กับตัวเอง)อยู่คนเดียว(อีกแล้ว)

    ไอ้หมาหน้านิ่ง! ไอ้ประธานจอมเผด็จการ! ไอ้หมาบ้า! ไอ้หมาตัวกระจ้อยร่อย! ไอ้ๆๆๆๆ ไอ้ซักอย่างอ่ะ! แต่ก็ด่าได้แค่ในใจ เพราะยังไงหมอนี่ก็ยังมีเสียงฉันเคยเเบล็คเมลล์อยู่ พูดอะไรไม่ดีออกไป อายไป7ชั่วโคตรแน่ฉัน-*-’

     

    ที่ห้อง906

    เมื่อไหร่จะดูจบซักทีนะ เฮ้อ~’

    เย้!!~~ จบแล้ว หนุกสุดๆ

    อะไรวะ คิดปุ๊ปจบปั๊บ โลกสมัยนี้มัน ไฮสปีด ทุกเรื่องจริงๆ- -*

    ขอบคุณมากนะ ที่ให้ยืมดูซอฮยอนหันมาบอกยุนอายิ้มๆ

    อ่ะ-อื้ม ไม่เป็นไรหรอก~” ยุนอาตอบ

    อ๋อ เมื่อกี้ตอนนายหลับ ฉันจัดโต๊ะให้นายแล้วนะ เห็นมันรกแล้วรู้สึกไม่สบายใจ

    พูดงี้หมายความว่าไง- -+’

    หรอ.. ขอบคุณน่ะ ยุนอาบอก

    แล้วก็....”

    ทำเริ่มรู้สึกแปลกๆนะ- -*’

    ฉันเห็นคะแนนในสมุดพกของนายแล้ว คะแนนมันแย่มาก

    นั่นไง สัญชาตญาณกวางเหม่งของฉัน ไม่เคยผิดพลาดจริงๆ

    แล้วมันยังไง?” ยุนอาถาม...นิ่งๆแอบหวั่นๆ

    ต่อไปนี้ทุกเย็นหลังจากทานข้าวเสร็จนายต้องไปที่ห้องของฉันเพื่อติวหนังสือ

    ฮะ?!?” ยุนอาร้องเสียงหลงออกมาทันทีที่ได้ยินคำพูดของซอฮยอน

    ฉันบอกว่า ต่อไปนี้ทุกเย็นหลังจากทานข้าวเสร็จแล้ว นายต้องไปที่ห้องของฉันเพื่อติวหนังสือ!”ซอฮยอนย้ำ

    ม๊ายยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!’

    ทำไมต้องติวด้วยล่ะ? ฉันเรียนของฉันแบบนี้มันก็ดีอยู่แล้ว!” ยุนอาโวยวาย

    คะแนนแบบเนี่ย ไม่คิดบ้างหรือไงว่าตอนเข้ามหาลัยจะลำบากอ่ะซอฮยอนถาม

    มันเรื่องของฉัน! จะแย่หรือจะเยี่ยมยังไง มันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ!” ยุนอายังคงโวยวายไม่หยุด

    นี่นาย...ปฏิเสธน้ำใจจากฉันหรอ?” ซอฮยอนบอกก่อนจะทำหน้าเศร้า

    มามุขนี้อีกแล้ว- -* คราวนี้เราต้องใจแข็งจะยอมไม่ได้แล้ว!’

    ใช่! ฉันไม่ต้องการ!” ‘แรงไปรึเปล่านะ?’

    ใจร้าย ฮือๆ นายใจร้ายฮือๆ ซอฮยอนบอกก่อนจะนั่งก้มหน้าร้องไห้

    โว๊ย>o< เหม่งอยากตาย ทำแบบนี้ฆ่ากันดีกว่า!!!’

    เอ่อ...” ‘ต้องใจแข็งๆๆ’ “อย่าร้องซิ-*-”

    ก็นายปฏิเสธความหวังดีของฉันอ่ะ...”

    ไอ้ความหวังดีของเธอเนี่ย มันทำให้ฉันเดือดร้อนตลอด

    ก็ฉัน...”

    ฮือๆๆ

    โอเคๆๆๆ ฉันยอมก็ได้ ในที่สุดยุนอาก็ยอมซอฮยอน

    จริงนะ?

    อืม

    เย้! ฉันรักนายที่สุดเลยซอฮยอนบอกก่อนจะกระโดดกอดยุนอา

    เฮ้ย...” แต่ยุนอาไม่ได้ตั้งตัว ทำให้ยุอาเสียงหลังและนอนลงไปกับเตียง

    นายน่ารักที่สุดในโลกเลย^o^” ซอฮยอนยังคงกอดยุนอาอยู่แบบนั้น

    แต่ไม่รู้ตัวเลยว่าอีกฝ่ายนึงรู้สึกยังไง

    ฉัน...เขินนะ_///_’

    ออกไปได้แล้ว ฉันอึดอัด>///<” ยุนอาบอก(แก้เขิน) และตอนนั้นเอง..

     

    กลับห้องของนายไปได้แล้ว!”

    แทกูกับแซนี่ยังไม่กลับมา ลิงไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ ขออยู่กับป้าแป๊ปจิ~”

    เฮ้อ~ นายนี่น้า... อุ๊ย?!?” เมื่อเจสสิก้าเปิดประตูเพื่อจะเข้าห้องก็พบยุนอากับซอฮยอนที่กำลัง...

    เอ่อ..ขอโทษค่ะ เข้าผิดห้อง เจสสิก้ารีบปิดประตูใส่ทันที

    เฮ้ย! เจสไม่ใช่นะ เข้ามาช่วยฉันก่อน~” เมื่อยุนอาเห็นเจสสิก้ากำลังเข้ามาและเห็นภาพที่ซอฮยอนนอนทับตัวเองอยู่ก็พยายามเรียกเธอไว้

    มีไรอะป้า?” ยูริถามเพราะเจสสิก้าไม่ยอมเข้าห้อง

    เออ..แฟนเข้าสวีทกัน(._.)”

    อ๋อ~”

    เข้าไปตอนนี้จะหน้าเกลียดไหม- -?”

    สุดๆอ่ะยูริตอบ

    งั้นฉันไปนอนเล่นห้องแกก่อนดีกว่า รอให้ฟานี่ขึ้นมาค่อยเข้าห้อง

    “Ok แต่ป้าห้ามทำมิดีมิร้ายเค้าน่ะ เขิน(.///.)” ยูริบอกก่อนจะก้มหน้าลง

    เฮ้อ~~” เจสสิก้าส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะเดินนำไป

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×