คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 Bodyguard
ตอนที่1 Bodyguard
ตุ๊บๆๆ แอ๊ดดดดด...
“พี่สิก้าคะ ตื่นได้แล้วนะคะ!!!”เสียงเล็กๆน่ารักๆ(รึเปล่า??)ของเด็กสาวดังโวยวายขึ้น
“อือ ขอ5นาที” ผู้ที่ถูกปลุกตอบด้วยน้ำเสียงที่งัวเงียมากๆ
“ไม่5นาทีแล้ว มันสายแล้วนะคะพี่!”
“โอ๊ยย ย > <!! ซอฮยอน มันจะสายอะไรนักหน่า?!?” ผู้ที่ถูกปลุกโวยวายกลับ
“เครื่องออกตี5 ตอนนี้ตี3แล้วนะคะ กว่าพี่จะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ปาไปเป็นชั่วโมงแล้ว แล้วในจะต้องเดินทางอีกละคะพี่> <!!”ซอฮยอนเริ่มทนไม่ไหวกับอาการดื้อดึงของอีกฝ่าย
“Ok!!ตื่นแล้วๆ เธอนี่มารการนอนจริงๆเลยนะยะ”เจสสิก้าพูดแล้วขยี้หัวน้องสาวด้วยความเอ็นดู
“เดี๋ยวซอไปช่วยพ่อกับแม่ขนของก่อนนะคะ^^”ซอฮยอนพูดกับพี่สาวที่กำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ
“ตามสบาย-*-” เจสสิก้าพูดส่งท้ายก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
ผ่านไปครึ่งชม.ทุกคนก็พร้อมเดินทาง
“พ่อคะ เราต้องย้ายไปอยู่เกาหลีนานเท่าไหร่คะ?”เจสสิก้าถามขณะนั่งอยู่ในรถตู้
“อันนี้พ่อก็ยังไม่แน่ใจนะลูก จนกว่าเรื่องทั้งหมดจะดีขึ้นนั้นแหละ”คุณพ่อตอบแล้วลูบหัวลูกสาวอย่างเอ็นดู
“แต่นี้มันขึ้นเทอม2นะคะพ่อ!?! ทำไมต้องย้ายมากลางคันด้วยล่ะคะ?!?”ซอฮยอนถาม
“เราอยู่ที่นั้นต่อไม่ได้แล้วล่ะ เรื่องเรียนไม่ต้องเป็นห่วงพ่อคุยกับทางนู้นไว้ให้แล้ว”คุณพ่อตอบ
“แต่พ่อกับแม่ก็ไม่ได้ไปอยู่ที่นั้นด้วยกันนี่คะ??”เจสสิก้าถามอย่างข้องใจ
“งานที่บริษัทมันยังค้างอยู่ ถ้างานที่นั้นเสร็จแล้วพ่อจะรีบตามไปนะ
พ่อได้ฝากให้เพื่อนจัดบอร์ดี้การ์ดให้ลูกแล้วล่ะ^^”
“หนู2คนก็ดูแลตัวเองกันดีๆนะ สิก้าดูแลน้องด้วยล่ะ”คุณแม่พูดเสริมด้วยความเป็นห่วง
“ค่ะแม่...แต่จะให้เรา2คนไปอยู่เกาหลีโดยที่ไม่รู้จักใครน่ะหรอคะ??”
“พ่อบอกแล้วไงว่ามีบอร์ดี้การ์ด พวกเขาจะดูแลลูกอย่างดีเอง
ที่นู้นก็มีครอบครัวของทิฟฟานี่รออยู่ เรื่องที่พักพ่อก็ซื้อบ้านให้แล้ว
บรรยากาศก็ดีเงียบสงบด้วย เพียงแต่...”
“เพียงแต่อะไรคะ???”ซอฮยอนถาม
“ไม่มีคนทำอาหารกับคนใช้เท่านั้นเอง”คุณพ่อพูดเสียงเบาลง
“ฮ่ะ!!! O.o ไม่มีคนใช้ไม่มีแม่ครัว???”เจสสิก้ากับซอฮยอนพูดพร้อมกัน
“แต่บอร์ดี้การ์ด2คนนั้น เพื่อนพ่อบอกว่าทำได้ทุกอย่างเลยนะ ลูกก็ใช้ให้เขา2คนทำก็ได้^”^” คุณพ่อพูดพร้อมกับเช็ดเหงื่อ(เหอะๆ ขนาดป๊ะป๋ายังกลัวลูกสาว แล้วบอดี้การ์ดจะไว้ไหมเนี่ย?!?:ไรเตอร์)
“ท่านครับ ถึงสนามบินแล้วครับ”เสียงของคนขับรถบอก
“เอาล่ะลูก พร้อมกันแล้วนะ”คุณพ่อถาม
“ค่ะ”เจสสิก้ากับซอฮยอนตอบ แต่นี้เป็นครั้งแรกที่2พี่น้องจะต้องห่างกับพ่อแม่ในระยะทางเป็นหมื่นเป็นแสนกิโลทั้ง2จึงอดไม่ได้ที่จะร้องไห้และวิ่งเข้าไปกอดพ่อแม่ของเธอ...
.
.
ทางด้านเกาหลี
“พี่ยูลที่นี้หรอ...บ้านของเพื่อนคุณหนู 2 คนนั้นหนะ?”
“ดูจากแผนที่แล้ว...น่าจะใช่ เดี๋ยวแกเอาของไปเก็บแล้วก็พักผ่อนให้พอนะ เย็นนี้เราต้องไปรับครอบครัวจองกันที่สนามบิน”ยูริสั่งผู้เป็นน้อง
“เอ้อ!?! ไอ้ยุน แกดูแลคนที่เป็นน้องนะ ชื่อซอฮยอนหรือซอจูฮยอนน่ะ
เขาอายุน้อยกว่าแกปี1นึงนะ”ยูริพูดพร้อมกับยื่นเอกสารที่เป็นข้อมูลของซอฮยอนให้กับยุนอา
“Ok”ยุนอารับมาพร้อมกับเดินเข้าบ้านไป
“ส่วนของเราก็คือเธอคนนั้น ไม่ได้เจอกันตั้ง10กว่าปีเธอจะเปลี่ยนไปมากรึเปล่านะ?
แล้วเธอจะจำฉันได้รึเปล่า? อยากเจอเธอจัง...”ยูริพูดขณะดูรูปถ่ายของเจสสิก้า
.
.
เย็นวันนั้นณ สนามบินSM Air World[ไฮโซซะไม่มี]
“โอ้ย>0<...ถึงซักที”ซอฮยอนพูดพร้อมกับบิดขี้เกียจ
“ซอรู้ไหมบอดี้การ์ดของเราคนไหน??”เจสสิก้าถามพร้อมกับมองไปทั่วเพื่อมองหาคนที่ดูเหมาะสมเป็นบอดี้การ์ดของเธอ2คน
“จะไปรู้หรอคะ? แต่ซอว่าเขาต้อง ดูท่าทางทึกๆหน่อยแน่เลยล่ะ(- -)(_ _)(- -)(_ _)(- -)”ซอฮยอนพูดพร้อมกับใช้มือลูบคางเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่
“แกจะบ้าหรอ!?! คุณพ่อคงไม่หัวโบราณขนาดนั้นหรอก อย่าลืมซิ!!!
ว่าเขา2คนต้องมาอยู่บ้านเดียวกับเรานะ-*-”เจสสิก้าพูดพร้อมกับเขกหัวน้องสาวเบาๆทีนึง
“โอ๊ย!>< ก็เวลาซอดูหนังเห็นมีแต่บอดี้การ์ดที่อึดๆทึกๆอะ-3-”ซอฮยอนทำปากเบ้แล้วคลำศีรษะบริเวณที่โดนเขก
“ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณพ่อคิดอะไรอยู่ ไม่ยอมให้บอกใครแม้แต่ฟานี่ว่ามาเกาหลี แต่กลับจ้างบอดี้การ์ดให้2คน ไว้ใจได้รึเปล่าก็ไม่รู้”เจสสิก้าพูดด้วยท่าทางที่มีกังวล
“คงจะเป็นคนที่คุณพ่อรู้จักมักคุ้นล่ะมั้งคะ”ซอฮยอนเสนอความคิดเห็น
“แล้วไหนคุ้นพ่อบอกว่าตอนนี้ไว้ใจใครไม่ได้ซักคน แล้วทำไมถึงไว้ใจบอดี้การ์ด2คนนั้นล่ะ พอถามว่าเป็นใครก็ไม่ยอมบอกด้วย”
“เขาอาจเป็นเจมส์ บอลไม่งั้นก็อาจเป็นจ่าพนมก็ได้นะคะ คุณพ่อถึงไว้ใจเขา~”ซอฮยอนบอก
“พี่คงต้องเพลาๆเรื่องให้แกดูหนังกับละครบ้างแล้วล่ะ”เจสสิก้าพูดแล้วกุมขมับอย่างกลุ้มๆกับน้องสาว
“พี่ว่าแกรีบโทรหาบอดี้การ์ดเถอะนะ จะได้รีบกลับบ้านกัน(- -)(- - )(- -)( - -)(- -)”เจสสิก้าพูดแบบเอือมๆกับน้องสาว
“ค๊า^o^””ซอฮยอนรับคำสั่งพี่สาวก่อนที่จะโทรหาบอดี้การ์ดตามคำสั่ง
ตืด...ตืด...ตืด...ต่ะ
[ฮัลโหล]
“ฮัลโหล สวัสดีค่ะ คุณใช่บอดี้การ์ดที่ชื่อยุนอารึเปล่าคะ?” ซอฮยอนถามด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ
[ใช่ แล้วคุณคือ...??]
“ซอ เออ... ซอจูฮยอนค่ะ”
[อ่ะ-อ๋อ!!~ คุณนี่เอง...]
“ไม่ทราบว่า คุณยุนอาอยู่ส่วนไหนของสนามบินคะ?”
[ข้างหลังของคุณไง^^]
“อ๋อ...ข้างหลังฉัน งั้นก็อยู่ใกล้ๆน่ะซิ ฮ่ะ!ข้างหลังฉันO.o”ซอฮยอนตกใจแล้วรีบหันไปทางข้างหลังทันทีพร้อมกับสะกิดเจสสิก้าให้หันตาม
“ผิดคาดเลยค่ะพี่ บอดี้การ์ดเราเป็นผู้หญิงหรอเนี่ย?!?”ซอฮยอนกระซิบกับเจสสิก้าและมองดูยูริกับยุนอาที่ยืนยิ้มหน้าบานกันอยู่
“แล้วแบบนี้จะดูแลเราได้หรอ!?!”เจสสิก้ามองไปที่ยูริคนแรกเพราะดูแล้วน่าจะเป็นบอดี้การ์ดของเธอ แต่ท่าทางและหน้าตาดูทะเล้นมากๆ
“เดี๋ยวก็รู้~”ยูริพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา เจสสิก้าไม่ได้ตอบอะไรนอกจากเฉิดใส่
“เออ..กลับบ้านเถอะ อยู่ที่นี้นานไม่ปลอดภัยนะ”ยุนอาพูดแต่สายตานั้นมองไปรอบๆตลอด
“ค่ะ พี่คะไปกันเถอะ” ซอฮยอนพูดกับพี่สาวที่ยืนเฉิดหน้าอยู่
“อืม...”
“รถอยู่ทางนี้ ตามมาเลย”ยูริพูดและเดินนำพี่น้อง2คนไป
ส่วนยุนอาก็เดินคุ้มหลังให้กับพวกเธอ
…อีกมุมนึงของสนามบิน
“ท่านครับ พวกนั้นมาถึงเกาหลีแล้วครับ”
[หรอ ฮึๆ ดี...แกค่อยจับตาดูพวกมันให้ดีล่ะ ได้โอกาสเมื่อไหร่ ฆ่ามันทันที!!!]
“ครับท่าน”
ความคิดเห็น