ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : รัก/ไม่รัก
ณ ขณะนี้ ฉันกำลังจ่ายค่าหนี้ ที่มีการเดิมพันร้ายแรง เฮ้อ~เมื่อไหร่เรื่องวุ่นจะหมดซักที...
ฉันเดินออกมาจากธนาคารพร้อมชู เหนื่อยจังเล้ย~ ทำไมวันนี้เจอแต่เรื่องแย่ๆ คิดไปก็ไร้ประโยชน์ กลับบ้านไปแต่งต่อดีกว่า ชูก็ขับรถไป จนกระทั่งถึงบ้าน..
ตานั่นไปไหนน้า~ เฮ้อ คิดมากน่า คงกลับบ้านเค้าแล้วมั้ง พอขึ้นห้อง แทบสลบ เพราะเค้าอ่านหนังสือที่ฉันแต่งไปมาๆ แบบว่าบ้าสุดๆ โอ้ย! จะบ้าตาย
"เอ่อ..ฉันขอทำงานได้มั้ยค่ะ"รู้สึกว่าฉันจะขอร้องนายนี่อยู่นะ แต่ขอๆไปก่อน
"ครับ ตามสบาย ผมขอใช้พื้นที่แค่นี้อ่านหนังสือครับ"เขายิ้มให้ น่ากลัวชะมัด บ้านิยายฉันขนาดนี้เลย? ไม่เคยเห็น...
ฉันก็นั่งทำงาน พร้อมกับสายตาของอินุอิผ่านเลนส์แว่นมองฉัน ขนลุกสุดๆอ่ะ ชีวิตฉันไม่เคยเลวร้ายขนาดนี้นะ ชูเอ๊ย! ช่วยขึ้นมาแล้วเอานายนี่กลับไปเหอะ ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว!
"คุณอินุอิครับ บริษัทเรียกตัวกลับแล้วครับ" ว้าว!โครตดีใจเลยอ่ะ ชีวิตฉันขออะไรมามากมายไม่สมหวัง แต่นี่ขอแปปเดียวก็ได้แล้ว ดวงดีชะมัด
"ขอบคุณมากๆเลยนะครับ คุณซาวาโกะ ขอบคุณจริงๆ วันนี้ผมเครียด แต่ก็มีความสุขเมื่อเจอคุณ ไปก่อนนะครับ"คำพูดของเขา บาดใจฉันเลยอ่ะ นอกจากชูแล้ว ก็ไม่เคยมีใครพูดดีกับฉันแบบนี้เลย ดูๆไปแล้ว หนุ่มแว่นนี่ก็น่ารักใสๆเหมือนกันแฮะ
"ค่ะ โชคดีนะค่ะ"ทำไมฉันต้องใจเต้นด้วย ในเมื่อฉันไม่ได้เป็นแฟนกับเขาจริงๆนี่..
ผมรู้สึกเบิกบานใจอะไรอย่างนี้เนี่ย เฮ้อ~ อยากอยู่บ้านนั้นจังเลย
"แหม วันนี้รู้สึกว่าคุณอินุอิจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษเลยนะครับ"แน่นอนอยู่แล้ว ฮ่าๆ ในเมื่อฉันได้เจอตัวจริงของคุณ Freedom นี่หน่า แถมยังบอกว่าเป็นแฟนอีก
"อืม..มั้ง"ผมไม่กล้าตอบแบบที่ผมคิด เพราะผมไม่เคยบอกให้ใครรู้ว่าผมชอบอ่านนิยาย
รถจอดตรงหน้าบ้านผม เมื่อผมกลับมาที่นี่ทีไร ไม่เคยที่จะมีความสุขเลย
ผมเดินตรงไปที่ตัวบ้าน ก่อนที่จะเปิดประตูห้องนอนของผมเอง...
ผมกระโดดล้มตัวลงไปที่เตียง เนื่องจากความอ่อนล้า ผมจึงหลับไป......
เมื่อดาราดังกลับบ้านตัวเองไป ฉันรู้สึกว่างานดำเนินเร็วกว่าผิดปกติ สงสัยว่าจะได้ตีพิมพ์เร็วแล้วล่ะมั้ง?
เฮ้อ~ มหัศจรรย์ ฉันปั่นต้นฉบับเสร็จภายในวันเดียว เพราะอีตานั่นหรอ? ไม่มีทางหรอก จริงๆแล้ว นายแว่นอาจมีแฟนแล้วก็ได้ อ้าว!ฉันคิดอะไรอยู่ล่ะเนี่ย ก่อนที่จะคิดฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้ เสียงรถของชูก็มาพอดี ฉันจึงลงบันไดมา เพื่อมาคุยกับชู
"ไงล่ะ ตากล้องไฮโซ ซื้ออะไรมาเยอะแยะ"ฉันรีบดึงถุงอาหารเหมือนเด็กๆ แต่ชูกลับตีมือฉันเบาๆ
"อ๊ะ! กินไม่ได้หรอ"
"ได้สิ ถ้าเธอล้างมือแล้ว"เฮ้อ~ตาชูบ้า น่าจะบอกตั้งแต่แรก ชูเป็นนที่รักความสะอาด ฉันคิดว่าเขาน่าจะเป็นหมอมากกว่าตากล้องนะ เมื่อล้างมือเสร็จ ฉันก็เตรียมจาน ช้อน ส้อม แล้วก็กิน อยู่ดีๆเขาก็หยิบกล่องอะไรซักอย่างออกมา
"Happy Bithday to ซาวาโกะ"ว้าว!มันคือของขวัญวันเกิดฉันหรอกหรอเนี่ย เอ๊ะ!ฉันยังจำไม่ได้เลยนะเนี่ย โห!เค้กรูปหนังสือ น่ากินชะมัด
"ขอบคุณมากเลยนะ ชู ฮือๆๆ"ฉันร้องไห้เพราะซึ้งที่เพื่อนของฉันจำวันเกิดได้ หลังจากที่เป่าเค้ก ฉันก็รีบเปิดกล่องของขวัญดู มันคือกล่องเพลงลูกแก้วที่เวลาหมุนข้างล่างแล้วจะมีเสียง เป็นรูปพระจันทร์ สวยมากเลย ฉันชอบมากๆเลย
"สวยมากเลย ชู ขอบคุณนะ"แล้ววันนั้น ฉันก็ร้องเพลงและมีความสุขกับชูเพียงสองคน..
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
โปรดติดตามตอนต่อไป
ฉันเดินออกมาจากธนาคารพร้อมชู เหนื่อยจังเล้ย~ ทำไมวันนี้เจอแต่เรื่องแย่ๆ คิดไปก็ไร้ประโยชน์ กลับบ้านไปแต่งต่อดีกว่า ชูก็ขับรถไป จนกระทั่งถึงบ้าน..
ตานั่นไปไหนน้า~ เฮ้อ คิดมากน่า คงกลับบ้านเค้าแล้วมั้ง พอขึ้นห้อง แทบสลบ เพราะเค้าอ่านหนังสือที่ฉันแต่งไปมาๆ แบบว่าบ้าสุดๆ โอ้ย! จะบ้าตาย
"เอ่อ..ฉันขอทำงานได้มั้ยค่ะ"รู้สึกว่าฉันจะขอร้องนายนี่อยู่นะ แต่ขอๆไปก่อน
"ครับ ตามสบาย ผมขอใช้พื้นที่แค่นี้อ่านหนังสือครับ"เขายิ้มให้ น่ากลัวชะมัด บ้านิยายฉันขนาดนี้เลย? ไม่เคยเห็น...
ฉันก็นั่งทำงาน พร้อมกับสายตาของอินุอิผ่านเลนส์แว่นมองฉัน ขนลุกสุดๆอ่ะ ชีวิตฉันไม่เคยเลวร้ายขนาดนี้นะ ชูเอ๊ย! ช่วยขึ้นมาแล้วเอานายนี่กลับไปเหอะ ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว!
"คุณอินุอิครับ บริษัทเรียกตัวกลับแล้วครับ" ว้าว!โครตดีใจเลยอ่ะ ชีวิตฉันขออะไรมามากมายไม่สมหวัง แต่นี่ขอแปปเดียวก็ได้แล้ว ดวงดีชะมัด
"ขอบคุณมากๆเลยนะครับ คุณซาวาโกะ ขอบคุณจริงๆ วันนี้ผมเครียด แต่ก็มีความสุขเมื่อเจอคุณ ไปก่อนนะครับ"คำพูดของเขา บาดใจฉันเลยอ่ะ นอกจากชูแล้ว ก็ไม่เคยมีใครพูดดีกับฉันแบบนี้เลย ดูๆไปแล้ว หนุ่มแว่นนี่ก็น่ารักใสๆเหมือนกันแฮะ
"ค่ะ โชคดีนะค่ะ"ทำไมฉันต้องใจเต้นด้วย ในเมื่อฉันไม่ได้เป็นแฟนกับเขาจริงๆนี่..
ผมรู้สึกเบิกบานใจอะไรอย่างนี้เนี่ย เฮ้อ~ อยากอยู่บ้านนั้นจังเลย
"แหม วันนี้รู้สึกว่าคุณอินุอิจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษเลยนะครับ"แน่นอนอยู่แล้ว ฮ่าๆ ในเมื่อฉันได้เจอตัวจริงของคุณ Freedom นี่หน่า แถมยังบอกว่าเป็นแฟนอีก
"อืม..มั้ง"ผมไม่กล้าตอบแบบที่ผมคิด เพราะผมไม่เคยบอกให้ใครรู้ว่าผมชอบอ่านนิยาย
รถจอดตรงหน้าบ้านผม เมื่อผมกลับมาที่นี่ทีไร ไม่เคยที่จะมีความสุขเลย
ผมเดินตรงไปที่ตัวบ้าน ก่อนที่จะเปิดประตูห้องนอนของผมเอง...
ผมกระโดดล้มตัวลงไปที่เตียง เนื่องจากความอ่อนล้า ผมจึงหลับไป......
เมื่อดาราดังกลับบ้านตัวเองไป ฉันรู้สึกว่างานดำเนินเร็วกว่าผิดปกติ สงสัยว่าจะได้ตีพิมพ์เร็วแล้วล่ะมั้ง?
เฮ้อ~ มหัศจรรย์ ฉันปั่นต้นฉบับเสร็จภายในวันเดียว เพราะอีตานั่นหรอ? ไม่มีทางหรอก จริงๆแล้ว นายแว่นอาจมีแฟนแล้วก็ได้ อ้าว!ฉันคิดอะไรอยู่ล่ะเนี่ย ก่อนที่จะคิดฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้ เสียงรถของชูก็มาพอดี ฉันจึงลงบันไดมา เพื่อมาคุยกับชู
"ไงล่ะ ตากล้องไฮโซ ซื้ออะไรมาเยอะแยะ"ฉันรีบดึงถุงอาหารเหมือนเด็กๆ แต่ชูกลับตีมือฉันเบาๆ
"อ๊ะ! กินไม่ได้หรอ"
"ได้สิ ถ้าเธอล้างมือแล้ว"เฮ้อ~ตาชูบ้า น่าจะบอกตั้งแต่แรก ชูเป็นนที่รักความสะอาด ฉันคิดว่าเขาน่าจะเป็นหมอมากกว่าตากล้องนะ เมื่อล้างมือเสร็จ ฉันก็เตรียมจาน ช้อน ส้อม แล้วก็กิน อยู่ดีๆเขาก็หยิบกล่องอะไรซักอย่างออกมา
"Happy Bithday to ซาวาโกะ"ว้าว!มันคือของขวัญวันเกิดฉันหรอกหรอเนี่ย เอ๊ะ!ฉันยังจำไม่ได้เลยนะเนี่ย โห!เค้กรูปหนังสือ น่ากินชะมัด
"ขอบคุณมากเลยนะ ชู ฮือๆๆ"ฉันร้องไห้เพราะซึ้งที่เพื่อนของฉันจำวันเกิดได้ หลังจากที่เป่าเค้ก ฉันก็รีบเปิดกล่องของขวัญดู มันคือกล่องเพลงลูกแก้วที่เวลาหมุนข้างล่างแล้วจะมีเสียง เป็นรูปพระจันทร์ สวยมากเลย ฉันชอบมากๆเลย
"สวยมากเลย ชู ขอบคุณนะ"แล้ววันนั้น ฉันก็ร้องเพลงและมีความสุขกับชูเพียงสองคน..
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
โปรดติดตามตอนต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น