ผลึกแห่ง อิคาราส

ลำดับตอนที่ #1 : ผลึกแห่งอิคาลาส.. ตอนที่ 1 - คืนนั้นที่ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้น

 ผมชื่อ ทาคากาวะ เซโตะ ก็อย่างที่เห็นนั้นแหละผมก็เป็นแค่เด็กผู้ชาย ม.ปลาย ธรรมดาคนนึงเท่านั้น วันนี้ก็เป็นอีกวันอันแสนน่าเบื่อที่ต้องไปโรงเรียนอันแสนน่าเบื่ออีกแล้ว เห้อ~

อ้าว คามิซาวะ นี่

 “เห้ คามิซาวะ อรุณสวัสดิ์”

 “อ.. ออ.. อรุณสวัสดิ์..... คือ....คือ.....ชั้นมีเวรทำความสะอาดนะ ไปก่อนนะ”

ฟิ้ว~~~

อะไรของเจ้าหมอนั้นนะ ทำท่าทางเหมือนกลัวอะไรอยู่นั่นแหละ และไม่ใช่แค่หมอนี่ ไม่ว่าใคร ก็มักจะมีท่าทีแบบเดียวกัน ผมเลย ไม่มีเพื่อนที่สนิทด้วยสักคน

----------------------- กิ๊ง ก๊อง กาง ก่อง ----------------------------------

เห้อ~ ได้เวลาเข้าเรียนอีกละ ที่นั่งของผมคือ หลังห้อง ติดหน้าต่าง ช่างเป็นที่นั่งที่เหมาะกับคนไร้เพื่อนอย่างผมเสียจริง วันนี้ผมก็คงทำได้แค่นั่งเหม่อ มองออกนอกหน้าต่างไปตามปกติ

เห้อ~ โลกนี้มันน่าเบื่อจัง

----------------------หลังเลิกเรียน---------------------------------

เห้อ~ กลับบ้านเลยดีมั๊ยนะ เห้อ~ กลับไปก็ไม่มีใครอยู่นี่นา บ้านแบบนั้น ไปนอนเล่นที่ดาดฟ้าดีกว่า และในระหว่างที่ผมกำลังนอนคิดอะไรเพลินๆก็เกิด ผอยหลับไป...........

ฟิ้ว~ และได้เกิดแสงจ้า ลอยตกลงมาจากท้องฟ้า ตกลงมาที่พื้นของโรงเรียน ตูม~~

“เหวอ เสียงอะไรน่ะ ดังลั่นเชียว”

 เด็กหนุ่มจึงลุกขึ้นมองไปที่ต้นเสียง และพบว่า ที่ตรงนั้นมีหลุมขนาดใหญ่ที่เพิ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆ เค้าจึงรีบลงมาดู และพบว่า เหนือหลุมนั้น มีอะไรบางอย่างกำลังลอยอยู่

“อะไรกันเนี๊ยะ”

เด็กหนุ่มยื่นมือไปจับเจ้าวัตถุประหลาดที่ลอยอยู่ และก็เกิดแสงจ้าขึ้นมาอีกครั้ง

“ เหวอออออออ”

และจากนั้นก็เกิดเสียงของเครื่องจักรบางอย่างกำลังทำงาน พื้นของสนามบาสได้เปิดออก และได้กลายเป็นลิฟท์ส่งตัวหญิงสาวผู้นึงออกมา และโวยวายขึ้นมา

(เป็นผู้หญิงผมสั้นสีดำ สวมแว่น ท่าทางขี้วีนหน้าตาดีใช่ย่อย)

และเธอก็ตระโกนขึ้นว่า  “ นี่นายยยยยย ทำบ้าอะไรของนายยะ ส่งของสิ่งนั้นมาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ”

“เอ๋ หมายถึงอะไรหรอ” เด็กหนุ่มตอบกลับไปแบบงงๆ

จากนั้น วัตถุประหลาดก็ลอยขึ้นเหนือฟ้า

“เหวอออ” ทั้งคู่ร้องขึ้นมา

และวัตถุลึกลับก็ลอย พุ่งเข้าไปที่หน้าอกของเซโตะ และเกิดแสงขึ้น

“อ๊ากกกกกกกกก”

และวัตถุ ลึกลับก็หายเข้าไปในตัวของเซโตะ

O_O!!

“เอ๋~~~~~นี่แกทำอะไรลงไปน่ะ ส่งของนั่นมาให้ชั้นเดียวนี้เลยนะ”

สาวผู้นี้ตระโกนออกมาพร้อมกับจับคอเสื้อของเด็กหนุ่มโยกไปโยกมาอย่างรุนแรง

“แล้วผมจะเอาไปให้คุณยังไง แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี๊ยะ และนี่มันเกิดอะไรขึ้น ว๊อด หาเป็ด”

“What happen ย่ะ” เด็กสาวตบมุก

ในระหว่างที่เรื่องราวยังเต็มไปด้วยปริศนาก็เกิดแสงบางอย่างลอยตกลงมาจากฟ้า

 “นั่นแสงอะไรอ่ะ ดาวตกหรอ??”

ตูม~~~~~~~~~~~~

แสงประหลาดนั้นตกลงมาข้างๆตัวของทั้งคู่ และทั้งสองคนก็กระเด็นลอยออกจากกันด้วยแรงระเบิด เกิดฝุ่นตลบอบอวนไปทั่ว ทั้งสองคนพยายามตั้งสติ และมองไปที่จุดศูนย์กลางของการระเบิด เมื่อฝุ่นจางลงจึงเผยให้เห็นร่างของสาวน้อยผู้หนึ่ง ยืนหน้าตาเลื่อนลอยอยู่

“แล้วนี่มันใครกันอีกล่ะเนี๊ยะ!?” ชายหนุ่มตะโกนขึ้น หลังจากงุนงงกับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า

“เกิดอะไรขึ้นอีกเนี๊ยะ แต่ว่า แสงเมื่อกี้มัน” สาวแว่นบ่นพึมพำอยู่คนเดียว

สาวน้อยที่ตกลงมาจากฟ้า หันหน้ามามองที่ชายหนุ่มด้วยสายตาเลื่อนลอยและพูดขึ้นว่า

“ส่งผลึกแห่งอิคาราสมาให้ชั้นด้วยเถอะค่ะ”

และสาวน้อยจึงค่อยๆเดินมาหาชายหนุ่ม

“ธ. .ธ .. เธอหมายถึงอะไรน่ะ” ชายหนุ่มน้ำเสียงสั่นๆและถามกลับไป

จากนั้นสาวน้อยชี้มือไปที่ชายหนุ่มและพูดขึ้นว่า

“สิ่งที่อยู่ในตัวคุณยังไงล่ะ”

“เอ๋~~~~!!!!” ชายหนุ่ม อุทาน เสียงหลง

“งั้นชั้นคงต้องใช้กำลังแย่งมาแล้วล่ะ” สาวน้อยเอ่ยขึ้น และจากนั้น

เธอก็ยื่นมือขวาออกไปข้างลำตัว และก็เกิดแสงประหลาดขึ้น ฟริ๊ฟฟ ฟู้ว~~~

และเมื่อสิ้นแสงนั่นที่มือเธอก็ถือเคียวอันใหญ่อยู่

“ด ด ด ด ด เดี๋ยวๆๆๆๆๆ ใจเย็นๆก่อนสิ” ชายหนุ่มเสียงหลง ยิ่งกว่าเมื่อกี้

สาวแว่นที่มองเหตุการณ์อยู่ตลอด จึงครุ่นคิดและพึมพำกับตัวเองว่า

“ไม่ผิดแน่ แสงนั้น และผลึกที่ตกลงมาวันนี้ ใช่ต้องใช่แน่ๆ”

 และสาวแว่นก็วิ่งกลับไปที่สนามบาส ที่เป็นลิฟต์สู่ชั้นใต้ดิน หลังจากที่เธอลงลิฟท์ไป สนามบาสก็ปิดลงดังเดิม

เธอลงลิฟท์ไปชั้นล่าง เหมือนว่าที่นี่จะเป็นฐานทัพลับที่มีไว้ วิจัยอะไรบางอย่าง ที่นั่นมีสาวน้อยอีก2คน นั่งดูจอมอนิเตอร์จอยักษ์ และควบคุมเครื่องอะไรบางอย่างอยู่

“อายะ อายูมุ ตรวจสอบให้ทีซิ สิ่งที่อยู่ในตัวเด็กคนนั้น และอีตาบ้านั่น ใช่มันรึเปล่า”

เธอ เอ่ยปากสั่ง สาวสองคนนั้น

“รับทราบค่ะ หัวหน้า ฮิคารุ” เด็กสาวทั้งสองคนขานรับคำสั่ง

.........................................................................................................................................

กลับมาที่พื้นดิน สาวน้อยคนนั้นกำลังใช้เคียวไล่ฟันเซโตะ  “เหวอออออ อะไรกันเนี๊ยะ นี่คิดจะฆ่ากันจริงๆหรอ” เซโตะ ตะโกนในขณะที่กำลังหลบคมเคียว ของสาวน้อยอย่างทุลักทุเล

เค้าพยายามวิ่งหนีสุดชีวิต และเหลือบกลับไปมอง สาวน้อย กำลังลอยตามเค้าอยู่ “เหวอ ลอยได้ด้วย ขี้โกงนี่นา” จนกระทั่งเค้าหนีไปจนมุม “ชิบหายแล้ว” สาวน้อยได้ลอยตามเค้ามาทันและลงมายืนอยู่ต่อหน้าเค้า แล้วยกเคียวขึ้นเหนือหัว

ชายหนุ่มทรุดลงข้างกำแพง ก้มหน้าลงด้วยความกลัวและยกมือขึ้นปิดหน้า

ฟิ้ว~ ฉึก

“เอ๋” เซโตะร้องด้วยความตกใจ และสีหน้าของสาวน้อยก็แปลกใจเล็กน้อย เมื่อได้เห็นสิ่งที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า มีแสงประหลาด ส่องแสงขึ้นมารับคมเคียว ป้องกันชายหนุ่มไว้ แต่

สาวน้อยยังไม่หยุด เมื่อเห็นดังนั้นเธอจึงยกเคียวขึ้นฟาดฟันไปอย่างไม่ลดละ แต่ก็ไม่สามารถ ทะลวงเกราะป้องกันประหลาดนั้นไปได้เลย

ฉึก ชิ้ง ฟิ้ว ฉึก

“จังหวะนี้แหละ!!!!” เสียงปริศนาดังขึ้น พร้อมกับมีเส้นอะไรบางอย่างลอยมารัดตัวสาวน้อยไว้ และได้เกิดแสงและเสียงขึ้น ช๊อต~~~~ เกิดเสียงเหมือนไฟฟ้ารัดวงจรขึ้นและเส้นใยก็ส่องแสง และสาวน้อยก็สลบไป และเจ้าของเสียงก็ตรงเข้ามาหาชายหนุ่ม เธอคือ สาวแว่นคนนั้นนั่นเอง “ใจเย็นๆนะ ปลอดภัยแล้ว” ชายหนุ่มถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากที่ได้ยินสาวแว่นเอ่ย ช๊อต~~~ “ซะเมื่อไหร่” สาวแว่นใช้เครื่องช๊อตไฟฟ้า ช็อตชายหนุ่มในขณะที่ไม่ทันตั้งตัว จนชายหนุ่มก็สลบตามๆกันไป

.........................................................................................................................................

            ชายหนุ่มลืมตาขึ้น และก็พบว่าตัวเอง ถูกมัดอยู่บนเก้าอี้ในห้องสีขาว ที่ว่างเปล่า ที่หน้าห้องมีกระจกเงาบานใหญ่

อายะ – หัวหน้าคะ เราตรวจพบแล้วค่ะ แหล่งพลังงานในตัวของเจ้าหมอนั่น กับ ผู้หญิงคนนั้น มีโครงสร้างเหมือนกัน หรือต้องเรียกว่าคือสิ่งเดียวกัน และมันก็คือ เจ้าสิ่งนั่น ค่ะ

ฮิคารุ – อื้ม ขอบใจมาก แต่มันคืออะไร ล่ะ ผลึกแห่ง อิคาราส ผู้หญิงคนนั่นเรียกมันแบบนี้สินะ

อายะ – เหมือนจะใช่นะคะ

ฮิคารุ – แล้วมันคืออะไรกันล่ะ

อายูมุ – แล้วทำไม ไม่ลองถามเธอเลยล่ะ เธอตื่นแล้วล่ะ