คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Day 1 | Know
“นี่ คาร์โจ
นายไม่ต้องทำหน้าประหลาดใจแบบนั้นก็ได้ ฉันแค่อยากรู้เฉยๆ
ว่าไอคนที่นายพูดปาวๆว่าหล่อเนี่ย มันหน้าตาดีแค่ไหนกันเชียว” ผมเบ้ปากและรับรูปมาจากมือของคาร์โจ ก่อนที่จะต้องตะลึง
ในภาพ
มีผู้ชายคนนึงนั่งดื่มน้ำชาในชุดลำลองแบบพวกมนุษย์ปกติทั่วไป จริงๆแล้ว
ผมก็ลองใส่ครั้งนึงนะ แต่มันเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย เพราะพ่อดันมาเห็น
และจัดการให้คาร์โจเผาชุดทิ้งไปซะ แต่ใครก็รู้ คาร์โจสนิทกับผมมากกก
ผมจึงใช้สิทธิพิเศษ ขอชุดคืนมาได้ยังไงหล่ะ เอ๊ะ นี่ผมกำลังนอกเรื่องนี่หว่า
ส่วนเรื่องหน้าตา….ผมช๊อคเล็กน้อย ไม่สิ ช๊อคมากๆกับภาพที่เห็น
ชายในภาพมีใบหน้าที่เรียวได้รูป
ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนที่เหมือนกับจะดูดกลืนตัวผมเข้าไป ริมฝีปากหนา ตามมาตรฐานชายหล่อ
จมูกที่โด่งเป็นสัน แถมยังเรียบเนียนอย่างกับผิวเด็ก
และผมจะไม่บรรยายเรื่องใต้สะดือเด็ดขาด!
ผมทำหน้าอึ้งนิดๆ
ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นหน้าปกติ เพื่อไม่ให้มีพิรุธ แต่ก็เหมืนอจะไม่ทัน เพราะ
คาร์โจ หันมามองผมอย่างมีเลศนัย
“นายน้อย ไม่ต้องปิดบังผมหรอกครับ
นายนั่นหล่อใช่ไหมหล่ะครับ”
แค่พูดยังไม่พอ
ยังจะยิ้มกับไอท่าทีประหลาดๆนั่นอีก น่าทุบจริงๆ
“ไม่ต้องมาพูดเลยนะ คาร์โจ!” ผมพูดแล้วก็จัดการตีแขนเขาไปทีหนึ่ง
“โอ้ย เจ็บนะครับนายน้อย” เขาเอามือมาลูบไหล่ตัวเอง แล้วก็ขำออกมาเสียงดัง
ฃ
“ว่าแต่ นายรู้จักไอคนนี้เปล่า” ผมจิ้มไปที่หน้าคนในรูปย้ำๆ
แล้วก็เอียงคอมองคาร์โจ
“รู้จักสิครับ เขาเป็นเพื่อนเก่าผมนี่หน่า” เขายิ้มไปสักพัก ก่อนจะรีบหุบยิ้ม
เพราะเห็นผมมองเขาตาขวางอยู่
“แล้วนายไม่คิดจะบอกฉันเนี่ยนะ!” ผมตะโกนขึ้นมาเสียงดัง
แล้วก็หยิกไปที่แขนของคาร์โจ
“โอ้ยๆ ก็นายท่านบอกว่าไม่ให้บอกนายน้อย
จนกว่าจะถึงพิธีบลัดเวนน์นี่ครับ”
“พิธีบลัดเวนน์????”
“ซึ่งมันจะจัดอีกทีในวันพรุ่งนี้”
ความคิดเห็น