ไม่รู้ยังมีคนจำเรื่องนี้ได้รึเปล่า 55+
[หายหัวไปเป็นปีพึ่งจะนึกได้เรอะ ว่าต้องต่อฟิค]
________________________________________
Part.3
ก๊อกๆๆ ก๊อกๆ
“ขอโทษค่ะ...นี่เสื้อผ้าของคุณค่ะ ป้าซักแล้วก็รีดให้เรียบร้อยแล้วค่ะ”หญิงชรากล่าวด้วยท่าทาง
สุภาพ กับร่างบางที่ยังคงนอนแน่นิ่งอยู่ที่เตียง
“ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ วางไว้เลยค่ะ”ร่างบางกล่าวตอบอย่างสุภาพเช่นเดียวกัน ก่อนที่หญิงชราจะ
นำเสื้อผ้าเธอวางไว้แล้วเดินออกจากห้องไป
‘เดี๋ยว...นั่นเสื้อผ้าเรา...แล้ว...ตอนนี้เรา...ใส่อะไรอยู่ล่ะ?’ ร่างบางคิดในใจก่อนที่เจ้าตัวจะค่อยๆ
ก้มลงดูในผ้าห่มผืนหนา แล้ว...
“กรี๊ดดดด....นี่ชั้นแก้ผ้าอยู่เหรอเนี่ย!” หญิงสาวร้องลั่นเมื่อเห็นสภาพของตัวเอง
‘งั้น...ตอนที่เราเถียงกับไอ้บ้านั่นเราก็...>///<’ หญิงสาวคิดพลางหน้าขึ้นสีอย่างควบคุมไม่อยู่
“กรี๊ดหาอะไรไม่ทราบ! มารยาทเนี่ยมีบ้างมั้ย!” คนที่ร่างบางพึ่งนึกถึงเดินเข้ามาถามอย่าง
หัวเสียเล็กน้อย
“อร๊ายยย...เข้ามาทำไม ออกไปนะ”ร่างบางโวยวายพร้อมขว้างปาสิ่งของใส่เจ้าของห้องตัวจริง
“แล้วทำไมชั้นจะเข้าห้องนอนตัวเองไม่ได้ล่ะหะ! อย่ามาขว้างของใส่ชั้นนะ!”
เจ้าของห้องตอบกลับอย่างหัวเสียมากกว่าในตอนแรกที่เข้ามา
“เธอก็ออกไปก่อนสิ! ชั้นแก้ผ้าอยู่เห็นมั้ยเล่า!”ร่างบางว่ากล่าวเสียงดังด้วยความอาย
“เห็น! เห็นตั้งนานแล้ว ก็...ชั้นเป็นคนแก้เองกับมือ”หญิงสาวตอบหน้าตายราวกับว่าเป็นเรื่อง
ธรรมดา
“หะ!! ไอ้โรคจิต ไอ้บ้า ไอ้วิตถาร งี้ก็เห็นหมดแล้วงั้นสิ”ร่างบางด่าคนตรงหน้าอย่างลืมหายใจ
พร้อมหน้าขึ้นสีเล็กน้อยในท้ายประโยค
“ไม่เห็นหรอก ชั้นหลับตา แต่จับโดนอะไรไปบ้าง...ชั้นเองก็ไม่รู้เหมือนกัน”เขาตอบเธอหน้าระรื่น
ยกยิ้มมุมปากอย่างผู้เหนือกว่า
“กรี๊ดดด...โรคจิต! บ้า! วิ...”ร่างบางที่พยายามด่าว่าเขา แต่ก่อนที่จะได้ด่าจบก็ต้องกลืนคำด่าว่า
เหล่านั้นลงไปเช่นเดิมเมื่ออีกคนกดจูบลงมา จูบที่ไม่ได้ลุกล้ำเป็นเพียงการกดริมฝีปากลงมา
หนักๆเท่านั้น...
“หยุดด่าได้หรือยัง?”หญิงสาวถามหลังจากถอนริมฝีปากออก
“ไอ้บะ...”ร่างบางอ้าปากเพื่อที่จะด่าต่อ แต่ต้องกลืนคำไปเช่นเดิมเมื่ออีกคนกดจูบหนักๆลงมาอีก
ครั้ง และครั้งนี้ไม่ใช่เพียงการใช้ริมฝีปากทาบทับแต่เขาใช้ลิ้นล่วงล้ำเข้ามาในโพรงปากของเธอ
ด้วย จูบของคนฉวยโอกาสดำเนินไปและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง...
“อะ...”ร่างบางครางในลำคอเล็กน้อย เนื่องจากขาดอากาศเป็นเวลานานพอสมควร
“เป็นไงยังจะมีแรงด่าชั้นต่อรึเปล่า?”คนฉวยโอกาสถามเธออีกครั้งหลังจากถอนจูบออกมา
“ออกไปได้แล้ว ชั้นจะใส่เสื้อผ้า”ร่างบางว่า
“อืม วันนี้เธอต้องไปทำงานใช่มั้ย? ชั้นไปส่ง ห้ามเถียง! เข้าใจนะ ยัยกระต่ายน้อย”
“ชั้นก็ไม่มีสิทธิ์เถียงหรอก”
“ดีมาก...ทำตัวดีๆแบบนี้ ชั้นอาจจะใจอ่อนลงโทษเธอไม่หนักนักก็ได้”
“ออกไปได้แล้ว ไป๊..ชิ่ว” ร่างบางออกปากไล่พลางใช้มือผลักเหมือนไล่ลูกสุนัข
“รู้แล้ว ชั้นไม่ได้อยากดูเธอโป๊นักหรอก คิดว่าหุ่นดีนักรึไง ผอมยังกับเป็นโปลิโอ
ไม่รู้พี่ชั้นทำไมถึงได้รักเธอนักหนา ไม่เห็นจะมีดีอะไรซักอย่าง หน้าตาก็งั้นๆ
แถมยังพูดมาก ขี้โวยวาย” หญิงสาวร่ายยาวอย่างวิพากษ์วิจารณ์ในตัวนักโทษของเธอ
“ฮืม...ดีไม่ดียังไงก็เรื่องของชั้น ตัวของชั้น เธอดีตายงั้นแหละ ตาก็ตี่ หน้าก็ยังกับแมว นิสัยก็เสีย
ปากก็เน่าอีกด้วย ไอ้บ้า!”ร่างบางตอกกลับอีกคนด้วยความโมโหที่มาว่าเธอ
“พูดมาก! เดี๋ยวเจอดีอีกหรอก เอ๊ะ!หรือ...เธอชอบให้ชั้นทำแบบนั้น”หญิงสาวว่าพลาง
หรี่ตาทำท่าเหมือนจับผิดเธอ
“จะบ้ารึไง หะ...ชั้นไม่ได้หื่นโรคจิตวิตถารเหมือนเธอซะหน่อย ไป๊ ไป๊”ร่างบางว่า
พร้อมผลักอีกคนแรงๆไล่อีกครั้ง
“ไปก็ได้ เร็วๆด้วยล่ะ ไม่งั้นชั้นจะมาลากเธอไป เข้าใจนะ”เขาว่าพลางเดินออกจากห้องไป
............................................................
............................................................
............................................................
............................................................
10นาทีผ่านไป
ร่างบางค่อยๆก้าวลงมายังชั้นล่างของของคฤหาสน์หรู เธอไล่มองไปทั่วอย่างสำรวจ
ที่แห่งนี้ ที่ๆเป็นเสมือนที่คุมขังของเธอ
‘ว้าว...หรูชะมัดเลย ไม่อยากจะเชื่อว่านี่เป็นบ้านของไอ้บ้านั่นจริงๆ
ท่าทางจะเป็นคนมีชาติตระกูลดีนี่นา...แต่ทำตัวอย่างนั้น คงดีแต่ภายนอกแหละนะ
นิสัยจริงๆแย่จะตาย อารมณ์ขึ้นๆลงๆ บ้าๆบอๆ ปากก็เน่า แถมชอบใช้กำลังอีก
ยี้...ข้อดีไม่มีเลยซักข้อ’
“นี่! คิดอะไรอยู่ จะไปมั้ย? โรงเรียนน่ะ ถ้าจะไปก็ไปขึ้นรถเร็วๆด้วย”อีกคนเร่งเธอเมื่อเห็นเธอยืน
นิ่งอยู่ที่เดิมไม่ไปยอมลงมาเสียที
“เอ่อ รู้แล้วๆ โอ๊ย!”ร่างบางตอบกลับแล้วรีบวิ่งลงมาจนขาของเธอสะดุดเข้ากับขาของตัวเอง
“ซุ่มซ่าม! ไม่ต้องเดินแล้ว มานี่” เขาต่อว่าเธอก่อนที่จะรวบตัวร่างบางแล้วจับวางที่บ่าแข็งแรง
นั่นเดินลงบันไดมา
“ว้ายยย...ปล่อยๆๆๆชั้นจะเดินเอง”ร่างบางโวยวายพลางใช้แขนขาปัดป่ายมั่วไปหมด
“โอ๊ย!! เงียบปากซักทีเถอะ ซุ่มซ่ามแล้วยังจะอวดดี ชั้นไม่ยอมให้เธอมาทำของในบ้านชั้นพัง
หรอกนะ แล้วถ้าไม่เงียบชั้นจะไปส่งเธอที่เตียงแทนที่โรงเรียน!”เขาตวาดเธอเสียงดังก่อนที่จะ
เดินดุ่มๆมาที่รถแล้วโยนตัวร่างบางเข้าไปในรถจนหัวของร่างบางนั้นกระแทกกับขอบประตูรถจน
ร่างบางร้องโอดควรญ
“โอ๊ยยยย...รุนแรง! ชอบใช้กำลังที่สุด!”ร่างบางโวยวายลั่น
“พูดมาก! อย่าทำให้ชั้นอารมณ์เสียมากไปกว่านี้!”เขาตะคอกกลับก่อนจะปิดประตู
รถแล้วเดินอ้อมมานั่งฝากคนขับก่อนจะสตาร์ทรถแล้วออกตัวไปอย่างแรง
“ว้าย!! ขับดีๆหน่อยสิ๊!”ร่างบางโวยเขา เนื่องจากเธอกลัวเรื่องความเร็วค่อนข้างมาก
“อย่าเรื่องมากน่า! บ่นอยู่นั่นน่ะ เดี๋ยวก็ฆ่าทิ้งซะตรงนี้เลย!”เขาตะคอกกลับอย่าหมดความ
อดทนกับคนขี้โวยวายข้างๆ
“บ้า! ขับๆไปเลย ไม่บ่นแล้วก็ได้!”
“ดี สงบปากสงบคำได้ก็ดี ชั้นรำคาญจะแย่อยู่แล้ว”
ณ โรงเรียนมัธยมปลายชื่อดัง
“เอ้า! ลงไปได้แล้ว ตอนเย็นชั้นจะมารับตรงนี้ ชั้นรู้นะว่าเธอเลิกงานกี่โมง ชั้นให้เวลาเดินมา
10นาที แล้วถ้าไม่เจอเธอล่ะก็เธอรู้นะว่ามันจะเกิดอะไร”
“เกิดอะไร? จะเกิดอะไรยังงั้นเหรอ?” ร่างบางถามอย่างกวนอารมณ์คนข้างๆ
“หึ...ก็ถ้าเธอมาสายชั้นจะนับเป็นวินาที วินาทีละ1จูบ เป็นไง?”
“หะ!! ทำไมชอบคิดแต่เรื่องลามกพันธุ์นี้ ชั้นไปดีกว่า เดี๋ยวจะติดเชื้อ”
“อย่าลืมนะ นี่คือกฎใหม่ วินาทีละ1จูบ บังคับใช้ตั้งแต่วันนี้” เขาว่าพลางลอยหน้าลอยตา
“ไอ้บ้า!” ร่างบางด่าเขาเสียงดัง พลางรีบเดินออกไปจากตรงนั้น จนสะดุดขาตัวเองเข้า
คนในรถเมื่อเห็นดังนั้น ก็แอบขำในความเปิ่นของอีกคนอย่างลืมตัว ก่อนที่จะตั้งสติได้
แล้วรีบออกรถไปจากที่นั่นอย่างเร็ว...
...........................................................
...........................................................
...........................................................
...........................................................
ไม่ค่อยมีคนอ่านแหะ - -
แต่ไม่เป็นไร มาลงเรื่อยๆเอื่อยๆช้าๆ
กว่าจะจบอีก4ปี 55+ ล้อเล่น
ไม่รู้จะว่าไร
แล้วเจอกันเมื่อเธอต้องการ
ความคิดเห็น