คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ความบังเอิญ .
Chapter 8 ความบังเอิญ…….
“โอเค คัทค่า….ดีมากเลยน้องฟานี่” เสียงผู้กำกับหนุ่มใจสาวตะโกนขึ้นในฉากสุดท้ายของวัน ที่กว่าจะถ่ายทำเสร็จก็แทบจะค่ำทำให้นางเอกสาวที่ต้องตื่นมาถ่ายละครตั้งแต่เช้าแทบจะหมดแรงยืนเสียให้ได้
“แสดงดีมากเลยค่ะน้องฟานี่ แบบนี้รางวัลนางเอกยอดนิยมของปีนี้คงหนีไม่พ้นน้องฟานี่แน่ๆค่ะ…พี่รับรอง” ผู้กำกับ (สาว)หนุ่มยังจีบปากจีบคอพูดไม่หยุดด้วยความพออกพอใจในความเป็นมืออาชีพของนางเอกสาวสวยซึ่งตอนนี้กำลังนั่งพักเหนื่อยจากการถ่ายละครที่ค่อนข้างใช้เวลายาวนาน
“ขอบคุณค่ะพี่ฮีชอล” นางเอกสาวยิ้มรับก่อนที่ใบหน้าสวยจะขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นดอกไม้ช่อโตยื่นมาตรงหน้าของตนเอง
“ดอกไม้เป็นกำลังใจสำหรับการทำงานในวันนี้ครับ”
เสียงทุ้มนุ่มที่เอ่ยขึ้นตรงหน้าทำให้นางเอกสาวสวยที่กำลังมองดอกไม้ช่อโตต้องเงยหน้าขึ้นก่อนจะส่งยิ้มจนตาปิดเมื่อเห็นว่าผู้ที่กำลังยื่นช่อดอกไม้พร้อมส่งยิ้มเขินๆให้ตนเองเป็นใคร
“ขอบคุณคะ…คุณนี่” ริมฝีปากสวยส่งยิ้มอีกครั้งก่อนจะรับดอกไม้ช่อโตมาไว้ในอ้อมแขน
“แต่ไม่เห็นต้องเอามาให้ฟานี่เลยนี่คะ เปลืองออก” เจ้าของใบหน้าสวยกล่าวยิ้มๆพร้อมทั้งก้มลงสูดกลิ่นดอกไม้นั้นเบาๆ
“แค่นี้เองครับ มากกว่านี้ผมก็ให้ฟานี่ได้….ถ้า…ฟานี่ต้องการ” นิชคุณชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาผู้บริหาร NT ent. บริษัทผู้ผลิตสื่อยักษ์ใหญ่ของเกาหลีเอ่ยพร้อมรอยยิ้มจริงใจให้กับนางเอกสาวสวยตรงหน้าที่ตอนนี้กำลังส่งยิ้มน้อยๆคืนมาให้กับเค้า
……ภาพนางเอกสวยกับผู้บริหารหนุ่มหล่อที่กำลังพูดจาหยอกเย้ากันเรียกรอยยิ้มพร้อมความอิจฉาเล็กๆให้กับคนทั้งกองถ่ายละคร ใครก็ตามที่ได้พบเห็นคนทั้งคู่ต่างก็จะที่อดยอมรับไม่ได้ว่าหนุ่มหล่อและสาวสวยคู่นี้มีความเหมาะสมกันแทบจะทุกด้านทั้งหน้าตา การศึกษา และฐานะครอบครัว….การผู้บริหารหนุ่มที่มักจะโผล่มาที่กองถ่ายละครที่บริษัทของเค้าเป็นผู้ออกทุนสร้างทุกครั้งที่มีเวลาว่างไม่ได้สร้างความสงสัยให้แก่คนในกองถ่ายเพราะทุกคนต่างก็รู้ดีว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของผู้บริหารหนุ่มนั้นคืออะไร แถมการที่บรรดาสื่อบันเทิงสำนักต่างๆพร้อมใจกันให้ข่าวทำนองว่าทั้งคู่กำลังคบหาดูใจกันก็เป็นเครื่องยืนยันถึงสถานะของหนุ่มหล่อและสาวสวยทั้งคู่ได้เป็นอย่างดีแม้เจ้าตัวจะไม่เคยออกมาพูดอย่างขัดเจนเลยก็ตาม
“แหมๆๆ น่าอิจฉาน้องฟานี่นะคะที่มีคนหนุ่มหล่อแสนดีและเพอร์เฟคอย่างคุณนิชคุณเป็นแฟน” เสียงผู้กำกับที่เอ่ยแซวทั้งคู่ด้วยความเอ็นดูปนหมั่นไส้ทำให้ชายหนุ่มและหญิงสาวที่ถูกเอ่ยชื่ออดยิ้มออกมาด้วยความเขินอายไม่ได้
“เราเป็นเพื่อนกันคะ พี่ฮีชอล…ไม่ได้เป็นแฟนกันซะหน่อย” นางเอกสาวเอ่ยแก้ต่างด้วยรอยยิ้มตาปิดอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
“ค่า….เพื่อนก็เพื่อน แหมถ้าพี่มีเพื่อนหล่อๆแสนดีๆแบบนี้พี่ไม่ปล่อยให้เป็นแค่เพื่อนหรอกคะพี่จะจับทำ….ผ…..เอ๊ยแฟนทันทีเลย ” เสียงผู้กำกับที่ขัดขึ้นเรียกเสียงหัวเราะให้คนทั้งกองถ่ายไม่เว้นแม้กระทั่งหนุ่มหล่อและสาวสวยที่กำลังถูกผู้กำกับแซวอย่างสนุกปาก เว้นเสียแต่ผู้จัดการสาวร่างเล็กที่กำลังมองภาพตรงก่อนจะถอนหายใจหน้าพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ
…….เป็นแบบนี้คงได้ชวดคุณหมอแทยอนจริงๆแน่ ยัยฟานี่……
.
.
.
.
.
ภาพหนุ่มหล่อและสาวสวยที่มีดีกรีเป็นถึงผู้บริหารบริษัทผลิตสื่อยักษ์ใหญ่ของเกาหลีและนางเอกสาวดาวรุ่งพุ่งแรงที่กำลังเดินเคียงคู่กันพร้อมรอยยิ้มเข้ามาภายในร้านอาหารอิตาเลี่ยนสุดหรูของโรงแรมชื่อดังเรียกสายตาของคนทั้งร้านให้หันไปมองทั้งคู่ด้วยความสนใจได้ไม่ยาก….ทั้งสองหยุดยืนที่กลางร้านชั่วครู่ก่อนที่บริกรสาวจะเข้ามาเชิญไปยังโต๊ะพิเศษที่ฝ่ายชายได้จองไว้
…..โต๊ะพิเศษติดริมหน้าต่างที่ทำจากกระจกของห้องอาหารอิตาเลี่ยนสุดหรูชั้นบนสุดของโรงแรมทำให้จากมุมที่หนุ่มสาวทั้งคู่นั่งอยู่สามารถมองออกไปเห็นวิวยามค่ำคืนในมุมสูงของกรุงโซลที่ประดับประดาไปด้วยแสงไฟได้เป็นอย่างดี อาหารจานหรูถูกเสริฟพร้อมเสียงไวโอลินที่บรรเลงเพลงคลาสสิคเบาๆ เป็นผลให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารอบอวนไปด้วยความโรแมนติกและรอยยิ้ม
“ฟานี่ทานนี่สิครับ รับรองว่าอร่อย ทานแล้วคุณจะติดใจจนร้องให้ผมพามาทานอีก” ชายหนุ่มรูปหล่อพูดพร้อมกับตักอาหารน่าตาหน้าทานตรงหน้าให้นางเอกสาวสวยพร้อมทั้งส่งรอยยิ้มอย่างคนขี้เล่นที่ทำให้ริมฝีปากสวยของนางเอกสาวต้องยิ้มตาม
“คุณนี่ตักให้ฟานี่เยอะขนาดนี้เดี๋ยวฟานี่ก็อ้วนกันพอดีหรอกคะ” นางเอกสาวมองค้อนพร้อมทั้งส่งรอยยิ้มกลับคืนให้คนตรงหน้า
“ถึงฟานี่จะอ้วนจนเป็นหมูตัวน้อยๆ…ผมก็ยังรักนะครับ” คำพูดและรอยยิ้มล้อเลียนจากชายหนุ่มตรงหน้าเรียกค้อนวงโตจากนางเอกสาวได้เป็นอย่างดี
“อย่ามาทำพูดดีไปคะคุณนี่…ถ้าฟานี่เป็นหมูจริงคงไม่มีใครรับได้หรอกคะ แม้แต่ตัวฟานี่เอง”
นางเอกพูดพร้อมกับยู่ปากก่อนทำท่าคิดแล้วส่ายหน้าเล็กน้อย ท่าทางน่ารักที่แสดงออกมานั้นเรียกเสียงหัวเราะด้วยความขบขันปนเอ็นดูจากชายหนุ่มตรงหน้าได้เป็นอย่างดี….ไม่นานบรรยากาศบนโต๊ะอาหารก็อบอวนไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มจากคนทั้งคู่…..
“นี่แหนะ ตักให้แต่ฟานี่..คุณนี่ก็กินบ้างนะคะ จะได้อ้วนๆเหมือนกัน” นางเอกสาวตักอาหารตรงหน้าไปให้ชายหนุ่มทันที
“อ๊ะฟานี่ แกล้งกันหรอครับตักเยอะขนาดนี้ใครจะกินหมดกันครับนี่”
“ไม่รู้หละค่ะ ใครเป็นคนสั่งคนนั้นต้องรับผิดชอบ….และต้องรับผิดชอบให้หมดด้วย” นางเอกสาวสวยส่งยิ้มให้กับชายหนุ่มพร้อมทั้งตักอาหารคำโตขึ้นมาจ่อปากผู้บริหารหนุ่มด้วยความอารมณ์ดีและอารมณ์ที่อยากแกล้งคนตรงหน้า
“โห คำขนาดนี้ใครจะกินได้ครับนี่” ชายหนุ่มตรงหน้าหัวเราะพร้อมกับส่ายหัวก่อนที่จะรีบงับช้อนโดยเร็วเมื่อเห็นสายตาดุๆของหญิงสาวตรงหน้า…..การกระทำนั้นทำให้นางเอกสาวสวยต้องยิ้มก่อนที่จะหัวเราะออกมาทันทีด้วยความพอใจ
……บรรยากาศบนโต๊ะเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของชายหนุ่มและหญิงสาวโดยที่คนทั้งคู่ไม่รู้เลยว่าการกระทำของตนเองทำให้บุคคลที่กำลังเดินเข้ามาในร้านและเห็นภาพนั้นพอดีต้องชะงักและนิ่งไป………….มือของนางแบบสาวหน้าหวานแตะลงที่แขนคนข้างกายเบาๆพร้อมสายตาห่วงใย คุณหมอตัวเล็กหันกลับมามองหญิงสาวข้างกายพร้อมทั้งส่ายหัวน้อยๆว่าไม่ต้องเป็นห่วงเค้าไม่ได้เป็นอะไรก่อนที่จะส่งยิ้มอย่างอบอุ่นและอ่อนโยนให้คนข้างๆอีกครั้งพร้อมทั้งกระชับมือของคนข้างกายให้เข้ามาเกาะเกี่ยวที่แขนของตนเองเอาไว้พร้อมวางมือของตนทับบนมือเรียวบางแล้วกุมไว้หลวมๆ เพื่อเป็นการปลอบใจหญิงสาวข้างกายไม่ให้เธอต้องคิดมากกับอาการของตนเอง
.
.
.
…….เสียงหัวเราะที่เคยมีความสุขพร้อมรอยยิ้มจนตาปิดอันเป็นเอกลักษณ์ของนางเอกสาวหยุดค้างไปทันทีที่สายตามองเห็นบุคคลสองคนที่กำลังเดินเข้ามาภายในร้าน….
…..คุณหมอคิมแทยอนเดินเข้ามาในร้านพร้อมนางแบบสาวหน้าหวาน มือของนางแบบสาวคล้องอยู่ที่แขนคุณหมอตัวเล็กอย่างแสดงความเป็นเจ้าของรอยยิ้มที่ประดับอยู่บนใบหน้าของคนทั้งคู่แสดงออกถึงความสุขเมื่อมองสบตากันและกัน สายตาอบอุ่นอ่อนโยนของคุณหมอตัวเล็กที่มอบให้หญิงสาวข้างกายทำให้หัวใจของนางเอกสาวต้องกระตุกวูบจนรู้สึกเจ็บปวดจนต้องยกมือเรียวสวยข้างหนึ่งขึ้นมากุมไว้ที่หัวใจ
“ฟานี่…เป็นอะไรครับ ไม่สบายรึป่าว?”
เสียงชายหนุ่มดังขึ้นพร้อมกับยื่นมือหนามากุมมือเรียวสวยของนางเอกสาวด้วยความเป็นห่วง เสียงที่ดังขึ้นนั้นไม่เพียงเรียกสติของนางเอกสาวให้กลับคืนมาเท่านั้นแต่ทำให้บุคคลสองคนที่พึ่งเข้ามาใหม่หันมามองยังโต๊ะของทั้งสองคนด้วยเช่นกัน
……ดวงตาของคุณหมอตัวเล็กสบเข้ากับดวงตาเรียวสวยของนางเอกสาวพอดีดวงตาสองคู่ต่างมองกันนิ่งค้างก่อนที่สายตาของคุณหมอตัวเล็กจะมองไปยังมือของคนทั้งคู่ที่กำลังเกาะกุมกันอยู่….รอยยิ้มน้อยๆที่ปรากฏบนใบหน้าของคุณหมอร่างเล็กและด้วยสายตาที่มองมาทำให้ทิฟฟานี่ต้องรีบชักมือออกจากการเกาะกุมของชายหนุ่มตรงหน้าทันที
“ สวัสดีค่ะคุณทิฟฟานี่….คุณนิชคุณ” นางแบบสาวหน้าหวานเอ่ยทักคนทั้งสองด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดีครับคุณเจสสิก้า….กับเอ่อคุณ…..”
“แทยอนค่ะ คิมแทยอน” คุณหมอร่างเล็กแนะนำตัวกับชายหนุ่มตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม
“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณแทยอน” ผู้บริหารหนุ่มทักทายคุณหมอร่างเล็กพร้อมทั้งส่งยิ้มกว้างให้ด้วยความจริงใจ ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้นางแบบสาวและเอ่ยขึ้นอีกครั้งอีกครั้ง
“ร้านนี้อาหารอร่อย บรรยากาศก็ดีผมรับรองเลยครับ เหมาะที่จะมา….กับ….คนพิเศษ ว่ามั๊ยครับ”
ผู้บริหารหนุ่มยังคงพูดอย่างอารมณ์ดีก่อนที่ประโยคสุดท้ายจะหันหน้าและส่งสายตามีความหมายไปทางนางเอกสาวที่อยู่ตรงข้าม การกระทำนั้นทำให้นางเอกสาวนิ่งอึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะส่งรอยยิ้มบางๆอย่างฝืนๆไปให้ชายหนุ่มตรงหน้า สายตาแอบเหลือบมองไปยังคงตัวเล็กที่มีนางแบบสาวควงแขนอยู่….
……จากที่เคยนิ่งค้างในตอนแรกตอนนี้นางเอกสาวแอบหวังในใจว่าจะเห็นปฏิกิริยาตอบกลับจากคนตัวเล็กที่เห็นความสัมพันธ์ระหว่างเธอและชายหนุ่มตรงหน้าบ้าง แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือรอยยิ้มที่ยิ้มออกมาน้อยๆจากริมฝีปากของเค้าเท่านั้น รอยยิ้มของเค้าทำให้เธอรู้สึกเจ็บและจุกจนพูดไม่ออก เค้าทำเหมือนกับว่าเค้าและเธอไม่เคยรู้จักกันเค้าทำเหมือนกับว่าการที่เห็นเธออยู่กับผู้ชายคนอื่นเป็นเรื่องปกติที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเค้าหรือทำให้เค้ารู้สึกอะไร….หรือเค้าลืมความรักระหว่างเราและเรื่องของเราไปแล้ว….หรือการที่เราได้พบกันอีกครั้งหลังจากไม่ได้พบกันนานถึงแปดปีไม่ได้ส่งผลต่อความรู้สึกใดของเค้าเลย…..หรือเพราะมีแค่เธอที่ยังรักยังรอและยังไม่ลืม….
“ฟานี่ ฟานี่ครับ….เป็นอะไรรึป่าว” เสียงชายหนุ่มตรงหน้าเรียกชื่อด้วยความเป็นห่วงทำให้นางเอกสาวต้องสะดุ้งเล็กน้อยก่อนส่ายหน้าเบาๆ
“ฟานี่ไม่เป็นไรค่ะ” ริมฝีปากบางเรียวสวยส่งยิ้มน้อยๆให้ชายหนุ่มตรงหน้าก่อนที่ใบหน้าสวยจะหันไปมองคุณหมอตัวเล็กและนางแบบสาวหน้าหวานที่ยืนอยู่ข้างๆโต๊ะอีกครั้ง
“สิก้าคะแทว่าเราไปที่โต๊ะกันเถอะค่ะ…เราสองคนรบกวนคุณนิชคุณกับคุณทิฟฟานี่นานแล้ว”
คุณหมอตัวเล็กเอ่ยขึ้นและส่งรอยยิ้มอย่างอ่อนโยนให้หญิงสาวข้างกายที่กำลังพยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มอย่างอ่อนหวานให้กับคุณหมอตัวเล็ก คุณหมอและนางแบบสาวกล่าวขอตัวกับคนทั้งคู่อีกครั้งก่อนที่จะส่งยิ้มและโค้งน้อยๆแล้วเดินไปยังโต๊ะของตนเอง
“ผมไม่เคยเห็นคุณเจสสิก้ามีข่าวกับใครเลย สงสัยคุณแทยอนคงจะเป็นคนพิเศษของคุณเจสสิก้าแน่ๆเลยฟานี่ว่ามั๊ยครับ” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นยิ้มๆเมื่อมองไปยังคนสองคนตรงหน้าที่พึ่งขอตัวเดินออกไป
“ไม่รู้สิคะ” นางเอกสาวเอ่ยเรียบๆ แม้พยายามบังคับเต็มที่แล้วแล้วแต่น้ำเสียงหวานยังคงสั่นน้อยๆ
“ผมว่าเค้าสองคนเหมาะสมกันดีนะครับ” ผู้บริหารหนุ่มยังคงพูดต่อไปเรื่อยๆด้วยรอยยิ้มโดยไม่ทันได้สังเกตอาการของหญิงสาวตรงหน้า
นางเอกสาวเม้มปากแน่นสนิทดวงเรียวสวยที่มีประกายวูบไหวยังมองไปยังคนสองคนที่ตอนนี้กำลังนั่งหยอกล้อพูดคุยและส่งยิ้มให้กันอย่างมีความสุข ก่อนที่ริมฝีปางบางสวยจะเอ่ยออกมาเบาๆ
“งั้นหรือคะ”
TBC.
ความคิดเห็น