ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เธอคนนั้น
Chapter 4 เธอคนนั้น……
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูห้องพักแพทย์ที่ดังขึ้นทำให้คุณหมอสาวร่างเล็กที่กำลังนั่งพักเหนื่อย
หลังจากผ่านพ้นการผ่าตัดใหญ่ไม่นานต้องเงยหน้ามองไปที่ประตู
“ เฮ้ แทยอน!! เพิ่งผ่าตัดเสร็จใช่ป่าว ยังไม่ได้กินไรหละสิ นี่ก็เที่ยงกว่าแล้ว…ไปกินข้าวกัน “
คุณหมอร่างสูงหน้าตาและสีผิวค่อนข้างคมเข้มหนักไปทางหล่อมากกว่าสวยส่งเสียงเข้ามาหลังจากเปิด
ประตูแล้วเดินเข้ามาในห้อง
“ไหงวันนี้คุณหมอ ยูริ มาชวนฉันไปทานข้าวด้วยได้เนี่ย สาวๆแกไปไหนหมดหละ หรือโดนทิ้ง ”
คุณหมอตัวเล็กเอ่ยแซวเพื่อนสนิทยิ้มๆ ก็ไม่ใช่อะไรหรอกนะ แค่ทุกวันพอถึงตอนเที่ยงทีไร หมอยูล หรือ หมอยูริ
เพื่อนสนิทของเค้าที่เนื้อหอมในหมู่พยาบาลสาวๆ ต้องออกไปกินข้าวเที่ยงกับสาวๆคนนั้นคนนี้แทบ
จะไม่ซ้ำหน้ากันทุกวัน แล้ววันนี้นึกยังไงมาชวนชั้นไปกินข้าวด้วยเนี่ย
“แหมมมมมมม คุณหมอแทงกูคะ ไม่ได้โดนท้งโดนทิ้งอะไรหรอกค่ะ แค่อยากไปกินข้าวเที่ยง
กับเพื่อนบ้างไรบ้างแค่นี้ถึงกับแช่งให้โดนทิ้งกันเลยหรอคะ”
คนตัวสูงกว่าตอบกลับเพื่อนรักอย่างประชดประชันเล็กน้อย แหมแช่งมาได้ไง คนอย่าง ควอนยูริ
นี่หรอจะโดนทิ้ง…ไม่มีทาง มีแต่เค้านี่แหละที่จะเป็นฝ่ายทิ้งมากกว่า
“ตกลงว่าไง ไม่ต้องคิดแล้ว ไปเหอะหิวแล้ว และอีกอย่างไอ้ยุนก็ไปรอที่ร้านไอ้หยอง
แล้วด้วย…ช้าหมดอดกินนะโว๊ยยยย” พูดพร้องกับดึงคุณหมอร่างเล็กให้ลุกจากเก้าแล้วฉุด
กระชากกึ่งลากถูคนตัวเล็กกว่าให้ออกมาจากห้องพักแพทย์
“เออๆ แกไม่ต้องลากก็ได้ ฉันเดินเองได้น่า”
ภาพคุณหมอหน้าตาดีสองคนเดินมาด้วยกันคนหนึ่งตัวเล็ก หน้าตาจัดว่าดีมาก น่ารักเรียวใส
ริมฝีปากบาง ผิวขาวผ่องเข้ากับเสื้อกาวน์ที่สวมอยู่ อีกคนตัวสูงสีผิวกับหน้าตาคมเข้มดูดี
เรียกเสียงกรี๊ดเบาๆจากเหล่าพยาบาลและคนไข้สาวๆตลอดทางที่ทั้งสองคนเดินผ่าน
“คุณหมอแทยอนน่ารักนะแก๊ ดูสิๆ ตัวเล็กๆ ขาวๆ หน้าตาดี โอ๊ยดูสิดูๆ รอยยิ้มนั่นอีก ใจละลายเลยอะแก๊”
“ของชั้นต้องหมอ ยูริ ย่ะ สูง คม เข้มเจ้าชู้หน่อยๆ สเป๊คชั้นเลยอะแก๊ กรี๊ดดดด ดีใจจริงๆที่คุณหมอยังโสด
ไม่อย่างนั้นพยาบาลสาวๆเกือบครึ่งโรงบาลแล้วไหนจะพวกคนไข้สาวๆที่ยังไม่หายและหายแล้วแต่ยังแวะเวียนม
าโรงบาลเราบ่อยๆต้องอกหักแน่ ”
“นั่นสิ ขอให้โสดไปนานเลยนะคะคุณหมอทั้งสอง…เอ่อ…ไม่สิ หมอยุนอีกคน อยู่เป็นขวัญใจ
ประจำโรงบาลเราไปนานๆเลยนะคะ ขออย่าให้มีใครมาคว้าไปเลยเพี้ยงงงงงง”
ไม่พูดปล่าวพนมมือทำท่าเป่ามนต์ไปที่คุณหมอทั้งสองอีกต่างหาก
ไม่ใช่ว่าเค้าทั้งสองไม่รู้หรอกนะว่าตัวเองเนื้อหอมและเป็นที่หมายปองของสาวๆแค่ไหน
เพียงแค่ทั้งสองคนยังไม่สนใจเรื่องนี้จริงจังเท่านั้นเอง คุณหมอยูริถึงจะเจ้าชู้มีสาวๆเยอะ
แต่ก็ใช่ว่าจะตกลงปลงใจหรือยอมให้ใครผูกมัดได้ ส่วนคุณหมอแทยอนยิ่งไม่ต้องพูดถึงใหญ่
แทบจะเรียกได้ว่าไม่สนใจเรื่องนี้เลยก็ว่าได้ ถึงรอยยิ้มกับการกระทำที่อ่อนโยนของเค้า
จะทำให้มีทั้งหนุ่มและสาวโดยเฉพาะสาวๆเข้าหาเพื่อที่จะสานสัมพันธ์มากมายแต่เค้าก็ไม่
เคยเปิดรับใครและไม่เคยแสดงท่าที่เป็นพิเศษกับใครที่เข้ามานอกเหนือไปจากลักษณะนิสัยอ่อนโยนอันเป็นปกติเท่านั้น
.
.
.
.
.
.
.
- กริ๊ง ก่อง –
เสียงกระดิ่งที่แขวนที่ประดูร้านดังขึ้นทำให้เจ้าของร้านร่างสูงที่กำลังวุ่นวายกับการชงกาแฟ
และสั่งงานลูกน้องเงยหน้าขึ้นพร้อมเอ่ยต้อนรับลูกค้าที่มาใหม่
“ smile coffee and Bakery ยินดีต้อนรับค่ะ…..อ้าวไอ้แท ไอ้ยูล มาแล้วหรอ
นู่นๆ ไอ้ยุนนั่งรออยู่นู่น โต๊ะเดิม เดี๋ยวชั้นสั่งงานลูกน้องก่อนแล้วจะตามไป ”
เจ้าของร้านพูดยาวเหยียดหลังจากที่เห็นว่าลูกค้าสองคนที่เข้ามาใหม่เป็นใคร
“ พี่แท พี่ยูล ทางนี้ๆๆๆๆๆๆ” เสียงตะโกนถึงแม้ไม่ดังนักแต่ก็ทำให้คนทั้งร้านหันมามอง
จนเจ้าของร้านต้องหันมาถลึงตาใส่คนที่กำลังโบกมือหยอยๆเรียกคนที่พึ่งมาถึง
“เบาๆก็ได้ ไม่ต้องตะโกนขนาดนั้น เดี๋ยวไอ้หยองก็เดินมาฆ่าเอาหรอก
ข้อหาทำเสียงดังรบกวนลูกค้าโต๊ะอื่น” ยูริพูดขึ้นก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินมานั่งที่โต๊ะประจำของพวกเค้า
ใช่แล้วหละที่นี่คือที่รวมตัวของพวกเค้าทุกคน smile coffee and Bakery
ร้านกาแฟและเบเกอรี่ไม่เล็กไม่ใหญ่ที่ได้รับการตกแต่งอย่างดูดีกึ่งสบายๆและดูดีมีระดับในคราวเดียวกัน
บรรยากาศของร้านที่ให้ความรู้สึกสบายๆด้วยสีเขียวอ่อน โต๊ะ เก้าอี้ ชั้นวางหนังสือ และของตก
แต่งร้านจัดวางเป็นมุมดูเก๋และติสผสมกันไม่เกะกะ มีทั้งมุมเพื่อให้คนมาแบบส่วนตัว
ได้มานั่งผ่อนคลายสบายๆและมุมที่ไว้ให้คนที่มาแบบส่วนรวมได้มานั่งสรวนเสเฮฮา
และมุมพิเศษมุมประจำเวลาที่พวกเค้ามารวมตัวกันคือมุมนี้มุมติดหน้าต่างที่มีโต๊ะและโซฟาจัดอย่างเข้าชุด
เพื่อรับรองลูกค้าสี่ถึงห้าคนแต่ไม่เกินสิบคนได้นั่งอย่างสบายๆ และเจ้าของร้านก็ใช่ใครที่ไหน
ชเวซูยอง เพื่อนสนิทของพวกเค้านั่นเอง
ทั้งสี่คนเป็นเพื่อนสนิทกัน แทยอนสนิทกับซูยอง ยูริและยุนอาซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน
มาตั้งแต่เด็กเพราะทั้งสามครอบครัวรู้จักกันและเรียนมอต้นที่โรงเรียนเดียวกันก่อนที่เค้า
จะบินไปเรียนต่อระดับไฮสคูลและมหาวิทยาลัยที่อเมริกา ถึงจะอยู่ไกลกันแต่ทั้งสี่คนก็ยังคง
ติดต่อกันอยู่เสมอจนเค้ากลับมาจากอเมริกาเมื่อปีที่แล้วและเข้าทำงานในโรงพยาบาลของครอบครัว
จึงเจอกับยูริที่มาเป็นแพทย์ที่โรงพยาบาลของเค้าแล้วส่วนยุนอาพึ่งเรียนจบและเข้ามาเป็นแพทย์ที่
โรงพยาบาลเดียวกันในปีนี้ อีกคนที่ดูจะแปลกแยแยกออกไปคือซูยอง เค้าไม่ได้เรียนหมอแต่
เลือกที่จะเรียนด้านสถาปัตยกรรมศาสตร์เมื่อเรียนจบแล้วก็เข้าไปช่วยบริหารธุรกิจของครอบครัวบ้าง
ก่อนที่จะมาเปิดร้านกาแฟตามความฝันของตัวเอง ดังนั้นร้านนี้จึงเป็นแหล่งรวมตัวของพวกเค้าทั้งสี่คน
รวมไปถึงฮโยยอนและซอฮยอนพี่สาวและน้องสาวของแทยอนบ้างในบางโอกาส
“พึ่งผ่าตัดเสร็จรึไงแทงกู…ดูเหนื่อยๆนะ” เจ้าของร้านร่างสูงพูดขึ้นหลังจากทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้
คั่นกลางระหว่างยูริและยุนอา
“ทำไมมีแต่แกที่ดูยุ่งๆ แล้วไอ้หมาเอ๊ยหมอสองตัวนี้ที่ว่างหละ โดยเฉพาะแกไอ้ยุน
ฉันเห็นแกว่างงงงงงมานั่งส่องลูกค้าสาวที่ร้านชั้นแทบทุกวัน”
“แหมพี่หยอง ว่างเวิ่งอะไรกันหละ ยุนเคลียงานเสร็จแล้วต่างหากถึงมาอะ” ยุนอาหรือหมอยุน
ลูกพี่ลูกน้องที่ทั้งหน้าตาและส่วนสูงคล้ายกับยูริ จะต่างกันก็เพียงสีผิวเท่านั้น ยูริมีสีผิวที่คมเข้ม
แต่ยุนอาจะมีผิวขาวออกใส รีบพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่ใช่อะไรหรอกเค้ากลัวคุณหมอตัวเล็ก
ที่เป็นถึงรองประธานกรรมการบริหารโรงพยาบาลที่เค้าทำงานอยู่จะหาว่าเค้าอู้งานหนะสิและ
อีกเหตุผลซึ่งเป็นเหตุผลที่สำคัญซะด้วยนั่นคือเค้าไม่อยากให้น้องสาวรุ่นพี่ตัวเล็กคนนี้รู้นี่นา
ว่าเวลาว่างของเค้าชอบมานั่งส่องสาว เอ๊ย…มานั่งชิลร้านเพื่อนพี่สาวทุกวัน เพราะแค่นี้คะแนน
ของเค้าก็แทบจะติดลบจนต่ำเตี้ยติดดินอยู่แล้ว = =”
“ฉันก็ไม่ว่างขนาดน๊านนนนนนนนน วันไหนเคลียงานเสร็จเร็วก็มาหาเพื่อนบ้างอะไรบ้างน่า”
คุณหมอคนพี่รีบพูดอย่างรวดเร็วเช่นกัน
“แล้วอีกอย่าง พวกฉันสองคนก็ไม่ได้ยุ่งเหมือนศัลยแพทย์มือหนึ่งของโรงพยาบาลนี่
ที่จะต้องมีเคสผ่าตัดแทบทุกวัน” พูดพลางหันไปหาคุณหมอตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆตนเอง
ที่ตอนนี้กำลังนั่งทำหน้า เหมือนคิดอะไรในใจสักอย่าง
“ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรพวกแกนี่…” คนถูกเอ่ยถึงสะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จะตอบกลับมา
พร้อมกับส่งยิ้มบางๆให้กับเพื่อนและรุ่นน้อง
“ ถ้ามันยุ่งจนไม่มีเวลากินข้าวกินปลาทำไมไม่หาใครซักคนดูแลหละว๊า….”
เสียงเจ้าของร้านร่างสูงแซวขึ้น เค้าไม่เข้าใจเพื่อนตัวเล็กคนนี้เลย หน้าตาก็ดี
การศึกษาก็ดี หน้าที่การงานก็ดี ฐานะก็ดี นิสัยรึก็ดี คนเข้ามาจีบก็เยอะ
แต่ทำไมเพื่อเค้าถึงปิดโอกาสทุกคนและครองตัวเป็นโสดโดยไม่ข้องเกี่ยวหรือกิ๊กๆกั๊กๆกับใครสักคน
“ทำมายยยจะไม่มีหละว๊าหยองงงงงง ก็นางแบบสาวสวยดาวรุ่งที่กำลังพุ่งแรงอยู่ตอนนี้ไง หละเพื่อน”
เสียงล้อเลียนของคุณหมอผิวเข้มดังขึ้นพร้อมกับใบหน้ากวนๆเรียกเสียงหัวเราะให้อีกสองคนที่เหลือ
ยกเว้นคุณหมอตัวเล็กหน้าเด็กที่ทำได้แต่เพียงยิ้มแล้วส่ายหน้าน้อยๆ
“…..สิก้าหรอ….แค่เพื่อนกันหนะ”
“ โอ๊ยยยยยยยยยยย เชื่อตายหละคุณหมอแทงกู……………” ทั้งสามร้องขึ้นพร้อมกัน
ถ้าเพื่อนก็คงเป็นเพื่อนที่พิเศษมากแหละว๊า ก็เล่นไปรับไปส่ง ไปกินข้าว ไปดูหนัง
ไปนั่นไปนี่ด้วยกันทุกครั้งที่คุณหมอตัวเล็กว่าง ไหนจะไอ้ท่าทีอ่อนโยนและคำพูดที่อบอุ่น
เป็นพิเศษเกินคนอื่นนั่นอีกหละ แล้วท่าทีของนางแบบสาวที่มอบให้กับคนตัวเล็กก็
อบอุ่นอ่อนโยนแสดงออกถึงความห่วงใยและใส่ใจที่มีให้เหลือเกิน ซึ่งขัดกับภาพลักษณ์
ที่บรรดาสื่อต่างตั้งฉายาให้เจ้าหล่อนว่าเจ้าหญิงน้ำแข็ง…..โอ๊ยใครเชื่อก็บ้าแล้ว ถึงไม่ใช่แฟนก็คนพิเศษแหละวะ
“ก็……..เป็นเพื่อนกันจริงๆนี่นา….” คุณหมอตัวเล็กส่ายหน้าเบาๆให้กับอาการของเพื่อน
แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อไปเสียงโทรศัพท์ของเค้าก็ดังขึ้น เจ้าตัวยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นว่าเป็นใครโทรเข้ามา
“ ว่าไงคะสิก้า…….เย็นนี้แทว่าง เดี๋ยวแทไปรับนะคะ ที่งาน…….ใช่มั๊ย
ตกลงค่ะแล้วเจอกัน ดูแลตัวเองดีๆด้วยนะ เป็นห่วงนะคะ……..คิดถึงเหมือนกันค่ะ บาย”
วางหูก่อนจะยิ้มให้โทรศัพท์อีกครั้งแล้วต้องชะงักไปเพราะเห็นใบหน้าของเพื่อนจอมกวนและ
รุ่นน้องจอมแสบกำลังจ้องมาที่ตัวเองอย่างจับผิด
“ แหม๊มมมมมมมมมมมม แค่เพื่อนกันนนนนนน……” สามแสบแซวขึ้นพร้อมกันก่อนจะตาม
ด้วยเสียงหัวเราะที่ดังไม่หยุด
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“อะนี่ที่แกต้องการ ฟานี่” เสียงผู้จัดการสาวร่างเล็กเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่น
บางอย่างให้นางเอกสาวสวยเพื่อนสนิท
“……………………..”
“ข้อมูลคุณหมอคิมแทยอนที่แกต้องการไง ยังจะมาทำหน้างงอีก จะเอาหรือไม่เอาหละย๊ะ”
พูดพร้อมกับจะดึงกระดาษกลับเมื่อเห็นเพื่อนสาวนั่งทำหน้างง แต่ยังไม่ทันได้ดึงกลับ
นางเอกสาวสวยก็รีบดึงกระดาษนั้นไปซะแล้ว
“เอาสิย๊ะ ทำไมจะไม่เอาหละ ชั้นแค่อึ้งที่เธอสามารถหาข้อมูลได้เร็วขนาดนี้เท่านั้นเอง”
นางเอกตายิ้มตอบกลับมาอย่างรวดเร็วพร้อมกวาดตาดูข้อมูลในมือที่พึ่งได้รับมา
“ก็คุณหมอของเธอธรรมดาที่ไหนกันหละ แค่เปิดคอมก็เจอแล้วแทบไม่ต้องสืบเลย”
ซันนี่แหวเพื่อนสาวอย่างหมั่นไส้
ทิฟฟานี่รีบอ่านกระดาษแผ่นนั้นอย่างรวดเร็วเมื่ออ่านจบก็ยิ้มออกมาอย่างพออกพอใจ
เต็มที่จนเพื่อนที่มองอยู่นึกหมั่นตะหงิดๆ ที่พอใจก็ไม่ใช่เพราะตำแหน่งหน้าที่การงาน
หรือฐานะหรอกนะ แต่เป็นบรรทัดสุดท้ายต่างหาก
คิมแทยอน……………..ศัลยแพทย์มือหนึ่งและรองประธานกรรมการบริหาร Kim Hospital…………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………..สถานะภาพโสด
“นี่เธอ ไม่ต้องยิ้มจนออกนอกหน้าขนาดนั้นก็ได้ สถานะภาพโสดก็ใช่ว่าจะไม่มีใครนะย๊ะ
บางที่การที่เราไม่เห็นก็ใช่ว่าจะไม่มีก็ได้”
ผู้จัดการสาวร่างเล็กอดเอ่ยขึ้นอย่างหมั่นใส้ไม่ได้ ก็แม่นางเอกสาวดาวรุ่งเพื่อนของเธอ
ตอนนี้แทบจะนั่งยิ้มจนตาปิดอยู่แล้ว
“โสด ก็เหมารวมได้ว่ายังไม่มีใครเป็นตัวเป็นตน อย่างนี้ชั้นถือว่าชั้นยังมีสิทธ์อยู่นะ”
นางเอกสาวสวยพูดพร้อมกับยักไหล่และส่งยิ้มตาปิดอีกครั้ง ถ้าเป็นอย่างนี้เธอก็จะลุย
ให้เต็มที่เพื่อตามเอาหัวใจและความรักของเธอกลับคืนมา
“ เฮ้อ…….ตามใจเธอ ว่าแต่จะจีบเค้าแล้วเธอหละ เคลียตัวเองรึยัง ไปตามจีบเค้า
แล้วเค้ารู้ทีหลังนอกจากจะอดแล้วคราวนี้จะถูกเกลียดจนมองหน้ากันไม่ได้อีกเลยนะจะบอกให้”
ผู้จัดการสาวอดที่จะพูดเตือนเพื่อนสนิทไม่ได้ ก็มีอย่างที่ไหนถึงเพื่อนเธอจะโสดไม่คบใคร
เป็นจริงเป็นจังก็จริง แต่ก็ไม่ได้ปิดโอกาสใคร แถมยังไปนั่นไปนี่ด้วยกันให้ปาปารัสซี่ได้ตามถ่ายรูปอีก
โดยเฉพาะกับ นิชคุณ ลูกชายเจ้าของบริษัท NT ent. ผู้ผลิตสื่อยักษ์ใหญ่ของเกาหลีนั่นอีก รายนั้นก็ดู
ท่าจะจริงจังกับแม่นางเอกตายิ้มซะด้วย แล้วไอ้ท่าทีเป็นกันเองแล้วยังรอยยิ้มจนตาปิดนั่นอีกหละถึงเพื่อน
สาวของเธอจะไม่ได้คิดอะไรแต่คนอื่นก็คงคิดเข้าข้างตัวเองว่าได้รับโอกาสจากนางเอกสาวสวยคนนี้แล้ว
แล้วอีกอย่างนะเท่าที่ดูๆคุณหมอตัวเล็กคนนี้คงจะฝังใจและคงไม่ชอบลักษณะนิสัยเฟรนลี่เกินไปแบบนี้แน่ๆ
เฮ้อ คิดแล้วก็เหนื่อยใจแทนเพื่อนสาวตัวดีจริงๆ
“ทำไมหละ ชั้นยังไม่ได้คบใครจริงๆจัง สักหน่อย ที่ผ่านๆมาก็แค่คุยๆเองนะ” ถามพร้อมกับทำหน้าแปลกใจ
“แต่กับแทยอน ชั้นจริงจังและจริงใจ จริงๆนะ” เธอพูดความจริงกับคนที่ผ่านๆมาและคนที่เข้ามาอยู่ตอนนี้
เธอก็ให้เค้าเหล่านั้นได้เพียงแค่ฐานะเพื่อนเท่านั้น ไม่เคยมีใครทำให้เธอเปิดใจหรือมอบความรักให้ได้เลย
อย่างมากก็แค่รู้สึกดี แต่กับเค้าคนนั้นมันไม่ใช่ แค่พึ่งเจอกันครั้งเดียวหลังจากห่างหายจากกันนานแสนนาน
กลับทำให้ใจเธอเต้นอย่างมีความสุข และเพียงแค่คิดว่าตลอดเวลาที่ห่างกันเค้าอาจมีใครอื่นแล้วเพียงแค่นี้ในใจ
ก็กลับมีความทุกข์จนเจ็บปวดได้ เธอมั่นใจว่าตัวเธอเองยังรักเค้าและมีแค่เค้าคนเดียวเท่านั้นที่เป็นเจ้าของหัวใจเธอ……..
“ตามใจเธอเถอะ จะทำอะไรก็คิดดีๆแล้วกัน…..เอ้อ แล้วนี่งานเปิดตัวน้ำหอมวันนี้จะไปรึป่าว”
“ไปสิ…..มีนางแบบเดินแบบด้วยใช่มั๊ย?”
“ใช่แล้วย่ะ วันนี้เจสสิก้า นางแบบดาวรุ่งพุ่งแรงไม่แพ้เธอลูกสาวจองกรุ๊ป
เดินชุดฟินเนเล่ด้วยนะย๊ะจะบอกให้”
เจสสิก้าจอง นางแบบสาวสวยดีกรีนักเรียนนอก ทั้งฐานะ ชาติตระกูล หน้าตา การศึกษา
ไม่มีอะไรที่แพ้เธอเลย ถ้าเธอเป็นดาวเด่นในโลกมายา เจสสิก้าก็เป็นดาวเด่น
ในวงการนางแบบและแฟชั่น จะต่างกันก็เพียงแต่เธอเองมีข่าวกับบรรดาชายหนุ่มค่อนข้างมาก
แต่เจสสิก้าแทบจะไม่มีข่าวในทำนองนี้เลย สื่อสำนักต่างๆยกให้พวกเธอเป็นดาวเด่น
แห่งปีด้วยกันทั้งสองคน บางสำนักยังเขียนอีกว่าพวกเธอเป็นคู่แข่งกันด้วยซ้ำ แต่ในความเป็นจริงแล้ว
เธอสองคนไม่เคยคุยกันหรอกนะถึงแม้บางงานไปร่วมงานเดียวกันแต่ก็อยู่คนละมุมต่างคนต่างอยู่ในที่
ของตนเองเท่านั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
งานเปิดตัวน้ำหอมก็เป็นเหมือนงานไฮโซทั่วไป มีดารา เซเลป ไฮโซ ไฮซ้อต่างๆ
มาร่วมงานอย่างคับคั่ง ดาวเด่นของงานวันนี้คงไม่พ้นทิฟฟานี่และเจสสิก้า เธอทั้งสองคนต่าง
ได้รับการต้อนรับแถมด้วยการถูกรุมล้อมเป็นอย่างดีตั้งแต่เปิดงานจนแทบจะปิดงาน……
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ซันนี่ เดี๋ยวชั้นไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แล้วเราค่อยกลับกัน” ทิฟฟานี่บอกกับเพื่อนสาวร่างเล็ก
ก่อนจะรีบตรงไปเข้าห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันที่จะเปิดประตูเข้าไปประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกซะก่อน
“ขอโทษ คะ / ขอโทษ คะ” สองสาวพูดขึ้นพร้อมกัน
“อ้าว / เอ่อ”
“………………………”
“……………………..”
“เอ่อ….สวัสดีค่ะ ชั้นทิฟฟานี่ฮวังคะ ยินดีที่ได้รู้จัก” นางเอกสาวกล่าวทักทาย
พร้อมส่งรอยยิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า
“เจสสิก้าจอง ค่ะ” นางแบบสาวเอ่ยตอบพร้อมรอยยิ้มเล็กน้อย
“เอ่อ คุณสวยมากเลยนะคะ” นางเอกสาวเอ่ยขึ้นอีกครั้งหลังรู้สึกว่าบรรยากาศ
เริ่มเก้อเขิน
“คุณก็สวยมากคะ” นางแบบสาวเอ่ยพร้อมยิ้มน้อยๆอีกครั้ง
“…………………..”
“…………………..”
“คุณจะเข้าห้องน้ำใช่มั๊ยคะ ยังไงชั้นขอตัวก่อนนะคะคุณ….ทิฟฟานี่” นางแบบสาวเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
พร้อมกับยิ้มให้เล็กน้อยแล้วเดินจากไป ทิ้งให้นางเอกสาวยืนค้างก่อนส่ายหัวเบาๆแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
……สงสัยจะเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งอย่างที่เค้าว่าจริงๆด้วยสินะ
.
.
.
.
.
.
.
.
“ซันนี่ ทางนี้เร็วสิยะ ชั้นง่วงแล้วนะ” นางเอกสาวบ่นพร้อมลากแขนเพื่อนสาวร่างเล็ก
ให้เดินไปที่รถโดยเร็ว ก็กว่าจะฝ่าวงล้อมของนายแบบและไฮโซหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่รุมเธออยู่
รวมไปถึงฝ่าดงนักข่าวออกมาได้ก็เล่นเอาแทบจะหมดแรง แต่ยังไม่ทันเดินไปถึงรถขาเรียวสวย
กับก้าวไม่ออกเมื่อตามองไปเห็นใครบางคนยืนอยู่ตรงหน้า
“อุ๊บ!! นี่ ถ้าจะหยุดก็บอกก่อนซิ ย…ยะ อ…. อ้าว คุณหมอแทยอน สวัสดีค่ะ” ผู้จัดการสาว
ตัวเล็กกำลังจะบ่นให้เพื่อนสาวก็ต้องชะงักไปเมื่อเห็นว่าอะไรเป็นต้นเหตุให้เพื่อนสาวของเธอหยุดเดินดื้อๆ
.
.
.
.
.
เพียงแค่มองเห็นว่าใครยืนอยู่ตรงนั้น คนที่คิดว่าจะไม่ได้เจอง่ายๆ แต่ตอนนี้เค้ากลับยืนอยู่ตรงหน้า
แค่เห็นว่าเป็นเค้าหัวใจของนางเอกสาวที่เคยเต้นปกติกลับเต้นผิดจังหวะและเสียงดังจนกลัวว่าคนตรงหน้าจะได้ยิน
ความรู้สึกภายในกำลังตีกันอย่างบ้าคลั่ง ดีใจ เสียใจ จนไม่รู้จะทำตัวอย่างไร จนเสียงเพื่อนของเธอทักเค้าดังขึ้น
นั้นแหละเธอถึงรู้สึกตัวอีกครั้ง….
“สวัสดีคะคุณซันนี่….คุณทิฟฟานี่….เอ่อ ข้อเท้าเป็นยังไงบ้างคะ” คนตัวเล็กตรงหน้าเธอ
เอ่ยทักออกมาพร้อมกับยิ้มน้อยๆ
วันนี้เค้าใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนเข้ากับกางเกงแสลคเข้ารูปสีดำ เค้ามางานนี้ด้วยหรือเค้าพึ่งออก
จากโรงพยาบาลกันแน่นะนางเอกสาวคิดในใจ
“อ…เอ่อ…สวัสดีคะ คุณหมอแทยอน….ข้อเท้าเอ่อ ดีขึ้นแล้วค่ะ” และเพราะไม่คิดว่าเค้า
จะทักเธอทำให้ไม่ทันได้เตรียมตัวคำตอบที่ตอบออกไปจึงตะกุกตะกักเล็กน้อย
“คุณหมอมางานนี้ด้วยหรือคะ” เป็นซันนี่ที่ถามออกไปหลังจากเห็นอาการนิ่งแบบใบ้แทบกินของเพื่อนสาว
“อ๋อ ป่าวหรอกคะ ฉันแค่……….” คุณหมอตัวเล็กพูดยังไม่ทันจบประโยคดีก็มีเสียงเรียกชื่อเค้า
อย่างอ่อนหวานดังขึ้นเสียก่อน
“แท……รอสิก้านานรึป่าวคะ”
TBC.
เย้ๆๆ ในที่สุดสิกก้าก็ออกมาซะที ยังไงก็ติดตามกันต่อไปและช่วยคอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ด้วยนะคะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น