ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
"การ์ตูน มีคนมาหาน่ะจะ"
"รู้เเล้วเเม่ เเค่ได้ยินเสียงออดก็รู้เเล้ว"
ทันทีหลังจากที่ได้ยินเสียงออดดัง ฉันก็กดเซฟงาน พับหน้าจอเเล็บท็อปลง ถอดเเว่นออก สวมคอนเเท็คเลนส์ เช็ดคราบมันออก ฉีดนำเเร่สองสามที ปัดมาสคาร่า ทาลิปสติกหน่อย เเละสางผม2-3ที ก่อนจะส่องกระจก เช็คเสื้อผ้าหน้าผมอีกรอบ ให้มั่นใจว่าเป๊ะ เเละเดินตรงไปที่ห้องรับเเขก
เอาล่ะ ขอเเนะนำตัวอย่างเป็นทางการ ฉันการ์ตูน อายุ24หมาดๆ ปัจจุบันยังไม่มีงานประจำ เเต่รับจ๊อบทุกประเภทตั้งเเต่สักกะเบือยันเรือรบ ชื่อที่ใช้เรียกในวงการของฉันก็คือ เจซซี่ สนใจติดต่อ jessie-everyjob@hotletter.com หรือทาง 085-695-78xx รู้สึกว่าตอนนี้จะมีคนมาติดต่องานเเล้ว ต้องขอตัวไปรับลูกค้าก่อนค่ะ วิ๊ง~!
เเละเมื่อไปถึงโถงห้องรับเเขก ก็พบว่ามีเด็กผู้ชายสวมเเว่นท่าทางเบ๊อะๆ นั่งรออยู่ตรงนั้นเเล้ว
"อะเเฮ่ม.. สวัสดีค่ะ ฉันเจซซี่ยินดีรับใช้"
ฉันโค้งให้เเขกตรงหน้าอย่างสวยงาม เป็นการเเสดงถึงความเป็นมืออาชีพ
"อ้ะ คุณเจซซี่จริงๆ ใช่มั้ยครับ ผมก็ยังงงๆ เมื่อกี้คุณน้าคนนั้นเขาบอกว่าที่นี่ไม่มีคนชื่อเจซซี่มีเเต่การ์ตูน"
เพล้ง นี่เเม่ยังจำไม่ได้อีกรึไงที่ฉันบอกว่าห้ามเรียกฉันว่าชื่อในธุรกิจของฉันคือ เจซซี
"ฮ่าๆ ป้าเเกคงเบลอๆ น่ะค่ะ ฉันเจซซี่ค่ะ ที่นี่ไม่มีใครชื่อการ์ตูน"
ฉันกลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ
"หรอ ครับ"
ตาเเว่นตรงหน้าเองก็ดูเหมือนจะเชื่อสนิท
"เข้าเรื่องงานเลยเถอะค่ะ"
"รู้เเล้วเเม่ เเค่ได้ยินเสียงออดก็รู้เเล้ว"
ทันทีหลังจากที่ได้ยินเสียงออดดัง ฉันก็กดเซฟงาน พับหน้าจอเเล็บท็อปลง ถอดเเว่นออก สวมคอนเเท็คเลนส์ เช็ดคราบมันออก ฉีดนำเเร่สองสามที ปัดมาสคาร่า ทาลิปสติกหน่อย เเละสางผม2-3ที ก่อนจะส่องกระจก เช็คเสื้อผ้าหน้าผมอีกรอบ ให้มั่นใจว่าเป๊ะ เเละเดินตรงไปที่ห้องรับเเขก
เอาล่ะ ขอเเนะนำตัวอย่างเป็นทางการ ฉันการ์ตูน อายุ24หมาดๆ ปัจจุบันยังไม่มีงานประจำ เเต่รับจ๊อบทุกประเภทตั้งเเต่สักกะเบือยันเรือรบ ชื่อที่ใช้เรียกในวงการของฉันก็คือ เจซซี่ สนใจติดต่อ jessie-everyjob@hotletter.com หรือทาง 085-695-78xx รู้สึกว่าตอนนี้จะมีคนมาติดต่องานเเล้ว ต้องขอตัวไปรับลูกค้าก่อนค่ะ วิ๊ง~!
เเละเมื่อไปถึงโถงห้องรับเเขก ก็พบว่ามีเด็กผู้ชายสวมเเว่นท่าทางเบ๊อะๆ นั่งรออยู่ตรงนั้นเเล้ว
"อะเเฮ่ม.. สวัสดีค่ะ ฉันเจซซี่ยินดีรับใช้"
ฉันโค้งให้เเขกตรงหน้าอย่างสวยงาม เป็นการเเสดงถึงความเป็นมืออาชีพ
"อ้ะ คุณเจซซี่จริงๆ ใช่มั้ยครับ ผมก็ยังงงๆ เมื่อกี้คุณน้าคนนั้นเขาบอกว่าที่นี่ไม่มีคนชื่อเจซซี่มีเเต่การ์ตูน"
เพล้ง นี่เเม่ยังจำไม่ได้อีกรึไงที่ฉันบอกว่าห้ามเรียกฉันว่าชื่อในธุรกิจของฉันคือ เจซซี
"ฮ่าๆ ป้าเเกคงเบลอๆ น่ะค่ะ ฉันเจซซี่ค่ะ ที่นี่ไม่มีใครชื่อการ์ตูน"
ฉันกลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ
"หรอ ครับ"
ตาเเว่นตรงหน้าเองก็ดูเหมือนจะเชื่อสนิท
"เข้าเรื่องงานเลยเถอะค่ะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น