รวมเรื่องสยองขวัญ

ลำดับตอนที่ #3 : ห้องเรียนพิเศษในวันฝนตก

เวลา6โมงกว่าๆของเย็นวันพฤหัสบดี ฉันกับเพื่อนอีกคนนั่งอยู่ในห้องชั้นล่างของอาคาร2
เพื่อรอเรียนพิเศษภาษาญี่ปุ่นในเวลา6โมงครึ่ง
เพื่อนคนอื่นๆออกไปซื้ออะไรมากินตามประสาเด็กมัธยมรอเรียนช่วงเย็น
ที่น่าแปลกคือวันนั้นเงียบเป็นพิเศษทั้งที่ปรกติจะมีอาจารย์ทำงานล่วงเวลาหลายคน
บรรยากาศเลยดูวังเวงมากกว่าเดิมเมื่อฝนตกลงมาปรอยๆ
เราสองคนนั่งอยู่ในห้องชั้นล่างที่สามารถมองเห็นด้านนอกได้
มุมซ้ายสุดเป็นร้านถ่ายเอกสารที่รอบข้างมีโต๊ะม้าหินอ่อนเรียงราย
เราสองคนนั่งอยู่ในห้องหันหน้าเข้าหากัน คุยกันตามประสาขาเม้าส์ 
สักพักสายตาของฉันก็เห็นบางอย่างผ่านไป
แต่พอจะรู้สึกคร่าวๆว่าเป็นเด็กนักเรียนโรงเรียนเราเพราะชุดพละของโรงเรียนสีเด่นชัด
วิ่งไปทางร้านถ่ายเอกสาร สายตาของเรามักถูกดึงดูดให้มองตามสิ่งที่ไม่ควรเสมอ
และเพราะความอยากรู้อยากเห็น  ฉันก็มองหาว่าเมื่อกี้ สิ่งที่เห็นคืออะไร
จนสะดุดตาที่ต้นไม้ต้นหนึ่งข้างร้านถ่ายเอกสาร เป็นต้นไม้ที่ไม่ใหญ่และไม่สูงมากนัก
ฉันมองตั้งแต่ข้างล่างไป เห็นเป็นเด็กนักเรียนใส่ชุดพละยืนแอบอยู่ตรงต้นไม้
ซึ่งตอนแรกไม่ได้  เอ๊ะ!ใจอะไรคิดแค่ว่าฝนตกแล้วยังจะออกไปเล่นอีกเนอะ บ้าหรือป่าว
ฉันหันมาคุยกับเพื่อนต่อ แต่เหมือนยังค้างคาใจอะไรบางอย่างเลยหันไปดูอีกครั้ง ต้นไม้ต้นนั้นเล็กเกินไปที่จะยืนแอบแล้วตัวจะไม่โผล่มาอีกด้าน ฉันนั่งเงียบพลางบีบมือเพื่อน
เพื่อเรียกสติตัวเองกลับมา ฉันมองขึ้นไปเรื่อยๆเพื่อพิสูจน์ แต่ฉันก็ไม่เจอ......

หัว....ฉันเห็นแค่ช่วงตัวแต่มองไม่เห็นหัวของเด็กคนนั้น ตัวของเด็กคนนั้นเหมือนถูกกลืนเข้าไปในต้นไม้

“แก......” ฉันพูดได้เพียงแค่นั้น ก่อนจะโดนเพื่อนที่นั่งคุยกันตบหน้าฉาดใหญ่เพราะมันคุ้นชินกับอาการเห็นสิ่งแปลกๆของฉันเสมอมา มันรีบคว้ามือฉันวิ่งออกจากห้องมา ไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็นและรู้สึก แต่ไม่มีครั้งไหนที่เด่นชัดมากขนาดนี้  ทุกครั้งที่ฉันคิดถึงเรื่องนี้  ภาพเด็กในชุดพละโรงเรียนก็ยังติดตาฉันเสมอมา  

เด็กคนนั้นเป็นใคร...ใครสักคนที่มาให้ฉันเห็นเพื่ออะไรบางอย่าง..................