ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บตัวละคร^^

    ลำดับตอนที่ #2 : เยเย่ พี่ไลน์อิอิ

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 52


    แบบฟอร์มออดิชั่นนางเอก ,,Line (( สีเขียว )) *คำตอบจะเป็นสีอะไรก็ได้นะคะ !!!

    ชื่อ - นามสกุล (( ขอเป็นชื่อไทยนะคะ ^^ )) // จุลจริพัฒน์ ทาติยวุติ 

    ชื่อเล่น ((ขอแปลกๆจ้า !! )) //  จาน่า / จีจี

    นิสัย (( ขอแบบละเอียดๆ 5 บรรทัดขึ้นค่ะ ^^ )) // เธอเป็นคนที่รักครอบครัว เอาแต่ใจเพราะถูกตามใจมาด้วยความที่เป็นน้องเล็กของบ้านอยากได้อะไรทุกคนจะสรรหามาให้จนได้แหละ เธอเป็นคนที่หวงพี่ชาย หวงของที่พี่ชายให้และเห็นทุกอย่างที่พี่ชายทำให้เธอและอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับพี่ชายก็เห็นว่าสำคัญและชอบไปหมด  ไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนมาใกล้มากๆ มีความดื้อรั้น ตามประสาเด็ก เอาแต่ใจ งอแงบ้างบางเวลา ขี้อ้อน ขี้งอน ขี้ประจบ  แต่ห่วงใยคนอื่น มีความอ่อนโยน น่ารัก เป็นมิตรกับคนที่ดีต่อตัวเอง เปิดเผย จริงใจเข้ากับคนง่าย โรแมนติก ยิ้มเก่ง ไม่ว่า่ยังไงเธอก็ยิ้มและก็ร้องไห้เก่งพอๆกัน ใจดี จะเป็นอารมดี แต่เวลาขัดใจหรือมีอะไรที่รู้สึกไม่ดี มีคนก็อาละวาด มองค้อนๆ งอนตุ๊บป่อง ตุ๊บป่อง แบบใครๆๆก็ระอายกธงขาว ตามง้อรับมือและปรับสีหน้าไม่ถูกไปตามๆกัน เชื่อคนง่าย อ่อนต่อโลก ตัวเล็ก แรงน้อย มีความเป็นเด็กผู้หญิงชอบของสวยๆงามๆ ชอบให้มีคนดูแลเอาใจใส่ สนใจ  เบื่อง่าย

    น้ำหนัก ,, ส่วนสูง //    47 /165

    บุคลิกภายนอก (( ที่สังเกตได้ชัดเจน )) //  หน้าบ๊องแบ๊ว ขี้อ้อน  สดใส ชอบยิ้ม  ทำให้โลกนี้ดูน่าอยู่สว่างไสว ตาโต มีดวงตาและรอยยิ้มที่ดูบริสุทธิ์และจริงใจให้กับทุกคน ผมยาว น่าปกป้องดูแลคอยอยู่ใกล้ๆ มองดูก็รู้ว่าเด็กชัดๆ  บอบบาง น่าถนุถนอม

    ประวัติครอบครัว // เป็นครอบครัวที่จะเรียกว่าอบอุ่นก็ว่าได้เธอได้รับความรักจากพ่อแม่และพี่ชายของเธอ บ้านมีกันอยู่ 4 คน เธอรักทุกคนมากและก็รักพี่ชายเธอมากๆเหมือนกัน

    ประวัติความรัก // เธอรักแบบว่าพี่น้อง หรือว่าจะเรียกว่าผิดก็ใช่ที่เธอรักพี่ชายของเธอในแบบที่ไม่ควรจะเป็นในแบบที่คนอื่นๆเห็นว่าผิดเป็นสิ่งต้องห้าม ด้วยความที่ไม่เคยใกล้ชิดกับใครคนไหนเท่าไลน์ทำให้เธอรู้สึกว่า มีแต่พี่ชายเธอคนเดียว อยากเห็นหน้า อยากใกล้ชิด หัวใจเต้นแรง  อยากให้ปกป้องเธอเห็นเธอเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยๆสำหรับเขา รักแบบห่วงใย และทั้งหวงและห่วงพี่ชายคนนี้มากมาย รักที่หวังลึกๆว่าสักวันอาจจะเป็นไปได้

    สิ่งที่ชอบ // ดอกไม้ กำไล ไอติม กินแล้วอารมดีเลยถ้ารู้สึกแย่ก็หาย ไลน์พี่ชายที่รัก

    สิ่งที่เกลียด //  หนู ผี ผัก ความจริงที่เจ็บปวด น้ำตาตัวเองและความทุกข์ของไลน์

    งานอดิเรก // ไปเดินเล่น หาไอติมทาน ไปไหนก็นึกถึงต้องซื้อของให้ไลน์ และจัดห้องให้ไลน์

    คำพูดติดปาก // พี่อะอย่าเล่นสิ   ทำไม  อะไรหนะ

    ของที่ขาดไม่ได้ // รูปไลน์ที่อยู่ในกระเป๋าตัง และ กำไลที่ไลน์ซื้อให้ตอนที่บอกว่าเขารักเธอว่าจะปกป้องและอยู่เคียงข้างเสมือนตัวแทนของไลน์สิ่งที่เป็นเครื่องรางและยึดเหนี่ยวจิตใจของ (กำไล tiffany ซะด้วย)




    อิมเมจของคุณ 6-7 รูป //






    อิมเมจคู่ของคุณ 6-7 รูป //






    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

    คำถามทั่วไป (( ตอบเต็มที่นะคะ ))

    1.
    คิดยังไงกับคำว่า 'ความรัก' คะ??

    ::
    ก็เป็นสิ่งที่ดี ทำให้รู้สึกไม่อ้างว้าง มีคนอีกคนที่ยังจะอยู่กับเราไม่ว่าจะเกิดอะไร สิ่งที่เชื่อมโยงคนสองคนให้ผูกพัน อาจจะ

    ไม่นับแค่รักหญิงชาย ไม่ว่าจะเป็น
    รักแบบเพื่อนกับเพื่อน พ่อแม่ พี่น้อง หรืออะไรก็ตามความรักทำให้พวกเรารู้ว่าคนยังมี

    หัวใจ และความรู้สึก
    อยากจะมีชีวิตอยู่

    2.
    ถ้าคนที่คุณรัก.. ไม่ได้รักคุณ คุณจะมีความสุขกับการมองเห็นเขารักคนอื่นรึเปล่า?? หรือจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เขามาครอบครอง?? ทำไมถึงเลือกทำอย่างนั้นล่ะคะ??

    ::
    ถ้าเขามีความสุขก็ดีสิ แต่ว่าจะไม่ดีกว่าเหรอ ถ้าเขามีความสุขกับเรา ถึงจะเห็นแก่ตัวไปบ้าง ก็อยากได้เขามาครองกันทั้ง

    นั้น ทุกคนน่าจะมีความคิดด้านมือกันบ้าง
    แต่ถ้าเลือกให้เขามีความสุขกับคนอื่นดีกว่า ถ้าเขาเป็นคู่กันก็ให้เขามีความสุขดี

    แล้ว
    ถ้าเราได้เขามาแล้วไงหละถ้าเขาไม่ได้มีหัวใจให้เรานอกจากเขาจะเจ็บแล้วคนทมี่จะเจ็บปวดที่สุดก็คือเราเอง ที่ไปฝืน

    รั้ง ทั้งๆที่รู้อยุ่เต็มอกว่าเขาไม่ได้รักเรา
    ก็ให้เขามีความสุขกับอีกคนและความสัมพันอย่างอื่นมันยืนยาวมากกว่าการเป็นคน

    รักซะอีก


    3.
    ถ้ายูมาอัพช้าหน่อย (( เพราะอาจจะติดอัพฟิคอีก 2 เรื่อง )) สัญญาว่าจะไม่ทิ้งยูได้มั๊ยเอ่ย !?

    ::
    ไม่ทิ้งคะ  จะติดตามไม่ทิ้งยูและรู้ว่ายูไม่มีทิ้งพวกเรา

    4.
    ถ้าออติดต้องมารายงานตัวภายใน 3 วันน๊า..ยกเว้นแต่ว่าจะติดธุระ แต่ต้องบอกยูไว้ก่อนนะคะ รับทราบเน๊อะ !?

    ::
    คะ ครับ ผม จะมาบอกก่อนแน่นอน

    5.
    ถ้าเกิดคุณไม่ได้บทนี้อยากได้บทอะไรคะ !? แล้วถ้าเกิดยูจับยัดจะว่ากันรึเปล่าคะ!?

    :: ความจริงดูแล้วไม่มีคะ อยากได้กับเย่ แต่ถ้าไม่ก็เป็นเพื่อนน้องสาวถ้ามี ไม่ว่าหรอกคะ ดีใจซะอีก  ออกแนวอยากมีส่วนร่วมเป็นตะฃัวละครนึงในนิยายเรื่องนี้มากเลย ดีใจนะเนี่ย

    6.
    มีอะไรจะบอกกับยูมั๊ยน๊า !? (( มีเถอะนะคะ ^^ เหอะ ๆๆ ))

    ::
    ถ้าติดจริงก็จะดีใจมากๆ ขอชมว่าทำดีมากเลยคะ น่าสนใจมาก ชอบเยซองแล้วเห็นไม่มีใครออเลยรีบคลิกมา แบบว่าขอลุ้น ที่บอกว่าไม่มีใครรักเยเย่ กับด๊องหนะ เห็นแล้วคลิกเลยนะ ตั้งใจออ เต็มร้อยเลย จะบอกว่าตื่นเต้นตั้งแต่เขามาแล้วอ่านพลอตแล้วชอบเรื่องพี่น้องแล้วเลื่อนลงมาเป็นเยซอง ก็ดีใจ แล้วเข้ามาสมัครยังเป็นสีเขียวอีก ทิพชอบสีเขียวหนะ อยากจะเป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ ที่สำคัญเรื่องภาษาวิบัติส่วนตัวงไม่ชอบอยู่แล้ว ปวดตา ปวดหัว ยังไงก็ฝากด้วยนะจ้า แต่ขอบอกอย่างจริงใจอ่านคำถามไปเขินไป จนจะพิมไม่ออกแล้วค่า

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

    คำถามชิงบท (( ตอบเต็มที่นะคะ ))

    1.
    คุณกับไลน์เป็นพี่น้องกัน คุณรู้ว่าผู้คนทั้งโลกคงต้องคัดค้านความรักของคุณทั้ง 2 คนแน่ๆ แต่คุณก็ยังดึงดันที่จะรักไลน์ ไลน์เองก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รักกับคุณ เค้าต้องเจอการต่อต้านจากผู้คนรอบข้าง แล้วก็การรังเกียจจากผู้คน โดยที่คุณก็ช่วยอะไรเค้าไม่ได้เลย เพราะเค้าพยายามกันคุณให้ออกห่างจากเรื่องพวกนี้ให้มากที่สุด เค้ายอมทุกข์แทนคุณ ยอมถูกด่าแทนคุณ คุณซึ้งใจในตัวเค้ามาก แต่คุณก็ไม่ยอมให้เค้าต้องมาทุกข์แทนคุณอีกต่อไปแล้ว!! คุณจะขอรับความทุกข์นี้ไปกับเค้าด้วย !!!! แล้วคุณจะพูดยังไงให้เค้าเข้าใจล่ะคะ?? (( ขอบทพูดช่วงที่คุณไปบอกกับเค้านะคะ ว่าต่อไปนี้คุณจะไม่ยอมปล่อยให้เค้าเผชิญหน้ากับความทุกข์ แล้วก็แรงกดดันจากคนอื่นเพียงแค่คนเดียวอีกแล้ว คุณจะขอยืนเคียงข้างเค้าด้วย!! คุณรู้สึกยังไงที่เค้าต้องรับเรื่องเลวร้ายนั้นอยู่คนเดียวก็บอกเค้าไปให้หมดเลยนะคะ ^^ แต่คุณต้องไม่ลืมด้วยว่า.. ไลน์เป็นคนที่รักคุณมากที่สุด แล้วก็ไม่มีทางยอมให้คุณต้องเป็นทุกข์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเค้าไม่มีทางยอมให้คุณถูกใครต่อใครด่าว่า ทำร้ายเด็ดขาด !! อย่าลืมนะคะ ^^ ใส่มาให้เต็มที่เลย  !! ))

    ::
    เดินเข้าไปด้านหลังและกอดไลน์ไว้"พอเถอะพี่อย่าแบกอะไรที่ต้องเจ็บปวดแบบนั้นไว้คนเดียวอีกเลยนะ ฮึกๆๆ ฮือ ทำไม 

    ทำไมต้องทำเพื่อฉันขนาดนี้ ทำไมพี่ทำให้ฉันต้องเจ็บปวดด้วยพี่บอกเองไม่ใช่เหรอว่ารักฉันแต่พี่ทำแบบนี้ฉันเจ็บมากกว่า

    เดิมนะ พี่ทำให้คนที่พี่รักร้องไห้ได้ยังไง ฉันเห็นแก่ตัวใช่มั้ย พี่ทุกขืใจยังไงทำไมฉันช่วยอะไรไม่ได้เลยหละ คนพวก

    นั้นๆ "ไลน์จับมือที่กอดเขาไว้ให้กระชับขึ้น บีบมันให้แน่นขึ้นกระชับขึ้น

    "
    เธอพูดอะไรอยุ่หนะ ใครว่าพี่เจ็บใครว่าพี่ต้องทน พี่ไม่เคยรู้สึกว่ามันกดดันหรือว่าลำบากเลยสักนิดที่พี่จะปกป้องเธอพี่จะไม่

    ให้เธอมาเจอเรื่องพรรค์นี้หนะ พี่จะคอยดูแลเธอเอง เธออย่ามารับรู้เลยนะ   " 

    "
    ไม่ฉันจะไม่ทนแล้ว ในเมื่อเรื่องนี้ฉันก็มีส่วนนะ มันเป็นเรื่องของเราสองคนนะ ฮึกๆๆ สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดคือเจ็บที่ฉันนอนหลับ

    ไม่มีใครมาทำไรไม่ต้องโดนสายตาและโดนปะนามและต้องทุกข์ อะไรทั้งนั้น"

    "ช่างมันเถอะ พี่ไม่สนใจใครถ้าหน้าไหนมันทำไรเธอมันต้องตาย พี่รักเธอมากเข้าใจมั้ย พี่.."

    "
    ไม่ๆๆๆ ฉันจะอยู่กับพี่เราจะอยู่เคียงข้างกันพี่เจ็บฉันก็เจ็บ พี่กดดันฉันก็จะอยู่ข้างพี่ วันไหนที่พี่ท้อฉันจะคอยจับมือไว้ วัน

    ไหนที่พี่รู้สึกว่าหมดหนทางไม่มีใครแต่พี่มีฉัน ในวันที่ต้องร้องไห้เราก็จะร้องด้วยกัน เราจะมีกันและกันตลอดไป พี่อย่าผลัก

    ไสแนอีกเลย อย่าให้ฉันต้องมารับรู้แล้วช่วยไม่ได้ไม่ได้มีส่วนช่วยไม่ได้แบ่งเบา " ร้องไห้ซบหน้าลงกับหลังไลน์ ไลน์พลิก

    ตัวโดยที่จับมือจาน่าไว้แล้วมาเผชิยหน้า มองเขาไปในดวงตาและดึงจาน่าเข้ามากอดด้วยความรักที่มีอยู่และความรู้สึกทุกสิ่ง

    ทุกอย่าง ได้ปลดปล่อยลงเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ เธอได้พังกำแพงที่เขาสร้างไว้หมดแล้ว เขาไม่สามารถหนีได้อีกแล้วตั้งเเต่วัน

    ที่เขารักเธอ"
    จาน่าพี่รักเธอนะ ไลน์ดันจาน่าออก

    มานิดนึงมองตาแล้วก้มลงไปจูบหน้าผากจาน่าเช็ดน้ำตาให้ "เธอนะไม่เหมากับน้ำตาจริงๆด้วย ร้องไห้เก่งจริงๆเลยนะเรา ต่อ

    ไปไม่ว่าจะทุกข์กว่านี้อีกเท่าไร พี่ก็จะทนเพื่อเรา เด็กโง่ ต่อไปเธอจะได้อยู่เคียงข้างพี่แน่ ไม่ต้องห่วงนิ่งซะนะ" ไลน์กอดกับ

    จาน่า อย่างลึกซึ้งเนิ่นนาน


    2.
    อยู่มาวันนึง.. ไลน์ก็เข้ามาชวนคุณให้หนีไปด้วยกันกับเค้า ไปยังที่ที่ไม่มีใครรู้จัก ไปยังที่ที่คุณกับเค้าสามารถรักกันได้อย่างเปิดเผย คุณจะไปรึเปล่าคะ?? ถ้าไปจะไปที่ไหน? แต่ถ้าไม่ไป ก็บอกเหตุผลด้วยนะคะ ^^ (( ขอบทพูด & บทบรรยาย ตั้งแต่ไลน์เดินเข้ามาหาคุณที่ห้องนอนแล้วชวนคุณหนีไปด้วยกันกับเค้า คุณจะตอบเค้าว่าอะไร? ทำไมถึงตอยอย่างั้น? แล้วเค้าล่ะคะ?? ทำท่ายังไง หรือว่าพูดอะไรออกมาหลังจากได้ยินคำตอบของคุณ !! ))

    :: จาน่ากำลังนอนเล่นมองดูกำไลและนึกถึงเจ้าของอยู่ อยู่ดีๆก็มีคนเคาะประตู 

    "ค่า จะไปเปิดประตุแล้วค่า  อ้าวพี่ไลน์" จาน่ายิ้มให้ไลน์แล้วก็ต้องถูกดันตัวเข้ามาในห้องพร้อมกับล๊อคประตู แล้วทำหน้า

    จริงจัง "จาน่า ไปกับพี่เถอะนะ " 

    "ไปไหน พี่กำลังจะไปไหน "

    "ไปในที่ที่เราสองคนจะรักกันได้ ไม่ต้องแคร์ใครเธอไม่ต้องเจ็บปวด ทุกคนไม่ต้องมารับรู้เรื่องราวอย่างนี้อีก "

    "พี่กำลังพูดอะไรอยู่หนะรู้ตัวมั้ย แล้วพ่อกับแม่หละ จะอยูกับใคร"

    จาน่าเริ่มจะตกใจแล้ว เร็วมาก มันเร็วเกินไปเร็วกว่าที่เธอจะตั้วตัวได้ทัน อย่าทำสายตาอย่างนั้นได้มั้ยพี่ไลน์อย่าทำอย่างนั้น

    จาน่าได้แต่ร่ำร้องอยู่ในใจ

    "เธอเป็นห่วงพ่อแม่ใช่มั้ย สรุปเธอจะไปกับพี่มั้ยบอกมาคำเดียวพี่จะฟังในสิ่งที่เธอตัดสินใจ แค่เธอบอกพี่จะไม่ทำให้เธอต้อง

    ลำบากใจ "
    "..........."
    "เธอทิ้งที่นี้ไปไม่ได้ใช่มั้ย ทั้งๆที่พี่คิดว่าขอเเค่พี่เพียงเราสองคนเท่านั้น อะไรพี่ก็จะไม่แคร์ ได้พี่จะเชื่อเธอ" ไลน์มองหน้าจา

    น่าที่ ยังคงสับสน เขารักจาน่ามาก ความรักนี้มันมากมายเกินไป เข้าพร้อมจะขัดแย้งกับทุกคนขอแค่เธอพูดมาคำเดียว

    ด้านจาน่า ค่อยๆมองไลน์ที่หันหลังกลับไปยืนนิ่งเหมือนคิดอะไรซะอย่าง ทำไมนะจาน่า ทำไมถึงเห็นแก่ตัวอย่างนี้ถ้าเธอทำ

    อย่างนี้ก็ผิดด่อพี่ไลน์หนะสิ เขาเป็นอย่างทุกวันนี้ก็เพราะเรานะ ความรักที่เธอมีให้เขาก็เหมือนกันมันเกินจะเก็บซ้อนไว้ได้อีก

    แล้ว นับวันมีแต่มากขึ้นมากขึ้นจนมันจะระเบิด


    มือที่กำลังจะเปิดประตูของไลน์ต้องจะงักลง  "แกร๊ก ปัง เสียงปิดประตู"อยู่ในท่าจาน่าจับมือไลน์ข้างที่กำลังเปิดประตูแล้ว

    เอาตัวเข้าไปบังประตุไว้


    "พี่ "


    "...อย่าฝืนเลยพี่เข้าใจ"


    " พี่เราไปด้วยกันเถอะฉันรัก พี่มากฉันปฏิเสธตัวเองไม่ได้อีกแล้ว" จาน่ากระโดดกอดไลน์ ไลน์ยังคงอึ้งอยู่ อยากดูแล 

    ความรู้สึกอยากปกป้ปง ถนุถนอมผู้หญิงคนนี้ เด็กนี้ ต่อให้ต้องตายก็ไม่หยุดรักเด็ดขาด


    3.
    สุดท้ายพ่อกับแม่ของคุณก็รู้เรื่องที่คุณ 2 คนรักกัน พวกท่านทั้ง 2 คนโกรธมาก แล้วก็ตบหน้าไลน์ไปถึง 3 ทีด้วยกัน!! O[]o" คุณตกใจมาก แล้วก็พยายามขอร้องให้พ่อแม่หยุดตบไลน์ แต่พ่อกับแม่ของคุณไม่ฟังเหตุผลอะไรทั้งสิ้น แล้วก็ยังคงลงมือทำร้ายไลน์ต่อไป ด้วยเหตุผลที่ว่า.. ไลน์เป็นคนชักชวนให้คุณทำผิดศีลธรรม คุณจะอธิบายให้พ่อแม่คุณฟังยังไงคะ? ว่าการที่คุณกับเค้ารักกันเป็นเรื่องบริสุทธิ์ใจ คุณ 2 คนไม่เคยทำอะไรที่ไม่ดี แล้วที่สำคัญคุณก็เป็นคนตัดสินใจที่จะรักเค้าด้วยตัวของคุณเอง  ! ! ! (( ขอบทพูดยาวๆ ตั้งแต่พ่อกับแม่ของคุณมาเห็นคุณกับไลน์กำลังจะจูบกัน จนถึงตอนที่ไลน์โดนพ่อกับแม่ของคุณตี แล้วก็ด่าว่าอย่างรุนแรง แล้วคุณจะพูดอะไรกับพ่อแม่ คุณจะทำยังไงให้พวกท่านทั้ง 2 คนเลิกทำร้าย แล้วก็โทว่าทุกอย่างเป็นความผิดของไลน์คะ?? ใส่มาให้หมดเลยเน๊อะ? ยิ่งแรงยิ่งดี ^^ ))

    ::  จาน่าเดินถือตระกร้าผ้าเข้ามาในห้องไลน์ ไลน์กำลังนอนอยู่บนเตียง

    " โห หลับอยู่เลยนี้นา เวลาหลับเนี่ยพี่ก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย นี้ แหนะ ๆ" จาน่าซนก้มหน้าลงไปใกล้ๆ ไลน์แล้วจะบีบจมูก

    ไลน์ลืมตาขึ้นมาจ้องตาจาน่าพอดี เลยตกใจลื่นล้มไปทับไลน์ ทับตัวไลนืจากข้างบน

    ไลน์มองแล้วยิ้มออกมา

    ไหอมจริงๆๆเลยนะ เธอหนะ ไหนของพี่พิสูจหน่อยสิ"


    " พี่ไลน์"จาน่า พูดเขินๆล้วก็ต้องหยุดพุดเมื่อไลนืดึงตัวจาน่าลงมาจูบ สัมผัสแรกรู้สึกแปลกๆแต่ก็ดี ไลนืค่อยๆ ประจงจูบจา

    น่าอย่างรักใคร่ ตราตรึงเหมือนถูกมนต์สะกด 

    "โอ๊ย เจ็บนะ "

    "แม่ พ่อ"

    สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือพ่อกับแม่ เข้ามาได้ไงกันนะจาน่าคิด

    "พ่อกับแม่เข้ามาในห้องผมตั้งแต่มาไรเนี่ย"

    "ตั้งแต่เมื่อไรเหรอไอ้ลูกชั่ว เพียะ เพียะ เพียะ " พ่อโกรธจนเลือดขึ้นหน้าตบไลน์ตบไลน์ไปถามที


    "ก็เข้ามาเห็นตั้งแต่แก ทำอะไร กับน้องสาวตัวเองแล้วหละ ไลน์ ทำได้ยังไง ฉันถามว่าแกทำไงไงน้องสาว แกนะ จาน่าหนะ

    เป็นน้องสาวของแกนะไอ้ลูกชั่ว"


    ไลน์โดนกระชากขึ้นมากต่อย พ่อและแม่รุมตีไลน์ 

    "หยุดนะ อย่าทำพี่ แม่ อย่าพี่"

    "คุณจะจาน่าไว้ "

    "แกสอนน้องใช่มั้ยแก ทำให้น้องเป็นอย่างนี้แกบังคับน้องใช่มั้ย แกเสี้ยมให้จาน่าเป็นอย่างนี้ แกคิดสิว่าแกยังสมควรเป็นพี่

    ชายเธออีกรึป่าว"


    "พ่อพอเถอะเรารักกันอย่างจริงใจนะคะ ฉันรักพี่เขา"

    "รักเหรอ รักของลูกเป็นแบบไหนจาน่า พ่อว่าเรารักพี่เเบบพี่ชายแต่พี่เรามันทำให้เป็นอย่างนี้ใช่มั้ย อย่าพยายามแก้ตัวให้มัน


    เลย มันโตพอจะคิดได้แล้วว่าอะไร ถูกผิด ไม่ใช่มาทำเรื่องเสื่อมเสีย ผิดศีลธรรมอย่างนี้ "


    " หยุดเถอะพ่อ"


    ไลน์ปัดมือพ่อออกไป แล้วลุกขึ้น มองจาน่าที่ถูกจับไว้ ด้วยความห่วงใยและโหยหา


    "พ่อปล่อยน้องเถอะ ผมผิดเอง ผมรักเธอเรารักกัน เราบริสทธิ์ใจ"


    "บริสุทธิ์ใจ แกบริสุทธิ์ใจเหรอ ไอ้ไลน์ ป๊าบ" พ่อเข้าไปเตะไลน์ติดฝาผนังจนทรุด นี้คือพ่อผู้มีพระคุฯจะทำอะไรก็ไม่ได้ เขา


    มองไปที่จาน่า น้ำตาจาน่ากำลังจะไหล อย่าร้องนะ อย่าร้อง


    "แม่ไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าแม่จะฝากน้องไว้กับคนอย่างแกไลน์ " แม่เดินเข้ามาตบไลน์ จนหน้าหัน


    "กี่ครั้งแล้ว แกทำอย่างที่ฉันกับแม่แกเห็นเมื่อกี้กี่ครั้งแล้ว (พ่อตะโกน) แกทำอะไรน้องแล้วใช่มั้ย"


    เท่านั้นแหละ สิ่งที่ควรจะสงบแล้วกลับลุกโชย ดวงตาเหยียด จ้องมองผู้เป็นพ่อ


    "พ่อว่าผมยังไงทำยังไงกับผมผมก็ไม่ว่า แต่ที่พ่อพูดเมื่อกี้มันทำให้จาน่าเสียหายผมทนไม่ได้ หรอก ทำไมผมกับน้องเราจะ



    รักกันไม่ได้พวกเราบริสุทธิ์ใจ พ่อพูดนึกถึงใจพวกเราบ้างรึป่าวพวกเราลูกพ่อกับแม่นะ  จาน่ามาหาพี่"


     "ลูกเหรอ แกยังรู้ตัวอีกเหรอ ว่าแกเป็นลุกฉัน ว่าฉันเป็นคนให้กำเนิดพวกเเกมา"


    "จาน่าอย่าไปหามัน"


    จาน่ามองหน้าทุกคนไปมาเธอดูไลน์โดนทำร้าย โดนพ่อแม่ ต่อว่า ครึ่งนึงอย่างน้อยก็ครึ่งนึงที่เธอผิดต้องรับผิดชอบด้วย ผิด

    ถ้าเธอไม่เกิดมาทุกคนจะเป็นอย่างนี้รึป่าวนะ ไม่นะ ถ้าดีใจ ดีใจที่เกิดมาเป็นลูกบ้านนี้และดีใจที่ได้มาเป็นน้องสาวไลน์ได้อยู่

    ข้างๆไลน์และ ได้รักไลน์แค่นี้ก็ถือว่าเธอโชคดีแล้ว เธอโชคดีจริงๆจาน่า น้ำตาค่อยๆไหลความผูกนกับทุกคน


    "หยุด "เสียงเล็กๆที่พูดออกมา แต่สายตายังคงมองคนที่เธอรักโดนทำร้าย


    "หยุด หยุด จาน่าบอกให้หยุด"


    จาน่าตะโกนออกมาสุดเสียง

    " พ่อหยุด หยุดทำร้ายคนที่หนูรักได้แล้ว ฮึกๆๆทำไมทำไมทุกคนจะต้องเสียใจทำไมพี่จะต้องเจ็บทุกคนด่าว่า ทำไมต้อง

    ร้องไห้ ทำไมพ่อแม่ต้องมีลุกอย่างพวกเราด้วย"


    "พี่เจ็บมากมั้ย " จาน่าจับแผลของไลน์ ไลน์บีบมือของจาน่าเพื่อส่งผ่านความรู้สึก


    "จาน่าออกมานะ"

    "ไม่ พ่อแม่ ให้พวกเรารักกันเถอะนะ หนูจะไม่หนีอีกแล้วในเมื่อคนที่หนูแคร์ที่สุดสองคนได้รู้เรื่องหมดแล้วก็ไม่จำเป็นจะต้อง

    ปิดบังอะไรกันอีก หนูรักพี่ รักมาก รักจนไม่อาจหยุดรักและไปมองใครที่ไหนได้อีกแล้วคะ หนูผิดพ่อแม่อย่าโทวษว่ามันเป็น

    ความผิดของพี่อย่างเดียวสิ มันก็ความผิดหนูด้วยนั้นแหละ หนูผิดที่ปล่อยใจทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอก รู้อยู่แก่ใจ ฮึก"


    "จาน่าพอแล้ว จาน่า"ไลน์ดึงจาน่าเขามากอดแล้วลูบหัว

    " รู้มาโดยตลอด พ่อแม่ปล่อยพวกเรา ไปเถอะ หนูขอโทษ พวกเรารักพ่อแม่นะ หนูรักพ่อ(มองไปทางแม่)หนูก็รักแม่ด้วย
     
    อย่าทำให้พวกเราต้องทุกข์อีกเลย ถ้ารับไม่ได้หนูจะไปจากที่นี้เอง" จาน่าลุกแล้วดึงไลน์ให้ขึ้นมาด้วย

    " หนูขอเป็นคน อกตัญญู แล้วกันนะ แต่พวกเราไม่เคยทำเรื่องไม่ดีอย่างที่พ่อแม่คิด ยังไงก็ขอให้พ่อแม่ จำไว้ว่ายังเคยมี

    ครอบครัวที่อบอุ่น เคยมีลูกชายและลูกสาว มีครอบครัวที่รักกัน ขอให้พ่อแม่จำแค่นั้นพอ ขอให้จำแค่นั้นจำพวกนี้ไว้แค่นั้น 

    อย่าเกลียดพวกหนูเลยนะ ถึงหนุจะเอาแต่ใจ แต่หนูก็ไม่เคยอยากให้เป็นอย่างนี้"

    ทุกคนอยู่ในอารมสับสน

    "จาน่าพ่อก็ไม่เคยคิดว่าจะเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้น พ่อก็มีส่วนผิดที่ไม่เคยรับรู้อะไรมาตั้งแต่ต้นเลย พ่อก็ผิด เรามีกันแค่นี้"พ่อทำ

    หน้าเศร้า

    "แม่ผิดเองที่ทำให้ลูกแยกแยะผิดชอบไม่ได้ ทำไมนะ "

    "ทุกคนหยุดเถอะทำไม ทุกคนไม่ลองเปิดใจ ผมไม่ได้ทำอะไรผิดพวกเรา แค่" มือที่จับกันจับกันแน่นขึ้น

    " รักกันมากและก็ ผมก็ผิดเองที่รักน้องสาวตัวเองมากเกินจนเลยเส้นความเป็นพี่น้องกัน จนวันนี้ผมก็อยากจะดูและน้อง

    ตลอดไป ด้วยสิ่งที่ผมมีอยู่ทั้งหมด ผมก็จะอยู่กับจาน่าและไม่มีวันปล่อยเธอไปถึงจะเป็นไงก็ตาม พ่อเข้าใจพวกเราใช่มั้ย 

    พ่อกับแม่ก็เคยรักกันมาก่อนนี้"

    " ในเมื่อมันเป็นชะตา ความจริงแม่และพ่อก็ไม่อยากทำร้ายแกนะไลน์ยังไงแกก็ลูก แต่อย่าว่าพ่อเลยนะ พ่อยังทำใจไม่ได้ 

    พ่อมันไม่ดีเอง "

    "ต่อไปพ่อแม่จะไม่ห้ามพวกลูกและ พวกลูกจะได้ไม่ต้องอึดอัดและทุกข์ใจกัน"

    " พ่อแม่ ผม"


    "ไลน์ฉันมีอะไรจะคุยกับแกตามพ่อมา"

    " พ่อคะจาน่า "พ่อหันมามองเธอ ไลน์เดินตามพ่ออกปล่อยเหลือเพียงแค่เธอกับแม่

    ปัง เสียงประตูปิดลง

    "จาน่า แม่มีเรื่องจะคุยกับลูก"

    "
    "เรื่องนี้มันเกดขึ้นตั้งแต่เมื่อไร"


    จาน่าเริ่มเล่าความรู้สึกที่เริ่มก่อตัวขึ้นภายในบ้านหลังนี้ และจนถึงปัจจุบัน

    "แม่คะ"จาน่ามองอย่ามีความหมายและขอความเห็นใจ


    " พอเถอะลูก แม่เข้าใจแต่อย่างนี้แม่แค่ไม่เคยเจอมาก่อนเราไม่เคยคุยกันซะที แม่เห็นลุกคุยกันแบบนั้นก็ตกใจ


    แม่ก็เคยรักกับพ่อ ลูกทั้งสองคนก็เป็นลูกที่พ่อแม่รักด้วยกันทั้งคู่" แม่กอดกับจาน่า

    "ถ้าลูกจะรักกัน"

    แม่มองไปรอบๆๆห้องของไลน์และมองรูปครอบครัว


    "แม่ก็ขอให้ลูกโชคดีนะ แม่รักลูกจ้ะ รักกันให้มากๆนะ ต่อไปอาจจะลำบากหน่อยแต่ว่า อดทนไว้นะในเมื่อลุกๆเลือกกันแล้ว"

    เวลาผ่านไปแม่ออกไปจากห้อง จาน่ามองดูกำไลข้อมือตัวเอง 


    ตึงปัง


    เสียงปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับไลน์

    "พี่โดนอะไรมาหนะ"
    ที่มุมปากของไลนืมีรอยช้ำ

    "ช่างมันเถอะ"

    "พ่อเรียกพี่ไปทำไมหนะ"

    "พ่อเรียกพี่ไป"

    ไลน์เล่าเรื่องที่พ่อขอเคลียกับเขาอย่างลูกผู้ชายและต่อยปากมาทีนึงแล้วก็เสนอว่าให้

    "พวกเราไปหาที่อยู่ใหม่ เพื่อจะได้ไม่อึดอัดและเผื่อทุกอย่างจะดีขึ้นแล้วเราจะกลับมา ในที่สุดก็หมดแล้วสินะ สิ่งที่คาใจเธอหนะ เราไม่ต้องแค่ร์ใครอีกแล้ว พี่จะรักเธอ และควรที่จะรักเธอต่อไป พี่สัญญา"
     " อย่าพูดเลย ฉันก็เหมือนกันแหละ "ทั้งสองคนก็กอดกัน

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
    .

    .

    ขอบคุณที่มาออดิชั่นนะคะ >///< โชคดีค๊า !!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×