ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บตัวละคร^^

    ลำดับตอนที่ #112 : Alice In Magic Land :: สู่ดินแดนใหม่ [Yaoi]

    • อัปเดตล่าสุด 21 ม.ค. 59



    Application





    "  ผะ... ผมไม่ใช่เด็กนะ= 3= "


    บทตัวละคร :: กระต่ายดำ

    ชื่อ-นามสกุล ::  Miguel  Blueast   มิเกล  บลูอีส

    ชื่อเล่น :: มิเกล / เกล  Miguel / Guel

    อาชีพ ::  ธุรกิจครอบครัวเป็นพ่อค้า

                   อีเว้นเป็นนายแบบเสื้อผ้าเเนวน่ารักๆหรือพวกคอสเพลย์ (แบบไม่ค่อยเต็มใจนัก -*-) 

    เพศ :: ชาย

    อายุ :: 20 ปี

    เผ่าพันธ์ุ :: กระต่าย

    ธาตุ :: -

    พลังพิเศษ ::  สื่อสารและควบคุมสัตว์ได้ทุกชนิด ความสามารถนี่ตอนเเรกก็ยังไม่รู้หรอกว่ามี จนวันนึงตอนเด็กๆที่แอบหนีคนที่บ้านไปเล่นในสวน ก็ไม่มีเพื่อนอะเนอะเล่นคนเดียวเจอสุนัขประจำตระกูลก็เลยลองพูดด้วย แล้วดันสื่อสารกันเข้าใจซะงั้น ก็เลยลองสื่อสารกับสัตว์ชนิดต่างๆเรื่อยมาจนมั่นใจว่าไม่ได้คิดไปเอง

    อาวุธ :: มีดบิน (แบบมีหลายเล่มเลยนะ เก่งจัดถึงขั้นปล่อยได้สิบเล่มในครั้งเดียว นึกภาพออกเนอะ)

    ลักษณะนิสัย :: เป็นคนที่ขี้แกล้งคนอื่น มีแกล้งเพื่อความสนุก แกล้งเพราะหมั่นไส้ และอื่นๆตามแต่จะคิดเหตุผลได้ แต่จะแกล้งเเบบเนียนและหน้าตายและส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ลงมือเอง ระดับการแกล้งเนี่ยจะมีความรุนเเรงน้อยไปยันระดับแกล้งเเรงมากและขึ้นอยู่กับว่าคนๆนั้นที่้เเกล้งเป็นใคร เช่น ระดับเบาๆหน่อยก็แอบใส่เกลือทั้งขวดลงไปในหม้อซุปให้คนใช้กินจนดื่มน้ำล้างปากกันแทบไม่ทัน หรือโยนรังมดไปกลางวงเวลาคนคุยกันอยู่จนต้องปวดแสบปวดร้อนกันไปทั้งตัว ส่วนระดับเเรงหน่อยก็ เช่น ผลักคนที่ไม่ชอบล้มหน้าทิ่มไปตรงกองขี้หมาเปียก หรือ ปล่อยหมาประจำตระกูลให้วิ่งไล่ฟัดจนกระเจิงออกนอกคฤหาสน์ -*-     จะขี้อ้อนและเอาแต่ใจตามประสาลูกคนเล็ก เพราะถูกประงบประหงมมาเเต่เด็กแต่จะอ้อนเฉพาะกับคนในครอบครัว หรือคนที่ตัวเองอยากจะให้เขาสนใจ จะแทนตัวเองว่า "เกล" กับคนในบ้านเเละคนที่สนิทใจด้วย เป็นคนที่สับสนในตัวเองบางที แบบว่ากำลังบอกคนอื่นว่าตัวเองไม่ได้เป็นอย่างนั้นหรือไม่ได้ทำอย่างนี้ แต่ดันเป็นอยู่ชัดๆ เช่น " ผมโตละนะ ไม่ใช่เด็กๆถึงจะได้เอาของกินมาล่อหนะ เอากลับไปเลย แล้วไม่ต้องเข้ามา อะ อีก .....เห้ย ฮันนี่โทส กลับมาก่อนผมจะกินๆ อย่าพึ่งไปนะ (แล้วก็ทำหน้าตาน่าสงสารเพราะรู้ว่าคนในบ้านเเพ้หน้าตาน่ารักๆของตัวเอง)(แต่คนในบ้านก็รู้เช่นกันว่ามิเกลแพ้ทางขนมหวาน)"   

                      เกลเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูง เป็นที่พึ่งของที่บ้านได้ ชอบศึกษาหาความรู้เพราะว่าต้องสืบทอดกิจการของครอบครัวแถมยังเป็นลูกชายคนเดียวอีก แม้จะไม่ค่อยเหมือนก็ตาม เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นมักจะมีมาดคุณชายลูกผู้ดี วางมาดหน่อยๆ แต่ไม่หยิ่ง เป็นคนที่พูดตรงกับความรู้สึกของตัวเอง มีเหตุมีผลดี แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้ แก้ปัญหาเฉพาะหน้าเก่ง ฉลาด มีไหวพริบ เจ้าแผนการหน่อยๆในบางเรื่อง ถ้าได้ลองสนใจหรือชอบอะไรสักอย่างเเล้วมักจะเปลี่ยนใจยาก อยากได้อะไรก็จะต้องเอามาเป็นของตัวเองให้ได้ไม่ว่ายากขนาดไหน ไม่ชอบใครใครเรียกว่าเด็ก จะเถียงขาดใจว่า ผมอายุ 20 แล้วบ้างหละ ไม่ใช่เด็กนะ แต่ก็อีกนั้นหละไม่เข้าใจอยู่ดีทำไมความสูงมันทรยศมาหยุดอยู่ที่ 162 ทำให้ไม่เคยถูกมองว่าโตหรือเป็นชายรูปงามสักที กลายเป็นชายผู้งดงามเยื่อยงสตรีซะมากกว่า ที่ไม่ชอบโดนเรียกว่าเด็กเพราะเหมือนโดนด่าว่าเตี้ยและเหมือนโดนสบประมาทว่าทำอย่างนู่นอย่างนี้ไม่ได้นั้นแหละ เลยพยายามทำตัวเองให่เก่งขึ้นมาเพื่อลบปมด้านความผิดปกติของทางร่างกายและทางด้านจิตใจ มันก็มีบ้างไงแบบสับสนในตัวเอง เพราะโดนเลี้ยงดูมาเเบบแปลกๆตอนยังเล็กและพอมาเปลี่ยนแปลงการเลี้ยงดูอีกทีตอน 10 ขวบก็ทำให้ซึมซับความเป็นหญิวไปเยอะเเล้ว แต่ก็พยายามบอกตัวเองเสมอว่าตัวเองเเมนตัวเองเป็นชาย -*-


    ลักษณะการพูดจา :: มักแทนตัวเองว่า "ผม " แต่กับคนในบ้าน คนสนิท จะแทนตัวเองว่า "เกล "

                                    - มักจะพูดจาสุภาพเพราะเป็นผู้ดี แต่เวลาไม่พอใจใครก็จะแอบด่าไปในประโยคแบบสุภาพๆไปเรียบร้อยเเล้ว เช่น " น่าเห็นใจจริงๆนะครับ ผมว่าแมรี่ลูกคนงานในบ้านผมยังมีรอยหยักในสมองมากกว่าคุณที่จบนอกมาซะอีก อ้อ ลืมไปอย่างคุณคงซื้อใบปริญญานี่เนอะ ไม่น่าจะมีความสามารถ " ^ - ^

                                   -  จะพูดจาออดอ้อนสุดๆกับคนในครอบครัวหรือเวลาอยากได้อะไรจากใคร " นะครับ เกลอยากออกไปเปิดหูเปิดตานี้นา นะครับท่านแม่ สัญญาว่าจะไม่ดื้อไม่ซนเลยครับ จะเป็นเด็กดีและจะยอมฟังคำขอของพี่มิล่าด้วย นะครับ ^^ " พูดพร้อมกับเข้าไปโอบกอดและเอาใบหน้าคลอเคลียที่ตักนายหญิงของคฤหาสน์

      

    ส่วนสูง/น้ำหนัก : 162 ซม. / 49 กก.

    รูปร่างหน้าตา :: ใบหน้าเรียวเล็กรูปไข่ ผมสีน้ำเงินเข้ม นัยตาสีฟ้าเข้ม ปากนิด จมูกหน่อย  แขนขาเรียวเล็กรูปบอบบางคล้ายเด็กผู้หญิง ชอบทำหน้านิ่งๆ เชิดนิดๆ แบบรักษามาด คุณชาย

    ประวัติคร่าวๆ :: มิเกลเป็นลูกชายคนที่สองของตระกูลเศรษฐีเก่าแก่ ที่ทำการค้ามั่งคั่ง เป็นตระกูลที่ก็ไม่ถือว่าเป็นคนดีมากนัก เเต่ก็ไม่ได้เลวร้ายไปซะทีเดียว มิเกลด้วยความที่เกิดมาไม่ค่อยเเข็งเเรงในตอนเเรกเลยโดนแก้เคล็ดให้เลี้ยงเเบบเด็กผู้หญิงเเต่งตัวเเบบหญิง ใช้ชิวิตราวสตรี โดนจับใส่กระโปรงฟูฟ่อง ให้เล่นตุ๊กตา โดนถักเปียบลาๆๆ มีพี่สาวคนโตหนึ่งคน ชื่อ มิล่า รายนี้อย่างคลั่งและหลงมิเกลมาก เพราะเห็นว่าน้องน่ารัก มักจับมิเกลไปเล่นเเต่งตัวบ่อยๆ ยัดเยียดแต่อะไรที่น้องไม่อยากได้ ไม่อยากเป็น ในห้องนอนของมิเกลมีแต่ของหวานแหววเพราะทางบ้านจัดการให้พอโตมาสักสิบขวบได้อาการเจ็บไข้ก็หายไปจากเด็กขี้โรคก็แข็งเเรงเป็นปกติ และรูู้ว่าตัวเองมีสรีระเหมือนลูกชายคนงานในบ้าน ทำให้มิเกลลุกขึ้นมาทำทุกอย่างที่แหวกแนวและขัดเเย้งกับหน้าตา ทุกอย่าง เช่นทำอะไรแผลงๆ ชอบฝึกอาวุธต่างๆ เล่นอะไรผาดโผน คือกลับมาทำอะไรที่เด็กผู้ชายควรจะต้องทำทั้งหมด 

    ชอบ :: อ่านหนังสือ ขนมหวานทุกชนิด จิบชา เล่นแผลงๆบางครั้ง แกล้งคน

    ไม่ชอบ :: ผักและของมีประโยชน์ เช่น นม (ไม่สูงคงเพราะตรงมีก็มีส่วนนะ 555+) ให้คนเรียกเด็กหรือผู้หญิง

    แพ้/กลัว ::   กลัวพี่สาว เรียกว่าขยาดมากกว่ากลัวโดนจับไปเล่นเเต่งตัวตุ๊กตา แค่คิดก็สยองแล้ว 


    สเปค-- :: สเป็คเหรอฮะ อืม ขอสูงกว่าผมก่อนเลยละกัน ส่วนสูงไม่ใช่เรื่องตลกนะฮะ โถว เรื่องมันเศร้า ส่วนอย่างอื่นเหรอ อืม คิดแปป อ้อ ไม่ต้องอะไรมากก็ได้ไม่หวังสูงหรอกฮะ เเค่แบบหน้าตาขอดีหน่อย ถึงขึ้นไปทางดีจัด อืม ใช่ต้อง เก่งรอบด้านด้วย ตามใจผมทุกอย่าง ไม่มีขัด ไม่เรื่องมาก  เเค่นี้จริงๆฮะ เห็นมั้ยฮะหาง่ายจะตาย ธรรมดาสุดๆ ? ( ไม่ทราบว่าไปเอาความคิดเเบบนี้มาจากไหนคะลูก?)

    เพิ่มเติม :: ถึงจะบอกว่าไม่ชอบให้ใครมาเรียกว่าเป็นเด็กหรือว่าผู้หญิง แต่ก็มักทำตัวเป็นเด็กบ่อยๆโดยที่ไม่รู้ตัวเอง  คือไม่ยอมรับอะนะว่าตัวเองได้ซึมซับความเป็นผู้หญิงแต่เด็กและก็ชอบทำตัวเเมนๆ ทั้งที่ไม่เคยทำได้สำเร็จเลยสักครั้ง มันออกเเนวน่ารักมากกว่า หลังๆมานี้ยอมพบกันครึ่งทางกับพี่สาวคือยอมให้จับไปแต่งตัวได้แต่เป็นชุดผู้ชายน่ารักหรือคอสเพลย์เท่านั้น แต่ไม่ยอมแต่งหญิงเต็มขั้นอีก เพราะรู้สึกขนลุก ปล.1ที่มิเกลไม่ชอบถึงขั้นขยาดเเต่งหญิงเพราะว่าเเต่งเมื่อไรมันจะสวยและน่ารักแบบสุดๆ เเล้วตอนเด็กๆยิ่งชอบมีแขกมาเยี่ยมที่บ้านบ่อยๆพวกคุณชายจากบ้านอื่นๆเห็นเข้าก็เข้าใจว่าเป็นผู้หญิงจริงๆ เลยชอบพยายามเข้ามาจีบและโดนลวนลามหนักมากและทุกคนจะชอบเข้ามาหยิกแก้มและเข้ามาฟัด จนต้องวิ่งหนีรอบคฤหาสน์นั้นเอง นี้จึงเป็นจุดเริ่มต้นให้มิเกลหันมาเรียนต่อสู้เพื่อสักวันจะไล่เตะไอพวกนั้นให้หางจุกตูดไปเลย ปล.2 น่าสงสารมิเกลเบาเบาเเม้จะไม่ชอบขนาดไหนแต่ก็มีบางเหตุการณ์ที่บีบบังคับให้ต้องเเต่งหญิงอย่างเลี่ยงไม่ได้อยู่ดี --*-- ไม่งั้นมิล่าจะเอารูปสมัยเด็กของมิเกลมาขยายอัดกรอบ และ เเจกไปให้คนอื่นๆดูโดยถ้วนทั่ว


    คุยกับผปค.


    สวัสดีค่ะ เราชื่อ แผ่นกระดาษค่ะ แล้วผปค.ล่ะคะ?

    :: ชื่อเนตรค่า  ^^อายุอานามก็ 23 ละเนอะ แก่เฟร่ออออออ

    ถ้าไม่ติดบทตามที่ต้องการเสียใจไหมคะ?

    :: เสียใจเล็กน้อยคะ 555+ สารภาพเลยสนใจบทนี้เเต่แอบตันตอนกรอกใบสมัคร วะฮ่าๆๆๆๆ

    อยากให้ลูกมีคู่ไหมคะ? แล้วถ้าอยากให้มี อยากได้เป็นคนแบบไหน? (เพศไหนด้วย ถ้าอยากให้คู่กับเพศเดียวกันให้บอกด้วยนะคะว่าลูกผปค.จะเป็นเคะหรือเมะ แผ่นกระดาษจะได้หาให้ได้ถูก)

    :: อยากคะ อยากได้เพศชายเท่านั้น ผู้ชายโอนลี่ คุณค่าที่เราคู่ควร 55+ นี่ลูกเป็นเคะเต็มตัวมากๆนะคะ ขี้อ้อนด้วย อยากได้คนที่เเบบ แอบหื่นเเละโหด ขี้หวง เก่งอะ ปกป้องลูกเราได้ ความจริงคือเอาแบบที่ตรงข้ามกับสเปคที่บอกไว้เกือบหมดก็ดีคะ คงสนุกแต่บางอย่างที่หนูเกลชอบยังมีหน่อยก็ดี ^^จัดมาเลยคะใครก็ได้นะ ยัดเยียดให้ได้เลย อิอิ

    ถ้าผปค.หายไปซะดื้อๆ และหายนาน แล้วลูกๆ ตายหรือไม่มีบทหวังว่าจะเข้าใจนะคะ ถ้าจำเป็นจริงๆ บอกเราได้เลยค่ะว่าติดอะไร อันนี้ไม่เป็นไรเราไม่ลบตัวละครนั้นทิ้งแน่นอน 

    :: โอเคค่า จัดไป 


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×