ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 2 : ที่อยู่ใหม่ 100%
เมนูที่สอ : ที่อยู่ใหม่
"วันนี้อบารประุมเพียเท่านี้นะรับ อให้ทุนั้ใทำานนะรับ"
"ไ ท่านประธาน"
"ไ้เรื่ออะไรไหมอิน" บาารประุมานยอล็ลับมาห้อทำาน ่อนที่ะเอเพื่อนสนิทที่นั่ระินิ้วเท้ารออยู่
"แน่นอน ระับันแล้วะไม่พลาไ้ไ มันอยู่ที่อิาลีนี่เหละ นาย็ระวััว้วยมัน้อะทำร้ายนายไ้ทุเมื่อ"
"ะยัไัน็ไม่สนหรอ ถ้ามันแน่ริ็ลอเ้ามา"
"แล้วะเอายัไ่อ ะเอาาร์เพิ่มไหม ันะไ้ัารให้"
"ไม่้อ แ่เทา็พอสำหรับันแล้ว"
"เออๆ ไม่มีอะไรแล้ว ั้นันไปหายอูละนะ โีเว้ย"
"อบใมา"
"ิะ่าันเหรอ ไม่่ายนานั้นหรอ อู๋ ฟาน"
ั้แ่สมัย่อน พ่ออเาเป็นเพื่อนับพ่อออู๋ ฟาน ท่านทั้สอลทุนทำธุริ้วยันนธุรินั่นโ่ัมา แ่แล้วมัน็ไม่ไ้เป็นไปามวามฝัน พ่อออู๋ ฟาน ไ้หัหลัทรยศพ่อเ้าโยารใส่ร้ายและปลอมแปลเอสารว่าพ่อเานั้นะเอาธุริไปนเียว พ่อเาอับนหมหนทาแ่วันหนึ่พ่อเาถูเรียให้ไปหาเพื่อนเ่าสมัยประถมเพื่อนที่ไม่เยทิ้ไปไหน ยอน แพอึน เาไ้ให้้นทุนับพ่อมา้อนหนึ่สำหรับาร่อร่าสร้าัว พ่อเาไ้นำวามรู้ทาานารเีรเพรนำมาประารทำมาหาิน นโ่ัยืนยัอีรั้และไ้สืบทอมาถึเา ทำให้พ่อออู๋ ฟานไม่พอใึส่่อธุริให้ลูายเ่นัน และนี่เป็นารเปิศึ้านธุริสำหรับเาและอู๋ ฟาน
@มหาลัยR
"วันนี้เลิลาสไ้นะรับ สำหรับาบหน้าหวัว่าพวุะมานำเสนอานที่ผมหมอบหมายให้ไปรอบทุนนะรับ สวัสีรับ"
"เฮ้ออออ เลิลาสัทีเบื่อะายแล้ววว"
"อย่าบ่นหน่อยเลย ป่ะ ไปหาอะไรินีว่าเฮุน"
"นายนี่นะ ะั้ใเรียนไปไหนมิทราบบยอน แบฮยอน"
"็ันอยาะเรียนให้บไวๆะไ้มีานทำไ"
"ถึไม่บัน็เลี้ยนายไ้อยู่ีนั่นเหละ"
"พูอะไร็ไม่รู้ เฮุนไปื้อ้าวเลย โทษานทำให้เราเิน"
"โอเๆ อย่าไปไหนนะ เอาเหมือนเิมใ่ไหม" นัวเล็พยัหน้าหึๆ
อนที่แบฮยอนมาอยู่ใหม่็ไม่รู้ัใรสัน แ่มาวันหนึ่็มีายนหนึ่มาอนั่้าๆแ่แทนที่ะเรียนลับหลับ้าๆแบฮยอน พอเรียนเสร็เา็ปลุอีนปลุนิว่าถ้าไม่ื่น็ะทำให้ื่นนไ้ ารปลุในวันนั้นทำให้ โอ เฮุน ทายาทเ้าอโรแรมระับห้าาวที่มห่ที่สุและีที่สุในยุโรปะมาเป็นเพื่อนับแบฮยอนไ้ ทั้ๆที่อีนนั้นฮอที่สุในมหาลัย
"แบฮยอน เห้ แบฮยอน " นที่นั่ิย้อนวามหลัสะุ้ในทำให้อีนใามไป้วย
"เป็นอะไร ทำไมเหม่อล่ะ"
"ไม่ไ้เป็นอะไรหรอ แ่ิถึเรื่อเ่าๆหน่ะ ินเถอะ"
"วันนี้็ไม่มีเรียนแล้ว นายะไปไหน่อมั้ย ันะไ้ไปส่วันนี้ันเอารถมา"
"็ไปทำานร้านุอี้ิเหมือนเิมเหละ นายไม่้อไปส่หรอ ันไปเอไ้รบวนนายเปล่าๆ"
"ถ้านาย้อารแบบนั้นัน็ไม่ัอะไร"
โอเฮุนเป็นนหนึ่ที่ามใแบฮยอนทุอย่า ไม่ว่าแบฮยอนะทำอะไร โอเฮุนะไม่ั ถ้าสิ่นั้นทำให้แบฮยอนมีวามสุ
@ร้านาแฟุอี้ิ
ในเวลาอนบ่ายๆแบฮยอนเ้าร้านมาึ้นไปเ็บอ้าบนแล้วลมา่วยุอี้ิทำรายารอลู้า วันไหนที่แบฮยอนไม่มีเรียนหรือมีเรียนแ่าบเียว เมื่อเรียนเสร็แบฮยอน็ะริ่ลับร้านทันที ทำไไ้็ุอี้ิเป็นผู้มีพระุมานานี้นิ แบฮยอนใ้เวลาไปับาร้อนรับลู้า ทำวามสะอาร้านนเวลาร่วเลยมานถึ่วเย็น
"แบฮยอน อหมอ่ะ นายไปื้อให้ทีนะ เี๋ยวพี่ะรออยู่ที่ร้าน"
"ไ้รับ แล้วุอี้ิะเอาอะไรไหมรับ" พูพรารับใบรายารที่้อื้อมาาอี้ิ
"ไม่ล่ะ นายไปื้อมาแ่นั้นเหละ"
ปิ๊นนๆๆๆๆๆๆๆ ระวัที่แบฮยอนออาร้านายอรหัวมุมอย ็ันมีเสียบีบแรัึ้น้าหลัลับเอBMW i8สีำมันวาววนให้มอแ่พอระลล็ทำให้หายสสัยว่าใรที่อยู่ในรถนั้น
"สวัสีรับุานยอล"
"ึ้นรถสิ ะไปร้านใ่ไหม ัน็ำลัะไปร้านเหมือนัน"
"ุานยอลมาทำอะไรเหรอรับ ว่าแ่นี่รถใรรับ" มอสำรวภายใน
"ะมาหาอี้ิหน่ะ รถันเอ พอีว่าอนนั้นันไปร้านแ่เินไปเลยไม่ไ้เอารถมาวันนี้ไปรับรถพอีเลยเอารถมา"
"ลับมาแล้วหรอแบฮยอน อ้าวานยอล็มา้วยเหรอ มาสิๆ"
"ลมอะไรหอบมาเนี้ย"
"ะมาุยเรื่อแบฮยอนหน่ะ" ำอบาานยอลทำเอานที่เป็นหัว้อสนทนาหันมามอทันที
"แบฮยอนทำไมอ่ะ นายะพาแบฮยอนไปไหนล่ะ"
"ันะให้แบฮยอนไปอยู่้วยับันน่ะ ันเห็นว่านายเป็นผู้ปรออเาเลยะมาอ"
"เี๋ยวนะ นี่พวนายไปลอันอนไหนละเนี้ย"
"เอาเป็นว่านายะอนุาไหมล่ะ"
"ถ้าถามัน ัน็ะถามแบฮยอนเหละว่าเ้าัวเาะยอมไปไหม ันยัไห็ไ้"
"เอ่อ ผมอุยับุานยอลไ้ไหมรับ" พูเสร็็เินไปหลัร้านอี้ิ็พยัหน้าให้านยอลามเ้าไป
"ว่ายัไล่ะแบฮยอน"
"เอ่อ ผมว่ามันไม่เร็วไปหน่อยเหรอรับ ือผมยัไม่ไ้ัออะไรเลย"
"ไม่เป็นไร เี๋ยวันให้นมาเ็บอให้ ือนนี้นาย็ใสุ่นอนันไป่อน ส่วนพรุ่นี้นายเรียนเสร็ัน็ะไปรับเอเผื่อนายอยาะลับมาเอาออี"
"แล้ว้อลล่ะรับ ุานยอลิไ้หรือยั"
"ไว้ไปถึบ้านแล้วันะบอล่ะันนะ"
------------------------------------------------------------
"อยาินอะไร่อนไหม"
"ไม่ีว่ารับ"
"แ่เธอยัไม่ไ้ินอะไรั้แ่ทำานเลยนะ" ใ่ ั้แ่แบฮยอนอบลที่ะมาอยู่ับุานยอลแบฮยอน้ึ้นไปเ็บอบนห้อทันที เ็บอเสร็้ริ่มาบ้านุานยอลเลยไม่ไ้หาอะไรินรอท้อ
โร
"หึๆ ันิว่าท้อเธอมันหัหลัเธอแล้วเหละ" แบฮยอนล่ะอยาะะโน่าท้อัวเอริๆ
"อยาินอะไร็บอสิไม่ใ่ปล่อยให้หิวแบบนี้"
"็ผมเรใุานยอลนิรับ"
"ไม่้อเรใหรอ แล้วนึออหรือยัว่าะินอะไร หื้มม?"
"ผมอยาินโ๊เปิหม้อรับ"
"มันอยู่รไหนล่ะ ันไม่หยัะรู้ั"
"มันเปิร้านแถวๆห้าใล้มหาลัยน่ะรับ เป็นร้านโ๊นไทยมาเปิที่อิาลี อร่อยมาเลยนะรับ"
"โอเๆ ถ้านายารันีนานี้็้อไปลอหน่อยแล้ว"
หลัาที่ทั้สอป้อนอาหารใส่ท้อไปแล้ว อนนี้รถอุานยอลำลัเลื่อนัวเ้าบ้าน ไม่สิ ในวามิแบฮยอนมันือฤหาสน์ีๆนี่เอ บ้านทรยุโรปั้อยู่ในพื้นที่าว่าน่าะ100ไร่ไ้ในวามิแบฮยอน หน้าฤหาสน์เป็นลานน้ำพุแ่้วยอไม้ามฤูาลอย่าสวยาม ภายในบ้านแ่เป็นแนวยุโรปแ่เป็นยุโรปแนวร่วมสมัยะสว่นให่ทำให้มอูโยรวมแล้วผสมผสานันลัวอย่าี
"ลับมาแล้วหรือะุานยอล" สิ้นเสีย็ปราหิสาวมีอายุเินมาทัทายเ้าอบ้าน
"ลับมาแล้วรับแม่นม อ่อ แม่นมรับนี่ บยอน แบฮยอนรับ่อไปนี้เาะมาอยู่ับเรา"
"แบฮยอนนี่ แม่นมลูี่ เป็นนูแลบ้านหลันี้"
"สวัสีรับแม่นมลูี่" พูพร้มโ้อย่ามีมารยาท
"แม่นมไปพัเถอะรับ เี๋ยวผมัารเอ ไม่้อห่ว" พูอย่าเียวไม่พอ ับมือแบฮยอนลาไปห้อรับแ
"นี่อะไรรับ" ูระาษเปล่าพร้อมปาา
"้อล"
"ผมนึว่าุานยอลิมาแล้วะอี" เลิิ้วแบบๆ
"เนี้ยเหละ ำลัิ"
"้อหนึ่ แบฮยอน้อนอนห้อเียวับัน ้อสอ แบฮยอน้อนอนห้อเียวับัน ้อสาม แบฮยอน้อนอนห้อเียวับัน้อสี่ แบฮยอน้อนอนห้อเียวับัน ้อห้า ลับไปอ่านสี่้อแรและห้ามท้วใๆทั้สิ้น" ร่าสูพูบ็เินึ้นห้อทันทีทำเอานที่ั้ใแ่แรไ้แ่โมโหหน้าแอยู่อย่านั้น
"อ้าว ไม่ึ้นมาเหรอแบฮยอน"
"เี๋ยวรับุานยอล มันเป็น้อลรไหนรับ"
"เป็นสิ ็นั่นเหละ้อลอัน"
"เห็นรึมๆแบบนี้ ร้ายใ่เล่นเลยนะรับุานยอล"
"ันมันร้ายลึไ แ่อย่าอื่น็ลึนะ ลอไหมล่ะ" ไม่พูพร่ำทำเพลแบฮยอน็ถู้อนนแผ่นหลันั้นนับประูห้อะแล้ว
"ถ้าุานยอลไม่เลิแวอีผมะไปนอนห้ออื่นแล้วนะรับ"
"หึ ันแ่บอไว้เยๆ เผื่อเธอสนใ" นี้แล้ใส่ยิ้มร้ายไปให้นที่อนนี้ลัวนัวสั่น
แล้วแบบนี้แบฮยอนะวาใุานยอลไ้ยัไล่ะ!!!
Talk
ะเอ๋ 555555 มาอัพอนที่สอ สำหรับโ๊เปิหม้อนั่น ไรท์อยาินเอ่ะ 5555
เราบอแล้วว่าเราไม่ไ้หวัะมีนมาอ่านมามาย
เราแ่อยาะถ่ายทอออไปเท่านั้นเอ
แ่ถ้าใรอบเรา็ีใมาๆ
เราอาะบรรยายไ้ไม่ีพอ
แ่เรา็ะพยายามเรื่อยๆน้าา
ิแท็ไ้นะ #าแฟนานแบ
-รั-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น