เสน่หาธรณินทร์

     ธรณินทร์ แปลว่า ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน

เสน่หาธรณินทร์ แปลว่า รักผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน

สำหรับผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งแล้วรักครั้งนี้จึงไม่ง่ายจำต้องฟันฝ่าอุปสรรคและก้าวข้ามชนชั้นวรรณะที่แตกต่างไปให้ได้เพื่อความรักที่เกิดขึ้นโดยมิอาจห้ามปรามดวงใจดวงน้อยๆได้

ประเทศอาตะ เมืองแห่งความอุดมสมบูรณ์ทางทรัพยากรธรรมชาตินับได้ว่าเป็นเมืองแห่งมรกตเพราะแร่มรกตนั้นมีมากในภาคตะวันออกของประเทศ นอกจากแร่มรกตแล้วยังมีทรัพยากรที่สำคัญคือน้ำมันในทางตอนไต้ของประเทศจึงเป็นประเทศเล็กๆที่ร่ำรวยมากอีกประเทศหนึ่ง

แต่ความร่ำรวยนั้นมีอยู่เพียงในอดีตเพราะนับตั้งแต่สถาบันกษัตริย์แห่อาตะถูกโคนล้มด้วยผู้มีอำนาจทางการทหารประเทศนี้ก็กลายเป็นประเทศปิดประชาชนมีความเป็นอยู่ที่ยากลำบากจากประเทศที่ร่ำรวยกลายเป็นประเทศที่ยากจนเพียงในไม่กี่ปีจากที่คิดว่าประเทศจะกลายเป็นประเทศที่ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยที่สมบูรณ์กลายเป็นระบอบเผด็จการโดยสมบูรณ์เพียงคนกลุ่มเดียวที่ต้องการอำนาจสูงสุดในประเทศจึงเป็นชนวนแห่งสงครามกลางเมือง

(cr: ภาพจากgoogle)

เจ้าชายวิญญชนองค์รัชทายาทเพียงพระองค์เดียวจึงต้องกลับมาทวงบัลลังก์แห่อาตะคืนพร้อมกับคืนความสงบร่มเย็นให้กับประเทศอาตะ

(cr:ภาพจากgoogle)

แก้วขวัญ พยาบาลสาวไทยวัยใกล้ขึ้นคานเป็นหนึ่งในทีมแพทย์ที่ถูกส่งไปเพื่อช่วยเหลือด้านการแพทย์เพราะในเหตุการสงครามเช่นนี้แพทย์พยาบาลจึงไม่เพียงพอต่อการรักษาและประฐมพระยาบาลแก่ผู้บาดเจ็บและประชาชนในประเทศแม้การไปครั้งนี้ไม่ต่างจากการเอาชีวิตแขวนไว้บนเส้นด้ายแต่แก้วขวัญก็มุ่งมั่นตั้งใจที่จะไปเพียงเพราะประเทศอาตะเป็นบ้านเกิดเมืองนอนของบิดา

ตัวอย่างบางตอนค่ะ

  "แผลที่ศีรษะเย็บ6 เข็มนะคะ ส่วนแผลที่แขนไม่ได้เย็บเพราะแผลไม่ได้ลึกมากแค่แผลถลอกดิฉันล้างแผลให้แล้วและตอนนี้ร่างกายคุณกำลังอ่อนเพลียจึงต้องให้น้ำเกลือนอนพักจนกว่าน้ำเกลือจะหมดกระปุกนะคะเสร็จหน้าที่ของฉันแล้วขอตัวนะคะ"

"เดี๋ยวคุณพยาบาลคุณยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น" ข้อมือบางถูกรั้งไว้โดยชายอีกคนที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เป็นญาติของคนไข้ 

"คะมีอะไรหรือเปล่าคะ" 

"ผมขอจ้างคุณเป็นพญาบาลพิเศษของคนไข้คนนี้คุณจะคิดชั่วโมงละเท่าไรก็ได้แต่ต้องดูแลคนไข้คนนี้อย่างเต็มที่และเป็นพิเศษ"

"ดิฉันคงทำตามความต้องการของคุณไม่ได้หรอกค่ะอีกอย่างคนไข้คนนี้ก็ไม่ได้มีอาการหนักอะไรไม่มีความจำเป็นที่ต้องเฝ้าดูแลเป็นพิเศษ"

"นี่คุณพยาบาลอย่าอวดดีได้ไหมนี่เป็นคำสั่งไม่ใช่คำขอร้อง"

"ขอโทษนะคะดิฉันมีหน้าที่ทำตามจรรยาบรรณไม่ใช่คำสั่งของใครคนใดคนหนึ่งคุณมองไปรอบๆสิคะเห็นไหมคะว่ายังมีคนบาดเจ็บอีกมากมายพวกเขาก็ต้องการการรักษาไม่ต่างจากคุณ"

"คุณรู้ไหมว่าชีวิตของคนคนนี้สำคัญขนาดไหนต่อให้คุณมีสิบชีวิตก็ชดใช้ไม่ได้" 

"ฉันไม่รู้ว่าคนไข้คนนี้ใหญ่มาจากไหนสำคัญอย่างไงรู้แต่ว่าชีวิตคนทุกคนสำคัญเท่ากันหมดปล่อยฉันเถอะค่ะฉันจะได้ไปทำหน้าที่ของฉันต่อ"

"นี่คุณ!!ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง" นิโคลัสเริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อยๆจนคนที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างหันมามอง 

"นิค ปล่อยคุณพยาบาลไปทำหน้าที่เขาเถอะฉันแค่หัวแตกนะฉันช่วยเหลือตัวเองได้" น้ำเสียงทรงพลังสังทหารองครักษ์เพียงหนึ่งเดียวของตนซึ่งก็ได้ผล 

"เราต้องขอโทษด้วยที่คนของเราทำให้คุณเสียเวลารีบไปเถอะคนไข้รอคุณอยู่นะ" ลับหลังพยาบาลสาวแล้วจึงตำหนิคนของตนเองเบาๆอย่าไม่ชอบใจ

 "แต่นายครับ" 

"ไม่มีแต่คำสั่งต่อไปฉันขอสั่งให้นายเงียบ"

 "ฝ่าบาทกระหม่อมขอโทษที่ทำหน้าที่บกพร่องจนฝ่าบาทต้องได้รับบาดเจ็บแต่ฝ่าบาทก็น่าจะทราบว่าชีวิตของฝ่าบาทนั้นสำคัญต่ออาตะขนาดไหนก็ควรจะได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดมิใช่หรือฝ่าบาท"

"นายเห็นผู้หญิงคนั้นไหมดูสิเธอเลือดอาบหน้าเลยนะแล้วดูเด็กผู้ชายคนนั้นสิเลือดเต็มตัวเลยฉันแค่หัวแตกกับแขนถลอกแต่นายเห็นไหมว่าประชาชนของฉันเขากำลังได้รับความเจ็บปวดชีวิตของฉันจะไม่สำคัญเลยหากไม่มีประชาชน" 

"เข้าใจแล้วครับ" นิโคลัสก้มหน้ารับคำอย่างรู้สึกผิด

  ฝากกดติดตาม คอมเม้นเป็นกำลังใจด้วยนะคะ ^-^