The War of Aliens

The War of Aliens - Genesis Chapter

              บนดวงดาวที่ชื่อว่าโลกนั้น มีสิ่งชีวิตอาศัยอยู่บนโลกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ และ แมลง รวมทั้ง มนุษย์ด้วยเช่นกัน มนุษย์ถือเป็นสิ่งชีวิตที่ทรงปัญญาที่สุดและโหดร้ายที่สุดบนดาวเคราะห์แห่งนี้ แต่ถึงยังไงเราก็ยังใช้ชีวิตปกติได้

ด้านเทคโนโลยีของมนุษย์นั้นถือว่าอยู่ในช่วงก้าวกระโดด รวมทั้งทรัพยากรยังอุดมสมบูรณ์ มนุษย์เชื่อว่าเราเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตพวกเดียวเท่านั้นที่อาศัยอยู่...แต่ถ้ามันไม่จริงหล่ะ?

26 มีนาคม 2012

ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งในประเทศ  โอไกนิส

มีเด็กผู้ชายคนนึงกำลังนั่งรับประทานอาหารกับครอบครัว ซึ่งคนนั้นคือผมเองแหละ ผมชื่อ เคช โฮเนส ส่วนผู้หญิงกับผู้ชายที่นั่งอยู่กัผมคือ พ่อกับแม่ของผมเอง คาริส กับ เจนัส โฮเนส ตอนนี้เรากำลังพูดคุยเรื่องโรงเรียนที่ผมกำลังจะย้ายไปแต่ก็ไม่สำคัญอะไรมากหรอกนะ ก็แค่โรงเรียนเอกชนธรรมดาๆแห่งหนึ่งเท่านั้น  หลังจากทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมก็เตรียมตัวที่จะไปโรงเรียนตามปกติ ชีวิตก็ดำเนินแบบนี้ไปทุกวันแหละ พ่อก็ไปทำงาน แม่ก็จัดการเรื่องงานบ้าน  เราทุกคนต่างมีหน้าเป็นของตัวเอง  ผมเป็นคนชอบเรื่องสิ่งมีชีวิตนอกโลกนะถึงคนอื่นจะว่าผมเป็นพวกไร้สาระหรืองมงาย แต่ผมคิดว่าสักวัน โลกเราจะต้องให้ความจริงเรื่องนี้ได้แน่นอน

‘’ผมไปแล้วนะฮะ’’ ผมบอกกับครอบครัวก่อนจะเดินออกจากบ้านไปยังโรงเรียนใหม่

‘’ดูแลตัวเองให้ดีด้วยหละ มีอะไรก็โทรหาแม่กับพ่อได้เสมอเลยนะ’’ บอกลากันเสร็จสรรพ ก็ได้เวลาไปจริงๆเสียที

หลังจากที่ผมเดินออกมาจากหมู่บ้านได้ระยะหนึ่งแล้ว ทันใดนั้นก็มีวัตถุประหลาดลอยอยู่บนฟ้ากำลังมุ่งหน้าไปที่หมู่บ้าน  มันเป็นยานรูปแปลกประหลาดชวนน่าขนลุก เหมือนมันจะปล่อยลูกอะไรบางอย่างลงที่หมู่บ้าน สิ้นเสียงที่ลูกกลมๆนั้นตกถึงพื้น ก็เกิดระเบิดอย่างรุนแรงตรงใจกลางหมู่บ้าน แรงระเบิดสั่นสะเทือน ต้นไม้ที่อยู่แถวนั้นพากันโค่นล้ม ไม่ทันที่ผมจะอึ้งกับเหตุการณ์ทีเกิดขึ้น ก็โดนลมจากแรงระเบิดซัดปลิวไปไกล ผมพยายามลุกขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด  นี้มันบ้าอะไรกัน หลังจากนั้นผมก็พยายามตั้งสติ แล้วจึงคิดขึ้นได้ทันที แล้วคนในหมู่บ้าน....พ่อกับแม่หละ ? ไม่นะ ไม่คิดอะไรมากผมรีบพุ่งตรงไปยังหมู่บ้านทันที แต่ภาพนั้นทำให้ผมแทบเข่าทรุด ทั้งหมู่บ้านไม่มีอะไรเหลือเลย มีเพียงความว่างเปล่าและควันที่ล่องลอยไปมาบนอากาศเท่านั้น ผมได้แต่เพียงยืนมองภาพเบื้องหน้าอย่างพูดอะไรไม่ถูก เหมือนใจแตกสลายพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลพราก ไม่นานนักผมก็สลบไป 5 นาที ต่อมา มีกองทัพที่มาจากเมืองขนกันมาที่หมู่บ้าน

‘’ กระจายกำลังออกไป ตรวจสอบทุกพื้นที่ กักกันบริเวณไว้ ห้ามทำอะไรนอกเหนือคำสั่ง’’คนๆนึงออกคำสั่ง กับลูกน้องสักพักเขาก็เหลือบไปเห็นร่างของเด็กชายที่กำลังนอนสลบ

‘’นี่มัน  หน่วยปฐมพยาบาลพบผู้รอดชีวิตหนึ่งคน มาทางนี้เร็วเข้า’’หลังจากนั้นไม่นานผมก็ถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาลที่ห่างไกลก็ไปจากที่นี้ พร้อมสติที่เลือนลาง

End of Genesis chapter