Yes. รักนี้มีแค่เธอ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

สายลมพัดโปกโบย ร่างสูงยืนจับมือหวานใจพร้อมกันอมยิ้มหวานๆ ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง

ผู้คนต่างเดินเล่นและออกกำลังกายชิวๆ..เช่นเดียวกับร่างสูงที่ตั้งใจมาเดินเล่นกับหวานใจของเขา     

มีน หนุ่มน้อยร่างสูงเจ้าเสน่ห์ และหวานใจของเขามีนามว่า ปัทม์  ฉายาไอ้หนอนที่ถูกร่างสูง

เรียกจนชิน .. ... ..!!! "เฮ้อเอาคืนมานะ" ร่างเล็กทำหน้าไม่พอใจเมื่อถูกร่างสูงแย่งอมยิ้มไป แต่

หวานใจของเขากับไม่รู้สึกสะทกสะท้านที่ถูกคนตัวเล็กตะคอกใส่ แต่กลับแกะอมยิ้มกินเยาะเย้ย

อย่างอร่อย เมื่อเห็นว่าร่างสูงไม่ทำตามคำสั่ง คนตัวเล็กก็กระโจนเข้าหาร่างสูงอย่างไว เพื่อหวัง

จะแย่งอมยิ้มคืน แต่ทว่า!! ความไวของร่างเล็กยังไม่ว่องไวเกินความคิดของเจ้ามีน ขณะที่ร่างเล็ก

กระโจนเข้าหาร่างสูง ร่างสูงรีบดึงอมยิ้มในปากมาถือ และทำหลอกล่อหยอกล้อตามประสา ><

เมื่อร่างเล็กไม่ได้ดั่งใจก็เกิดอาการหน้างอเหมือนทัพพี "โอ๋เอ๋ๆอย่างอลนะคนดี อ๊ะๆป๊าคืนให้"

เมื่อเห็นว่าร่างเล็กไม่พอใจอย่างมากร่างสูงจึงคืนอมยิ้มให้ ร่างเล็กเห็นอมยิ้มต่อหน้าจึงรีบคว้าไว้

เขามองอมยิ้มในมือก้อนจะ...อ..อ้ ..! ยังไม่ทันจะได้กินอมยิ้มก็หล่นลงไปนอนแอ้งแม้งซะแล้ว

ฝีมือร่างสูง เขาปัดอมยิ้มจนหล่น ร่างเล็กแหงนหน้ามองคนที่ทำอมยิ้มหล่น ก่อนจะกอดอกทำ

หน้าบึ้ง >< ร่างสูงแสยะยิ้มเล็กๆก่อนจะเอื้อมมืออันเรียวยาวไปลูบผมคนตัวเล็กเบาๆด้วยความ

เอ็นดู  จากนั้นร่างสูงค่อยๆขยับใบหน้าอันแสนหวานเข้าใกล้ร่างเล็ก ... เข้าใกล้...เข้าใกล้ จน

กระทั่ง..<3 จุ๊ฟฟ >< ร่างสูงจูจู้ฟลงที่แก้มใสๆของร่างเล็ก ก่อนจะสวมกอดด้วยความอบอุ่น กอด

ของเจ้ามีนแน่นขึ้น ...แน่นขึ้น..แน่นขึ้น..และแน่นขึ้น >0<

คนตัวเล็กพยายามผลักร่างสูงออกจากอ้อมกอด แต่!!คนอย่างเจ้ามีนจะไหงจะยอมปล่อยง่ายๆ

เมื่อเห็นว่าร่างสูงไม่ยอมปล่อยอ้อมกอด คนตัวเล็กจึงพยายามเบี่ยงตัวออกจากอ้อมกอด

และผลักแผงอกอันอบอุ่นของร่างสูงออก >< ร่างสูงเริ่มเห็นใจร่างเล็ก และยอมปล่อยอ้อมกอด

แต่โดยดี ^^ “หายงอลยัง” ร่างสูงเอ่ยถามร่างเล็กด้วยความอ่อนโยน

แต่คนตัวเล็กกลับไม่โต้ตอบแต่อย่างใด ได้แต่พยักเบาๆ เพื่อให้ร่างสูงรู้ว่าเขาหายงอลแล้ว

หน้าแดงก่ำของคนตัวเล็ก ทำให้ร่างสูงหลุดหัวเราะออกมา ฮ่า ฮ่า ฮ่า >.<

“มีนนนนนน >8<” ร่างเล็กลากเสียงยาวบ่องบอกถึงความไม่พอใจที่ร่างสูงหลุดหัวเราะออกมา

“ไอ่หนอนเอ้ยยย!! ^^  ” ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมกับจูงมือคนตัวเล็กเดินออกจากที่นั่ง.