คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #51 : ท้าทายยยย (100%)
ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขาค่ะ
พบ เล่ห์มธุรส โฉมใหม่เปลี่ยนปก
พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!
หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
23
ท้าทายยยย (100%)
“จำไว้นะมธุรส ผู้ชายตระกูลนภศุภ์ทุกคนหวงแหนสมบัติทุกชิ้นของตน อะไรที่เป็นของพวกเขาแล้ว ไม่มีวันปล่อยไปง่ายๆโดยเฉพาะผู้หญิงของพวกเขา ไม่มีวัน ไม่มีทาง จำไว้” ปรวิตต์พูดด้วยน้ำเสียงห้าวดุดัน จ้องมองเธอตาเขม็ง ก่อนที่จะพูดต่อ
“แล้วอีกอย่าง ผมอยากจะตัดไฟซะตั้งแต่ต้นลม ถึงคุณจะบอกว่าไม่มีอะไรกับคุณพ่อ แต่ผมก็ยังไม่วางใจ เคยได้ยินไหมสุภาษิตไทยที่ว่า น้ำตาลใกล้มด หรือไม่ก็...สมภารกินไก่วัด อะไรเทือกนั้น”
“นี่คุณปรวิตต์ คนที่คุณกำลังพูดถึงคือคุณพ่อของคุณนะ” มธุรสขึ้นเสียงสูงอย่างเหลืออด
“ไม่ว่าใคร ก็ไว้ใจไม่ได้ทั้งนั้น” ร่างสูงยักไหล่ผายมือทั้งสองข้างได้อย่างน่าหมั่นไส้ จนหญิงสาวอยากจะหาอะไรใกล้ๆมือแถวนั้นขว้างใส่นัก “คนเราอยู่ใกล้ชิดกันนานๆบ่อยๆเข้า จิตใจก็อาจจะไขว้เขวไปได้ ผมต้องการตัดคุณออกจากคุณพ่อให้เด็ดขาดที่สุดด้วยตำแหน่งลูกสะใภ้ของท่าน รับรองได้ว่าคราวนี้ผมสามารถกันคุณออกจากคุณพ่อได้อย่างสิ้นเชิง” แต่ละเหตุผลของเขาช่างเสียดแทงหัวใจของเธอนัก
“คุณต้องลงทุนทำถึงขนาดนั้นเชียวหรือ”
“ใช่”
ปรวิตต์ให้เหตุผลที่ตรงกันข้ามกับหัวใจ เขายังสับสนว่าที่ต้องการผูกมัดเธอให้แน่นหนาไว้กับตนเช่นนี้ มาจากความต้องการกีดกันเธอออกจากบิดาจริงๆ หรือจิตสำนึกที่จะต้องการรับผิดชอบ หรือเพื่อบางสิ่งบางอย่างที่ซ่อนลึกอยู่ภายในจิตใจ ที่ตัวเขาเองก็ยังไม่กล้าที่จะยอมรับ เพราะรู้สึกกลัวว่า ถ้าวันใดต้องสูญเสียและต้องพลัดพรากอย่างที่แล้วมา เขาจะทนกับความเจ็บปวดนั้นได้อีกหรือไม่ ชายหนุ่มสะท้อนอยู่ในอกรุนแรง
เช้าวันรุ่งขึ้นมธุรสมาทำงานด้วยความรู้สึกอึดอัดสับสน คำพูดของปรวิตต์เมื่อคืนยังวนเวียนอยู่ในหัว ยังตัดสินไม่ถูกว่าควรจะทำอย่างไรดี เธอควรที่จะจดทะเบียนสมรสผูกมัดตัวและหัวใจไว้กับเขา เพื่อรอวันที่จะต้องเลิกรากันในวันข้างหน้า เพราะทุกอย่างที่เขาทำในวันนี้ก็เพื่อต้องการแยกเธอออกจากบิดาของเขาเท่านั้น และการแสดงความรับผิดชอบก็เป็นส่วนหนึ่งของจิตสำนึกที่อยากจะแก้ตัวที่ได้กระทำผิดไว้กับเธอ
“ดี! อยากทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ อยากจะแสดงความรับผิดชอบ ขอให้ความรู้สึกผิดนั้นเกาะกินใจไปจนตายก็แล้วกัน” มธุรสพึมพำอยู่คนเดียว
พบทั้งคุณวิตต์ และพี่พล ได้ที่ ร้านนายอินทร์ ทุกสาขานะคะ
รับประกันว่าสนุกมากจริงๆ ค่ะ
“บ่นอะไรอยู่คนเดียวคะคุณรส” เสียงทักทายใสๆ ทำเอาผู้ช่วยสาวสะดุ้ง มธุรสว้าวุ่นจนไม่ได้ยินเสียงประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้ามา
“เอ่อ...ปะ...เปล่า ไม่มีอะไรค่ะคุณปริม รสชอบพูดกับตัวเองคนเดียวงอย่างนี้เสมอค่ะ” มธุรสยิ้มแห้งๆ เธอจะพูดไปได้อย่างไรเล่าว่า พี่ชายของคุณปริมนั่นแหละ ที่ทำให้ชีวิตของเธอกระอักกระอ่วนไปหมด
“คุณปริมมาถึงนี้ มีอะไรจะให้รสทำหรือเปล่าคะ”
“ปริมมาขอความช่วยเหลือค่ะ พอดีว่ามัวแต่ยุ่งๆทุกวัน เลยลืมไปรับชุดที่จะต้องใส่ในงานคืนวันพรุ่งนี้ ปริมอยากจะชวนคุณรสไปห้องเสื้อคุณสโรชาด้วยกันค่ะ พี่อสิตไม่ว่างและถึงจะว่างไปก็ช่วยคอมเม้นอะไรไม่ได้ นอกจากดีครับ สวยครับ คุณรสไปเป็นเพื่อนรสหน่อยนะคะ”
คำชวนอย่างกะทันหัน ทำเอาผู้ช่วยสาวตั้งตัวแทบไม่ทัน แต่ก็ดีที่จะได้หาเหตุหลบหน้าปรวิตต์ไปได้ แต่ทว่าตั้งแต่เช้าเธอยังไม่เจอหน้าเขาเลยเหมือนกัน
“ได้ค่ะ รสไปเป็นเพื่อนคุณปริมได้ค่ะ” ผู้ช่วยสาวรีบตอบตกลงในทันที
“ขอบคุณมากค่ะคุณรส ปริมขออนุญาตคุณพ่อแล้ว ว่าจะขอยืมตัวคุณรสไปสักสองสามชั่วโมง ถ้าอย่างนั้นเรารีบไปกันเถอะค่ะ”
ทั้งสองสาวพากันมาถึงห้องเสื้อแบรนด์สโรชา เมื่อเลยเวลาเที่ยงมาเล็กน้อย
“สวัสดีค่ะคุณสโรชา”
“สวัสดีค่ะคุณปริม คุณรส เชิญด้านในเลยค่ะ” สาวใหญ่เจ้าของห้องเสื้อกระวีกระวาดออกมาต้อนรับ
“คุณปริมขาจะลองเลยไหมคะ พี่เตรียมไว้ให้หลายวันแล้ว รอคุณปริมเมื่อไหร่จะมาลอง”
“พอดีว่าช่วงนี้ปริมยุ่งมากค่ะ ไหนจะงานที่บริษัท แล้วก็คุณแม่ไม่ค่อยสบายด้วย”
“คุณพี่ชมัยเป็นยังไงบ้างคะ”
“ดีขึ้นมากแล้วค่ะ แต่คุณหมอก็ให้ระมัดระวังเรื่องที่จะมากระทบกระเทือนจิตใจ”
“ค่ะ โรคหัวใจก็คงจะต้องระมัดระวังกันหน่อย ฝากบอกคุณแม่ด้วยนะคะว่า พี่สโรชาจะไปเยี่ยมเร็วๆ นี้”
“ขอบคุณค่ะ ถ้าอย่างนั้นปริมขอลองชุดเลยนะคะ นี่ก็ชวนคุณรสมาช่วยคอมเม้น” ปริมาหายเข้าไปในห้องลอง แล้วกลับออกมาด้วยเดรสสั้นสีชมพูสวยหวานละมุนสมกับบุคลิกอ่อนหวาน
“สวยมากค่ะคุณปริม พอดีเป๊ะเลย คุณรสว่าไงคะ” สโรชาหันมาขอความเห็น
“ค่ะ สวยหวานสมกับคุณปริมมกค่ะ” มธุรสเห็นด้วย แล้วกล่าวชมอย่างจริงใจ ซึ่งปริมาก็ยิ้มอย่างพอใจ
“ต้องชมฝีมือคุณสโรชาค่ะ” สาวใหญ่เจ้าของห้องเสื้อถึงกับยิ้มแก้มปริ
ปริมากลับออกมาจากห้องลองด้วยใบหน้ายิ้มแย้มพอใจ ก็เห็นผู้ช่วยสาวกำลังเดินดูชุดต่างๆ เป็นการฆ่าเวลาระหว่างที่รอ
“คุณรสคะ แล้วคุณรสเตรียมชุดที่จะใส่ในคืนพรุ่งนี้หรือยังคะ” ปริมาถามผู้ช่วยสาวของบิดา
“รสมีอยู่แล้วค่ะ ชุดที่คุณน้อยสั่งตัดให้ตอนไปดูบัลเลต์ รสเพิ่งใส่ไปได้ครั้งเดียวเอง”
“แต่ปริมว่างานนี้งานใหญ่ของนภศุภ์ฯ คุณรสน่าจะเลือกใหม่สักชุดนะคะ”
“นั่นสิคะคุณรส พี่ว่าเลือกใหม่สักชุดเถอะค่ะ หุ่นคุณรสมาตรฐานใส่ได้สวยทุกชุดแหละค่ะ” สโรชาสนับสนุน แล้วเดินไปหยิบชุดหลากสีแพรพรรณมายื่นให้ตรงหน้า
“เหมาะกับคุณรสทั้งนั้นเลยค่ะ” ปริมาฉวยหยิบมาทาบร่างของผู้ช่วยสาว “ชุดนี้ก็สวย ชุดนี้ก็หวาน ชุดนี้เซ็กซี่ค่ะ ชุดไหนดีคะ”
“อย่าเลยค่ะคุณปริม” มธุรสพยายามที่จะปฏิเสธ
“ไม่ได้ค่ะ เป็นถึงผู้ช่วยกรรมการผู้อำนวยการใหญ่ จะต้องสวยสง่าเป็นหน้าเป็นตาสมกับผู้เป็นเจ้านาย และบริษัทค่ะ แล้วอีกอย่างคุณพ่อฝากให้ปริมจัดการเป็นธุระเรื่องนี้ด้วย”
“คุณน้อยน่ะหรือคะ”
“ใช่ค่ะ เมื่อกี้พอปริมเข้าไปบอกว่าจะขออนุญาตชวนคุณรสออกมาที่ห้องเสื้อคุณสโรชา คุณพ่อก็เลยฝากให้ปริมดูแลเรื่องชุดของคุณรสให้ด้วย”
“อย่าลำบากเลยค่ะ ชุดเก่าก็ยังมีอยู่” ผู้ช่วยสาวสุดแสนจะเกรงใจ
“ไม่ได้ค่ะ ปริมทำตามคำสั่งท่านกรรมการผู้อำนวยการใหญ่ คุณสโรชาช่วยปริมดูหน่อยคะ ชุดไหนถึงจะเหมาะกับคุณรสคะ” ประโยคหลังปริมาหันมาปรึกษากับสาวใหญ่เจ้าของห้องเสื้อ
“อันที่จริงคุณรสเธอใส่ชุดไหนก็สวย เพราะเธอรูปร่างดีอยู่แล้ว อย่างชุดนี้ก็จะดูสง่างาม” สโรชาจับชุดที่เป็นสีครีมงาช้าง “หรือชุดนี้ก็จะดูเปรี้ยว แอบเซ็กซี่เล็กๆ” สโรชาหยิบเดรสสั้นสีนู้ดอมชมพูเนื้อผ้าเนื้อบางพลิ้ว แขนในตัวคอกว้างลึก กระโปรงด้านหน้าป้ายแหวกสูงขึ้นมา เก๋ไก๋ด้วยเข็มกลัดเพชรอันโตรูปดาวที่ข้างเอว
“เปลี่ยนลุคดูบ้างก็ดีนะคะคุณรส ปริมชอบชุดนี้ คุณรสลองเลยค่ะ ลองเลย ปริมอยากเห็น” ปริมายัดชุดสีนู้ดอมชมพูใส่มือ พร้อมทั้งดุนหลังผู้ช่วยสาวเข้าไปในห้องลอง จนมธุรสไม่สามารถขัดได้
“ฮัลโหล! คุณสโรชา สวัสดีค่ะ” เสียงแหลมที่ส่งเสียงยู่ด้านหน้า ทำให้สโรชาเดินออกมาต้อนรับ
“คุณจิล สวัสดีค่ะ” สาวใหญ่เจ้าของห้องเสื้อทักทายยิ้มแย้มแจ่มใส “อ้าว! คุณปรวิตต์ก็มาด้วย สวัสดีค่ะ” สโรชาทักทายชายหนุ่ม เมื่อเห็นว่าจิลดาไม่ได้มาคนเดียว
“ลมอะไรหอบคุณจิลมาถึงนี่ได้คะเนี่ย”
“พอดีจิลกับพี่วิตต์มาทานข้าวแถวนี้เลยถือโอกาสแวะเข้ามาดูชุดร้านคุณสโรชาสักหน่อย เพราะเดือนหน้าจิลต้องใช้เสื้อผ้าใหม่อีกหลายชุด”
“ค่ะ เชิญเลือกได้ตามสบายเลยคะ หรือว่าคุณจิลอยากจะตัดคะ”
“ทั้งสองอย่างเลยค่ะ ทั้งซื้อสำเร็จถ้าถูกใจ และก็ตัดด้วย”
“คุณวิตต์คะ นี่คุณปริมก็อยู่ด้านในนะคะ เธอมาลองและรับชุดที่จะใส่ในงานคืนพรุ่งนี้”
“อ้าว! นี่น้องปริมก็อยู่เหรอนี่ ต้องขอเข้าไปทักทายสักหน่อยแล้ว” จิลดาก้าวฉับเข้าไปด้านในโดยมี
ปรวิตต์เดินตามเข้าไปอย่างเหนื่อยหน่าย รองผู้อำนวยการหนุ่มถูกน้องสาวของภรรยาที่ล่วงลับล็อคตัวตั้งแต่หน้าห้องประชุม แล้วก็รบเร้าให้เขาพามารับประทานอาหารกลางวัน แล้วเลยมาถึงห้องเสื้อสโรชา
“น้องปริมขา อยู่ที่นี่เอง” จิลดานวยนาดเข้ามาทักทาย
“พี่จิล สวัสดีค่ะ เอ๊ะ! พี่วิตต์ก็มาด้วย” ปริมาคาดไม่ถึงว่าจะเจอจิลดาพร้อมกับพี่ชายตนที่นี่ “ไปยังไง มายังไงคะนี่ ถึงมาด้วยกันได้”
“อ๋อ! เมื่อสองสามวันก่อนคุณป้าชมัยบ่นอยากทานบัวลอยน้ำขิง พี่รู้จักร้านอร่อยเจ้าดังเดิมแถวนี้ ก็เลยไปรับพี่วิตต์ที่บริษัทมาซื้อกลับไปฝากคุณป้าชมัยที่บ้านค่ะ แหม...แต่ก็พอดีว่าอยู่ไม่ไกลจากร้านคุณสโรชา เลยชวนพี่วิตต์แวะเข้ามาดูชุดใหม่จ้ะ” จิลดาอธิบายเสียงใส
“นี่น้องปริมมารับชุดใส่งานคืนพรุ่งนี้เหรอคะ”
“เอ่อ...ใช่ค่ะ ปริมมากับคุณ...” แต่ยังไม่ทันที่ปริมาจะพูดให้จบ
“คุณปริมคะ รสว่ามันออกจะโป๊ไปหน่อยนะคะ” มธุรสไม่รู้ว่าใครมา พอออกมาเผชิญหน้ากับ
จิลดาและปรวิตต์ก็ถึงกับอ้าปากค้าง
สายตาคมมองปราดไปทั้งร่างอิ่มอรชรให้ชุดเดรสสั้นสีนู้ดอมชมพูพลิ้วเกาะเรือนร่าง เห็นสัดส่วนเว้าโค้งชัดเจน มิหนำซ้ำคอเสื้อก็ช่างคว้านลึก มองเห็นได้ไปถึงไหน...ถึงไหน กระโปรงก็ผ่าแหวกสูงขึ้น มองไปถึงไหน...ถึงไหนเช่นกัน ใบหน้าหล่อเคร่งขรึมนิ่วหน้าด้วยความไม่พอใจ จิลดาเมื่อหันมาเห็นก็ถึงกับชะงัก รู้สึกเสียวสันหลังวาบกับรัศมีที่เจิดจ้าของผู้ช่วยสาวที่อยู่ตรงหน้า แต่ก็เรียกสติกลับมาได้อย่างรวดเร็ว
***** จบตอนค่ะ *****
อยาก....ให้ถึงคืนพรุ่งนี้เร็วๆ จังค่ะ
เพราะคืนพรุ่งนี้จะมีงานฉลองครบรอบ 35 ปี ของบริษัทนภศุภ์ คอนสตรัคชั่น
สงสัยจะมีงานเข้ามธุรสอีกแน่ๆ เลย คริ คริ
สาวๆ เตรียมชุดราตรีสวยๆ ใส่ไปงานคืนพรุ่งนี้กันนะคะ
ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขาค่ะ
พบ เล่ห์มธุรส โฉมใหม่เปลี่ยนปก
พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!
หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น