คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : บทลงโทษ บทที่ 2 (50%)
พิกัด...ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขานะคะ
พบ เล่ห์มธุรส โฉมใหม่เปลี่ยนปก
พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!
รับประกันความฟินแซ่บค่า ขอบคุณค่ะ
17
บทลงโทษ บทที่ 2 (50%)
มธุรสร้องไห้จนฉ่ำใจ จึงคิดลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง เพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่ก่อนที่เธอจะทำอะไรต่อไป เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น หญิงสาวเหลียวมองนาฬิกาบอกเวลาเกือบห้าทุ่มเข้าไปแล้ว
“คุณคะ นายปรวิตต์ให้เอากระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นมาให้ค่ะ ดิฉันเข้าไปได้ไหมค่ะ” มีเสียงร้องถามอยู่หน้าห้อง
“เอ่อ...เข้ามาได้จ้ะ” มธุรสอนุญาต แล้วรีบซุกตัวใต้ผ้าห่ม
“คุณวิตต์ให้ป้าเอากระเป๋าเสื้อผ้าของคุณขึ้นมาให้ค่ะ” ป้าบุหงาพูดซ้ำ สายตาสอดส่ายด้วยความอยากรู้อยากเห็นนึกสงสัยว่าผู้หญิงสวยคนนี้ไปอย่างไรมาอย่างไรถึงได้มาอยู่ที่นี่ได้
“ป้าชื่อบุหงาค่ะ เป็นแม่บ้านอยู่ที่บ้านลมหวล ไม่ทราบว่าคุณ...เออ...คุณต้องการอะไรเพิ่มเติมอีกไหมคะ”
“ไม่จ้ะ ขอบใจ” หญิงสาวตอบสั้นๆง่ายๆ เหมือนเป็นการตัดบทสนทนาทางอ้อม ป้าบุหงาอึกอักเล็กน้อย ก่อนที่จะขอตัวออกไป
พอร่างป้าบุหงาพ้นออกไปจากห้อง มธุรสก็กระวีกระวาดลงจากเตียง แต่เธอก็ต้องชะงักด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบรวดร้าวที่ตรงกึ่งกลางของร่างกาย ร่างบางทรุดตัวลงนั่งที่ปลายเตียง แต่เมื่อความเจ็บแปลบบรรเทาลง หญิงสาวก็เดินไปเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าเลือกชุดกางเกงที่ทะมัดทะแมงเหมาะกับการเดินทางขึ้นมาหนึ่งชุด ตรงเข้าห้องน้ำที่อยู่ภายในห้อง
มธุรสออกมาจากห้องน้ำเมื่ออาบน้ำผัดหน้าหวีผมและแต่งตัวด้วยชุดเสื้อเชิ้ตแพรสีครีมกับกางเกงขายาวสีน้ำตาลเข้มเรียบร้อยพร้อมที่จะออกเดินทาง หญิงสาวเดินลากกระเป๋าเสื้อผ้าตรงไปยังประตู แต่ยังไม่ทันจะถึงบานประตูก็ถูกผลักเข้ามาเสียก่อน ร่างสูงใหญ่ปรากฏกายอยู่เบื้องหน้า
“นั่นจะไปไหน” เขาถามด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง หรี่ตามองร่างบางอย่างเอาเรื่อง
“จะกลับกรุงเทพ ไหนๆก็ต้องกลับอยู่แล้ว ก็ขอกลับคืนนี้เลยก็แล้วกัน ถ้าไม่เป็นการรบกวนคุณมากนักก็ช่วยสั่งลุงพินขับเรือไปส่งฉันที่ฝั่งแผ่นดินใหญ่ในจังหวัดให้หน่อย” หน้าสวยเชิดขึ้นพูดอย่างถือดี ศักดิ์ศรีค้ำคอจนตั้ง
“แล้วหลังจากนั้นจะไปไหนต่อ นี่มันดึกดื่นจะเที่ยงคืนเข้าไปแล้ว”
“ก็จะพักที่โรงแรมในจังหวัดสักคืน แล้วจะโทรศัพท์ให้คุณชยุทธ์มารับ” สิ้นเสียงเจื้อยแจ้วกระเป๋าเสื้อผ้าของเธอก็ลอยหวือไปตกอยู่ที่มุมห้อง ร่างบางถูกกระชากต้นแขน แล้วลากมาเหวี่ยงลงบนเตียงอย่างแรง
“ว๊าย!” หญิงสาวร้องออกมาด้วยความตกใจ “คุณทำบ้าอะไรเนี่ยคุณปรวิตต์”
“ฉันต้องถามเธอมากกว่า ว่าจะทำบ้าๆอะไร มีผัวไปยังไม่ถึงชั่วโมง คิดจะไปคบชู้เสียแล้ว” ปรวิตต์จ้องมองเธออย่างเกรี้ยวกราดโกรธจนควันออกหู เมื่อแม่ตัวดีพูดว่าจะโทรศัพท์ให้นักธุรกิจหนุ่มใหญ่มารับ
“กรี๊ดดดด! บ้า ใครเมียคุณ” มธุรสทะลึ่งขึ้นทั้งตัวตรงเข้าทำร้ายร่างกายเขาด้วยความแค้นเคือง ร่างแข็งแรงพยายามหลบเลี่ยง เขาใช้ความว่องไวรวบข้อมือที่กำลังรัวกำปั้นตุบตับใส่หน้าอกเนื้อตัวของเขาให้ไพล่หลัง แล้วดึงตัวเธอเข้าหา
“ปล่อยฉันนะ” เธอตัวเล็กกว่า แต่เวลาฮึดสู้ขึ้นมาก็ฤทธิ์มากไม่เลว มธุรสดิ้นรนขัดขืนเนื้อตัวถูไถเสียดสีไปกับร่างใหญ่แข็งแรงอย่างช่วยไม่ได้
“แล้วไอ้ที่เราทำกันเมื่อสักครู่นี้ เขาไม่ได้เรียกว่าผัวเมียทำกันอย่างนั้นเหรอ” เขาหยามหยันด้วยน้ำเสียงและแววตา “คงต้องตอกย้ำอีกหลายๆครั้ง จะได้จำขึ้นใจว่า...มีผัวแล้ว”
“อ้าย! คนบ้า” มธุรสกรี๊ดลั่นด้วยเจ็บใจ แต่ไม่สามารถทำอะไรได้มาก นอกจากดิ้นขลุกขลัก เพราะข้อมือถูกพันธนาการไพล่หลังไว้
มธุรสดิ้นรนผลักไสหนักขึ้น เมื่อใบหน้าคมสันก้มซุกไซ้เข้าหาซอกคอขาว แล้วเลื่อนขึ้นไปตามเรียวคาง และแก้มนวล ก่อนที่จะวกเข้าหาริมฝีปากอิ่ม ริมฝีปากหนาบดจูบหนักๆครั้งแล้วครั้งเล่า จนหญิงสาวมึนงงหัวหมุนในรสจุมพิตที่ดื่มด่ำร้อนแรง เธอรู้สึกตัวเบาหวิวคล้ายจะเป็นลม
ร่างอรชรถูกช้อนขึ้นอุ้มไปวางบนเตียงใหญ่ ก่อนที่เขาจะถอดกระชากเสื้อแพรตัวสวยที่เพิ่งใส่รวมถึงยกทรงตัวน้อยโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ตามด้วยกางเกงขายาวสีน้ำตาลเข้มของเธอที่ลอยละลิ่วไปคนละทิศทาง หญิงสาวรู้สึกหนาวเหน็บเมื่อทั้งเนื้อทั้งตัวเหลือเพียงชั้นในผ้าลูกไม้ ซึ่งเจ้าตัวไม่รู้หรอกว่าช่างเซ็กซี่ยั่วยวนชวนให้คลั่งได้ขนาดไหน
พบกันที่...ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขานะค้า
ชายหนุ่มใช้สายตาสำรวจโลมลูบไปทั้งตัว เริ่มตั้งแต่ทรวงอกอวบอิ่มที่มีขนาดใหญ่ล้นที่ซ่อนรูป ไล่ไปตามเอวคอดกิ่วหน้าท้องเนียนขาวที่สอบต่ำหายเข้าไปในบิกินีตัวน้อยผ้าลูกไม้ที่ไม่สามารถปกปิดความอิ่มเอิบไว้ได้มิด
ร่างสูงถึงกับสะดุดลมหายใจตัวเองสะท้านกับความเต็มตึงเบื้องหน้า ร่างอรชรร้อนวูบเหมือนไฟลามเลียไปตามสายตาที่โลมลูบ ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความอับอาย และรับรู้ได้ถึงอาการสั่นไหวน้อยๆของร่างสูงตรงหน้า
“สวย” เขาพึมพำราวกับคนละเมอ นัยน์ตาคมจ้องไม่กระพริบ พร้อมกับปลดเครื่องแต่งกายของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ร่างเกือบเปลือยบนเตียงกระเถิบถอยหนี ประสบการณ์ที่เพิ่งผ่านมาทำให้เธอยังหวาดหวั่นผสมกริ่งเกรง
“ไม่นะ คุณปรวิตต์” เธอส่ายหน้าเดี้ยะ “ฉัน...ฉันยังเจ็บอยู่เลย”
“ครั้งแรกของผู้หญิงก็เจ็บกันทั้งนั้น แต่รับรองครั้งนี้จะไม่เจ็บแล้ว” เขาพูดปลอบ นัยน์ตานุ่มเป็นประกายอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน จนเผลอต่อตาดั่งต้องมนต์สะกด
ร่างแข็งแกร่งทิ้งตัวทาบทับร่างอรชรอวบละมุน เขาประกบจูบกลีบปากคู่สวยอีกครั้งอย่างเร่าร้อน ลิ้นหนาสอดรุกเข้าไปในโพรงปากอิ่มกวาดชิมความหวานอย่างกระหายหิว ก่อนที่จะค่อยๆฝังใบหน้าหล่อเหลาลงดื่มชิมความหวานจากอกอุ่นที่แอ่นระแน้ลืมเจ็บลืมตัว
“คุณวิตต์” มือน้อยไม่ได้ผลักไสอีกต่อไป กลับกดศีรษะทุยได้รูปให้แนบชิดมากยิ่งขึ้น
ปรวิตต์ตั้งใจที่จะแก้ตัวกับความผิดพลาดที่เขาบุ่มบ่ามเอาแต่ใจในครั้งแรก แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นความปรารถนาของตัวเองที่จะละเลียดชิมเธอให้ทั่วทุกตารางนิ้ว เขาใช้ริมฝีปากซอกซอนไปตามเนื้อตัวที่หอมกรุ่น ไซ้ลงต่ำเรื่อยๆ ร่างบางบิดเร่าทุรนทุรายเมื่อริมฝีปากหนาซุกซบคลึงเคล้าอยู่บนผ้าลูกไม้บางๆ กางกั้น ก่อนที่จะทึ้งมันออก
“อะ...ไม่...ไม่ไหวแล้ว ได้โปรด” หญิงสาวร้อนรนตามธรรมชาติที่เรียกร้อง เธอสะท้อนสะท้านรุนแรง จนต้องส่งเสียงกรีดร้องหวานๆ
ร่างหนาแข็งแรงลุกขึ้นก่ายเกยทาบทับร่างอิ่มไว้ทั้งตัว แล้วพยายามจะนุ่มนวลที่สุด แต่หล่อนก็ไม่วายที่จะขยับหนีด้วยความกริ่งเกรง
“ชูว์ รับรองไม่เจ็บ คราวนี้จะดีขึ้น” ปรวิตต์ปลอบ ร่างอรชรหลับตามือบางเกาะไหล่แข็งแรงของเขาไว้เป็นหลัก รับรู้ถึงความหนักแน่นและหนักอึ้งที่อยู่เหนือร่างของตนกับจังหวะร้อนๆที่ตอกย้ำลงมาอย่างช้าๆสม่ำเสมอ ความคับนุ่มแน่นทำให้เขาต้องใช้ความสะกดกลั้นเป็นอย่างมากที่จะไม่เผลอเอาแต่ใจอีก แต่ก็อดที่จะหนักบ้างเบาบ้างไม่ได้ตามอารมณ์หนุ่ม
“คุณวิตต์ขา คุณวิตต์” เธอครางเรียกเขาเสียงหวาน ความเจ็บปวดรวดร้าวในคราวแรกเลือนหาย เหลือไว้แต่ความพลิ้วหวิวระลอกแล้วระลอกเล่าที่ซัดเข้าใส่จนเธอเกือบจะคลั่งไป
ปรวิตต์พลิกตัวนอนหงายหอบหายใจเบาๆข้างร่างบางที่นอนหันหลังให้ มธุรสรู้สึกอับอายขายหน้าเป็นกำลัง การร่วมรักครั้งที่สองนี้เธอมิได้ต่อต้านขัดขืน ทั้งยังให้ความร่วมมือด้วยความเต็มใจ แถมเธอยังวอนขอกับเขาในยามที่สติกระเจิดกระเจิงถึงระดับสูงสุด และจริงดังคำที่เขาพูด ครั้งที่สองจะไม่มีเจ็บอีกแล้ว เพราะว่าครั้งนี้มีแต่ความเร่าร้อนหอมหวานตลบอบอวลขจรกระจายไปทั่ว
“มธุรส” ริมฝีปากหนาขยับเรียกอยู่ชิดหัวไหล่บอบบาง หญิงสาวไม่ตอบแกล้งทำเป็นหลับ
“ผมรู้นะว่าคุณยังไม่หลับ” เขาบรรจงจูบเนื้อเนียนเหนือหัวไหล่ มือหนาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังขาวเนียนก่อนที่จะวกมาด้านหน้า เพื่อสัมผัสกอบกุมทรวงอกอวบอิ่มที่มีขนาดล้นมือ ร่างอรชรร้อนซ่านไม่สามารถแกล้งนอนนิ่งเฉยได้อีกต่อไป
“คนบ้า ปล่อยนะ” มธุรสเสียงสั่น พยายามที่จะดึงตัวออก แต่ร่างสูงใหญ่กลับกระชับวงแขนและเบียดกายซ้อนหลังร่างอวบอิ่ม เบียดเสียดเนื้อตัวแข็งแรงไปมาอย่างเร้าอารมณ์ เมื่อรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติบริเวณบั้นท้ายงามงอน ทำเอาหญิงสาวสะดุ้งเสียวแปลบอย่างห้ามไม่อยู่
“อย่านะคุณปรวิตต์ อย่าทำอะไรบ้าๆอีกนะ” หญิงสาวแหวพยายามดิ้นให้หลุดจากการกอดรัด เขาเลยจับพลิกให้ร่างของเธอหันมาเผชิญหน้า เขากราดสายตากรุ้มกริ่มโลมลูบไปทั่วร่างอวบอิ่มสมบูรณ์ที่เขารู้ดีว่าหวานหยาดเยิ้มเพียงใด
“ไอ้ที่ว่าบ้าๆน่ะ ไม่ชอบหรือ” ปรวิตต์ยิ้มยั่ว รู้สึกสนุกและมีความสุขอยู่ลึกๆ
“ไม่...ไม่...ไม่...ไม่ อย่ามาแตะต้องเค้าอีกนะ” ร่างอรชรพยายามที่จะหลบเลี่ยง
“ผมพิสูจน์ได้ว่าคุณก็ชอบมากพอๆกับผม” นัยน์ตาของเขาเป็นประกายเต้นระริก และไม่รอช้าที่จะพิสูจน์ตามปากพูด เขาดึงเรียวแขนของเธอที่ปกปิดร่างกายท่อนบนออก
“บ้า พอได้แล้ว” เธอดื้อดิ้นรน
“ความผิดของเธอยังไม่หมด”
“ฉันมีความผิดอะไร คุณทำเกินไปแล้วนะ” หญิงสาวตวาดเหลืออด เขากลับหัวเราะชอบใจหูตาแพรวพราวอย่างที่ไม่เคยเป็น
“ทำเกิน ก็ดีกว่าทำไม่สนุก”
“กรี๊ดดดดด!” ร่างบางผุดลุกขึ้น ก่อนที่โถมเข้าหาเขาทั้งตัวด้วยโกรธหมายจะประทุษร้ายเขาให้หายแค้น แต่กลับกลายเป็นว่าเธอกลับโดนเขาประทุษร้ายแทนจนย่ำแย่เกือบจนรุ่งเช้า
มธุรสรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอย่างอ่อนระโหยโรยแรง เธอไม่แน่ใจว่าเป็นเวลาเท่าไหร่ของวันใหม่ แต่เมื่อมองออกไปนอกหน้าต่างก็รู้สึกได้ถึงความร้อนแรงของดวงอาทิตย์เกือบจะใกล้เที่ยง
หญิงสาวนอนนิ่งเบิกตามองเพดานสีขาว พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเองอย่างมากมายในช่วงเวลาเพียงข้ามคืน นับตั้งแต่จิลดามาที่บ้านท้ายเกาะ แสดงอาการเกรี้ยวกราดหึงหวงปรวิตต์กับเธอ
เรื่องที่เธอรนหาเรื่องใส่ตัวที่หลงเชื่อสุขุมจนเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด ถ้าปรวิตต์ตามไปช่วยไว้ได้ไม่ทัน แต่แล้วเธอก็ไม่รอดจริงๆ เมื่อปะทะกับปรวิตต์เมื่อคืน มธุรยอมรับกับตัวเองว่าลึกๆแล้วเธออิ่มเอม แต่เขาล่ะจะรู้สึกเช่นไร ในเมื่อตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาปรวิตต์เฝ้าดูถูกดูแคลน เข้าใจผิดคิดว่าเธอมีความสัมพันธ์ลับๆกับปิรัณ และยังกับผู้ชายอีกหลายๆ คนที่เขากล่าวหา
แต่เมื่อคืนเขาก็ได้รู้ความจริงแล้วว่า เขาเข้าใจทุกอย่างผิดหมด เธอยังบริสุทธิ์ ไม่เคยมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนใด เขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ แล้วเขาจะจัดการกับเธออย่างไรต่อไป
แล้วยังจะบทพิศวาสเร่าร้อนที่เขากระทำต่อเธออีกนับครั้งไม่ถ้วน หรือเป็นเพียงความใคร่ ความเปล่าเปลี่ยวของพ่อหม้ายเมียตาย จึงเห็นเธอเป็นเพียงผู้หญิงใกล้มือที่มีไว้เพื่อระบายอารมณ์ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว เธอจะไม่มีวันยอมเป็นที่ระบายอารมณ์รักใคร่ของใคร ถ้าไม่รักก็อย่าได้มาแตะอีก หญิงสาวประกาศก้องอยู่ในใจ แต่เนื้อตัวก็ยังร้อนผ่าวอยู่
To be continue…
คริ คริ บทพิศวาทเร่าร้อนนับครั้งไม่ถ้วนเลยนะค้าคุณวิตต์
ไม่รุไปเอาพลกำลังมาจากหนายยยย 555
แล้วจะลงโทษกันอย่างนี้บ่อยๆ ไม่ได้นะคะ หนูไม่ยอมมมม
เอ้ย! มธุรสไม่ยอม เผลอคิดว่าตัวเองเป็นมธุรสอยู่เรื่อย 55555
พรุ่งนี้มาติดตามกันต่อนะค้า
พบ เล่ห์มธุรส โฉมใหม่เปลี่ยนปก
พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!
ได้ที่ ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขา
หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น