คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ตุ๊กแก และน้องหนูเป็นเหตุ (75%)
11
ตุ๊กแก และ น้องหนูเป็นเหตุ (75%)
“กรี๊ดดดดดด!!”
ปรวิตต์สะดุ้งโหยง เมื่อได้ยินเสียงกรี๊ดดังแทบจะลั่นเกาะ ร่างสูงใหญ่กระโดดลงบันไดทีละสองสามขั้น
“มธุรสเป็นอะไร” เขาไม่รอช้าที่จะกระแทกบานประตูห้องน้ำด้วยหัวไหล่ แล้วพุ่งพรวดเข้าไป
“คุณวิตต์ คุณปรวิตต์” ร่างขาวเปลือยทั้งตัวกระโดดเข้าเกาะแขนเขา แล้วเต้นเร่าๆไม่หยุด
เสียงร้องกรี๊ดๆ ทำเอาเขาหูอื้อแก้วหูแทบแตก แล้วก็ต้องตาลายเพราะสัดส่วนน้องๆผลส้มโอขนาดย่อมๆ สองผลกระเพื่อมไหวแกว่งไกวเสียดสีต้นแขนของเขาอยู่
“ร้องทำไม เกิดอะไรขึ้น” ร่างสูงใหญ่กลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก อยากจะบ้าตายกับภาพตรงหน้า
“ตุ๊ก...ตุ๊กแก เกาะหลังฉัน ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย” ร่างเปลือยยังหลับหูหลับตาแหกปากร้องและเต้นเร่าๆ ด้วยทีท่าขยะแขยง มือแข็งแรงรีบจับร่างขาวอล่องฉ่องพลิกหันหลัง กวาดสายตาทั่วแผ่นหลังขาวนวลเนียนก็ไม่เห็นมีตุ๊กแกสักตัว จะมีก็แต่ใบไม้แห้งใบใหญ่ที่เปียกติดหลังเธออยู่
“เอามันออกไปสิคุณ ยืนเฉยอยู่ได้” มธุรสใกล้จะร้องไห้เต็มแก่
“เธอจะให้ฉันเอาใบไม้แห้งออกจากหลังของเธอนี่น่ะเหรอ”
“ไม่ใช่ใบไม้ บอกว่าตุ๊กแกๆ เมื่อกี้มันเกาะหลังฉันแน่นเลย พยายามสลัดสะบัดเท่าไหร่ก็ไม่ยอมออก” เธอยังหลับหูหลับตา
“มธุรสลืมตาขึ้นดูสิ ว่ามันไม่มีอะไร นอกจากใบไม้แห้ง ตั้งสติหน่อย” ได้ผลคำพูดของเขา ทำให้ร่างเปลือยหยุดกึก แล้วลืมตาขึ้น เธอเห็นเขาชูใบไม้แห้งใบใหญ่อยู่ตรงหน้า เธอพยายามเอี้ยวหลังใช้มือปัดป่าย ก็ไม่พบอะไรอีก จะพบก็แต่นัยน์ตาสีเข้มเต้นระริก ทำให้ดวงตากลมโตที่ยังมีแววตระหนกเริ่มจะแปรเปลี่ยนเป็นความอับอาย หน้าตาของเธอแดงก่ำลามไปถึงกกหู
“กรี๊ดดดด!” มธุรสกรี๊ดเสียงแหลมอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่ใช่เพราะตุ๊กแก แต่เป็นความอับอายขายหน้า แล้วใช้มือไขว้ปิดทั้งส่วนบนส่วนล่าง แต่ก็ช้าไปเสียแล้วในเมื่อเขาเห็นเข้าไปแล้วเต็มสองลูกตา
“หยุดร้องเสียที” ร่างสูงยกมือขึ้นอุดหู เมื่อเจ้าหล่อนไม่มีทีท่าว่าจะหยุดแหกปาก “แล้วหาอะไรนุ่งเสียด้วย” ได้ผลร่างบางหยุดกึก แล้วรีบเกี่ยวผ้าขนหนูที่แขวนอยู่บนข้างฝาคลุมตัวอย่างรุกรน
“แล้วไหนตุ๊กแก” ปรวิตต์ถามเสียงกลั้วหัวเราะ แล้วหันไปมองรอบๆห้องน้ำ
“ก็...เมื่อกี้ฉันยังสบตากับมันอยู่เลยบนเพดาน แล้วมันก็กระโดดใส่หลังฉัน” หญิงสาวทำหน้าขยะแขยง จะร้องหายเสียให้ได้
ปรวิตต์เงยหน้ามองเพดาน ก็ไม่พบอะไร เขาเดินไปสำรวจที่โอ่งน้ำ เห็นใบไม้แห้งลอยอยู่
“มีใบไม้แห้งลอยอยู่ในโอ่งน้ำ พอเธอใช้ขันตักน้ำขึ้นอาบ มันก็เลยติดขึ้นมาด้วย ใช่ตุ๊กแกซะเมื่อไหร่” ชายหนุ่มสันนิษฐานได้ไม่ผิด
“แต่...” หญิงสาวถึงกับพูดไม่ถูก รู้สึกอับอายที่ตื่นตูม
“ไม่มีแต่ ตามนี้...” ปรวิตต์ตัดบท แล้วสั่งตัวเองให้หมุนตัวกลับออกมา เพราะยืนนิ่งแข็งกร้าวไปหมดทั้งตัวกับภาพเร้าความรู้สึกตรงหน้าอยู่เป็นนาน จนแทบจะหมดความยับยั้ง เพราะยังไงเขาก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนให้ผู้หญิงแก้ผ้าล่อหลอกได้บ่อยๆ โดยไม่รู้สึกรู้สม
มธุรสตัวร้อนผ่าวเหมือนมีไข้ขึ้นสูงทั้งๆที่กำลังอาบน้ำเย็นเจี๊ยบอยู่ เธออยากจะแทรกแผ่นดินหนีกับเหตุการณ์น่าอับอายและสติแตกของตัวเอง ก่อนที่จะรีบอาบน้ำแต่งตัวสวมเสื้อผ้าแต่ในห้องน้ำ แล้วย่องขึ้นบ้านอย่างเงียบกริบ หันซ้ายแลขวาเมื่อไม่เห็นเขาอยู่ด้านนอกก็ลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้ววิ่งด้วยฝีเท้าที่เบาโหวงผลุบเข้าห้องนอนตัวเองไป โดยหารู้ไม่ว่าร่างสูงใหญ่ที่ยืนอยู่นอกระเบียงเห็นพฤติกรรมของเธอทั้งหมด จนนึกขำอยู่คนเดียว
ต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่า ผู้หญิงคนนี้สร้างความรู้สึกแปลกใหม่ให้กับเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แม้แต่จารุลักษณ์ ปรวิตต์สลัดศีรษะแรงๆไล่ความรู้สึกแปลกๆนั้นออกไป
ปรวิตต์ตัดสินใจเข้านอนก่อนที่จะฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้ พรุ่งนี้เขาต้องตื่นแต่เช้าเพราะมีงานหลายอย่างที่จะต้องทำ รวมทั้งขึ้นฝั่งแผ่นดินใหญ่ ร่างสูงล้มตัวลงนอนและใช้เวลาไม่นาน ขณะที่กำลังจะเคลิ้มหลับ แต่ก็ต้องตกใจสะดุ้งสุดตัวอีกจนได้ เมื่อได้ยินเสียงหวีดร้องเสียงแหลมของผู้หญิงที่อยู่ห้องข้างๆ
“กรี๊ดดดดดดดดด!”
to be continue.....
มธุรสกรี๊ดหนักมากกกกเรื่อง อัลรัย??? คริ คริ
แล้วคุณปรวิตต์จะมีอาการหนักกว่าหรือป่าว 55555
งานนี้ต้องติดตามคืนพรุ่งนี้นะคะ อิอิ
สั่งหนังสือ 'เล่ห์มธุรส' เข้าได้แล้วนะค้า
พรุ่งนี้มีรอบส่งไปรษณีย์ค่ะ พร้อมส่ง! อยากส่ง!
จำปี...อยากให้ได้ไว้เป็นเจ้าของ
แล้วจะรักคุณวิตต์ อยากที่จำปีร๊ากกกก รัก ค่ะ จริงจริ๊ง!
แล้วขอฝาก พี่ใหญ่ ของสามทหารเสือ แห่ง นภศุภ์ คอนสทรัคชั่นด้วยนะคะ
รับประกันความแซ่บค่ะ ฮิฮิ
ความคิดเห็น