ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ลัดฟ้ามาเสี่ยงรัก (สนพ.ทัช) FLY FOR LOVE

    ลำดับตอนที่ #15 : คู่ปรับตลอดกาล (50%)

    • อัปเดตล่าสุด 9 มี.ค. 60



    ตอนที่ 7. คู่ปรับตลอดกาล (50%)


            สังคมชนบทมีวัดเป็นจุดศูนย์รวมของชุมชน ชาวบ้านจะมาทำบุญตักบาตรกันทุกวัน แล้วยิ่งถ้าตรงกับวันพระหรือวันพระใหญ่ คนหนุ่มคนสาวผู้เฒ่าผู้แก่ก็จะอุ้มลูกจูงหลานหิ้วปิ่นโตบรรจุข้าวสวยและกับข้าว ของคาวหวานมาใส่บาตรที่วัด หลังฟังเทศน์ฟังธรรมก็นั่งจับกลุ่มคุยกันสารพัดเรื่องในชุมชนที่ตนอยู่อาศัย ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปทำเรือกสวนไร่นาของตัวเองกันต่อไป


            ฟ้าอุษาตามเทียนหยดไปใส่บาตรที่วัดเช้านี้ สายตาหลายๆคู่เพ่งมองมาที่เธอ สงสัยใคร่รู้ว่าหญิงสาวแปลกหน้ารูปร่างสูงโปร่งหน้าตาดีบุคลิกโดดเด่นไม่เหมือนใคร นางนี้คือใครกัน ซึ่งชาวบ้านบ้านคลองลัดข้าวก็ถูกแนะนำให้รู้จักสมาชิกใหม่ว่าเป็นหลานสาวแม่เทียนหยดกับครูระพินที่เพิ่งมาจากกรุงเทพ


            หลังจากใส่บาตรและพูดคุยกับเพื่อนบ้านกันพอหอมปากหอมคอแล้ว สองป้าหลานก็ถือโอกาสเดินตลาดนัดที่อยู่ติดกับวัด ฟ้าอุษาต้องการซื้อเสื้อผ้าสักสองสามชุดและของใช้ส่วนตัวเล็กๆน้อยๆ ระหว่างที่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ยี่ห้อดังจากยุโรปของเธอยังติดอยู่ที่อู่ซ่อมรถในเมือง


            สวัสดีครับน้าเทียนบุรุษร่างสูงสันทัดในชุดข้าราชการสีกากีเดินยิ้มเผล่เข้ามาทักเทียนหยด


            อ้าวคุณปลัด สวัสดีค่ะ มาเดินตลาดนัดเหมือนกันเหรอคะ


            อ๋อ! เปล่าครับ ผมผ่านมา ก็เลยแวะเข้ามาดูแลความเรียบร้อยเสียหน่อย ปลัดหนุ่มพูด แต่สายตาจับจ้องไปทางหญิงสาวแปลกหน้าที่ยืนอยู่ด้านหลังภรรยาครูใหญ่


            คุณปลัดคะ นี่ฟ้าอุษาหลานสาวน้าเพิ่งมาจากรุงเทพ ฟ้านี่คุณปลัดพิธูปลัดอำเภอร่มเย็นพัฒนา ฟ้าอุษายกมือไหว้ปลัดหนุ่มก่อน พิธูรับไหว้ยิ้มๆ รู้สึกชอบและถูกชะตากับหญิงสาวชาวกรุงขึ้นมาทันที


            ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณฟ้าอุษา


            ยินดีเช่นกันค่ะ แต่เรียก...ฟ้าเฉยๆก็ได้ค่ะ หลานสาวป้าเทียนหยดออกปากอย่างเป็นมิตร


         ครับคุณฟ้า มาเยี่ยมน้าเทียนเหรอครับ” ปลัดหนุ่มชวนคุย


            “ค่ะ”


            “อยู่นานๆ นะครับ อยู่ให้ถึงงานเทศกาลส้มโอประจำปีเลย”


         ฟ้าอุษาได้แต่พยักหน้ายิ้มๆ เพราะเหมือนถูกถามจี้ใจดำ


            “จริงสิ ปีนี้เห็นว่าจะจัดให้ใหญ่กว่าทุกปี คุณนายท่านผู้ว่าฯเข้ามาขอความร่วมมือกับทางโรงเรียนขอให้จัดการแสดงบนเวที” เทียนหยดได้ยินมาจากสามี


    “ครับปีนี้ภริยาท่านผู้ว่าฯเป็นประธานจัดงาน คุณฟ้าผมช่วยถือของไหมครับ พิธูหันมาแสดงความเป็นสุภาพบุรุษ เมื่อเห็นหญิงสาวถือทั้งถุงกระดาษและถุงพลาสติกหลายใบรวมถึงปิ่นโต


            ไม่เป็นไรค่ะ ฟ้าถือได้ แต่ยังไม่ทันจะขาดคำ หญิงสาวก็ถูกชนเข้าอย่างแรงจนเธอเซไปปะทะกับร่างสูงแข็งแรงของใครคนหนึ่งอย่างจัง ข้าวของในมือพลัดหล่นลงพื้น


            “ขอโทษๆเจ๊ พอดีว่าฉันรีบ จะไปส่งขอให้ทันรถทัวร์เที่ยวเก้าโมงเช้า” ชายคนงานหันมาขอโทษขอโพย ก่อนที่จะรีบเข็นรถขนของจากไป จนไม่มีใครออกปากอะไรได้ทัน ฟ้าอุษารีบผละออกเมื่อรู้ว่าตัวชนเข้ากับใคร


            อ้าว! หมอก ปลัดหนุ่มทัก หมอกช่วยเก็บถุงที่ตกพื้น แล้วยึดไปถือให้ ฟ้าอุษาพยายามดึงมาถือเอง แต่เขาไม่ปล่อย


            สวัสดีจ้ะน้าเทียน หมอกทักผู้ใหญ่ แล้วส่งยิ้มเลยไปให้หลานสาว แต่คุณเธอทำเมินไม่มองซะนี่


            จะไปไหนล่ะพ่อ


            ก็ตั้งใจมาหาปลัดน่ะจ้ะ


            คงจะมีธุระคุยกันล่ะสิ งั้นน้าไม่ขัดแล้ว ฟ้าเราไปกันเถอะลูก เทียนหยดหันมาชวนหลานสาว เป็นโอกาสให้ฟ้าอุษาฉวยถุงในมือของชายหนุ่มกลับมาถือเอง


            คนช่วยถือของให้ จะขอบใจสักคำก็ไม่มี หนุ่มลูกทุ่งพูดลอยๆ


            ไม่ได้ขอ อยากทำเองแม่สาวชาวกรุงก็สวนทันควัน


            ช่างมีมารยาทจริ๊งหมอกประชด เลยโดนหญิงสาวถลึงตาเข้าใส่ จนเขาอดที่จะหัวเราะหึหึในลำคอไม่ได้


            ไป! เดี๋ยวป้าว่าจะเข้าสวนเสียหน่อย ไปก่อนนะพ่อ


         ครับน้าเทียน แล้วผมจะไปเยี่ยมที่บ้านนะครับ พิธูพูดกับผู้เป็นป้า แต่ตากลับมองไปที่หลานสาวแทน


            เชิญเลยจ้ะคุณปลัด ไปกินข้าวที่บ้านกัน พ่อหมอกด้วยนะ เทียนหยดเอ่ยปากชวน


            “ครับ ขอบคุณคร๊าบ” ทั้งสองหนุ่มส่งเสียงประสานกัน ฟ้าอุษาส่งยิ้มให้ปลัดหนุ่ม แต่ทำเฉยเมยกับหนุ่มอีกคน ก่อนที่จะเดินตามผู้เป็นป้าไป


            น่ารักจัง พิธูมองตามตาปรอย


            น่ารักตายล่ะ ขู่ฟ่อๆ ยังกะแมวเป็นโรคกลัวน้ำหมอกทำหน้าเหยเก


            แมวกลัวนงกลัวน้ำที่ไหน แต่เป็นเจ้าแมวเหมียวที่แสนจะน่ารักน่าหยอก เหมี๊ยว...เหมี๊ยว” ปลัดหนุ่มออกแนวเพ้อๆ


            เป็นเอามากเว้ย ไอ้คุณปลัด หมอกหมั่นไส้ ไปเถอะเสียเวลาแล้ว

     

     

    “แล้วที่มาหามีธุระอะไรไม่ทราบไอ้เสือ เมื่อวันก่อนเห็นว่าไปช่วยบ้านน้าทองคำวิดบ่อจับปลา ว่าจะไปช่วยอยู่เหมือนกัน แต่พอดีติดราชการด่วนกับท่านนายอำเภอเลยไม่ได้ไป หรือว่าเรื่องที่กำนันตึกเรียกลูกบ้านประชุมหลังฟังเทศน์ที่วัด  พิธูพาเพื่อนรักที่สนิทกันมาตั้งแต่เด็กขึ้นมาคุยกันที่ห้องทำงานบนที่ว่าการอำเภอ


            ปลัดพิธู ไกรสำริด เป็นคนบ้านคลองลัดข้าว อำเภอร่มเย็นพัฒนา เรียนหนังสือที่โรงเรียนประจำจังหวัด ก่อนที่จะไปศึกษาต่อขั้นอุดมศึกษาในกรุงเทพ หลังจากจบปริญญาตรีรัฐศาสตร์บัณฑิต ก็สอบแข่งขันกลับมาเป็นปลัดอำเภอที่บ้านเกิด


            “ก็ที่มานี่ก็เรื่องนี้ล่ะ นายรู้ไหมว่าลุงปรุงกับป้าสมใจตกลงขายที่สวนส้มโอแล้วนะ” ร่างสูงสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวกางเกงยีนผูกผ้าขาวม้าที่เอวทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของเพื่อนอย่างหน่ายๆ


            “จริงเหรอ” ปลัดหนุ่มแห่งอำเภอร่มเย็นพัฒนาพลอยมีสีหน้าไม่ค่อยดีไปด้วย


            “พอมีข่าวว่าจะสร้างนิคมอุตสาหกรรม ที่ดินในเขตอำเภอร่มเย็นพัฒนาและอำเภอข้างเคียงก็กลายเป็นทองคำขึ้นมาทันที ทั้งพวกเก็งกำไรทั้งพวกนายทุนก็เข้ามากว้านซื้อที่ดินกันแบบทุ่มไม่อั้น”


            กำนันตึกคงจะได้ค่านายหน้าจากพวกนี้ไม่น้อย ถึงได้ยอมเป็นหัวหอกหว่านล้อมชาวบ้านให้ขายที่สวนที่นาขนาดนี้” ปลัดหนุ่มเดาได้ไม่ผิดไปจากความจริงเลย


            “ผลประโยชน์นี่มันไม่เข้าใครออกใครเลยจริงๆ ทั้งๆที่รู้ว่า...นิคมอุตสาหกรรมจะสร้างผลเสียตามมาอีกมากมาย ก็ยังหลับหูหลับตาที่จะสร้างกันอยู่ได้ คิดกันตื้นๆสั้นๆ ทั้งเรื่องมลพิษในอากาศ ไหนจะเรื่องน้ำเสีย แล้วพื้นที่ที่จะสร้างก็ปิดทางน้ำ ถึงฤดูฝนหรือหน้าน้ำล่ะ เคยคิดกันบ้างไหมว่า น้ำจะท่วมขนาดไหน แล้วพอหน้าแล้งบ้านคลองลัดข้าวจะเอาน้ำที่ไหนทำนาปลูกข้าว ทำสวนส้มโอกัน เพราะทิศทางน้ำมันผิดไปหมด เสียงของหมอกเข้มขึ้นเรื่อยๆ ปกติเขาไม่ใช่คนเจ้าอารมณ์ ออกจะสุขุมเยือกเย็นตามสายงานอาชีพด้วยซ้ำ แต่กับเรื่องนี้ต้องยอมรับว่าตัวเองใจร้อนและยอมไม่ได้จริงๆ


            “แต่ถึงอย่างไรก็เถอะ ก็ต้องมีการทำประชาพิจารณ์ และรอรายงานผลกระทบจากทางจังหวัดและส่วนกลางก่อน


            เรากลัวว่านายทุนใหญ่จะรุกหนักถึงวงใน” สองเพื่อนรักมองหน้ากันด้วยสายตาที่เคร่งเครียด


    พิธูเดินลงมาส่งหมอกที่หน้าว่าการอำเภอ “แล้วนี่จะไปไหนต่อ”


            “คงจะกลับบ้านกินข้าวกับคุณนายก่อน แล้วค่อยไปดูแปลงนาสาธิต ไปล่ะ”


            “โชคดีเพื่อน” ปลัดหนุ่มตบบ่าเพื่อนสนิทก่อนที่จะแยกกัน ทั้งสองหนุ่มไม่รู้ตัวเลยว่ามีรถปิกอัพจอดซุ่มดูความเคลื่อนไหวอยู่ไม่ไกล

     

     

    To be continue…


    ติดตามความน่ารัก น่าหยิก

    ของนายหมอก กับ ฟ้าอุษา ต่อในวันพรุ่งนี้นะคะ

    ขอบคุณค่ะที่ติดตาม



    ร้ายรักพยัคฆ์ร้าย Shooting Love


    เรื่องนี้เป็นอะไรที่น่ารักมากกกกกก


    เมื่อนายทหารหนุ่มแห่งกองทัพสหรัฐ ร้อยโทชุษณะ (ผู้อาจหาญ แกล้วกล้า เจ้าเล่ห์ มีเสน่ห์แพรวพราว)


    หนีคู่หมั้นของตัวเองที่ถูกผู้ใหญ่หมั้นหมายไว้ให้ตั้งแต่เด็ก


    ไปถึงกระท่อมบนภูเขาไฟเมาท์เรเนียร์ เมืองซีแอทเทิล


    ส่วนเธอ...ขจรรำไพคู่หมั้นสาว ก็พยศไม่แพ้กัน


    อุตส่าห์ดั่นด้นหนีไปเจอกันจนได้ในกระท่อมหลังน้อยบนขุนเขาท่ามกลางธรรมชาติ


    หิมะสีขาวรายรอบ สภาพอากาศหนาวเย็นชวนให้หวิวๆ ใจสั่น


    แล้วยังต้องตื่นเต้นกับการไล่ล่าจากพวกมาเฟียข้ามชาติ และเจ้าหมียักษ์กริซลี่


    แล้วคุณจะต้องหลงเสน่ห์ร้อยโทหนุ่มกับคู่หมั้นสาว และเจ้าหมีกริซลี่อย่างไม่อาจถอนตัว


    จริงๆ จำปี ยืนยันจร้า

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×