คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ปรับทัศนคติ (100%)
ตอนที่ 9. ปรับทัศนคติ (100%)
“หนุ่มๆสาวๆมาอยู่กันที่นี่เอง” กำนันตึกร้องทักมาแต่ไกล เหมือนช่วยชีวิตลูกสาวไม่ให้หน้าแตกได้ทันท่วงที
หมอกและฟ้าอุษายกมือไหว้กลุ่มผู้อาวุโสกว่าที่เดินเข้ามาทัก
“วันนี้คึกคักกันเป็นพิเศษ นอกจากกลุ่มภรรยาข้าราชการจะมาเลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆแล้ว เสี่ยยงทัตก็จะมามอบทุนการศึกษาให้เด็กนักเรียนด้วยเหมือนกัน” กำนันตึกผายมือไปทางด้านหลัง ชายผิวขาวร่างสันทัดแต่งตัวภูมิฐานยืดอกเดินขึ้นหน้ามาส่งยิ้มละไมให้กับทุกคน
“ทุนการศึกษาธรรมดาๆ ที่เคยมอบให้กันทุกปี ก็เลยถือโอกาสมาพร้อมกลุ่มภรรยาข้าราชการเสียเลย” เสี่ยย้ง หรือ นายยงทัต สุนทรวราภรณ์ชัย พูดโอ่ตัวอยู่ในที ก่อนที่จะหันมาทักหลานชายคุณนายทองอุไรด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “สวัสดีนายหมอก”
“สวัสดีครับ” หมอกทักทายกลับอย่างสุภาพ ทั้งที่ในใจแอบขุ่นเคือง
“คราวนี้เห็นว่ามาอยู่นานนี่”
หมอกพยักหน้า ก่อนที่จะตอบ “พอดีว่าคุณนายไม่ค่อยแข็งแรง เลยต้องอยู่เป็นเพื่อนนานหน่อย”
“คนแก่ก็อย่างนี้ล่ะ ออดแอดๆ ฉันคงต้องหาเวลาไปเยี่ยมคุณนายบ้างแล้ว ไม่เจอกันนาน คนเก่าคนแก่ของบ้านคลองลัดข้าว เราคงต้องหาโอกาสไปเยี่ยมกันหน่อยนะกำนัน” ประโยคหลังเสี่ยใหญ่หันมาพูดกับกำนัน ทั้งสองมองตากันอย่างมีความนัย
“ครับเสี่ย” กำนันรับคำอย่างนอบน้อม “จะไปสักเมื่อไหร่ดีครับ”
“เร็วๆนี่ล่ะ” เสี่ยยงทัตหัวเราะ ก่อนที่จะหยุดกึก แล้วมองหญิงสาวร่างระหงที่ยืนอยู่ด้านหลังหลานชายคุณนายทองอุไรเต็มตา
“ขอแนะนำให้รู้จักครับเสี่ย นี่หลานสาวแม่เทียนหยดกับครูระพินเพิ่งมาจากกรุงเทพ หนูฟ้าอุษา คุณครูคนใหม่ของโรงเรียนบ้านคลองลัดข้าว” กำนันตึกรู้ใจเสี่ยใหญ่ไม่รอช้าที่จะแนะนำ
“คุณครูคนใหม่เหรอ” เสี่ยยงทัตยิ้มที่มุมปาก ก่อนที่จะแอบใช้สายตาโลมลูบคุณครูคนใหม่ตั้งแต่หัวจรดเท้า “ถ้าคุณครูมีอะไรให้ผมรับใช้ ก็บอกได้เลยนะครับ ผมยินดีช่วยด้วยความเต็มใจ”
“ขอบคุณค่ะ” ฟ้าอุษาตอบตามมารยาท รู้สึกไม่ค่อยถูกชะตากับเสี่ยคนนี้เลย มีเพื่อนสจ๊วตสาวเคยสอนให้ดูโหวงเฮ้ง ว่าคนหน้าผากกว้าง คิ้วต่ำแบบนี้ คบไม่ได้
“เสี่ยครับ นี่ก็เกือบได้เวลาคุณนายท่านผู้ว่าฯมาแล้ว เราเข้าไปรอในอาคารดีกว่าครับ”
“เอาสิ ถ้าอย่างนั้นเราไปกัน ขอตัวก่อนนะทุกคน” เสี่ยยงทัตหันมาบอกทุกคน ไม่วายจะทิ้งสายตาให้คุณครูสาว ซึ่งหมอกก็รู้สึกขวางหูขวางตา เพราะรู้เบื้องลึกเบื้องหลังของเสี่ยใหญ่ดี
“พี่หมอกจ๋า เราเข้าข้างในกันเถอะจ้ะ มายืนอยู่ตรงนี้ร้อนจะตาย” แน่งน้อยไม่รอช้าที่จะฉุดชายหนุ่มตามบิดาและเสี่ยยงทัตเข้าไป ปล่อยคุณครูคนใหม่ยืนเหวออยู่คนเดียว แต่ฟ้าอุษาก็ไม่ได้ถือสา ติดจะขำๆ ท่าทางกระอักกระอ่วนของหลานชายคุณนายทองอุไรด้วยซ้ำ
กลุ่มภรรยาข้าราชการนำโดยภริยาท่านผู้ว่าราชการจังหวัดเดินทางมาเลี้ยงอาหารกลางวัน มอบอุปกรณ์การศึกษา และมอบทุนการศึกษาให้เด็กนักเรียนโดยมีปลัดพิธูประสานงานและอำนวยความสะดวก
“ต้องขอบคุณเสี่ยยงทัตนะคะ ที่เห็นความสำคัญของการศึกษา” ภริยาท่านผู้ว่าฯ เอ่ยปาก หลังเสร็จสิ้นการมอบทุนให้เด็กนักเรียน
“ด้วยความยินดีครับคุณนาย เรื่องงานบุญงานการกุศล เสี่ยยงทัตไม่เคยพลาด” เสี่ยใหญ่กระหยิ่มยิ้มย่อง
“ก็ดีเลยสิคะ นี่ก็ใกล้จะถึงงานส้มโอประจำปีของจังหวัดแล้ว คงต้องขอให้เสี่ยร่วมเป็นสปอนเซอร์เหมือนเดิม” ภริยาสารวัตรใหญ่ประจำสถานีตำรวจร่มเย็นพัฒนาแทรกขึ้น
“อ้าว! นี่จะครบปีอีกแล้วเหรอครับ เร็วจริง ผมยินดีให้การสนับสนุนเต็มที่”
“ขอบคุณมากค่ะเสี่ยยงทัต” ภริยาท่านผู้ว่าฯ กล่าวกับเสี่ยใหญ่ ก่อนที่จะหันไปพูดกับลูกน้องของสามีที่ยืนรวมตัวอยู่กับคณะครู “กำนันตึก คุณปลัด งานปีนี้คงต้องขอแรงเหมือนเดิมนะคะ”
“ครับ คุณนาย” ทั้งกำนันและปลัดขานรับ
“แล้วคงต้องขอความร่วมมือกับทางโรงเรียนและครูใหญ่ด้วยนะคะ”
“ด้วยความยินดีครับคุณนาย งานประจำจังหวัดโรงเรียนบ้านคลองลัดข้าวก็ร่วมด้วยทุกปีอยู่แล้ว”
“คุณพี่คะ สำหรับการประกวดธิดาส้มโอประจำปี น้องขอรับอาสาคัดสรรสาวงามจากอำเภอร่มเย็นพัฒนาเข้าประกวดนะคะ” คุณนายท่านสารวัตรใหญ่พูดกับภริยาท่านผู้ว่าฯ แล้วกราดสายตาไปรอบๆ และก่อนที่ใครจะพูดอะไรต่อ สาวเจ้าเนื้อในชุดกระโปรงพองๆก็ก้าวเท้าออกมายืนด้านหน้า
“แน่งน้อยพร้อมที่จะเป็นตัวแทนชาวอำเภอร่มเย็นพัฒนาค่ะ” ลูกสาวกำนันพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ ทำเอาหลายคนอึ้งมองหล่อนเป็นตาเดียว
“ให้มันได้อย่างนี้สิลูกพ่อ” กำนันตึกถูกใจถึงกับตบต้นขาตัวเอง
“แต่เอ...หนูแน่งน้อย เมื่อสองปีก่อนนู้นหนูก็ประกวดไม่ใช่เหรอจ้ะ” ภรรยาท่านสารวัตรใหญ่จำได้
“ก็...ก็ใช่ค่ะ” ลูกสาวกำนันอึกอักไปเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกร้าว จนทุกคนในที่นั้นต้องอึ้งเป็นคำรบสอง “ในปีนั้นหนูได้รองอันดับหนึ่ง แต่ปีนี้หนูจะต้องคว้าตำแหน่งธิดาส้มโออันดับหนึ่งมาให้ได้ เพื่ออำเภอร่มเย็นพัฒนาของเรา”
“เอาล่ะๆ แล้วฉันจะพิจารณาอีกทีนะจ๊ะหนูแน่งน้อย” คุณนายท่านสารวัตรใหญ่ตัดบทอย่างเพลียใจ ก่อนที่จะหันมาทางหญิงสาวอีกคนที่ยืนอยู่ข้างภรรยาของครูใหญ่ “แล้วแม่หนูล่ะจ๊ะ ลูกเต้าเหล่าใคร สนใจประกวดธิดาส้มโอไหม”
ฟ้าอุษาพูดไม่ออก เมื่อภรรยานายตำรวจใหญ่เดินมาหยุดยืนอยู่ข้างหน้า
“อ๋อ! คุณนายคะ ดิฉันขอแนะนำให้รู้จัก นี่หลานสาวดิฉันเอง ชื่อฟ้าอุษามาจากรุงเทพ และเป็นครูคนใหม่ของโรงเรียนบ้านคลองลัดข้าวจ้ะ”
“คุณครูคนใหม่ ชื่อฟ้าอุษาไพเราะสมตัว รูปร่างระหง หน้าตาผิวพรรณรึก็ดี หน่วยก้านแบบนี้ ถ้าเข้าประกวดรับรองได้ตำแหน่งธิดาส้มโอประจำปีแน่ คุณพี่เห็นด้วยกับน้องไหมคะ”
“หน้าตาสะสวย บุคลิกดี” ภริยาท่านผู้ว่าฯ เห็นด้วย
“เอ่อ...” คุณครูคนใหม่อึ้งไป
“ขอดิฉันปรึกษากับหลานก่อนนะคะ” คนเป็นป้าแบ่งรับแบ่งสู้
“แต่คุณนายคะ แน่งน้อย...” ลูกสาวกำนันยื่นปากอยากจะแย้ง
“เอาล่ะครับๆ เรายุติเรื่องนี้ไว้ก่อน ตอนนี้เราไปถ่ายรูปกับเด็กๆกันเถอะครับ” เสี่ยยงทัตชวนทุกคนไปถ่ายรูปร่วมกันกับเด็กนักเรียนที่หน้าเสาธง
*** the end ***
จำปีมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
ฝากนายหมอก กับ ฟ้าอุษา ด้วยยย
เนื้อเรื่องจะเริ่มตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆค่ะ
ความคิดเห็น