Cool Cat! คนมันเจ๋ง! [Original] - นิยาย Cool Cat! คนมันเจ๋ง! [Original] : Dek-D.com - Writer
×

    Cool Cat! คนมันเจ๋ง! [Original]

    นี่เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มผมสีทองตาสีฟ้าที่ย้ายมาเรียนต่อ ม.4 ที่โรงเรียนในกรุงเทพฯ เรื่องราวโหดมันฮาบ้าบอคอแตกทั้งหลายแหล่จึงได้เกิดขึ้น

    ผู้เข้าชมรวม

    26,922

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    23

    ผู้เข้าชมรวม


    26.92K

    ความคิดเห็น


    802

    คนติดตาม


    79
    จำนวนตอน :  50 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  24 พ.ค. 56 / 23:41 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



    เริ่มเปิดเรื่องวันที่ 28 มี.ค. 51



    เริ่มเปิดเรื่องวันที่ 1 ก.พ. 52





    นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล

    สมาคม หรือเหตุการณ์จริงแต่ประการใดทั้งสิ้น

    (แต่บางเหตุการณ์ดัดแปลงจากประสบการณ์จริงของผู้แต่ง)




    ศัพท์สแลงที่คุณควรรู้

    Cool cat (n.) แปลว่า คนที่เจ๋ง



    เนื้อเรื่องย่อ

    ริว เด็กหนุ่มตัวสูงมาดเด็กเรียนผู้มีผมสีทองและตาสีฟ้า

    เขาได้ย้ายมาเรียนอยู่ที่โรงเรียนเทวบดีซึ่งตั้งอยู่ในกรุงเทพมหานคร

    ที่นี่เขาได้พบกับแก๊งเพื่อนสุดป่วนและหญิงสาวที่ทำให้เขาใจเต้น

    เรื่องราวโหดมันฮาบ้าบอคอแตกทั้งหลายแหล่จึงได้เกิดขึ้น

    ทำไงได้...ก็คนมันเจ๋งนี่หว่า



    ขอบคุณที่แวะมานะครับ

    ในที่สุดนิยายเรื่องนี้ก็จบแล้วครับ!

    กว่าจะมาถึงตรงนี้ได้ก็ใช้เวลาแต่งนานโขเลย (แต่อู้นานกว่า)

    ยังไงอ่านแล้วก็คอมเม้นท์ติชมให้ด้วยนะครับ

    ปล. นักอ่านเงาทั้งหลายกรุณาปรากฏตัวได้แล้วนะครับ ไหนๆ ก็จบแล้วทั้งที




    ภาพวาดตัวละคร

    Pic by วานรเพลิงอัคคี

    CG by Lavypoo



    โก้: ฮ่าฮ่า อยู่ตรงกลาง เด่นสุด

    ชิต: บนหัวฉันนั่นมือใครน่ะ

    เอก: พอดีมือมันว่างน่ะ โทษที

    เฮี้ยน: เฮ้ย! ไอ้ชูสองนิ้วนั่นมันอะไรฟะไอ้ริว

    ริว: กะจะเติมเขาซะหน่อยแต่ดันพลาดซะได้...เซ็ง



    ภาพกลุ่มเพื่อนเล่นบาสฯของโอ๋ครับ



    พิม - คนตัวสูงตรงกลาง

    มะนาว - คนริมซ้ายสุด ซอยผม

    ส้ม - ถัดจากมะนาวมาทางขวา

    แนน - คนตัวเล็กตรงกลาง ติดกิ๊บ

    มด - คนริมขวาสุด ไว้ผมหางม้า

    โอ๋ - คนที่มัดผมแกละสองข้าง








    -------------------------------------------------

    โฆษณา

    บรรเจิดจริง (-_-  )d  

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "เรื่อยๆสบายๆ"

    (แจ้งลบ)

    -เป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆสบายๆ -เป็นเรื่องแบบที่ไม่มีจุดเด่น -เป็นเหมือนบันทึกประจำวันของตัวละครมากกว่าแต่ออกมาในรูปแบบนี้ก็ดูดีไปอีกแบบ -การดำเนินเนื้อเรื่องรวดเร็วทำให้อ่านแล้วไม่เบื่อก่อน -การบรรยายยังดูไม่ดีพอบางครั้งจะมองไม่เห็นภาพที่ชัดเจน -อ่านแล้วสามารถเห็นถึงแนวคิด การใช้ชีวิต ของวัยรุ่นวัยเรียนได้ดี เช่นเรื่องการใช้เงินที่อาจจะดูเก ... อ่านเพิ่มเติม

    -เป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆสบายๆ -เป็นเรื่องแบบที่ไม่มีจุดเด่น -เป็นเหมือนบันทึกประจำวันของตัวละครมากกว่าแต่ออกมาในรูปแบบนี้ก็ดูดีไปอีกแบบ -การดำเนินเนื้อเรื่องรวดเร็วทำให้อ่านแล้วไม่เบื่อก่อน -การบรรยายยังดูไม่ดีพอบางครั้งจะมองไม่เห็นภาพที่ชัดเจน -อ่านแล้วสามารถเห็นถึงแนวคิด การใช้ชีวิต ของวัยรุ่นวัยเรียนได้ดี เช่นเรื่องการใช้เงินที่อาจจะดูเกินเลยไปบ้าง -สามารถสื่อสารออกมาเป็นภาษาที่เข้าใจง่ายสบายๆไม่ใช้ศัพท์ที่ยากเกินความจำเป็น โดยรวมก็ดูดีมีโอกาสได้รับการตีพิมพ์พยายามเข้านะครับ ^^   อ่านน้อยลง

    วณิพกริมทาง | 13 มี.ค. 52

    • 14

    • 3

    "บทวิจารณ์ Cool Cat! คนมันเจ๋ง!"

    (แจ้งลบ)

    นิยายเรื่อง Cool cat คนมันเจ๋ง ของ วานรเพลิง เป็นนิยายประเภทที่ไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนักในเว็บไซต์เด็กดี คือนิยายประเภท “ส่วนหนึ่งของชีวิต” หรือ Slice of life นักเขียนนิยายประเภทนี้จะจับเอาบางช่วงบางตอนของชีวิตตัวละครมาเล่า โดยไม่จำเป็นต้องมีพล็อตเรื่อง และสามารถที่จะจบเป็นปลายเปิดว่าชีวิตของตัวละครเหล่านั้นก็ยังคงดำเนินต่อไป และให้ผู้อ่า ... อ่านเพิ่มเติม

    นิยายเรื่อง Cool cat คนมันเจ๋ง ของ วานรเพลิง เป็นนิยายประเภทที่ไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนักในเว็บไซต์เด็กดี คือนิยายประเภท “ส่วนหนึ่งของชีวิต” หรือ Slice of life นักเขียนนิยายประเภทนี้จะจับเอาบางช่วงบางตอนของชีวิตตัวละครมาเล่า โดยไม่จำเป็นต้องมีพล็อตเรื่อง และสามารถที่จะจบเป็นปลายเปิดว่าชีวิตของตัวละครเหล่านั้นก็ยังคงดำเนินต่อไป และให้ผู้อ่านคิดเอาเองว่าพวกเขาเหล่านั้นจะเป็นอย่างไร นิยายประเภทนี้มีข้อดี คือนักเขียนสามารถเขียนถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาหาตัวละครในช่วงเวลาที่นำมาเขียนได้ แต่ก็อาจจะมีข้อเสียคือ ถ้าไม่สามารถดึงอารมณ์ร่วมของผู้อ่านได้มากพอ นิยายประเภทนี้ก็จะจืดชืด จนกลายเป็นบันทึกประจำวันหรือสารคดีไป นั่นก็หมายความว่า ผู้ที่เลือกเขียนนิยายประเภทนี้ จะต้องมีฝีมือระดับหนึ่งทีเดียว Cool cat เป็นเรื่องราวของริว นักเรียนใหม่ที่เพิ่งย้ายมาอยู่ที่ ร.ร. เทวบดี เขาเป็นลูกเสี้ยวไทย ญี่ปุ่น และอังกฤษ จึงทำให้ตัวสูง และสามารถพูดภาษาญี่ปุ่นได้ มีน้องสาวหนึ่งคนชื่อเนโกะ ที่จะมีบทบาทเพิ่มขึ้นในภาคที่สอง เมื่อริวได้มาเข้าเรียนที่นี่ เขาได้พบกับผองเพื่อนที่มีบุคลิกแตกต่างกันสี่คน พร้อมทั้งหญิงสาวเพื่อนร่วมโรงเรียนอีกเจ็ดคน ทั้งหมดนี้จะมาสร้างความสนุกสนานด้วยความครื้นเครงในชีวิตประจำวัน บทบู๊ลุยแหลก กีฬาบาสเกตบอล และความรัก เท่าที่อ่านมาจนจบสองภาคได้แก่ Cool cat! และ Cool cat! October พบว่าผู้เขียนสามารถบรรยายบุคลิกของตัวละครเอกแต่ละตัวได้อย่างแจ่มชัด ผู้อ่านมองเห็นความแตกต่างได้ง่าย ไม่ว่าจะเป็น ริว ที่ถึงแม้จะไม่มี ความ สามารถอะไรโดดเด่น แต่ด้วยบุคลิกภายนอกที่แตกต่างจากคนอื่น ก็ทำให้แยกออกมาได้ชัดเจน เฮี้ยน เจ้าหมาบ้าตัวน้อยประจำกลุ่ม ที่ถึงแม้จะตัวเล็กแต่ก็มากด้วยความสามารถ ทั้งด้านความเร็วและการต่อสู้ อีกทั้งบุคลิกที่ระเบิดอารมณ์ได้ง่าย ก็เป็นที่น่าจดจำ โก้ ผู้อ่านจะจดจำเขาได้ด้วยความกวนและความแม่นยำในการขว้างปาสิ่งของของเขา เอกเป็นชายร่างใหญ่ที่มีพละกำลังไม่เป็นรองใคร ส่วนชิตก็สามารถกระโดดได้สูง ทั้งที่มีส่วนสูงไม่มากนัก จะเห็นได้ว่าความสามารถพิเศษของพวกเขานั้น ถึงแม้จะแตกต่างจากคนทั่วไปมาก แต่ก็ยังจัดได้ว่าสมจริงอย่างไม่หลุดโลก ซึ่งถือได้ว่าเป็นจุดเด่นอย่างหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ เช่นเดียวกับตัวละครเอกหญิงทั้งแปด (รวมเนโกะ) ที่สามารถบรรยายให้เห็นเด่นชัดได้เช่นกัน นอกจากบุคลิกแล้ว สิ่งที่ทำให้ตัวละครในนิยายมีชีวิตก็คือเรื่องราวของพวกเขา นิยายที่มีตัวละครมากๆ มักยากที่จะเล่าเรื่องราวของตัวละครที่เด่นๆ ได้ทั้งหมด แต่ใน Coolcat! ถือได้ว่า ผู้เขียนสามารถเล่าเรื่องของตัวละครเอกหลายๆ คนได้อย่างราบรื่น โดยไม่รู้สึกว่าเรื่องกระโดด พร้อมกันนั้นก็ทำได้ผู้อ่านได้รับทราบถึงเรื่องราวโดยรวมที่แวดล้อมเหล่าตัวละคร เช่น เรื่องของแก๊งต่างๆ ในโรงเรียน โรงเรียนฝ่ายอริ เรื่องราวความรักในอดีต ความสัมพันธ์ของเหล่าตัวละครเอกก่อนที่ริวจะย้ายโรงเรียนเข้ามา เป็นต้น แม้ผู้เขียนจะสามารถเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้อย่างเข้าใจง่ายและสนุกสนาน แต่ก็ยังคงมีตัวละครอีกหลายตัวที่ผู้เขียนยังไม่ได้กระจายบทให้อย่างทั่วถึง ตัวละครที่ผู้เขียนเล่าเรื่องจนเห็นภาพเด่นชัดที่สุดอยู่ในกลุ่มของตัวละครเอกชาย ได้แก่ ริว เฮี้ยน และชิต ส่วนโก้และเอกนั้น ยังไม่ค่อยเห็นเรื่องราวของพวกเขาเท่าไรนัก จึงขอแนะนำว่าในภาคต่อๆ ไป ก็น่าจะมีเรื่องราวของโก้และเอกด้วย ส่วนตัวละครเอกหญิงเท่าที่อ่านเห็นภาพชัดเพียงโอ๋ แนน เนโกะ และมด เท่านั้น ในขณะที่มีตัวละครเอกถึงแปดคน หากมีการรีไรท์หรือเขียนภาคต่อไป ก็ขอแนะนำให้มีการเพิ่มเติมบทบาทของพวกเธอด้วยเช่นกัน ถึงแม้ผู้เขียนจะออกตัวไว้ว่า “อยู่โรงเรียนชายล้วน จึงเขียนเรื่องแบบนี้ไม่ค่อยถนัด” ก็ขอให้พยายามเท่าที่จะทำได้ โดยอาจจะลองสังเกตจากผู้หญิงใกล้ตัวดูว่า บุคลิกลักษณะ การแสดงออกของพวกเธอเป็นอย่างไร หรือจะลองชมภาพยนตร์ การ์ตูน หรืออ่านนิยายเรื่องอื่นๆ ดูบ้างก็ได้ เรื่องราวภูมิหลังของตัวละครที่เกี่ยวกับแก๊งต่างๆ และโรงเรียนคู่อรินั้นน่าสนใจ แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าผู้เขียนได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้ค่อนข้างน้อย และส่วนมากเป็นการพูดออกจากปากของตัวละคร หากเปลี่ยนวิธีเล่าเสียใหม่ เช่น ย้อนเวลากลับไปเล่าเรื่องราวในอดีตผ่านมุมมองของตัวละครตัวใดตัวหนึ่ง ก็น่าจะทำให้เรื่องมีมิติและความสมจริงมากขึ้น นอกจากนี้ยังมีเรื่องของความของเหล่าตัวละครเอก ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะชื่อว่า Cool cat! คนมันเจ๋ง แต่ก็ไม่จำเป็นที่พวกของริวจะต้องชนะทุกเรื่องที่พวกเขาเข้าไปพัวพัน ไม่ว่าจะเป็นการต่อยตี กีฬา การเรียนหนังสือ เมื่อพวกเขาไม่เคยประสบความพ่ายแพ้ที่ชัดเจนเลย (มีบ้างเช่น แพ้บาสเกตบอลผู้หญิงเพราะไม่เคยเล่นมาก่อน หรือเฮี้ยนโดนรุมทำร้ายจนสลบไปแต่พรรคพวกก็ช่วยออกมาได้) ทำให้ผู้อ่านไม่ค่อยตื่นเต้นในการเผชิญหน้ากับสถานการณ์ต่างๆ ของพวกเขา เพราะไม่มีอะไรให้ลุ้นนั่นเอง เช่นเดียวกับเรื่องของความรักที่ไม่จำเป็นต้องให้สมหวัง แต่อาจจะหาทางให้ผู้อ่านต้องครุ่นคิดและสงสัยบ้างว่าพวกเขาจะลงเอยกันอย่างไร นอกจากนี้ หากตัวละครเอกได้รับความสูญเสียอย่างรุนแรงชนิดที่ไม่มีทางกลับคืนเป็นเหมือนเดิมได้ ก็น่าจะมีประโยชน์หลายอย่าง เช่น ทำให้ตัวละครมีพัฒนาการ มีความสมจริง และทำให้ผู้อ่านรู้สึกสนุกยิ่งขึ้น ตลอดจนอาจจะช่วยให้บทเรียนกับผู้อ่านได้อีกด้วย (เช่นการรักษาสิ่งสำคัญ หรือการตัดสินใจบางอย่างที่สำคัญ ควรจะต้องทำอย่างไร) ทั้งนี้ โดยรวมนิยายเรื่อง Cool cat! นั้นสนุกอยู่แล้ว แต่ผู้วิจารณ์คิดว่าหากผู้เขียนต้องการสิ่งที่มากกว่าความสนุก เช่น ให้บทเรียนกับตัวละครและผู้อ่าน หรือความสมจริง ก็ขอแนะนำว่าควรปรับเปลี่ยนมุมมองการเล่าเรื่องในอดีต มีเหตุการณ์ที่ตัวละครต้องพ่ายแพ้หรือเสียใจอย่างหนัก และความรักที่ไม่สมหวัง ดังที่ได้กล่าวไปแล้ว ----------------------   อ่านน้อยลง

    bluewhale | 5 ก.ค. 53

    • 12

    • 1

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "บทวิจารณ์ Cool Cat! คนมันเจ๋ง!"

    (แจ้งลบ)

    นิยายเรื่อง Cool cat คนมันเจ๋ง ของ วานรเพลิง เป็นนิยายประเภทที่ไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนักในเว็บไซต์เด็กดี คือนิยายประเภท “ส่วนหนึ่งของชีวิต” หรือ Slice of life นักเขียนนิยายประเภทนี้จะจับเอาบางช่วงบางตอนของชีวิตตัวละครมาเล่า โดยไม่จำเป็นต้องมีพล็อตเรื่อง และสามารถที่จะจบเป็นปลายเปิดว่าชีวิตของตัวละครเหล่านั้นก็ยังคงดำเนินต่อไป และให้ผู้อ่า ... อ่านเพิ่มเติม

    นิยายเรื่อง Cool cat คนมันเจ๋ง ของ วานรเพลิง เป็นนิยายประเภทที่ไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนักในเว็บไซต์เด็กดี คือนิยายประเภท “ส่วนหนึ่งของชีวิต” หรือ Slice of life นักเขียนนิยายประเภทนี้จะจับเอาบางช่วงบางตอนของชีวิตตัวละครมาเล่า โดยไม่จำเป็นต้องมีพล็อตเรื่อง และสามารถที่จะจบเป็นปลายเปิดว่าชีวิตของตัวละครเหล่านั้นก็ยังคงดำเนินต่อไป และให้ผู้อ่านคิดเอาเองว่าพวกเขาเหล่านั้นจะเป็นอย่างไร นิยายประเภทนี้มีข้อดี คือนักเขียนสามารถเขียนถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาหาตัวละครในช่วงเวลาที่นำมาเขียนได้ แต่ก็อาจจะมีข้อเสียคือ ถ้าไม่สามารถดึงอารมณ์ร่วมของผู้อ่านได้มากพอ นิยายประเภทนี้ก็จะจืดชืด จนกลายเป็นบันทึกประจำวันหรือสารคดีไป นั่นก็หมายความว่า ผู้ที่เลือกเขียนนิยายประเภทนี้ จะต้องมีฝีมือระดับหนึ่งทีเดียว Cool cat เป็นเรื่องราวของริว นักเรียนใหม่ที่เพิ่งย้ายมาอยู่ที่ ร.ร. เทวบดี เขาเป็นลูกเสี้ยวไทย ญี่ปุ่น และอังกฤษ จึงทำให้ตัวสูง และสามารถพูดภาษาญี่ปุ่นได้ มีน้องสาวหนึ่งคนชื่อเนโกะ ที่จะมีบทบาทเพิ่มขึ้นในภาคที่สอง เมื่อริวได้มาเข้าเรียนที่นี่ เขาได้พบกับผองเพื่อนที่มีบุคลิกแตกต่างกันสี่คน พร้อมทั้งหญิงสาวเพื่อนร่วมโรงเรียนอีกเจ็ดคน ทั้งหมดนี้จะมาสร้างความสนุกสนานด้วยความครื้นเครงในชีวิตประจำวัน บทบู๊ลุยแหลก กีฬาบาสเกตบอล และความรัก เท่าที่อ่านมาจนจบสองภาคได้แก่ Cool cat! และ Cool cat! October พบว่าผู้เขียนสามารถบรรยายบุคลิกของตัวละครเอกแต่ละตัวได้อย่างแจ่มชัด ผู้อ่านมองเห็นความแตกต่างได้ง่าย ไม่ว่าจะเป็น ริว ที่ถึงแม้จะไม่มี ความ สามารถอะไรโดดเด่น แต่ด้วยบุคลิกภายนอกที่แตกต่างจากคนอื่น ก็ทำให้แยกออกมาได้ชัดเจน เฮี้ยน เจ้าหมาบ้าตัวน้อยประจำกลุ่ม ที่ถึงแม้จะตัวเล็กแต่ก็มากด้วยความสามารถ ทั้งด้านความเร็วและการต่อสู้ อีกทั้งบุคลิกที่ระเบิดอารมณ์ได้ง่าย ก็เป็นที่น่าจดจำ โก้ ผู้อ่านจะจดจำเขาได้ด้วยความกวนและความแม่นยำในการขว้างปาสิ่งของของเขา เอกเป็นชายร่างใหญ่ที่มีพละกำลังไม่เป็นรองใคร ส่วนชิตก็สามารถกระโดดได้สูง ทั้งที่มีส่วนสูงไม่มากนัก จะเห็นได้ว่าความสามารถพิเศษของพวกเขานั้น ถึงแม้จะแตกต่างจากคนทั่วไปมาก แต่ก็ยังจัดได้ว่าสมจริงอย่างไม่หลุดโลก ซึ่งถือได้ว่าเป็นจุดเด่นอย่างหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ เช่นเดียวกับตัวละครเอกหญิงทั้งแปด (รวมเนโกะ) ที่สามารถบรรยายให้เห็นเด่นชัดได้เช่นกัน นอกจากบุคลิกแล้ว สิ่งที่ทำให้ตัวละครในนิยายมีชีวิตก็คือเรื่องราวของพวกเขา นิยายที่มีตัวละครมากๆ มักยากที่จะเล่าเรื่องราวของตัวละครที่เด่นๆ ได้ทั้งหมด แต่ใน Coolcat! ถือได้ว่า ผู้เขียนสามารถเล่าเรื่องของตัวละครเอกหลายๆ คนได้อย่างราบรื่น โดยไม่รู้สึกว่าเรื่องกระโดด พร้อมกันนั้นก็ทำได้ผู้อ่านได้รับทราบถึงเรื่องราวโดยรวมที่แวดล้อมเหล่าตัวละคร เช่น เรื่องของแก๊งต่างๆ ในโรงเรียน โรงเรียนฝ่ายอริ เรื่องราวความรักในอดีต ความสัมพันธ์ของเหล่าตัวละครเอกก่อนที่ริวจะย้ายโรงเรียนเข้ามา เป็นต้น แม้ผู้เขียนจะสามารถเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้อย่างเข้าใจง่ายและสนุกสนาน แต่ก็ยังคงมีตัวละครอีกหลายตัวที่ผู้เขียนยังไม่ได้กระจายบทให้อย่างทั่วถึง ตัวละครที่ผู้เขียนเล่าเรื่องจนเห็นภาพเด่นชัดที่สุดอยู่ในกลุ่มของตัวละครเอกชาย ได้แก่ ริว เฮี้ยน และชิต ส่วนโก้และเอกนั้น ยังไม่ค่อยเห็นเรื่องราวของพวกเขาเท่าไรนัก จึงขอแนะนำว่าในภาคต่อๆ ไป ก็น่าจะมีเรื่องราวของโก้และเอกด้วย ส่วนตัวละครเอกหญิงเท่าที่อ่านเห็นภาพชัดเพียงโอ๋ แนน เนโกะ และมด เท่านั้น ในขณะที่มีตัวละครเอกถึงแปดคน หากมีการรีไรท์หรือเขียนภาคต่อไป ก็ขอแนะนำให้มีการเพิ่มเติมบทบาทของพวกเธอด้วยเช่นกัน ถึงแม้ผู้เขียนจะออกตัวไว้ว่า “อยู่โรงเรียนชายล้วน จึงเขียนเรื่องแบบนี้ไม่ค่อยถนัด” ก็ขอให้พยายามเท่าที่จะทำได้ โดยอาจจะลองสังเกตจากผู้หญิงใกล้ตัวดูว่า บุคลิกลักษณะ การแสดงออกของพวกเธอเป็นอย่างไร หรือจะลองชมภาพยนตร์ การ์ตูน หรืออ่านนิยายเรื่องอื่นๆ ดูบ้างก็ได้ เรื่องราวภูมิหลังของตัวละครที่เกี่ยวกับแก๊งต่างๆ และโรงเรียนคู่อรินั้นน่าสนใจ แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าผู้เขียนได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้ค่อนข้างน้อย และส่วนมากเป็นการพูดออกจากปากของตัวละคร หากเปลี่ยนวิธีเล่าเสียใหม่ เช่น ย้อนเวลากลับไปเล่าเรื่องราวในอดีตผ่านมุมมองของตัวละครตัวใดตัวหนึ่ง ก็น่าจะทำให้เรื่องมีมิติและความสมจริงมากขึ้น นอกจากนี้ยังมีเรื่องของความของเหล่าตัวละครเอก ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะชื่อว่า Cool cat! คนมันเจ๋ง แต่ก็ไม่จำเป็นที่พวกของริวจะต้องชนะทุกเรื่องที่พวกเขาเข้าไปพัวพัน ไม่ว่าจะเป็นการต่อยตี กีฬา การเรียนหนังสือ เมื่อพวกเขาไม่เคยประสบความพ่ายแพ้ที่ชัดเจนเลย (มีบ้างเช่น แพ้บาสเกตบอลผู้หญิงเพราะไม่เคยเล่นมาก่อน หรือเฮี้ยนโดนรุมทำร้ายจนสลบไปแต่พรรคพวกก็ช่วยออกมาได้) ทำให้ผู้อ่านไม่ค่อยตื่นเต้นในการเผชิญหน้ากับสถานการณ์ต่างๆ ของพวกเขา เพราะไม่มีอะไรให้ลุ้นนั่นเอง เช่นเดียวกับเรื่องของความรักที่ไม่จำเป็นต้องให้สมหวัง แต่อาจจะหาทางให้ผู้อ่านต้องครุ่นคิดและสงสัยบ้างว่าพวกเขาจะลงเอยกันอย่างไร นอกจากนี้ หากตัวละครเอกได้รับความสูญเสียอย่างรุนแรงชนิดที่ไม่มีทางกลับคืนเป็นเหมือนเดิมได้ ก็น่าจะมีประโยชน์หลายอย่าง เช่น ทำให้ตัวละครมีพัฒนาการ มีความสมจริง และทำให้ผู้อ่านรู้สึกสนุกยิ่งขึ้น ตลอดจนอาจจะช่วยให้บทเรียนกับผู้อ่านได้อีกด้วย (เช่นการรักษาสิ่งสำคัญ หรือการตัดสินใจบางอย่างที่สำคัญ ควรจะต้องทำอย่างไร) ทั้งนี้ โดยรวมนิยายเรื่อง Cool cat! นั้นสนุกอยู่แล้ว แต่ผู้วิจารณ์คิดว่าหากผู้เขียนต้องการสิ่งที่มากกว่าความสนุก เช่น ให้บทเรียนกับตัวละครและผู้อ่าน หรือความสมจริง ก็ขอแนะนำว่าควรปรับเปลี่ยนมุมมองการเล่าเรื่องในอดีต มีเหตุการณ์ที่ตัวละครต้องพ่ายแพ้หรือเสียใจอย่างหนัก และความรักที่ไม่สมหวัง ดังที่ได้กล่าวไปแล้ว ----------------------   อ่านน้อยลง

    bluewhale | 5 ก.ค. 53

    • 12

    • 1

    "เรื่อยๆสบายๆ"

    (แจ้งลบ)

    -เป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆสบายๆ -เป็นเรื่องแบบที่ไม่มีจุดเด่น -เป็นเหมือนบันทึกประจำวันของตัวละครมากกว่าแต่ออกมาในรูปแบบนี้ก็ดูดีไปอีกแบบ -การดำเนินเนื้อเรื่องรวดเร็วทำให้อ่านแล้วไม่เบื่อก่อน -การบรรยายยังดูไม่ดีพอบางครั้งจะมองไม่เห็นภาพที่ชัดเจน -อ่านแล้วสามารถเห็นถึงแนวคิด การใช้ชีวิต ของวัยรุ่นวัยเรียนได้ดี เช่นเรื่องการใช้เงินที่อาจจะดูเก ... อ่านเพิ่มเติม

    -เป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆสบายๆ -เป็นเรื่องแบบที่ไม่มีจุดเด่น -เป็นเหมือนบันทึกประจำวันของตัวละครมากกว่าแต่ออกมาในรูปแบบนี้ก็ดูดีไปอีกแบบ -การดำเนินเนื้อเรื่องรวดเร็วทำให้อ่านแล้วไม่เบื่อก่อน -การบรรยายยังดูไม่ดีพอบางครั้งจะมองไม่เห็นภาพที่ชัดเจน -อ่านแล้วสามารถเห็นถึงแนวคิด การใช้ชีวิต ของวัยรุ่นวัยเรียนได้ดี เช่นเรื่องการใช้เงินที่อาจจะดูเกินเลยไปบ้าง -สามารถสื่อสารออกมาเป็นภาษาที่เข้าใจง่ายสบายๆไม่ใช้ศัพท์ที่ยากเกินความจำเป็น โดยรวมก็ดูดีมีโอกาสได้รับการตีพิมพ์พยายามเข้านะครับ ^^   อ่านน้อยลง

    วณิพกริมทาง | 13 มี.ค. 52

    • 14

    • 3

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น