กลีบปาริชาติ
ผู้วิจารณ์ : โปรดเลิฟ



1. ชื่อเรื่อง (10/10)
- ชื่อเรื่องก็เหมาะสมและเข้ากับเนื้อเรื่องดีค่ะ 'กลีบปาริชาติ' ส่วนตัวแล้วโปรดเลิฟชอบนะค่ะ คือจริงๆ แล้วไม่ใช่คนที่อ่านแนวพีเรียดเก่งนักแต่ว่าพอได้เห็นชื่อเรื่องแล้ว บวกกับเนื้อเรื่อง กับหลายๆ สิ่งที่ควรเป็น ก็คิดว่าชื่อนี่เหมาะสมที่สุดแล้วล่ะค่ะ :D

2. โครงเรื่อง (33/40)
- การเกริ่นนำเรื่องยังไม่ค่อยดึงดูดเท่าที่ควรนะค่ะ สั้นเกินไปและก็ยังไม่ค่อยได้ใจความเท่าไหร่นัก จู่ๆ ก็มาในความฝันของนางเอก มีการบรรยายเพียงเล็กน้อยแล้วก็ดับวูบไป เพราะสาเหตุอะไรบางอย่าง ส่วนตัวแล้วคิดว่าน่าจะมีอะไรที่มากกว่านี้ บรรยายเยอะกว่านี่ให้สามารถทำให้ผู้อ่านรู้สึกประทับใจตั้งแต่ครั้งแรกที่อ่านได้อ่ะค่ะ ใส่อารมณ์หรืออะไรก็ได้ที่ทำให้อ่านแล้วต้องร้องว้าว และมีแรงดึงดูดให้อยากอ่านตอนต่อไป
- โครงเรื่องโดยรวมแล้วก็โอเคค่ะ ส่วนมากแล้วแนวพีเรียดเรื่องก็จะเป็นไปในแนวนี้หมดอยู่แล้วแต่มันก็อยู่ที่ตัวของผู้เขียนที่จะทำให้เรื่องของเราดูน่าสนุกแล้วแปลกไปในแบบของตัวเอง ซึ่งเนื้อเรื่องนี้ก็น่าสนุก น่าติดตามค่ะ :D

3. ตัวละคร (22/25)
- ตัวละครเป็นตัวของตัวเอง มีนิสัยที่เป็นแบบเฉพาะของแต่ละคน ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมากๆ เลยค่ะ อย่าให้ตัวละครยืมนิสัยของกันและกันเด็ดขาด มันจะทำให้พล็อตเรื่องเสียได้ค่ะ
- บทสนทนาส่วนตัวแล้วอาจมีบางส่วนที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เช่นอาจจะมีคำที่ดีกว่านี้ เหมาะสมกว่านี้ถ้าหากใช้ในสถานการณ์นี้ซึ่งหากเราค้นหาคำนั้นและใช้คำนั้นได้ก็จะทำให้ประโยคของเราดูสละสลวยมากยิ่งขึ้นค่ะ แนะนำว่าให้ลองสมมุติว่าตัวเองเป็นตัวละครใดตัวละครหนึ่ง แล้วคิดเหมือนในชีวิตจริงว่าถ้าเกิดเราเป็นพวกเขา ถ้าเราเป็นเพื่อนของตัวละครจะพูดกับเพื่อนเราว่ายังไง บทพูดที่เราเขียนออกมาก็น่าจะเป็นธรรมชาติและเหมาะสมกับสถานการณ์ต่างๆ มากยิ่งขึ้น ซึ่งก็จะเพิ่มสีสันและเพิ่มความสนุกสนานให้กับเรื่องของเราได้มากเลยล่ะค่ะ

4. ภาษา (23/25)
- คำผิดไม่มีเลยค่ะ ยอดเยี่ยม ^O^
- การบรรยายถือว่าดีนะค่ะ ลื่นไหล ไปได้เรื่อยๆ แล้วก็เข้าใจง่าย ไม่นอกเรื่อง ไม่ยืดเยื้อมากจนเกินไป
- เพิ่มหัวข้อให้เล็กน้อย -.,- ในเรื่องของการเขียนบทบรรยายค่ะ อยากให้ลองเขียนให้ Microsolf Word เลือกตัวหนังสือที่เหมือนกันและเลือกขนาดที่เหมาะสม เวลาที่เราจะเริ่มบทพูดก็อยากให้มีการย่อหน้าเข้าไปเสียเล็กน้อยน่ะค่ะ ยกตัวอย่างนะค่ะ

"อรุณสวัสดิ์นะปริม...เช้านี้อากาศดีมากเลย" คีรกานต์เดินไปกุมมือเพื่อนรักด้วยความห่วงใย (ขออนุญาตยกมาเพียงแค่บางส่วนนะค่ะ)

แบบนี้อ่ะค่ะ หากจะเริ่มบทพูดให้ก็ให้ย่อหน้าเข้ามา ซึ่งถ้าทำใน Microsolf Word ก็จะสามารถย่อหน้าได้ง่ายๆ โดยใช้ Tab ค่ะ แล้วก็จะมีเวลาที่ไรท์เตอร์ใช้ตัวนี้ '.....' ไม่แน่ใจชื่อของมันเสียเท่าไหร่ แต่ที่เขาเรียกๆ กันคือตัวเน้นหรือเปล่าค่ะ -_-? เอ่อ...เข้าเรื่องเนอะ ถ้าสังเกตในปฐมบทและบทที่ 1 จะเห็นได้ชัดมาก ที่ตัว '......' มันใหญ่ขึ้นมามากกว่าตัวหนังสือหรือคำอื่นๆ ซึ่งไม่เหมาะสมเท่าไหร่ตามความรู้สึกของโปรดเลิฟ อ่านแล้วมันทำให้สะดุดเล็กน้อย เลยคิดว่าหากทำให้ Microsolf Word ก่อนจะสามารถกำหนดขนาดหรืออะไรได้ง่ายขึ้นแล้วเมื่อเราเอามาลงในเว็บปุ๊บทุกอย่างก็จะดูพอดี อ่านง่าย สบายตาแน่นอนค่ะ :D

คะแนนรวม : (88/100) ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ หากคำวิจารณ์อาจจะไม่ดี เพราะไม่ค่อยอ่านนิยายแนวพีเรียดเท่าไหร่นะค่ะ อ่านแนวนี้ไม่ค่อยเก่ง แหะๆ หากมีอะไรที่ผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยนะค่ะ ขอบคุณที่ไว้วางใจให้เราวิจารณ์นิยายของคุณนะค่ะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ (_ _)

Hi! Bear สวัสดีครับ คุณหมี
ผูวิจารณ์ : โปรดเลิฟ



1. ชื่อเรื่อง (5/10)
- ชื่อเรื่องไม่เหมือนกันเลยค่ะ ที่แบนเนอร์และที่นิยายไม่เหมือนกันเลย ตอนแรกโปรดเลิฟเข้าไปอ่านก็ยังตกใจเลย นึกว่าเข้ามาวิจารณ์นิยายผิดเรื่อง เกือบจะกดออกแล้วเชียวแต่บังเอิญไปเห็นคำว่า Hi Bear! ซักก่อน เรื่องนี้สำคัญมากนะค่ะ หากชื่อนิยายของไรท์เตอร์มีหลายแบบ และไม่มีอันไหนที่ตรงกันเลย อาจจะทำให้ผู้อ่านสับสนใจ และหากผู้อ่านคนนั้นเป็นผู้ที่สนใจในนิยายของไรท์เตอร์ หากเขาไม่รู้ว่านิยายที่เขาอยากอ่านมีชื่อเรื่องแบบไหน ก็อาจจะทำให้เขาไม่สามารถอ่านได้ และสุดท้ายก็อาจจะไม่อ่านนิยายอีกต่อไปเลยก็ได้ค่ะ เลยอยากฝากไรท์เตอร์ให้ช่วยดูเรื่องนี้ให้ชัดเจนด้วยนะค่ะ
- การดึงดูดผู้อ่าน จะพูดในส่วนของชื่อเรื่อง ' Hi Bear สวัสดีครับ คุณหมี ' นะค่ะ ชื่อเรื่องสามารถมองได้สองแบบ (ในความคิดส่วนตัวของโปรดเลิฟนะค่ะ) แบบที่หนึ่งคือเป็นเรื่องแนวรักหวานแหวว แบบหวานจัด -.,- สามารถมองภาพออกได้เลยว่าพระเอกต้องเป็นคนขี้อ้อน น่ารักน่าหยิกแน่ๆ ส่วนอีกมุมหนึ่งก็คือเป็นในแนวของนางเอกเป็นคนน่ารัก หวานๆ ทำให้มองดูแล้วเหมือนตุ๊กตาหมี อะไรแบบนั้นอ่ะค่ะ!? ซึ่งพอลองอ่านไปแล้วดูเหมือนจะไม่ใช่เลย ฮ่าๆ

2. โครงเรื่อง (29/40)
- เปิดเรื่องมางงมากๆ เลยค่ะ ไม่รู้เลยว่าใครเป็นใคร งงไปหมดเลย คงจะเป็นเพราะว่าเรื่องนี้เป็นภาคต่อของนิยายเรื่องแรกที่ไรท์เตอร์แต่ง ก็เลยทำให้ออกจะดูงงๆ ไปบ้างสำหรับผู้ที่ยังไม่เคยอ่านอย่างโปรดเลิฟนะค่ะ แต่โปรดเลิฟแนะนำว่าถึงแม้ว่าไรท์เตอร์จะแต่งเรื่องใหม่ ซึ่งเป็นภาคต่อหรือไม่ต่อก็ตาม ก็น่าจะมีการเกริ่นนำเรื่องที่เป็นการย้อนหลังเสียเล็กน้อย อย่างเช่นเรื่องนี้ก็น่าจะย้อนความไปเสียหน่อย ว่า Apple Poison คืออะไร ตัวละครแต่ละคนเป็นมาอย่างไร? หรืออาจจะใช้คำศัพท์เหมือนในหนังที่เขาเขียนว่าความเดิมตอนที่แล้ว แล้วเขาก็เล่าเรื่องให้เราฟังอ่ะค่ะ ประมาณแบบนั้นเล่าเรื่องย้อนกลับไปแบบนั้นเลย แต่ไม่ต้องเขียนความเดิมตอนที่แล้วก็เท่านั้นเองค่ะ เพื่อให้ผู้อ่านพอจะเข้าใจเนื้อเรื่องคราวๆ บ้าง พอไรท์เตอร์พูดถึงเรื่องอะไรก็จะได้พอนึกภาพตามและเข้าใจเรื่องได้ จะได้ไม่งง ซึ่งจะทำให้ผู้เข้าใจตัวของเรื่องแล้วก็ทำให้สนุกสนานไปกับเรื่องด้วยค่ะ
- โครงเรื่อง ค่อนข้างซับซ้อนค่ะ เหมือนเป็นเรื่องแนวรักสามเศร้าระหว่างพี่น้องเลย โฮ๊ะๆๆ น่าสนใจดีค่ะ ข้อความสั้นๆ ที่หน้าบทความก็กินใจดีค่ะ คือในมุมของโปรดเลิฟนะเวลาอ่านเร็วๆ จะงงมากเลย อะไรพี่ น้อง เจ้านาย หืม? แต่มันทำให้เราตัดสินใจกลับไปอ่านต่อ เพราะอยากจะรู้จริงๆ ว่าไรท์เตอร์สื่ออะไร ซึ่งพออ่านแล้วก็รู้สึกอยากลองเข้าไปอ่าน

3. ตัวละคร (23/25)
- โปรดเลิฟยังงงเกี่ยวกับนิสัยของพี่น้องเท็ดดี้อยู่เลยค่ะ งงๆ อ่านไปบางทีก็จำสลับกันก็มี =O= อันนี้ไม่รู้ว่าโปรดเลิฟมั่วเองหรือเปล่านะค่ะแต่โปรดเลิฟว่ามันยังปนๆ กันอยู่ ไม่โดดเด่ดจนสามารถแยกกันได้ทันทีทันใด แต่ส่วนของเฮเลนก็ดีแล้วค่ะ นิสัยนิ่งไม่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ซึ่งถือเป็นเรื่องที่ดีค่ะ :)
- การส่งบทของตัวละครแต่ละคนเป็นธรรมชาติดีค่ะ สนุกสนาน อ่านแล้วยิ้มเลย

4. ภาษา (15/25)
- คำผิดมีเยอะมาก TOT ผิดเล็กๆ น้อยๆ เต็มไปหมดเลย ซึ่งเราจะมาพูดกันดังต่อไปนี้...
0.1's
คิ้ว > คิ้ว
กระหรอก > กระรอก
0.2's
เว่อร์ > เวอร์
เหลี่ย > เหลี่ยม
ตีเกล่า > เตกีล่า
1's
ชาเล่ย > ชาเล่ย์?? (ผิดบ่อย เขียนไม่เหมือนกันเยอะ)
ทิชชูป > ทิชชู

อันนี้เป็นตัวอย่างน่ะค่ะ แต่จริงๆ แล้วมีมากกว่านี้ ก็อยากให้ไรท์เตอร์ลองตรวจทานดูก่อนเนอะ ต่อมาเป็นประโยคบางประโยคที่ดูผิดแปลกไปบ้าง เอาล่ะเราไปดูกัน!
0.2's
บางทีไรท์เตอร์ก็แบ่งวรรคตอนไม่ถูกต้องค่ะ คำบางคำที่ไม่ควรแบ่งออกจากกันไรท์เตอร์ก็แบ่งมันออกจากกัน ทำให้ความหมายเปลี่ยนไปบ้างเล็กน้อย หรือไม่ก็ทำให้ผู้อ่านงง ต้องใช้เวลาในการประมวลผลเล็กน้อยว่าเอ๊ะ? มันแปลว่าอะไรนะ

แล้วก็บางประโยคที่เขียนแปลกๆ ค่ะ นี่เป็นประโยคคำพูดนะค่ะ
"ผม มานุครับ" เรียลตอบก่อนจะหยิบแก้วเตกีล่ายื่นมาตรงหน้าฉัน ในประโยคนี้อ่ะค่ะ 'เรียล' คือใครเหรอค่ะ เขาใช่มานุหรือเปล่า? อันนี้งงมากเลยค่ะ

- เรื่องของการบรรยายนะค่ะ ไรท์เตอร์บรรยายในตอนเกริ่นที่เฮเลนใส่หน้ากากได้ดีมากเลยค่ะ ไรท์เตอร์บรรยายในตอนแบบพวกนั้นได้ดีมาก สนุกสนานค่ะ แต่ว่าพอมาเป็นบทบรรยายคั่นบทพูดแล้วคำบรรยายดูขัดๆ กัน คำไม่คล้องจองกันบ้าง มีการแบ่งวรรคตอนที่ไม่ถูกต้องบ้าง เยอะเลยค่ะ แล้วก็มีการบรรยายที่น้อยเกินไปด้วย ไรท์เตอร์ดำเนินเรื่องเร็ว และในหนึ่งตอนก็มีตอนย่อยอีกมาก ต้องระวังในเรื่องนี้ให้มากๆ เลยนะค่ะ การบรรยายน้อย + กับการดำเนินเรื่องเร็ว หากไรท์เตอร์ไม่มีการปูการบรรยายที่เข้าใจง่ายจริงๆ อาจจะทำให้ผู้อ่านสับสนได้ค่ะ

คะแนนรวม : (72/100) นิยายเรื่องนีเป็นเรื่องที่ดีนะค่ะ แต่ยังมีเรื่องคำผิดที่มากและการบรรยายที่น้อย หากแก้ไขในเรื่องนี้แล้ว โปรดเลิฟรับรองว่านิยายเรื่องนี้ต้องเป็นนิยายที่ดีไม่แพ้นิยายเรื่องไหนๆ เลยล่ะค่ะ สู้ๆ ต่อไปนะค่ะไรท์เตอร์ :D

NightmareStory,,เพราะความรัก...มักจะมาพร้อมโชคร้าย
ผู้วิจารณ์ : โปรดเลิฟ


1. ชื่อเรื่อง (10/10)
- ชื่อเรื่องเท่มาก ไม่รู้หรอกว่าเท่เป็นยังไงแต่รู้ว่ามันเท่มาก -V-! เป็นอะไรที่โคตาระลงตัวเลยค่ะ คล้องจองกันดีมาก ถ้าถามว่าดึงดูดผู้อ่าน (โปรดเลิฟ) มั้ย ก็ตอบได้เลยว่าเห็นปุ๊บโปรดเลิฟก็หาย... หายเข้าไปอ่านเรียบร้อยเลยไงละค่ะ ฮิๆ ^O^

2. โครงเรื่อง (30/40)
- โครงเรื่องจริงๆ แล้วเปิดมาดีมากเลยนะค่ะ แต่มันกำ่กึ่งมากระหว่างคำว่า 'สยองขวัญ' และ 'ฆาตกรรม' แต่ในที่นี่ไรท์เตอร์บอกว่ามันเป็นเรื่อง 'รักหวานแหวว' เล่นทำเอาโปรดเลิฟงงมากนึกว่าเข้ามาวิจารณ์ผิดเรื่อง -O-;; แต่พอเช็คอะไรเรียบร้อยแล้วก็ถูกเรื่องแล้วนี่น่า แล้วทำไมมันหลอนจัง ฮ่าๆ -_-;; เอ่อ...ในส่วนตรงนี้นะค่ะ ถ้าถามว่าพล็อตเรื่องดีมั้ยบอกได้เต็มปากเต็มคำเลยว่าดีมาก แต่ไม่ค่อยเห็นด้วยที่นิยายเรื่องนี้จัดอยู่ในพวกรักหวานแหววซักเท่าไหร่ แต่ที่ทำให้โปรดเลิฟคิดอย่างนั้นก็อาจจะเป็นเพราะว่าตอนที่ไรท์เตอร์ลงยังน้อยอยู่ เนื้อเรื่องยังดำเนินไปได้ไม่มากก็อาจจะเป็นได้ ในตอนหลังๆ ไรท์เตอร์อาจจะเอาให้นางเอกกับพระเอกจู๋จี๋กันก็ได้ใครจะไปรู้เนอะ ยังไงก็ถือว่าโปรดเลิฟวิจารณ์ในฐานะของนักอ่านคนหนึ่งก็แล้วกันนะค่ะ ดีไม่ดีความคิดอาจจะไม่เหมือนกันยังไงก็ขออภัยด้วยแล้วกันนะค่ะ :D

3. ตัวละคร (18/25)
- อยากจะบอกว่าไรท์เตอร์แต่งให้ตัวละครมีเอกลักษณ์ของตัวเองได้ดีมากเลยค่ะ ไม่หลุดเลย แล้วก็เจ๋งมากๆ ตรงที่ตัวละครแต่ละตัวเป็นตัวของตัวเองค่ะ โดยเฉพาะนางเองจะเห็นได้ว่าเป็นตัวของตัวเองดีมาก ขอชื่มชมค่ะ
- การสื่อสารระหว่างตัวละครด้วยกันเอง โปรดเลิฟว่ายังไงไม่ลื่นไหนนะค่ะ อ่านแล้วมีความรู้สึกว่าตัวละครยังไม่ค่อยมีความสนิทสนมกันมากเสียเท่าไหร่ เช่นโมบายกับเอวิล ที่เป็นเพื่อนกัน แต่ว่าคำพูดที่ใช้สื่อสารประโยคที่ใช้สื่อสารยังดูเหินห่าง ไม่ค่อยเหมือนเพื่อนสนิทเขาคุยกันน่ะค่ะ อันนี้ไม่รู้ว่าโปรดเลิฟคิดไปเองหรือเปล่า แต่รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ยังไงลองปรับแก้ไขนิดๆ หน่อยๆ น่าจะทำให้นิยายเรื่องนี้ดูดีขึ้นเยอะๆ กว่านี้ แฟนคลับตรึมกว่านี้อีกแน่นอนค่ะ >O<
ปล. ตัวละครที่ชื่อเอเจกับเอเอ็มเป็นตัวละครตัวเดียวกันหรือเปล่าค่ะ? คืออ่านไปแล้วปรากฏว่าเหตุการณเดียวกันแต่มีสองตัวละคร โปรดเลิฟว่าไรท์เตอร์อาจจะพิมพ์ผิดนะค่ะ เพราะฉะนั้นขอหักคะแนนในเรื่องนี้นะค่ะเพราะถือว่าตัวละครยังไม่ชัดเจน (แค่บางตัวเท่านั้น) แต่ถ้าเอเจและเอเอ็มเป็นคนละคนกัน ก็อยากให้ไรท์เตอร์ช่วยเสริมประโยค คำพูดหรือเพิ่มการบรรยายให้ผู้อ่านสามารถรับรู้ได้ว่าตัวละครสองตัวนี้เป็นคนละคนกันนะค่ะ ฝากไว้ด้วยค่ะ

4. ภาษา (23/25)
- ภาษามีพิมพ์ผิดนิดหน่อยอ่า น่าเสียดายจังเลย T_T ไม่งั้นเต็มแล่ว!
- การบรรยายจริงๆ ลื่นไหนมากมาย อ่านแล้วอินด้วยแต่ที่หักคะแนนไปนิดหน่อยเป็นเพราะไรท์เตอร์เว้นวรรคตอนมากเกินไปค่ะ หมายถึงว่า ในหนึ่งบทมีตอนย่อยหรือเหตุการณ์ย่อยมากเกินไปเหมือนในบทที่ 1 ที่อ่านไปซักพักเดียวก็เว้นเดียวก็เว้น จริงๆ เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเลยนะค่ะ แต่แค่กล่าวไว้ในฐานะของนักอ่านคนหนึ่งเท่าันั้น

คะแนนรวม (81/100) พยายามต่อไปนะค่ะ! เป็นกำลังใจให้ค่ะ ถ้าไม่พอใจในคำวิจารณ์ของโปรดเลิฟ โปรดเลิฟต้องขอโทษด้วยนะค่ะ นี่เป็นเพียงอีกหนึ่งความคิดเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น เก็บเอาไว้เป็นข้อแก้ไขจะดีกว่านะค่ะ

สาปเสน่หา

ผู้วิจารณ์ : โปรดเลิฟ



1. ชื่อเรื่อง (10/10)
- ชื่อเรื่องโอเคเลยค่ะ ตร๊งตรงกับเรื่อง ^-^ แต่ว่าจริงๆ ในส่วนของชื่อเรื่องนี้โปรดเลิฟก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรอยู่แล้ว เพราะว่ายังไงก็ตามเจ้าของนิยายก็เป็นไรท์เตอร์อยู่ดี เพราะงั้นชื่อเรื่องจะเป็นยังไงถ้าไรท์เตอร์พอใจใครก็ขัดไม่ได้อยู่แล้ว แล้วก็อีกอย่างหนึ่งเหตุผลที่โปรดเลิฟให้เต็มก็เพราะเป็นชื่อภาษาไทยล้วน ถ้าจู่ๆ ไรท์เตอร์มีชื่อภาษาอังกฤษโผล่มาด้วยโปรดเลิฟรับรองได้เลยว่าต้องให้ไรท์เตอร์ศูนย์แน่ๆ =__= ก็แหม~ เรื่องออกจะไทยซะขนาดนี้ ถ้าจู่ๆ มีชื่ออังกฤษมา คงไม่ดีแน่ค่ะ เพราะฉะนั้นแบบนี้ดีแล้วล่ะค่ะ อย่าเปลี่ยนเชียวนะค่ะ :')

2. โครงเรื่อง (40/40)
- การเกริ่นเรื่องเข้าใจง่าย และกล่าวถึงความเป็นมาเป็นไปได้ดีค่ะ ถ้าเราเริ่มต้นได้ดี วางคำพูดการบรรยายไว้อย่างชัดเจน ก็จะช่วยในเรื่องของการดึงดูผู้อ่านและเพิ่มความเข้าใจให้กับผู้อ่านได้มากค่ะ ก็เหมือนกับไรท์เตอร์ทำอยู่ในตอนนี้ เรื่องนี้ขอชมเลยค่ะ
- โครงเรื่อง ถ้าถามโปรดเลิฟว่าเป็นเรื่องที่แปลกใหม่หรือเปล่า ก็คงบอกได้ไม่เต็มปากว่าใช่นะค่ะ เพราะถ้าเราดูทีวีหรือว่าดูนิยายย้อนยุค หรือเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับแนวแบบนี้ก็จะเห็นได้ชัดว่าเคยมีพล็อตเรื่องและโครงเรื่องแบบนี้มาก่อนแล้ว แต่ว่าถึงจะเคยมีคนทำมาแล้วแต่ก็มีไม่มากค่ะ เพราะการที่จะแต่งแนวนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ไหนจะเรื่องของภาษา ที่มีความแตกต่างกับปัจจุบันมาก ไหนจะเรื่องของบรรยายกาศ สถานที่ การบรรยาย มันแตกต่างจากนิยายทั่วไปอย่างชัดเจนเลยล่ะค่ะ เพราะฉะนั้นไม่ง่ายที่จะแต่งแนวนี้และอีกอย่างคนที่แต่งเรื่องแนวนี้ก็มีไม่มากด้วย นั่นจึงเป็นจุดเด่นของเรื่องว่าเพราะเหตุใดจึงสามารถดึงดูดคนหลายๆ คนได้มากอยู่ตลอดเวลา ต่อให้มีเรื่องแบบนี้ซ้ำกันมากแค่ไหนแต่เพราะเรื่องไม่เคยเหมือนกันเลยซักเรื่องจริงๆ มันเป็นไปไม่ได้ที่เรื่องจะเหมือนกันเพราะคนแต่งคนล่ะคนกัน แนวการแต่ง การบรรยาย อารมณ์ก็ต่างกันนี่คือเหตุผลหลักที่ว่าทำไมเรื่องแนวนี้จึงเป็นที่น่าสนใจอยู่ตลอดเวลา...เอ่อ...ที่โปรดเลิฟพูดมาเนี่ยมันเข้ากับเรื่อง 'โครงเรื่อง' มั้ยนะ T_T

3. ตัวละคร (22/25)
- ตัวละคร~ มีนิสัยที่เป็นตัวของตัวเองดีมาก ไม่ค่อยหลุดกรอบและไปยืมนิสัยของตัวละครด้วยกันเสียเท่าไหร่ ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่ดี และโปรดเลิฟอยากให้ไรท์เตอร์เป็นแบบนี้ต่อๆ ไป เพราะเมื่อไหร่ที่ไรท์เตอร์หลุดนั่นหมายความว่านิยายของไรท์เตอร์ได้หลุดจากพล็อตที่ไรท์เตอร์วางเอาไว้แล้ว
- การสนทนาระหว่างตัวละคร -__- สำหรับโปรดเลิฟแล้วการเลือกใช้คำยังไม่สอดคล้องกันเท่าที่ควรนะค่ะ มันดูแปลกๆ เหมือนกับว่าพวกเขาไม่ได้คุยกันอยู่อย่างนั้นล่ะ อ่านแล้วมันทะ ๆ ยังไงไม่รู้ค่ะ อย่างเช่นว่า เป็นตอนที่พีทคุยกับบัวจะเห็นได้ว่ามีบางตอนที่คำพูดของพีทที่คุยกับบัวมันดูแปลกๆ ไปบ้าง อันนี้โปรดเลิฟอ่านแล้วสะดุดเลยล่ะค่ะ มันอาจจะเป็นเพราะการเลือกใช้คำพูดที่ไม่ถูกต้องหรือเปล่าค่ะ? อาจจะมีคำอื่นที่มีความหมายเดียวกันกับคำพูดนี้แต่ว่าเรียบเรียงมาแล้วไพเราะกว่าแบบนั้น ยังไงอยากให้ช่วยกลับไปดูเรื่องคำในประโยคด้วยนะค่ะ บางทีคนอื่นอาจจะไม่รู้สึกอาจจะอ่านได้ลื่นไหลแต่ว่าโปรดเลิฟอ่านแล้วสะดุดเลยล่ะค่ะ ไม่รู้เพราะเป็นโรคจิตหรือเปล่าแต่ถ้าไรท์เตอร์คิดว่าดีแล้วก็ไม่ต้องสนใจความคิดของโปรดเลิฟหรอกค่ะ แต่งตามที่ตัวเองชอบเลย เพราะโปรดเลิฟเชื่อว่ามีคนอีกมากโขที่ชอบผลงานของไรท์เตอร์ ไม่ต้องปรับอะไรมากพวกเขาก็ติดกันแจแล้วล่ะค่ะ ><

4. ภาษา (21/25)
- คำผิด อู้ววว~ ไม่มีเลย O_O นี้พยายามนั่งจับผิดแล้วนะค่ะแต่ก็ไม่มีเลย ยอดเยี่ยมจริงๆ
- การบรรยาย ว้าว~ ตรงนี้จุดสำคัญเลยนะค่ะ โอเคเรามาวิเคราะห์กันแบบละเอียดๆ กันดีกว่า
1. อยากให้ใส่ความรู้สึกของตัวละครไปเยอะๆ ค่ะ : เรื่องนี้สำคัญมากกกก ผู้อ่านจะอินไม่อินติดไม่ติดก็อยู่ตรงส่วนนี้ล่ะค่ะ อย่างเช่นบทที่หนึ่งที่บัวมาที่บ้านเรือนไทยครั้งแรก พอเห็นบ้าน เจอเรื่องที่น้าสายพิณเล่าให้ฟังก็ร้องไห้ เอ่อ...ร้องไห้? ร้องไห้เพราะอะไรเหรอค่ะ แล้วรู้สึกอย่างไร ณ ขณะนั้น? อยากให้ใส่อารมณ์ไปเยอะๆ นะค่ะเพราะเรากำลังบรรยายเกี่ยวกับตัวละครอยู่ย่อมต้องบอกว่าตัวละครรู้สึกอย่างไร กำลังคิดอะไรอยู่ถ้าไม่บอกหรือบอกไม่หมดก็เหมือนกับการลืมบรรยายอะไรไปซักอย่าง
2. คำพูดบางคำใส่อารมณ์มากเกินไปค่ะ : คำพูดของตัวละครบางตัวนะค่ะแสดงอาการมากเกินไปเช่น ตกใจเกินไป อึ้งเกินไป อะไรแบบนั้นอ่ะค่ะ เห็นได้ชัดมากจากเครื่องหมายต่างๆ เพราะฉะนั้นต้องคอยดูให้ดีๆ นะค่ะ
3. การใส่สัญลักษณ์สื่อแทนอารมณ์ : '! ?' สองตัวนี้สำคัญมาก เลือกใช้ให้ถูกเวลานะค่ะ สงสัยก็ใช้ ? ตกใจก็ใช้ ! แต่สำหรับตัว ! แนะนำให้ใส่ไม่เกินสามตัวนะค่ะ ส่วนจุด '...' ก็แนะนำให้ใส่ไม่เกินสามตัวเช่นเดียวกัน มากเกินไปก็ไม่สวย แถมยานเกินไปด้วยค่ะ ส่วนการใส่เครื่องหมาย !? ติดกันก็สามารถทำได้เช่นเดียวกันนะค่ะ มันจะหมายถึงอาการงงและสงสัยเช่นเราไม่เคยพบเจอสิ่งนี้มาก่อน เกิดความตกใจและเกิดความสงสัยว่ามันคืออะไร ถ้าในอารมณ์แบบนี้เราเลือกไม่ถูกว่าจะใส่สัญลักษณ์ไหนดีให้เลือกใช้สัญลักษณ์นี้ก็ได้ค่ะ ไม่ผิดแต่! อย่าใส่บ่อยเกินไปนะค่ะ ควรเน้นความสนใจของผู้อ่านไปที่การบรรยายของเรามากกว่า เพราะนั้นจะเป็นการดึงอารมณ์ของผู้อ่านให้คล้อยตามได้มากที่สุดค่ะ ถ้าอ่านไปก็เจอแต่สัญลักษณ์โปรดเลิฟพนันได้เลยว่าไม่สนุกแน่ๆ ในข้อที่ 3 นี้เพียงข้อแนะนำนะค่ะไม่ได้จะติอะไร แค่แนะนำเอาไว้เพื่ออนาคตไรท์เตอร์จะได้ใช้เน๊อะ


คะแนนรวม : (93/100) ว้าว! ถือว่าเป็นคะแนนที่สูงมากๆ เลยค่ะ ยังไงโปรดเลิฟขอให้ไรท์เตอร์พยายามต่อไปนะค่ะ แต่งเรื่องให้สนุก ถ้าเราอ่านแล้วสนุกโปรดเลิฟเชื่อว่าคนอื่นก็ต้องรู้สึกไม่ต่างไปจากเราแน่นอนค่ะ ยังไงโปรดเลิฟเป็นกำลังใจให้นะค่ะ :D
สู้ๆ นะค่ะ !!!

Have No Choice หลงกล
ผู้วิจารณ์ : โปรดเลิฟ



1. ชื่อเรื่อง (8/10)
- ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษไม่มีปัญหานะค่ะ แต่อยากให้เปลี่ยนตรงภาษาไทย มันไม่เข้าเลย T^T Have No Choice มันแปลว่าไม่มีทางเลือกใช่มั้ยค่ะ แต่ภาษาไทยก็คือหลงกล 'ไม่มีทางเลือก หลงกล' แปลกๆ นะค่ะว่ามั้ย -_-? ถ้าเปลี่ยนได้จะดีมากเพราะมันจะเพิ่มความน่าสนใจ และทำให้ผู้อ่านเห็นแล้วอยากอ่านมากขึ้นค่ะ แต่ส่วนตัวอยากให้เปลี่ยนภาษาไทยเพราะภาษาอังกฤษดีแล้วค่ะ เข้ากับตัวเรื่องแล้ว
- ความดึงดูดใจผู้อ่านมีในระดับหนึ่งนะค่ะ เห็นแล้วก็อาจจะสงสัยรู้สึกแปลกใจและในที่สุดก็ทำให้จิ้มกดเข้าไปในนิยายของไรท์เตอร์จนได้ -.-

2. โครงเรื่อง (40/40)
- เกริ่นเรื่องมาได้ตื่นเต็นมากๆ น่ากลัวมากสมกับแนวของนิยาย! อยากจะบอกว่าตอนที่ไรท์เตอร์บรรยายให้ตัดปอดไปนั่นโปรดเลิฟตกใจรีบก้มดูตัวเองไม่ทันเลยแหละ =_=;; สมจริงสมจังมากค่ะ อ่านแล้วอินมากๆ เลย
- พล็อตเรื่องดีมาก แค่อ่านคราวๆ ก็รู้สึกได้แล้วว่ามันต้องเป็นอะไรที่ลึกลับและสนุกสุดยอดมากแน่ๆ และก็ไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ จากที่อ่านๆ มากแล้วรู้สึกได้เลยว่าเรื่องนี้เป็นนิยายอีกเรื่องที่สื่อสารอารมณ์กับผู้อ่านได้ดีมากๆ อีกเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว ถ้าชอบอ่านแนวลึกลับ ฆาตกรรม หรือพวกที่แอบหลอนๆ เนี่ย ไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ

3. ตัวละคร (25/25)
- คาแรกเตอร์ชัดมาก! จะเห็นได้ชัดยกตัวอย่างเช่นตัวละครที่ชื่อมิว มีความเป็นตัวเองสูงมาก มีความคิดเป็นของตัวเองไม่ชอบหรือชอบอะไรก็จะแสดงออกอย่างชัดเจน อย่างเช่นการที่เลือกจะนั่งกลางห้องเพราะคิดว่าน่าจะไม่โดนอาจารณ์เรียกมากที่สุด ไม่ชอบแสงแดดตอนเช้าเพราะมันหมายถึงการที่วันนี้จะต้องออกไปเรียนซึ่งแสนจะน่าเบื่อที่พวงมากับการบ้านที่เยอะมากจนน่ากลัว เยี่ยมค่ะ! คาแรกเตอร์เด่นชัดบ่งบอกถึงตัวละครแต่ละตัวอย่างชัดเจน
- การสนทนาระหว่างตัวละครด้วยกันก็ถือว่าดีค่ะ แต่มีบางประโยคเพราะใช้คำเหมือนสมัยโบราณ -_-; เช่นคำถามที่ลงท้ายด้วยคำว่า 'หรือ' ยกตัวอย่างนะค่ะ จงใจแกล้งกันหรือ ในตอนที่ 1 น่ะค่ะ ถ้าเป็นนิยายทั่วไปก็จะใช้คำว่า
จงใจแกล้งกันเหรอ,จงใจแกล้งกันหรอ อะไรแบบนั้นมากกว่า แต่ถามว่ามันเป็นเรื่องที่ต้องแก้ไขมั้ย ก็อาจจะไม่จำเป็นค่ะ เพราะดูโดยรวมก็ถือว่าดีอยู่แล้ว และประโยคแบบนี้ก็มีไม่มากไม่ได้เป็นจุดเด่นอะไร หรือถ้าจะใช้จริงๆ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

4. ภาษา (24/25)
- คำผิดมีบ้างค่ะ เล็กน้อย @_@
- การบรรยายเยี่ยมสุดโค่ยมากๆ เหมือนอ่านนิยายของนักแต่งมืออาชีพเลยล่ะค่ะ อ่านแล้วอินติดตามสุดๆ ทำให้คิดเหมือนกับว่าตัวเองเป็นหนึ่งในตัวละครเหล่านั้นเสียเอง บทที่จะน่ากลัวก็น่ากลัวจนถึงขีดสุด บทที่จะหลอนก็หลอนมาก อ่านแล้วสนุกน่าติดตาม บรรยายจนเห็นหมดทุกซอกทุกมุมเลยว่าอะไรเป็นอะไร เข้าใจง่ายและภาษาที่ใช้ก็สละสลวยด้วย เยี่ยม!

คำวิจารณ์พิเศษ : ชื่อของตัวละครทุกคนดูรวมๆ แล้วเหมือนชื่อไทยมากเลย แต่ว่าสถานที่ที่ไรท์เตอร์ใช้เป็นตัวดำเนินเรื่องเป็นต่างประเทศ สี่ มิว หลิน นัท ออกจะดูไม่เข้ากันแต่ว่าก็ไม่ผิด ไม่ได้อยากให้เปลี่ยนอะไรนะค่ะ นี่เป็นเพียงแค่ความรู้สึกของผู้อ่านคนหนึ่งเท่านั้น

คะแนนรวม : (97/100) อั๊ยยะ! เกือบเต็ม -.,- สู้ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้เด้อ~

[Fic Reborn] XXX Love! 18 คน 7 คู่ฉันรู้ว่าคือนาย
ผู้วิจารณ์ : โปรดเลิฟ



ก่อนอื่นต้องขอโทษก่อนเลยนะค่ะที่ส่งงานช้ามากขนาดนี้ T^T คือเกิดปัญหาในหลายๆ เรื่องนะค่ะอย่างเช่นเรื่องของเวลาที่ไม่ค่อยว่างเพราะช่วงนี้เปิดเทอมแล้วก็เลยทำให้ส่งงานช้าขนาดนี้ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ แล้วก็อีกเรื่องหนึ่งเพราะปกติแล้วไม่เคยดูการ์ตูนเรื่องรีบอร์นเลยอ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าจะวิจารณ์อย่างไรดีก็เลยแอบไปอ่านไปศึกษามาบ้างว่ามีตัวละครกี่ตัว เรื่องราวมันเป็นยังไงอะไรแบบนั้นน่ะค่ะ ฮ่ะๆ ก็ขอโทษที่ส่งงานช้าด้วยนะค่ะ เอาล่ะมาเริ่มกันเลยดีกว่าเนอะ!

1. ชื่อเรื่อง (10/10)
- ถือว่าเข้ากับเนื้อเรื่องดีค่ะ 18 คน ก็มีตัวละคร 18 คนจริงๆ 7 คู่ อันนี้ยังไม่แน่ใจเพราะยังมีตอนน้อยอยู่เนอะ แต่คิดว่าชื่อเรื่องนี้โอเคแล้วล่ะค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร อีกอย่างในส่วนตรงนี้ก็อยู่ที่ความต้องการและความพอใจของไรท์เตอร์เองด้วยเพราะฉะนั้นตรงส่วนนี้ไม่ขอพูดเยอะนะค่ะ

2. โครงเรื่อง (38/40)
- เปิดเรื่องมาจริงๆ อยากจะบอกว่าดีในระดับหนึ่งเลยค่ะ เข้าใจว่าไรท์เตอร์ต้องการสื่อออกมาให้ดูน่าค้นหาเพื่อให้ผู้อ่านรู้สึกสงสัยและอยากจะติดตามอ่านในตอนต่อๆ ไป ใช่มั้ยค่ะ? เพราะเท่าที่อ่านดูแล้วน่าจะเป็นเรื่องตอนกลางๆ ไม่ก็ตอนใกล้จะจบแล้วเป็นจุดคลายแม็กซ์แล้ว ก็ถือว่าดีค่ะ เปิดเรื่องมาทำให้น่าสนใจดีตัวของโปรดเลิฟอ่านแล้วก็ตื่นเต้นนิดๆ เยี่ยมค่ะ :D
- พล็อตเรื่องโดยรวมนะค่ะ ดีค่ะดีมาก O_O ไม่ว่าจะเป็นเพราะเอาการ์ตูนเรื่องรีบอร์นมาเกี่ยวด้วยหรือไม่ก็ตามก็ยังเป็นเรื่องที่น่าสนใจอยู่ดีค่ะ เพราะเป็นแนวพล็อตเรื่องที่แปลกใหม่ ถ้าลองมองถึงปัจจุบันจริงๆ แล้วจะเปรียบเทียบดูได้ง่ายๆ เลยว่าไม่มีนิยายเรื่องไหนที่เอาตัวละครทั้ง 18 ตัวมารวมกันได้ขนาดนี้ -O-;; แถมเอามาเชื่อมกันได้ดีและน่าสนใจ ถือว่าเป็นพล็อตเรื่องที่น่าสนใจและแปลกใหม่มากเลยล่ะค่ะ -O-;;

3. ตัวละคร (25/25)
- แอบอยากถามตัวเองว่าพูดไปขนาดนี้ยังจะมีหัวข้อตัวละครไว้อีกทำไม -_- แต่ก็เอาเถอะก็ต้องวิจารณ์นี่เนอะ! ฮ่ะฮ่าๆ เอาล่ะค่ะส่วนในหัวข้อของตัวละครนะค่ะก็ยังคงขอชื่นชมอยู่เหมือนเดิมค่ะ ตัวละครที่ไรท์เตอร์แต่งนี่เป็นตัวละครที่อยู่ในเรื่องรีบอร์นจริงๆ ซึ่งส่วนมากแล้วนิสัยของตัวละครก็น่าจะตรงตามการ์ตูนเป็นส่วนใหญ่ การแต่งจึงเหมือนถูกกำหนดนิสัยไว้อยู่กลายๆ ซึ่งถ้าจะทำได้ดีก็คือต้องไม่หลุดกรอบ และผลก็คือไรท์เตอร์ทำได้ดีค่ะ อาจจะมีหลุดบ้างแต่ที่หลุดก็เพราะไรท์เตอร์ต้องการเปลี่ยนนิสัยของตัวละครบางอย่างให้เหมือนกับที่ตัวเองต้องการ เหมือนกับที่ไรท์เตอร์ได้วางพล็อตเอาไว้ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีผิดไม่มีถูกค่ะ เพราะนี่คือการฟิคจะแต่งออกมาให้เป็นอย่างไรก็สุดแล้วแต่เรา :D
- การสื่อสารระหว่างตัวละครยอดเยี่ยมมากเหมือนนักแต่งมืออาชีพแลยค่ะ กรี๊ดดด >O< ชอบมากๆ ตรงที่ตัวละครใดที่สนิทสนมก็จะมีบทที่ดูสนิทกัน ตัวละครที่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่นักไรท์เตอร์ก็จะมีคำพูดิีกแบบหนึ่งที่ไม่ได้สื่อว่าสนิทกันแต่ก็ไม่ได้สื่อว่าเหินห่าง โดยเฉพาะบทพูดของอลิซน่ะค่ะ อันนี้โปรดเลิฟชอบเป็นส่วนตัวเลย ตอนที่อลิซพูดกับโจรหน้าหล่อ คำพูดแต่ละคำดูกินใจมากๆ และรู้สึกอ่านแล้วติดอะไรแบบนั้นเลยอ่ะค่ะ ค้างเลยอ่ะ! เยี่ยมยอดมาก มากจริงๆ ค่ะ >O<

4. ภาษา (22/25)
- คำผิดนี่มีนิดหน่อยนะค่ะ โปรดเลิฟแอบจับได้ -.,- แต่เรื่องนี้แก้ไขได้ง่ายๆ ค่ะ ลองตรวจทานอย่างละเอียดซักรอบสองรอบก่อนโพสลงก็จะทำให้เราสามารถแก้ไขคำผิดได้ทัน ผู้อ่านก็จะอ่านได้อย่างลื่นไหลไม่ติดขัดอะไร ช่วยต่ออารมณ์ให้อินและสนุกด้วยค่ะ เหมือนกับเวลาที่เราอ่านนิยายที่เราชอบและอ่านไปได้เรื่อยๆ ไม่มีติดขัดนั้นล่ะค่ะ
- การบรรยายก็ดีอีกแล้วค่ะ ลื่นไหลมากๆ เหมือนมืออาชีพอีกแล้ว -O-;; การบรรยายในส่วนนี้ชัดเจนค่ะ เข้าใจง่าย ไม่อ้อมไปอ้อมมาและก็เป็นการบรรยายที่มีสีสัน มีการใช้คำพูดที่ใหม่ๆ ไม่ซ้ำกันบ่อยๆ เช่นประโยคนี้มีคำว่าพลาง ซักพักก็พลาง อะไรแบบนั้นไรท์เตอร์ไม่มีเลยค่ะ แทบไม่มีเลยจริงๆ มีการเปลี่ยนใช้คำนู่นคำนี่เข้ามาเพิ่มเติมอยู่ตลอด เลยทำให้อ่านสนุก ถ้ายังเป็นแบบนี้มั่นคงสม่ำเสมอแบบนี้ไปเรื่อยๆ รับรองได้เลยค่ะว่ายอดวิวของไรท์เตอร์คอมเม้นต์และคำติชมต้องพุ่งกระฉุดเกินความคาดหมายแน่ๆ นิยายเรื่องนี้ดีค่ะโปรดเลิฟคอนเฟิร์ม!

รวม (95/100) ทำได้ดีมากๆ เก่งสุดโค่ยเลยค่ะ สู้ต่อไปนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ ^O^
ขอบคุณที่ใช้บริการนะค่ะ...

ROMANCE GUILTY ตราบาปแสนหวาน (ฉบับยัยตัวร้ายอยากรัก)
ผู้วิจารณ์ : โปรดเลิฟ



1. ชื่อเรื่อง (9/10)
- ชื่อเรื่องดีนะค่ะ คล้องจองและไรท์เตอร์ใช้รูปภาษาที่สวยมากเลย แต่ว่าส่วนตัวแล้วไม่ชอบ '(ฉบับยัยตัวร้ายอยากรัก)' เข้าใจว่าเพราะนางเอกเป็นคนร้ายๆ ก็เลยต้องใส่เขาไป แต่ว่ามันทำให้ชื่อเรื่องเปลี่ยนไปเลย กลายเป็นรูปไม่สวยเหมือนเดิม แต่ก็ยังคล้องจองอยู่ ถ้าอยากใส่จริงๆ ก็ไม่มีปัญหาค่ะ :) มันก็โอเคอยู่น่้า เรื่องนี้ไม่ต้องสนใจมากเนอะๆ
- ความดึงดูด ชอบคำว่า 'ตราบาปแสนหวาน' อ่ะค่ะ เห็นแล้วรู้สึกซับซ้อน เหมือนจะต้องเกี่ยวกับซาตาน หรือไม่ก็พวกปีศาจอะไรแบบนั้น ถ้าใครที่ชอบแนวรักหวานแหววปนร้ายๆ แสบๆ หน่อยก็คงจะให้ความสนใจกับเรื่องนี้แน่นอนค่ะ

2. โครงเรื่อง (30/40)
- เปิดเรื่องมาค่อยข้างจะมีการบรรยายที่น้อยค่ะ ซึ่งส่วนตัวแล้วทำให้ไม่น่าสนใจเลย แต่ว่าไรท์เตอร์ได้ตัวช่วยในเรื่องของโครงเรื่องหรือพล็อตเรื่องที่น่าสนใจ น่าติดตาม ทำให้ใครที่สนใจในแนวเรื่องประมาณนี้ก็จะต้องเข้าไปอ่านตอนต่อไปอย่างเสียไม่ได้ บทนำควรยาวกว่าานี้ เพิ่มอารมณ์และความรู้สึก ท่าทางการแสดงของตัวละครให้มากกว่านี้ อย่างตอนเริ่มนะค่ะ

ปัง!!!
หลังจากที่ฉันหัดยิงปืนได้ซักพักก็เดินออกจากสนามแล้วมานั่งพักก่อนก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็ค
ดูเหมือนว่าจะมีข้อความเข้านะ...

ดูเร็วๆ ไปมั้ยค่ะ ลองเปลี่ยนมาเป็นแบบนี้ดูดีไหมเ่อ่ย?

ปัง!!!
เสียงปืนดังสนั่นไปทั่วทั้งสนามยิงปืน ฉันยืนยิ้มพอใจกับผลงานของตัวเองที่เข้าเป้าตามที่ต้องการทุกนัด แอบรู้สึกเหนื่อยแหะคงจะถึงเวลาที่ต้องพักแล้ว ฉันเดินออกจากสนามแล้วมานั่งพักที่ม้านั่งตรงทางเข้า ฉันวางปืนคู่กายลงข้างตัวก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา
แต่ดูเหมือนว่าจะมีข้อความเข้านะ...

แบบนี้ดูโอเคขึ้นมั้ยค่ะ ดูยาวขึ้น เข้าใจมากขึ้น และไม่รวบรัดตัดตอนมาก่อนไป เอ่อ ที่โปรดเิลิฟเขียนไปข้างบนอาจจะไม่เหมือนของไรท์เตอร์บ้างนะค่ะ นี่เป็นเพียงการยกตัวอย่างเพียงเท่านั้น ขอโทษด้วยหากมีการแต่งเติมอะไรที่นอกเหนือจากที่ไรท์เตอร์ได้เขียนมา ขออภัยจริงๆ นะค่ะ (_ _)

- พล็อตเรื่องดีแล้วค่ะ มีเสน่ห์ในตัวเอง แค่ลองอ่านๆ ดูเพียงไม่กี่ตอนก็รับรู้ได้เลยว่าตอนต่อๆ ไปต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ จริงๆ นิยายแนวนี้ก็พอมีอยู่บ้างนะค่ะ ก็ไม่ได้ถือว่าเป็นเรื่องในแนวที่ใหม่หมดจดเสียทีเดียว แต่ก็ถือเป็นอีกเรื่องที่น่าจะติดตามไม่แพ้เรื่องไหนๆ เลยล่ะค่ะ

3. ตัวละคร (20/25)
- นางเอกชีมาแรงมาก -.,- แต่ชีสวยอันนี้ยอมได้ ตัวละครเข้มแข็ง เป็นตัวของตัวเอง มีมุมเจ้าเล่ห์และอ่อนหวาน ช่วยเพิ่มสีสันให้กับนิยายเรื่องนี้ อีกทั้งยังคิดคำด่าเก่งมากมาย ฮี่ๆๆๆ
- การส่งบทของตัวละครด้วยกัน ตัวละครแต่ละตัวส่งบทกันได้ดีนะค่ะ เช่นถ้าด่าก็คือด่า จะเหน็บแนมก็สื่ออย่างชัดเจน แม้อาจจะมีภาษาที่ดูรุ่นแรงไปบ้างแต่โดยรวมก็ถือว่าดีค่ะ แต่อยากแนะนำให้ไรท์เตอร์กำหนดกลุ่มผู้อ่านอย่างชัดเจน ยกตัวอย่าง ถ้าผู้อ่านจะแต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาสำหรับผู้อ่านที่เป็นเด็กถึงวัยรุ่นก็ควรจะลดคำหยาบ หรือคำพูดให้ดูอ่อนลงกว่านี้เพื่อไม่ให้ดูรุนแรงมากเกินไป แบบนี้เป็นต้นค่ะ :) แล้วการส่งบทของตัวละครบางทีก็ดูเสมือนคำแต่งมากเกินไปนะค่ะ ก็คือดูไม่เป็นธรรมชาตินั่นแหละ (- -;;) ยังขัดๆ กันอยู่เล็กน้อย ลองๆ ปรับแต่งดูเนอะ

4. ภาษา (21/25)
- คำผิดหาไม่เจอเลย :(
- การบรรยาย ในบทนำค่ะ เปิดเรื่องมาดูปุ๊บปั๊บมากเลย การบรรยายยังติดขัดสื่อยังไม่ถึงจุดนะค่ะ จะอธิบายยังไงดีนะ คือโปรดเลิฟรู้สึกว่ามันข้ามเรื่องเร็วเกินไปอ่ะค่ะ การบรรยายก็ยังน้อย แล้วก็มีจุดที่ครอบคลุมคำพูดไม่หมดด้วย ปัญหาหลักๆ คงจะเป็นที่การบรรยายที่น้อยเกินไป การข้ามเรื่องที่รวดเร็ว หลังจากที่อ่านๆ ดูแล้วน่าจะมีที่บทนำเยอะหน่อยนะค่ะ นอกนั้นก็มีตามแต่ละบทละนิดละหน่อยค่ะ

คะแนนรวม : (80/100) คะแนนอยู่ในเกณฑ์ที่ดีเลย ไม่รู้ว่าไรท์เตอร์จะพอใจกับคำวิจารณ์นี้หรือไม่ หากไรท์เตอร์ไม่พอใจโปรดเลิฟก็ต้องขออภัยด้วยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ สู้ๆ

Bullsh*t Mission : ภารกิจลับปกป้องยัยตัวแสบ
ผู้วิจารณ์ : โปรดเลิฟ



1. ชื่อเรื่อง (9/10)
- ชื่อเรื่องขอวิจารณ์เป็นสองส่วนนะค่ะ ส่วนแรกเป็นชื่อภาษาไทย คล้องจองกันดีมากเลยค่ะ ใช้ภาษาที่ง่ายๆ เข้าใจง่าย พออ่านแล้วก็พอจะเดาตัวเนื้อเรื่องได้ ส่วนชื่อภาษาอังกฤษ ตามความรู้สึกส่วนตัวแล้ว ๆม่ชอบ '*' เลยค่ะ คิดว่ามันทำให้ไม่เข้ากันเลย กลายเป็นเหมือนตัวดอกจันไปแบ่งคำออกจากกันซะงั้น ซึ่งมันส่งผลทำให้ทั้งประโยคดูไม่สวย
- ดึงดูดใจ (โปรดเลิฟ) ได้ตั้งแต่เห้นคำว่า 'Mission' ชอบอ่ะ มันดูลึกลับยังไงไม่รู้ แล้วยิ่งเอามารวมกับชื่อภาษาไทยแล้ว ยิ่งทำให้เห็นมโนภาพชันเจดยิ่งขึ้น เดาออกเลยว่าเราจะเป็นแบบไหน

2. โครงเรื่อง (37/40)
- การนำเรื่องได้ดีค่ะ ไรท์เตอร์เลือกใช้คำได้ดีมาก เป็นคำที่สละสลวยและเมื่อเอามารวมๆ กันแล้วก็ก่อเป็นประโยคที่กินใจ อ่านแล้วเข้าใจง่าย เป็นคำพูดที่ดึงดูดพี่อ่าน ประมาณว่าอ่านแล้วรู้สึกว้าว *O* อะไรแบบนั้นเลย
- โครงเรื่อง เป็นเรืิ่องที่ไม่ซ้ำใครค่ะ ออกจะซับซ้อนซ่อนเงื่อนอีกด้วยถ้ายังไม่ได้อ่านเนื้อเรื่องแบบจริงๆ จังๆ อ่านแค่บทนำหรือชื่อเรื่อง ซึ่งถ้าใครที่ชอบเรื่องแนวนี้น่าจะติดตามอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

3. ตัวละคร (23/25)
- ตัวละครทุกตัวเป็นธรรมชาติ อย่างเช่นพี่อาร์ก้ากับอันอันเป็นต้น พวกเขาดูสนิทสนมกันเหมือนกับความเป็นจริงที่ก็ควรจะเป็นอย่างนั้น ตัวละครเป็นตัวของตัวเอง มีนิสัยเฉพาะเป็นของตัวเอง อ่านแล้วไม่เบื่อเพราะมีตัสละครหลากหลายสีสัน
- การส่งบทระหว่างตัวละครด้วยกันก็เป็นไปได้ดีค่ะ ราบรื่น บทพูดไม่ติดขัด อ่านแล้วก็สนุกยิ้มไปกับเรื่อง

4. ภาษา (23/25)
- ไม่มีคำผิดเลย @_@?
- การบรรยายยาวได้ใจมากเลยค่ะ ไรท์เตอร์เลือกใช้คำได้ดีอีกแล้ว เมื่อเอาคำดีๆ หลายคำมารวมกันก็เลยทำให้การบรรยายดูลื่นไหลมากๆ มันไม่เชิงว่าเป็นคนเริดหรูอะไรมากแต่เป็นคำที่ดูสบายๆ คนอ่านอ่านแล้วก็รู้สึกอินไปกับเรื่อง แต่ยังมีการบรรยายที่วกวนบ้างนะค่ะ แต่ก็ไม่มากได้เห็นบ่อย ก็อยากให้ระวังเอาไว้ด้วยเนอะ

คะแนนรวม : (92/100) คะแนนอยู่ในเกณฑ์ที่ดีเลยล่ะค่ะ ไรท์เตอร์เป็นคนที่เลือกใช้ภาษาได้ดี เพราะฉะนั้นโปรดเลิฟคิดว่าหากไรท์เตอร์ยังคงืทำได้ดีต่อไปเรื่อยๆ แบบนี้ ไม่ว่านิยายแนวไหน เรื่องไร พล็อตเรื่องแบบใด ไรท์เตอร์ก็จะต้องทำได้ดีมากๆ แน่นอนค่ะ โปรดเลิฟเป็นกำลังใจให้นะค่ะ :)