บ้านของเหล่าเด็กๆ

ลำดับตอนที่ #1 : โรลๆ แยมโรล

‘    ‘     คิดในใจ       “     ”พูดออกมา

ผมยื่นมองตัวเองที่กำลังโป้อยู่หน้ากระจก ” ไม่จริงใช้ไม นี่เราต้องมาโรลเรื่องนี่จริงหรอเนี่ย ” (T^T) ผมหยิบใบไม้ขึ้นมาปิดที่….ของผม แล้วเดินไปที่ตู้เสื่อผ้าของ รูมเมท ซื่อเหมือนของผม( ตั้งมัว )  หยิบเสื่อคลุมลายสตีพสีชมพู่ออกมามอง

 ” อันนี่ ดีสุดละ ” ผมคลุมตัวแล้ว แปะโน้ตไว้ที่ตู้เสือผ้าของคิว

                 เดียวเอามาคืนยืมชั่วคร่าวนะครับ

แปะเสร็จผมก็เดินออกจากห้อง 

 

ผมเดินตามทาง ” ตอนนี่ต้องหากางเกงก่อนสินะ ” ผมระแวงทุกกฝีก้าว ว่าจะมีคนเห็นผมในสภาพนี่ที่เหมือนโรคจิต

( นึกกันเอาเองนะว่าเป็นยังไงT^T )

ผมขึ้นมาที่ชั้น3 บรรยากาศมันช่างซิป…. ผมเดินมาเคาะประตูห้องn301 ที่เป็นห้องนอนของฟางและไมไท 

‘ หวังว่าไมไทจะอยู่นะ ถ้าฟางเปิดออกมานี่…..........…. ‘  ประตูเปิดออกมาพร้อมกับ..........................................................ไมไท

ไมไททีออกมาพร้อมกับจานที่กำลังคาบจานอยู่ ไมไทมองผม และก็ขยี้ตามองผม และขยี้ตา“ เกิดอยากเป็นโรคจิตรึไง”ไมไทกระซิบผม

“ ไม่ได้อยากเป็นหรอก โดนลุงนก ทำโทษนะสิ T^T ”

“ จะให้ช่วยอะไร ”

“ ขอกางเกงหน่อย ” ไมไทเดินเข้าไปและกลับมาด้วยกางเกงยืน1ตัว

    
แล้วไมไทก็กลับเข้าไปแต่ผมก็ห้ามไว้  ไมไทหันมาเหมือนจะถามว่า'อะไรอีก’ 
“ ขอเสื่อผ้าอะไรก็ได้ของฟางมาหน่อยดิ ”

“ อะไรนะ ของฟางนะ??  ”

“ เอาน๊า~ ขอยืมก่อน  ฝากยืมด้วยละกัน ” ไมไทพยักหน้ากอย่างหัวเสีย ก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปก่อนที่จะออกมาพร้อมกับ รองเท้าออกมา ” เอานี่!! ”                       รับรองเท้า

ผมใส่กางเกงยืนทีได้มา แต่ขณะที่ใส่นั้นเอง ก็ปรากฏผู้หญิง3คนกำลังเดินขึ้นมา ซึ่งนั้นก็คือ คริส และ เอวา 

 อยากเดาไมละว่าอะไรจะเกิดขึ้น……………………………………...........………………กริ้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ผมรีบออกจากตรงนั้นแบบไม่คิดชีวิตพร้อมกับใส่กางเกงและรองเท้าไปด้วย ขณะที่วิ่งผมเห็นคนออกจากห้องกันแทบทุกห้อง 
’ มาเจออะไรตอนนี่แวะ ซวยสาสสสสสT^T  ‘

ผมวิ่งลงจากชั้น3 ลงมาชั้น2 และชั้น1 ปรากฏ ชายหนุ่มทีใส่เสื่อฮูดกับสาวแว่นร่างบาง กำลังตกใจวิ่งขึ้นมาพอดี และก็เกิดเหตุการณ์เดิมกับข้างบน………………(ยังใส่กางเกงไม่เสร็จ)………………..กริ้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ซึ่งเสียงนั้นก็ดังพอที่จะเรียกคนที่อยู่ไหนห้องออกมาได้ ผมรีบวิ่งเช้าหาออร์แล้วหยิบแว่นตามาใส่แล้วรีบวิ่งลงไปอีกชั้นหนึ่งทันที “สองเท่า” เสียงโอ๋ดังขึ้นตามผมหลังผมมา

’สองเท่าอารายยยยยยยยยยยยแวะ    โธ่เว้ย!! เหนือความซวยยังมี มหาซวยสินะT^T  “  



ผมวิ่งลงมาถึ ล๊อบบี้พร้อมกับเสียงเปิดประตูของคอนโดก็ดังขึ้น  แล้วก็ปรากฏคน2คนชายหญิง หนุ่มหน้าหม้อ และ สาวเจ้าของรองเท้าที่ผมใส่อยู่

“ นั้นมันของฉันนิ ”ฟางชี้รองเท้าตัวเองที่ผมใส่ พอพูดเสร็จ แม็กก็พุ่งเข้าเพื่อที่จะจับผม ‘ โอโห!! พ่อพระเอกมาเร็วเลยนะ ‘ แต่ผมก็หลบการจับนั้นได้อย่างซิวเฉียดผมรีบหยิบหมวกบนหัวแม็กมาใส่ทันทั  “ยืมแปปนะ ^^ ” และพอผมพูดเสร็จก็รีบที่วิ่งขึไปทางบันไดทันที่ แต่ขณะที่จะขึ้นนั้นเองก็ปรากฏ 

เยลและเจสสิกา มาปิดทางไม่ให้ผมขึ้น  ผมรีบวิ่งไปอีกทางขึ้น ก็เจอกับ เอริโอ้และออร์มาดักปิดทาง 

ผมรีบวิ่งไปทางลิฟท์ต่อทันที ผมมองเห็นลิฟท์ที่กำลังเปิดออกมาพอดี

 ‘ เยี่ยม!! โชคยังช่วยวะ..............แต่ เดียวก่อน!!!    ถ้าลิฟท์เปิดก็แปลว่า  ‘  ปรากฏชาย2คน  พีและเบียร์  ผมรีบกลับหลังหันแบบ ร.ด ทันที่ '  มากันทั้งคอนโดเลย!!! '  ซึ่งทันทีๆทั้ง2เห็นผม พวกเขาก็รีบรวบเข้าจับผมทันที  

ผมพยายามดิ้นให้หลุดแต่ก็ไม่หลุด ผมโดนลากมาอยู่ตรงกลางคอนโด และกำลังตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน โดยผมเห็นไมไทที่อยู่ข้างหลังกลุ่ม  ผมพยายามส่งสายตาขอความช่วยเหลือ แต่ไมไทก็สายหน้า ประมาณว่า   ’ช่วยไม่ได้วะ’

“  หนูต้นสวัสดีคร้าบบบบบบบบบบ T^T ”