คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ภารกิจที่1
(‘ ‘ คือคิดในใจ “ ” พูดนะจ๊ะ)
GAME STAR
‘ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ว่ะ !!! ‘ ผมวิ่งหนีเข้าป่าด้วยความเร็วสูง พร้อมกับแบกเป้ใบใหญ่ข้างหลัง ผมวิ่งมาเรื่อยๆ จนเริ่มเหนื่อย ผมได้หยุดพักแล้วมองไปรอบๆ อย่างเร่งรีบ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครแล้ว พอแน่ใจ ผมก็นั่งพักบนก้อนหินแล้วตรวจดูกระเป๋าเป้ของตัวเองว่า
มีอะไรบ้าง “ มี มีดสปาต้า กับ มีดสั้น ใช้ได้ๆ เชือก อาหารกระป๋อง ถุงนอน กระติกน้ำ กล่องพยาบาล เยียม ^o^ แล้วอันนี่คืออะไร??? ” ผมหยิบก้อนสี่เหลียมขนาดเหมาะมือ ผมลองดมๆ ก็รู้เลยว่านี่คือสบู่ ผมเก็บของใส่กระเป๋าก่อนที่ จะยืนมองรอบอีกครั้งต่อ พร้อมกับคิดว่า
‘ เอาละ ทำอะไรต่อดี อย่างน้อยตอนนี่เราก็ต้องรอดสินะ ‘ ผมมองไปรอบอีกครั่งก่อนที่จะเห็น ต้นไม้ต้นหนึ่งที่สูงมาก ซึ่งน่าจะพอเห็นรอบได้ดีขึ้น
ผมเดินไปปืนต้นไม้ด้วยความทุลักทุเล ผมปืนขึ้นมาเรื่อยจนมาถึงยอด โดยก่อนถึงยอดผมเห็นจุดที่น่าจะเป็นจุดพักให้ผมได้ผักผ่อนได้ด้วย
ผมยืนอยู่ยอดไม้ มองไปรอบๆ มองอาณาเขตของป่าอะเมซอนอันกว้างใหญ่และสวยงามเป็นอันดับหนึ่งของโลกแต่ความสวยงามย่อมเต็มไปด้วย อันตราย ต่างๆมากมาย ทั้งสัตว์ป่า พืชมีพิษ และกับดักต่างๆ
‘ ป่าอะเมซอน เป็นป่าดิบซื่น มีฝนตกตลอดทั้งปี และ มีแมลงมากกว่า2ล้านชนิด …….แล้วอะไรอีกหว่า~~.........รู้งี้ตั้งใจเรียนวิชาภูมิศาสตร์โลกดีกว่า T0T ‘
ผมยืนมองไปรอบเห็นทั้ง ดงต้นยูคาลิปตัส(มีในอะเมซอนด้วย??? ) เห็นแม่น้ำอะเมซอนที่ยาวไปถึงเส้นขอบแผนดิน
ผมนั่งถอนหายใจมองไปรอบๆอีกครั้ง ปล่อยใจและความคิดไปตามสายลม สายลมพัดเข้าใส่หน้าต้นเบา ” นี่เราต้องฆ่าจริงๆ สินะ “ ผมพูดเบาๆพร้อมกับน้ำตาคล้อเบา
ผมก้มเพื่อที่จะพยายามกลั้นน้ำตาที่กำลังจะไหลออกมา ขณะที่ผมก้มอยู่นั้นเองผมก็เห็นเสือดาวตัวหนึ่งกำลังเดินจะเดินผ่านพอดี ผมรีบปาดน้ำตาออกแล้วพูดให้กำลังใจตัวเอง
” ตอนนี่ต้องรอดก่อนสิวะต้น (ตบหน้าตัวเอง) เอาละ วันนี่กินเสื่อดีกว่า^o^ ”
ผมค่อยไต่ลงจากต้นไม้อยู่ในจุดที่ไม่สูงกับพื้นดินมากโดยในมือถือมีดสปาต้าอันงามๆ เจ้าเสือดาวค่อยๆเดินมาอยู่ใกล้ผมเรื่อยๆ
จนมาอยู่ใต้ต้นไม้ทีผมอยู่พอดี มันค่อยๆยกขาฉี่ ผมโดดลงมาเอาแทงเข้าไปตรงคอของเจ้าเสือดาว เจ้าเสือดาวค่อยๆล้มนอน ผมดึงมีดคืนแล้วก็เอามีดปาดไปกับต้นไม้เพื่อทำความสะอาด
ก่อนที่จะเก็บเอาฝักแล้วหันไปหาเสื่อผู้โชคร้าย “ น่าสงสารจังเลยเจ้าเสื่อน้อย =3=(เกาคางเสื่อ) ” ก่อนที่ลงมือแล่เนื้อเสืออย่างเมามัน
20นาทีผ่านไป(เร็วเหมือนโกหก)
เสื่อทั้งหมดได้กลายเป็น ก้อนเนื้อตามร้านขายเนื้อ ผมทำตะแกงเพื่อทีจะทำเสื่อรมควัน แต่ผมก็ไม่ลืมหาความปลอดภัยโดยการ จุดไฟไว้หลายจุดเพื่อเป็นการหลอกว่า
อันจริงอยู่ไหน ผมนั่งรมควั่นอยู่นานกว่า30นาที ก็ไม่เห็นใครเลย 'โชคดีๆ '
ผมเก็บเนื้อรมควันไว้อย่างดีปิดอย่างมิดชิด และนั่งทำที่พักแบบง่ายๆสำหรับเดินทางในป่า เอาไม้ว่างเป็นแพแล้วเอาเถาวัลย์กับเซื่อกมามัดให้แน้น
แล้วเอาใบไม้ปิดให้กลมกลืนกับรอบข้าง แล้วแบกขึ้นหลัง โดยเอาหิ้วเป้ไว้ข้างหน้า
ก่อนที่จะออกเดินทางมาตามทางเรื่อยๆ ซึ่งเวลาตอนนี่ก็ใกล้ที่จะมืดเต็มทีแล้วผมเดินอย่างระมัดระวังตัวและเงียบที่สุด
ผมเดินมาเรื่อยๆโดยที่เวลาก็ค่อยๆมืดขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี่ก็มืดค้ำแล้ว ‘ ตอนนี่พักก่อนดีกว่า ‘ผมเดินมาหยุดที่ต้นไม้ต้นหนึ่งที่สูงพอๆกับต้นก่อนหน้านี่
ผมค่อยๆปีนอย่างทุลักทุเลเหมือนเดิม จนมาถึงตรงที่กว้างพอที่จะให้ผมพักได้ ผมค่อยๆล้มตัวเอนกลับต้นไม้
แล้วว่างที่พักเคลื่อนที่ไว้ด้านที่เป็นด้านโล่งพอดืทำให้สามารถ ปิดบังตัวผมได้อย่างมิดชิด^o^
ผมนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยทั้ง เรื่องที่ตัวเองต้องมาอยู่ที่นี่ เรื่องที่ไอ้เจ้าของเสียงบ้านั้น ว่ามันเป็นใคร
เรื่องของทุกคนว่าจะเป็นยังไงบ้าง ............................ ’ คริสจะเป็นยังไงบ้างน่า~~ ._. ‘ ผมพิงไปกับต้นไม้
แล้วมองดวงจันทร์อันใหญ่โต ก่อนที่จะเห็นภาพคริสลอยขึ้นมาแทนทับดวงจันทร์
‘ จะเป็นยังไงนะ …..........คงยังไม่ตายนะ ._. ‘ ผมตบหน้าเพื่อเรียกสติตัวเอง
” อยากคิดอะไรแบบนั้นสิวะ ” หลังจากที่ผมตบหน้าตัวเองแล้วก็นั่งพิงกับต้นไม้ก่อนที่จะนั่งมองดวงจันทร์ พร้อมกับฮัมเพลงเบาๆ
อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์ จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน ~
วอนให้สายลมช่วยพัด........
แซะๆ!
ขณะทีผมฮัมเพลงอยู่นั้นเองก็เกิดเสียงต้นไม้ไหว ขึ้นมา ผมหยุดร้องเพลงทันที แล้วก็รีบหาต้นเสียง ซึ่งทีผมเห็นก็คือ คนกำลังปืนต้นไม้ขึ้น อย่างชำนาน พอตัว ‘ ใครวะ??‘ผมมองผ่านพุ่มไม้ก่อนที่จะ พยายามปืนลงมาข้างล่างอย่างเงียบทีสุด ผมค่อยๆย่องไปที่ต้นไม้อีกต้นที่พึงมีคนปืนขึ้นไป ผมมองขึ้นไปข้างบนเห็นคนแต่ไม่รู้เป็นใคร แต่ดูจากรูปร่างแล้วนะจะเป็นผู้ชาย ผมไม่รอดช้าทีจะจัดการทันที ผมจุดไฟขึ้นมาแล้วเอาไว้ใต้ต้นไม้พร้อมกับเอาเศษใบไม้แห้งมาปกปิดไว้เพื่อให้เกิดควันไฟก่อนที่จะไฟมา ผมรีบวิ่งไปอีกด้านทันทีเพื่อซ้อนตัวใต้พุ่มไม้ใกล้ๆทันทีแล้วเตรียมถือมีดสั้นขึ้นมากระชับแน้น แล้วก็เป็นไปตามทีคิดคนด้านเริ่มจามแล้ว
“ แค่กๆ ควันอะไรวะ……………ไฟไหม้!!!!” คนด้านบนรีบปืนลงมาอย่างเร่งรีบ แต่ด้วยความเร่งรีบนั้นทำให้เขาพลาดตกลงมาหน้าตรงที่ผมอยู่พอดี ดัง (แอ็ก!!) “อะไรวะ(ลูบหัวกับหลังตัวเอง) ”เขาค่อยๆลุกขึ้นมาอย่างช้าๆด้วยอาการเจ็บปวด
‘ เอาละลุย~~~ ‘ ผมออกจากที่ซ้อนแล้วใช้มือปิดปากชาย แล้วเอามีดปาดคอเขาทันที ทำให้เขาล้มนอนนิ่งไปทันที่ผมปล่อยเขาแล้วเดิน ถอยมาห่างๆ พร้อมกับไฟที่ลุกขึ้นมาพอดี ทำให้ผมสามาร เห็นหน้าเหยื่อของผมได้ ซึงคนนั่นก็คือ
ยูโด!!!
ผมวิ่งหนีพร้อมกับสัมภาระทั้งหมดของผมทันที โดยทิ้งไฟทีกำลังลุกไว้จนกลายเป็นไฟป่า
ผมวิ่งมาไกลมาก จนรู้สึกเหนื่อยผมล้มนั่งพักพร้อมกับ มองตัวเอง พบว่ามือของผมเต็มไปด้วยเลือด และตามตัวมีเลือดนิดหน่อย ‘ เราฆ่าคนไปแล้วสินะ ._. ‘ ผมนั่งพิงกับก้อนหินข้างหลังก่อนที่จะเงยหน้ามองพระจันทร์อีกที ผมมองได้สักพักนึกก่อนทีจะเกิดเสียงต้นไม้ไหวพร้อมกับเสียงร้องตกใจ “ วำย!!! ”
ผมได้ยินเสียงก็จำได้ทันทีว่านั้นเป็นเสียงใคร “ คริส!!! ” ผมไม่รอช้ารีบวิ่งไปทางต้นเสียงทันที
ผมวิ่งผ่านพุ่มไม้ทันที สิ่งที่ผมเห็นก็คือ คริสกำลังห้อยโตงเตง อยู่ ผมมองคริสทิ่อยู่ข้างบน" ต้น!!! T0T "
“ ไปทำอะไรข้างบนนะครับ??? ”
“ คริสไม่ได้อยากขึ้นมาสักหน่อยT^T ต้นช่วยคริสด้วยสิTT^TT” ผมหยิบมีดสั้นขึ้นมาแล้วก็ปาใส่เซื่อกที่มัดคริส จนคริสตกลงมา พื้นดัง แอ็ก!! ผมเดินไปหยิบมีดขึ้นมาเก็บแล้วเดินไปดูอากาศคริสว่าเป็นยังไงบ้าง
“ เป็นไงบ้างครับ ”
“ ก็เจ็บนะสิ (ตีต้น) ” ชี้ทีเจ็บ พอคริสมองผมก็ต้องตะลึงไป ที่ตัวผมนั้นมีเลือดติดอยู่
พอคริสจะเอ๋ยปากถาม ก็ถูกผมขัดสะก่อนที่จะ “ ไหนๆ ผมขอดูหน่อย” ผมดูจุดที่คริสปวดก่อนที่จะหยิบกล้องพยาบาลขึ้นมาจากระเป๋า หยิบยาทาและผ้าผันแผล ขึ้นมาทาและพันอย่างระวังมากที่สุด “เอาละเสร็จแล้วครับ^^”
ผมลุกขึ้นแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าขึ้นมาใส่ แล้วเดินนำคริสเพื่อเดินทางต่อ “ เดียวก่อน.....คริสลุกไม่ขึ้น”
ผมหันไปมองคริสก่อนจะพูดสบ่นตัวเองว่า “ให้มันได้อย่างงี่สิ = =’’ ผมเดินไปอุ้มคริสขึ้นหลัง
”สบายแล้วนะครับ” ก่อนจะเดินต่อไปพร้อมกับคนข้างหลัง
ผมเดินมาเรื่อยจนถึง บ่อน้ำแร่ ผมค่อยๆว่างคริสตรงโขดหินแล้วทำทีพักเล็กๆ ให้คริส ก่อนหยิบเสื้อรมควันให้คริส
“อร่อยนะครับ”ผมงับไปหนึ่งคำก่อน แล้วคริสก็กินตาม “ อร่อยจริงด้วย*0* ”
“ ต้นคริสง่วงแล้ว “คริสขยี้ตา
“คริสก็นอนสิครับ??”
“แต่ว่า………คริสกลัว” ผมนั่งคิดไปได้พักนหนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
“ งั้นคริสนอนเถอะเดียวผมเฝ้าให้ ”
“แต่ว่า…”
“ไม่มีแต่ครับ^^ ถ้าคริสไม่ทำตามผมคริสไม่ได้นอน แน่ๆครับ^^ ”(ลูบผมคริส)
“ นอนก็ได้*0* ”ล้มนอนอย่างเร็ว
“ฝันดีครับคริส^^ ” พอผมพูดเสร็จก็ปืนปิดทางออกให้เนียนกับต้นไม้รอบๆ แล้วก็ปืนต้นไม้ใกล้ๆ ผมช้อนตัวในเงามืดของใบไม้พร้อมกับ
ถือมีดทั้ง2ในมืออย่างแน้นจนมีดแถบจะรวมไปกับมือผมอยู่แล้ว พร้อมที่ฆ่าทุกชีวิตๆ ที่เข้าใกล้ทุก ระหว่างที่นั่งซุมอยู่ สายตาของผมก็เหลือบไปเห็น...... ใช้แล้ว
กล้องนั้นเอง มันกำลังมองมาที่ผมอยู่ เหมือนกับว่ามันกำลังตามติดผมอยู่ ผมจ้องกล้อง ด้วยสายตาเยือกเย็นจนเหมือนกับหัวใจของผมแล้ว ผมพูดออกมาเบาๆ
" คนต่อไปจะเป็นคุณ " พร้อมกับปามีดสั้นในมือใส่กล้อง
ฆ่าเมื่อควรฆ่า ฆ่าเพื่ออยู่รอด ฆ่าเพื่ออะไร ฆ่าเพื่อสิ่งใด
ถ้าไม่ฆ่า คนที่จะตายก็คือ คุณ!!
ความคิดเห็น