ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Yaoi) Don't rude to me...อย่าหยาบคายกับกูนักสิครับมึง :)

    ลำดับตอนที่ #11 : Don't rude 11 : Baby goodnight 15%

    • อัปเดตล่าสุด 9 เม.ย. 56




    หลังจากรู้ความจริงว่าที่ไอไวน์แกล้งเจ็บแขนนั้นแล้วจริงๆมันจะใช้มุก “แขนเป็นฟอ” “ขอเป็นแฟน” กับผมแล้ว ผมก็ฮาขี้แตกขี้แตนใส่คนที่พึ่งเลื่อนขึ้นเป็น “แฟน”ผมหรือก็คือไอ้ไวน์ใส่ไม่หยุด เหี้ย!!! คิดได้ไงวะ มุกโคตรรุ่นพ่อรุ่นแม่ ฮาสลัดอ่ะครับ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก (ขำแบบจริงจังมว้ากกก)

     

    “ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ผมนั่งหัวเราะอยู่ข้างๆเบาะคนขับจนตัวงอ หัวเราะจนปวดท้องไปหมดแล้ว น้ำหูน้ำตานี่เล็ดจนหน้าแดงเถือก ไอ้ไวน์หลังจากที่เล่าให้ผมฟังแล้วผมก็นั่งหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังแบบนี่ก็หน้าหงิกเลยสิครับ มันนั่งหน้าบึ้งเงียบมาตลอดทางจนถึงหน้าบ้านผม ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรหันไปพูดขอบคุณมันแล้วเดินลงมาจากรถ แต่หลังจากที่ผมลงมาแล้วผมเหลียวหลังกลับไปมองก็พบว่าร่างสูงนั้นเดินตามผมลงมา

     

    “นี่ ไม่เชิญเข้าบ้านหรอกนะจะลงมาทำมะ...”ผมเลือกที่จะเงียบไปเมื่อไอ้ไวน์เดินมาหยุดตรงหน้าผม ผมเงยหน้ามองแล้วเลิกคิ้วสูง “มีอะไร”

     

    “อ้าว ไม่หัวเราะต่อแล้วเหรอ?”

     

    “ใครจะบ้าแบบนั้นกันวะ”ผมโคลงหัวไปมาอย่างขำๆ

     

    “จูบนะ”

     

    “ห๊ะ! มะ...ไม่เอา!”ผมรีบยกมือดันไหล่ร่างสูงไว้สุดแรงเมื่อมันเขยิบเข้ามาใกล้จนหลังผมติดกับรถ ผมเงยหน้ามองตาเขียว

     

    “กูพึ่งตกลงเป็นแฟนกับมึงไม่ถึงสองชั่วโมง...ไม่สิ...ไม่ถึงชั่วโมงเลยนะ!

     

    “แล้วไง?”

     

    “อะ...อะ...”ผมถึงกับไปไม่ถูก มันจะด้านเกินไปแล้ว!!!! ไม่ใช่ดิ ไอ้นี่มันด้านมานานแล้วต่างหาก!!! “ไปตายซะเออร์ไวน์ กูง่วง จะเข้าบ้านแล้ว”ผมว่าเสียงนิ่งบ่งบอกว่าเริ่มไม่สบอารมณ์

     

    “ก็ได้” เสียงหงอยมาเชียว ไอ้หมาเอ้ย! แพ้ตลอดอ่ะกุแพ้มึงโหมดนี่ตลอด!

     

    “เออ รู้ก็ดี” ผมพยายามที่จะไม่สบตากับไอ้คนตัวสูงตรงหน้า มองนานๆเดี๋ยวผมใจอ่อน เพิ่งคบกันจะให้มันได้ใจได้ไง ไม่ด๊ายยยย “หลีกเว้ยย ออกไม่ได้เนี่ยเห็นป่ะ”

     

    ร่างสูงชลูดของเออร์ไวน์ยอมหลีกทางให้ผมแต่โดยดี ผมเงยหน้ามองมันเล็กน้อย กระแอมเบาๆทีนึงก่อนจะหันหลังแล้วเดินเข้าบ้านเพียงแต่ผมก็ต้องหยุดชะงักกับประโยคนึงจากปากของเออร์ไวน์ ประโยคธรรมดาๆที่ทำให้ผมอมยิ้ม ทำให้ผมตัดสินใจเดินกลับไปหามันที่ยังยืนอยู่ที่เดิมแล้วเงยหน้าเขย่งเท้าตัวเองเพื่อประทับริมฝีปากของผมเองลงบนริมฝีปากของมันอย่างแผ่วเบา งับปากมันไปทีนึงอย่างหมั่นไส้ก่อนจะผละออกมาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

     

    “ฝันดีเหมือนกันนะเออร์ไวน์ ฝันถึงกูด้วยล่ะ”

     

    .

     

    ..

     

     

    เพราะประโยค “ฝันดีนะครับเทียน” ที่พูดกับกูเมื่อกี้น่ะ

     

    เพราะว่ากู..ก็จะฝันถึงมึงเหมือนกันนะ

     

    ไอ้คุณชายเออร์ไวน์

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×