คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Secret Wedding[HayamaXMiyaji]
Secret Wedding
“....เอาล่ะทุกอย่างเรียบร้อยแล้วน๊า มิยาจิซัง” ฮายามะร้องบอกพร้อมกับเดินเข้ามากอดคนรักของเขามิยาจิ คิโญชิที่ตอนนี้ถือแหวนเพชนไว้ในมือก่อนจะถอนหายใจอย่างรำคาญ
“อ่า....ดีมากๆเลยนะ โคทาโร่..” มิยาจิบอกก่อนจะเห็นดวงตาแบบลูกหมาหิวนมจ้องมาทางเขาประมาณว่าให้รางวัลหน่อยสิๆ
“....นายนี่มัน.....ฝันไปเถอะ” มิยาจิจัดแจงเขกหัวไปแทนที่จะลูบหัวเหมือนปกติ
“โอ้ย มิยาจิซังใจร้ายยย” ฮายามะทำแก้มป่องก่อนจะดึงร่างของมิยาจิมากอดพร้อมซุกหน้าลงกับไหล่ของมิยาจิแล้วคลอเคลียไปมา
“อะ...แกนี่มัน...เฮ้อ...ให้ตายเถอะ นี่แกอายุ 25 แล้วนะ ให้ตายสิยังทำตัวเหมือนเด็กอยู่เลย” มิยาจิถอนหายใจก่อนจะยกมือลูบหัวคนขี้อ้อนเบาๆ
“ไม่เกี่ยวกับอายุสักหน่อยนะ ก็ฉันอยากอ้อน มิยาจิซังนี่ไปแข่งตั้งหลายวันฉันไม่เจอมิยาจิเลยอ่า” ฮายามะมุ่ยหน้าออกมาปัจจุบันเขาเป็นนักสเก็ตบอร์ดที่มีชื่อเสียงชั้นแนวหน้าของโลกแล้วจึงหาเวลาว่างได้ยากจึงไม่ค่อยได้มาอยู่กับคนรักของเขาบ่อยนัก
“ก็จะแต่งงานวันพรุ่งนี้แล้วไม่ใช่รึไงล่ะ...” มิยาจิบอกพร้อมใบหน้าที่ขึ้นสีอ่อนๆเขากับฮายามะจะแต่งงานในวันพรุ่งนี้แล้วสำหรับหลายๆคนมันอาจจะน่ายินดีแต่สำหรับเขาแล้วมันรู้สึกกดดัน ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากแต่งนะแต่ว่าฮายามะเป็นถึงคนดังระดับโลกแต่เขาเป็นเพียงเจ้าของไร่สัปปะรดในญี่ปุ่นเท่านั้นเองนะมันจะดูไม่เข้ากันมากไปหน่อยเหรอ
“นั่นสินะ แต่มิยาจิซังใจร้ายอะไม่เห็นต้องห้ามไปบอกทุกคนเลยน๊า” ฮายามะเริ่มงอแงอีกครั้งทำเอามิยาจิต้องหาทางรับมือคนโตแต่ตัว
“ถ้าไม่งอแงจะทำมากิซูชิให้กินแต่ถ้างอแง”อด”” มิยาจิใช้ไม้ตายออกมาซึ่งคนเห็นแก่กินก็เปลี่ยนจากการงอแงมาเป็นการนอนหนุนเขาแทนแล้ว
“มิยาจิซังกังวลอีกแล้วเหรอ” ฮายามะถามออกมา
“ปะ.....เปล่า” มิยาจิโกหกไปเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายเป็นกังวล
“โกหก ไม่เนียนเลยนะมิยาจิซัง” ฮษยามิยิ้มตาหยีก่อนจะดีดหน้าผากมิยาจิไปทีหนึ่ง
“โอ้ย ทำอะไรของแกเนี่ยไอ้หมาบ้า” มิยาจิถามพร้อมเอามือจัตรงที่โดดดีด
“เราจะแต่งงานกันแล้ว ทำไมฉันจะดูไม่ออกว่ามิยาจิซังกังวล อยู่....เรื่องนี้เป็นความลับกับทุกคนเลยน๊า เพราะงั้นต้องไม่เป็นไรแน่ๆ ฮายามะ คิโยชิซัง” ฮายามะยิ้มทำเอาใบหน้าของมิยาจิขึ้นสีจัดจ้านก่อนจะลุกพรวดขึ้นทำเอาเขากลิ้งตกเตียงไปอย่างน่าสงสาร
“โอ้ย มิยาจิซังอะ เขินแล้วรุนแรงตลอด...” ฮายามะทำหน้ามุ่ยพร้อมลุกขึ้นมากุมหัวตัวเองป้อยๆ
“เงียบไปเลยไอ้บ้า!!!!” มิยาจิว้ากออกมา
“เอาล่ะชุดพร้อมนะ มิยาจิซัง” ฮายามะถามออกมา
“อื้ม....” มิยาจิที่ตอนนี้ใส่ชุดสูทสีขาวขงเหมือนกับคนข้างตัวตอบ
“แต่เสียดายจัง.....ฉันอยากเห็นมิยาจิซังในชุดเจ้าสาวอ่า” ฮายามะทำแก้มป่องอย่างขัดใจ
“นายต่างหากที่ควรจะใส่ นายตัวเล็กกว่าชั้นไม่ใช่รึไง” มิยาจิบอก
“ส่วนสูงไม่มีผลในแนวราบนะ มิยาจิซัง มิยาจิซังเองก็น่า-จะ-รู้-ดี นะ” ฮายามะยิ้มก่อนจะใช้นิ้วจิ้มไปที่หน้าอกของมิยาจิซึ่งก็ได้รับมะเหงกมาเป็นของกำนัล
“.....ไปตายซะไอ้หมาบ้า ไอ้หมาโรคจิต” มิยาจิตวาดก่อนจะลงรถแล้วตรงไปยังโบสถ์ทันที
“ลงไปแบบนั้นมันอันตรายนะมิยาจิซัง....โถ่” ฮายามะต้องรีบจอดรถแล้วรีบวิ่งเข้าไปในโบสถ์ทันทีเลยไม่ได้สังเกตุว่ามีคนกลุ่มหนึ่งแอบอยู่รอบๆโบสถ์
“ไม่ได้รู้ตัวเลย..งี่เง่าจริงๆ....” มายุสุมิ จิฮิโระโผล่ขึ้นมาจากพุ่มไม้ใกล้ประตู
“ก็นะ....ขนาดฉันซ่อนไม่เนียนมันยังไม่เห็นเลยนี่นะ...” เนบุยะโผล่ขึ้นมาจากพุ่มไม้ใกล้ประตูอีกฝั่ง
“งี่เง่าชะมัด(นาโนะดาโยะ)” มิโดริมะโผล่ออกมาจากขหลังน้ำพุหน้าโบสถ์
“น่าๆ ชินจังมิยาจิซังจะแต่งงานทั้งทีเตรียมกลีบกุหลาบมาโปรยรึยัง เซย์จัง” ทาคาโอะร้องถาม
“แน่นอนครับ..ทาคาโอะ...ฮายามะซังจะแต่งงานทั้งทีนี่ครับ” อาคาชิโผล่ขึ้นมาจากช้างหลังรูปปั้นหน้าโบสถ์
“....งั้นเรามาเตรียมการกันเลย” ทาคาโอะบอกพร้อมกับที่ทุกคนในทีมราคุซันและชูโตคุเริ่มการเตรียมการกันทันที
“ท่านทั้งสองพร้อมที่จะให้เกียรติกันและกันไปชั่วชีวิตของท่านทั้งสองหรือไม่” บาทหลวงกล่าวขึ้นหลังพิธีดำเนินมาถึงขั้นตอนเกือบสุดท้ายแล้ว
“ครับ” ทั้งสองตอบรับพร้อมกันแม้มิยาจิจะหน้าแดงขึ้นมาอ่อนๆก็ตาม
“ขอให้ท่านทั้งสองได้โปรดจับมือขวาของกันและกันและแสดงความสมัครใจต่อหน้าพระผู้เป็นเจ้า” บาทหลวงบอก
“ข้าพเจ้านาย ฮายามะ โคทาโร่ ขอรับคุณ มิยาจิ คิโยชิ เป็นภรรยา และขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณ จนกว่าชีวิตจะหาไม่” ฮายามะยิ้มตาหยีให้ซึ่งทำให้คนเป็นเจ้าสาวหน้าแดงกว่าเก่า
“ขะ....ข้าพเจ้านาย มิยาจิ คิโยชิ ขอรับคุณ ฮายามะ โคทาโร่ เป็นสามี และขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณ จนกว่าชีวิตจะหาไม่” มิยาจิบอกทั้งที่หน้าตอนนี้แดงไปหมดแล้ว
“จากนี้ขอเชิญทั้งคู่สวมแหวนให้กินและจูบแทนคำสาบานว่าจะรักมั่นในกันและกันตลอดไป” บาทหลวงบอกซึ่งฮษยามะก็ไม่รอบช้าสวมแหวนให้มิยาจิแล้วประกบปากลงไปทันที
“ไอ้บ้า จูบนานไปน่ะเห็นมั้ยเนี่ยปากชั้นบวมเจ่อเลย” มิยาจิด่าคนที่ทำเอาเขาเกือบจะลายต่อหน้าบาทหลวงไปแล้วด้วยใบหน้าที่แดงแปร้ด
“ก็มิยาจิซังน่ารัก ฉันเลยเผลอไปหน่อยแหะๆ โทษทีน๊า” ฮายามะยิ้มตาหยีอย่างไม่สำนึกผิดแม้แต่น้อยทำเอามิยาจิอยากจะถีบคนตรงหน้าให้กระเด็นออกนอกโบสถ์อยู่รอมร่อแต่ก็ระงับอารมณ์ไว้ได้
“ไอ้บ้า” มิยาจิยกแขนฟาดฮายามะไปเต็มแรง
“โอ้ย....มิยาจิซังมันเจ็บน๊า” ฮายามะบอกพอดีที่ประตูโบสถ์เปิดออกพร้อมกุหลาบมามายที่ปลิวเข้ามาพร้อมกับเสียง
“แชะ” เสียงกล้องถ่ายรูปดังขึ้นภาพตรงหน้าทำให้ทั้งสองตะลึง
“ขอให้มีความสุขมากนะ มิยาจิซัง ฮายามะซัง” ทาคาโอะยิ้มตาหยีให้
“อยู่กันยืดๆล่ะโคทาโร่คุง” มิบุจิ เรโอะ ยิ้มหวานออกมา
“รุ่นพี่นี่คือลั๊กกี้ไอเทมที่เหมาะชีวิตคู่...แทนของขวัญวันแต่งงาน(นาโนะดาโยะ)” มิโดริมะยื่นนาฬิกาสีทองที่มีรูปลักษณ์สวยพอสมควร
“รุ่นพี่ฮายามะ ทางอาคาชิกรุ๊ปก็เอาสิ่งนี้มามอบให้แทนของขวัญเหมือนกันนะครับ” อาคาชิยื่นสร้อยคู่รุปหัวใจให้ทั้งสองคน
“.....ขอบคุณมากน๊า ทุกคน” ฮายามะร้องออกมาพร้อมฉีกยิ้มกว้าง
“...พวกแกนี่มัน.....ขอบคุณมากนะ...” มิยาจิยิ้มออกมาในที่สุด
“....ถ้าไม่มีนายคงไม่มีวันนี้...โคทาโร่..ชั้นดีใจที่ได้พบกับนายในการแข่งวันนั้นนะ” มิยาจิบอกออกมา
“....อื้อ ฉันเองก็ดีใจที่สุดที่ได้มาพบและมีภรรยาที่น่ารักแบบ คิโยชิซังนะ” รอยยิ้มสว่างไสวแบบเด็กๆของฮายามะทำให้เขารู้สึกว่าแม้จะต้องเจออุปสรรคมาแค่ไหนขอแค่มีรอยยิ้มนี้..มันก็เหมือนมีแสงสว่างที่จะนำพาเขาไปยังวันที่ดีกว่าได้เสมอ
“ขอบคุณนะที่รักชั้น..โคทาโร่”
แถมท้าย
“คิโยจัง ช่วยโยนช่อดอกไม้แบบเจ้าสาวทีสิเราอยากรู้ว่าในหมู่พวกเราใครจะได้แต่งงานเป็นคนต่อไปน่ะ” เรโอะบอกพร้อมยิ่นช่อดอกกุหลาบให้มิยาจิ
“.......ก็ได้เห็นแก่ที่พวกนายมาเซอร์ไพร์สชั้น....จะโยนให้ก็ได้” มิยาจิรับมาก่อนจะหลับแล้วโยนขึ้นฟ้าไป
“พ่อฮะ ออกมาแบบนี้แม่เท็ตสึยะเป็นห่วงนะฮะ” เด็กชายคนหนึ่งวิ่งเข้าเด็กน้อยคนนั้นมีเรือนผมสีฟ้าดวงตาสีเทา
“มาซามุเนะ!!” มายุสุมิหันไปมองลูกชายของตัวเองเขาไม่นึกว่าลูกชายวัย 5 ขวบของเขาจะตามมาถึงที่นี่แต่ว่าสิ่งที่ทำให้เขาตกใจกว่าคือช่อดอกกุหลาบนั้นอยู่ในมือของเดHกชายพอดี!!
“ดูเหมือนว่าจะได้ลูกเขยไม่ก็ลูกสะใภ้เร็วกว่าที่คิดแล้วนะครับรุ่นพี่มายุสุมิ” อาคาชิยิ้มออกมา
“ยินดีด้วยน๊า มายุสุมิซัง” ฮายามะยิ้มออกมา
“น่ารักแบบนี้น่าจะเป็นเจ้าสาวมากกว่าเจ้าบ่าวนะ” ทาคาโอะมองเด็กชายแล้วยิ้มให้มายุสุมิ
“....ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” และแล้วเสียงของมายุสุมิที่ร้องออกมาก็ทำให้คนแถวนั้นตกใจจนขวัญบินจนเป็นหนึ่งในเรื่องสยองขวัญของโบสถ์นั้นในเวลาต่อมา
ความคิดเห็น