ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Prince Online [รับสมัครตัวละครค๊าฟ แดะเรื่องไม่เดิน]

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : ปิดเทอม ความโชคดี กับ ผมเล่นเกมไม่ค่อยเป็นนะ

    • อัปเดตล่าสุด 14 ส.ค. 54


     บทนำ : ปิดเทอม ความโชคดี กับ ผมเล่นเกมไม่ค่อยเป็นนะ


    “ ชินวันนี้หลังสอบครึ่งวัน ’จารย์เค้าบอกปล่อยให้ไป ลั้นลา~อะ และเราจะไปทำอะไรดีวะ ? ” เสียงทักดังมาจากชายคนหนึ่งใส่หมวกสีเขียวซึ่งวิ่งตามชายหนุ่มที่มีนามว่าชินมาจากข้างหลัง เดินมายืนข้างๆ


    ~ประวัติ~

    ชื่อ ชินดนัย (ชิน)

    ลักษณะ ผมทรงนักเรียนเป็นมันเรียบมันงาวสีดำขลับ(สั้นเฉพาะตอนเปิดเทอมนะ) ในตาสีดำสนิท ส่วนสูง168 หุ่นดีพอสมควร เป็นคนเงียบๆ แต่ไม่ถึงกับหยิ่ง แต่เรื่องโม้ไม่มีใครล้ำหน้ากว่าเขาคนนี้

    งานอดิเรก เล่นบาส(เป็นตัวสีในงานกีฬาสี) แต่งนิยาย ฟังเพลง นั่งอยู่เฉยๆทำ MV

    การศึกษา เด็กมัธยมศึกษาคนหนึ่งใน โรงเรียนนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์ ชั้น ม. 3/7

    สีที่ชอบ ดำ

    สีที่ไม่ชอบ ม่วง


    “ ก็ไม่รู้วะโอ๊ก..เซงๆอยู่ไม่รู้จะทำอะไร ” ชินตอบไปด้วยอาการเซงๆที่ไม่รู้จะทำอะไรดีจึงเดินออกไปหน้าโรงเรียนกับโอ๊กสองคน


    ~ประวัติ~

    ชื่อ ชาญวิทย์ (โอ๊ก) (เพื่อนสนิทของชินอันดับ 2)

    ลักษณะ ผมทรงนักเรียนสีดำแอบแซมเขียว ส่วนสูง171 หุ่นค่อยข้างดีกว่าชินเล็กน้อย เป็นคนอัฐยาสัยดี มีเพื่อนเยอะ (โดยเฉพาะต้นไม้)

    งานอดิเรก คุยกับต้นไม้(เก่งว่ะ -*-) ปลูกต้นไม้ ปลูกวัชพืช ปลูกหญ้า ใส่ปุ๋ย รดน้ำ พรวนดิน รักการเกษตร ชอบแอบเอาเอกสาร สมุดหนังสือ และทุกๆอย่างที่ทำจากกระดาษไปเผาทำลาย เหตุผล : เพราะมันทำมาจากต้นไม้

    (ส่วนใหญ่ที่ใบงานของอาจารย์หายเพราะเอาไปเผาแล้วนั่นเองนั่นเอง - -*)

    การศึกษา เด็กมัธยมศึกษาคนหนึ่งใน โรงเรียนนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์ ชั้น ม. 3/7

    สีที่ชอบ เขียว(อยากให้โลกนี้มีแต่สีเขียว)

    สิ่งที่ไม่ชอบ ไม่ชอบทุกอย่างที่ไม่ใช่สีเขียว


    ณ. หน้าโรงเรียนนครสวรรค์


    “โอ๊ก ชิน วันนี้มีตัวเครื่องเล่นเกมใหม่เข้าวะจะไปซื้อกันหรือป่าว” ต้นเสียงดังมาจากชายหนุ่มคนหนึ่งที่คงจะยืนรอชินกับโอ๊กอยู่ที่ประตูโรงเรียน ชินกับโอ๊กหันไปมองก้อรู้ว่าเจ้าของเสียงคือใคร


    “อ้าว แบงค์ เครื่องเกมไรหรอน่าไปซื้อวะ วันนี้พกเงินมาเกือบล้าน เฮ้ยแล้วมันมีสีเขียวมั้ยวะ” โอ๊กรีบเดินไปคุยกับแบงค์ทันทีเมื่อได้ยินถึงเรื่องเกมตัวใหม่ แถมยังไม่วายถามหาสีเขียวอีก

    โดยทิ้งให้ชินเดินตามมาอยู่ข้างหลังอย่าช้าๆแบบไม่รีบร้อนประมาณว่าถึงแม้ระเบิดกำลังลอยมาที่เขา เขาก็จะยังเดินต่อไำป


    “ก็เครื่องเกม Prince Online ไง จำไม่ได้หรือไงในนิตยสารที่ให้อ่านก็มีอยู่นี่”


    “เกมตัวใหม่ที่บริษัทพ่อไอ้รัฐ(อิดาว)มันสร้างขึ้นมาอะ สมจริงสุดๆว่ะ ”


    “ใช้เครื่องแสกนสมองตอนเล่นอะ..นอนไปเล่นไปน่าจะสนุกดี อิอิ” แบงค์เริ่มบอกสรรพคุณของตัวเอมเกมอย่างเมามันแถมยังมีไอ้บ้าคนหนึ่งยืนฟังอย่าใจจดใจจ่ออยู่


    “และก็ยังมีระบบNPC ทีจ้างคนจริงๆตัวเป็นๆเข้ามาทำหน้าที่ในเกมแทนที่จะ AI ด้วย และยังมี...”

    “พอๆๆเยอะเกินและพูดขนาดนี้ไม่ลากพวกผมไปดูกับตาเลยละคับคุณชายแบงค์” ชินเริ่มรำคาญกับการอธิบายที่ยาวเหยียดของเพื่อนตนจึงพูดขั้นขึ้นมาแล้วลากไอ้สองคนผู้สนใจกับไอ้เครื่องเล่นเก
    ​มบ้าๆนั้นอยู่ไปขึ้นรถที่หน้าโรงเรียน

    แอะๆเกือบลืม

    ~ประวัติ~

    ชื่อ วุฒิพันธ์ (แบงค์) (เพื่อนสนิทของชินอันดับ1)

    ลักษณะ ผมทรงนักเรียนหยักศกเล็กน้อย หล่อสุดๆ หุ่นค่อนข้างผมแต่สูง(170) เป็นเด็กหนุ่มที่ติดหนังสือค่อนข้างมาก มีเรื่องไหนไม่เข้าใจก็ต้องถามคนนี้นี่แหละ หมกมุ่นทั้งวันแหละนะ

    งานอดิเรก อ่านนิยาย อ่านนิตยสารเกมออนไลน์ เล่นเกมออนไลน์

    การศึกษา เด็กมัธยมศึกษาคนหนึ่งใน โรงเรียนนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์ ชั้น ม. 3/7

    สีที่ชอบ ขาว – ดำ

    สีที่ไม่ชอบ ชมพู

    (ดาว หรือ อีกชื่อหนึ่งก็ รัฐ เดียวผมจะบอกถึงประวัติเขาทีหลังละกันนะคับ)


    ณ. หน้าศูนย์การค้าแห่งหนึ่งในนครสวรรค์


    ชายหนุ่มสามคนในชุดนักเรียนได้เดินเข้ามาให้ศูนย์การค้า เดินเข้าไปในโซนของเกมออนไลน์เพื่อตามหาของที่พวกเข้าต้องการจะซื้อ เดินมาสักพักก็เห็นร้านหนึ่งตกแต่งอย่าธรรมดาไม่ค่อยมีอะไรมาก หน้าร้านมีป้ายลดราคาสินค้าต่างๆ และข้างๆป้ายนั้นมีเครื่องเล่นเกมนานาชนิดว่าอยู่


    “เฮ้ย ลองเข้าไปดูในร้านนี้กันดีเปล่า ของน่าจะเยอะดีนะ” แบงค์ได้แนะนำร้านนี้ให้ชินกับโอ๊ก พร้อมกับเดินนำเข้าไปข้างในร้านก่อนใครเพื่อน พวกเขาเห็นจึงเดินตามแบงค์เข้าไปข้างในอย่างเงียบๆ


    ในร้านมีเครื่องเล่นเกมต่างๆไม่ว่าจะเป็นในรูปแบบ แผ่นเกม หรือเครื่องเล่นแบบใช้แสกนคลื่นสมอง หรือในรูปแบบของเตียงนอน

    เจ้าของร้านเห็นลูกค้าหน้าใหม่เดินเข้ามาจึงรีบเดินออกมาจากเค้าเตอร์เพื่อทักทายลูกค้า


    “สวัสดีคับ ตอนนี้ทางร้านเรามีการสุ่มจับคูปองเสี่ยงดวงเกี่ยวกับเครื่องเล่นเกม แรร์ไอเทม ไม่ว่าจะเป็นเครื่องป้องกัน อาวุธ สัตว์เลี้ยงพิเศษ หรือไม่ว่าจะเผ่าพิเศษในเกมต่าง แล้วก็ยังมีการให้คนได้สร้างสายอาชีพที่เป็นของตนเองได้ด้วยถ้าจับรางวัลพิเศษสุดของร้านเราได้คับ ”

    คุณเจ้าของร้านรีบเดินไปหยิบกล่องสี่เหลี่ยมสีดำใบหนึ่งที่วางอยู่บนเค้าเตอร์อย่างคล่องแคล่ว


    “เชิญคุณลูกค้าเสียงดวงกันตามสบายเลยคับ แต่ถ้าจับแล้วก็ช่วยกรุณาซื้อของของร้านเราด้วยนะคับ อิอิ” คุณเจ้าของร้านผู้ใจดีบอกกับพวกเขาด้วยรอยยิ้มแม้พวกเขาจะกำลังกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับพวกตนอยู่


    แบงค์เป็นคนแรกที่ได้สติจึงเดินเข้าไปหาเจ้าของร้านแล้วใช้มือหยิบลงไปในกล่องสี่เหลี่ยมที่คุณเจ้าของร้านหยิบ
    ​ออกมาให้จับคูปองเสี่ยงดวงประจำร้านของตน

    แบงค์หยิบลูกกลมๆสีดำสนิทออกมาแล้วรีบแกะดูข้างในว่ามีอะไรอยู่ ข้างในลูกบอลมีกระดาษใบหนึ่งเขียนไว้ว่า


    ‘แรร์ไอเทม (กล่องอาวุธประเภทมีดสั้น)’


    “ดวงของน้องชายนี่น่าจะได้เล่นแอซาซินครอส เท่ เข้ากับหน้าตาน้องสุดอะคับ” คุณเจ้าของร้านพูดกับแบงค์อย่างอารมณ์ดี และหันมาทางโอ๊กแล้วยื่นกล่องในมือไปตรงหน้า


    “เอาละ ตาน้องชายสุดหล่อคนนี้แล้ว อิอิ” โอ๊กเอื้อมมือไปหยิบของข้างในกล่อง หยิบออกมาได้ลูกกลมๆสีออกส้มๆ แกะดูมีกระดาษเขียนไว้ว่า ‘แรร์ไอเทม (กล่องเครื่องป้องกันประเภทชุดเกราะ)’


    “ ส่วนน้องคนนี้ก็ได้ชุดเกราะสงสัยเราน่าจะเล่นพวกสายพวกเกราะเยอะๆเอานุ่นยัดแทนก้อได้นะเนี่ย ฟาดกันนัวอะดิ 555+ ” เจ้าของร้านก็วิเคาะห์ความน่าจะเป็นในการได้อาชีพในเกมของโอ๊ก แล้วหันไปมองกับชินซึ่งงงว่าเอานุ่นยัดทำไมอยู่ข้างหลังคนอื่นๆและเดินเอากล่องสี่เหลี่ยมในมือตนไปยื่นให้ตรงห
    ​น้า ด้วยหน้าตาเยิ้ม


    “เอ้า..ตาของน้องชายแล้วอย่ามัวแต่นิ่งอยู่ซิ คนอื่นเขาได้ของดีๆกันไปหมดทุกคนแล้วนะ”

    ชินก็ยกมือขึ้นมาแล้วล้วงลงไปข้างในกล่องในมือของคุณเจ้าของร้านหยิบขึ้นมาได้ลูกบอลสีทองวาววับซึ่งบ่งบอกถึงข​องที่มีค่าที่สุด นั่นก็คือรางวัลที่ 1 ของร้านนี้นั่นเอง(ร้านลับ)


    เมื่อคุณเจ้าของร้านเห็นก็ตกใจจนช็อคอ้าปากเหวอกับผู้โชคดีที่สุดในวันนี้ ส่วนในใจนะหรอ

    ( กุเปิดสาขานี้ไม่กี่วัน แมร่งก็เจ๊งซะละ T^T )


    “สะ สะ ...ส่วนของน้องชายคนนี้นะ” ลุงพูดเสียงสั่นพยามกลั้นสะอื้นแต่ด้วยหน้าที่ต้องมาก่อนจึงปาดน้ำตาก่อนจะพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม


    “ทางร้านเราจะแจกแรร์ไอเทมทุกอย่างไม่ว่าจะกล่องชุดเกราะ กล่องอาวุธ กล่องสัตว์เลี้ยง กล่องการ์ดเปลี่ยนเผ่าพันธุ์ และร้านเราจะให้คุณลูกค้าท่านนี้ได้ทำการสร้างอาชีพที่เป็นของตนเองและถ้าอยากให้ใครเล่นอาชีพเดียวกับคุณก็ให้
    ​คุณเป็นมาสเตอร์ในการสอนวิชาเหล่านั้นเอง และทางร้านเรานั้นบริการโครตพิเศษกับผู้ที่ได้รับรางวัลโครตพิเศษคนแรกของทั้งสามรางวัลได้รับเครื่องเล่นเกมแบ​บเตียงนอนที่คุณลูกค้าอยากได้ฟรีๆ ไปเลยคับ”
    ทุกคนที่ยืนฟังกันอยู่ถึงกับอึ้งกับของรางวัลที่สุดแสนวิเศษเลิศเลอเพอร์เฟ็คโอ้เวอร์
    แสลนแตนดับเบิ้ลคิก( - -*)ที่ทางร้านค้าไปให้กับเพื่อนของตน (เกมไม่เจ๊งหรอเพ่)


    “เชิญทางนี้เลยคับคุณชายผู้โชคดี ฮิฮิ” คุณเจ้าของร้านเดินไปที่เครื่องคอมพิวเตอร์แล้วพิมพ์อะไรบางอย่างแล้วเรียกให้ชินไปหา


    “คุณชายอยากได้อาชีพแบบไหนหรือคับ ยาจก ขอทาน กรรมกร หรืออะไรดีเอ่ย” คุณเจ้าของร้านถามขึ้นด้วยรอยยิ้มทันทีที่ชินเดินไปอยู่ข้างๆตน


    “เอ่อ ไม่รู้เหมือนกันนะคับคือ ‘ผมเล่นเกมไม่ค่อยจะเป็นนะคับ’ ” ชินตอบไปพรางเกาหัวแก้เก้อ


    “เออ..ใช่ลุงลืมถามว่าพวกคุณหนูจะมาซื้อเกมทำหอกอะไรกัน” คุณลุงเจ้าของร้านพึ่งจะจำคำถามสำคัญกับพวกเขาไปแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี แต่น้ำตาตกในเช่นเคย


    “เกม Prince Online นะคับ” แบงค์รีบตอบเจ้าของร้านไป พลางคิดในใจ ‘โห...ไอ้ลุงนี่ ถ้าไม่ซื้อ Prince Online แล้วกรูจะจับฉลากทำหอกไรวะคับ’ คุณลุงเจ้าของร้านก็รีบก้มลงไปพิมพ์อะไรบางอย่างอยู่สักพักแล้วจึงหันมาถามชินด้วยคำถามเดิม


    “แล้วตกลงคุณหนูอยากได้อาชีพแบบไหนเนี่ย”


    “เอ่อ..งั้นขอแบบว่าสามารถสร้างไอเทมได้ทุกอย่าง อย่างเช่น อาวุธ ชุดเกราะ ยา และก็ ผสมไอเทมเข้าด้วยกัน สามารถดูความสามารถ และพลัง รวมถึงจุดอ่อนของศัตรูได้ และมีสกิลบัฟเพิ่มค่าพลังต่างๆให้กับตัวเองและเพื่อนๆได้ อาคับ” ชินเริ่มตอบไปอย่างที่ตนคิดอยู่สักพัก คุณลุงเจ้าของร้านก็รีบพิมพ์ตามที่ชายหนุ่มสุดยอดลูกค้าคนสุดสำคัญของตนได้บอกมาอย่าเร่งรีบ

    ผ่านไป 3 นาที
    (โอ้โฮ..ไอ้หมอนี่เอาซะโหด มันเล่นแล้วไม่เทพนี่ตูจะเลิกขายของไปเก็บขยะแทนเลยเอ้า)


    “อืม..ลุงสมัครสมาชิกพื้นฐานให้กับทุกคนแล้วนะแล้วก็ของพ่อหนุ่มที่โชคดีนี่ลองใส่รหัสลงไปในเครื่องเล่นเลยละก
    ​ันนะ ”


    “แล้วพวกคุณหนูจะเอาเครื่องเล่นแบบไหนละ” คุณลุงเจ้าของร้านหันไปถามแบงค์กับโอ๊ก


    “พวกผมเอาแบบเตียงนอนโคลสรีฟก็แล้วกันคับ..จ่ายสดเลยคับลดให้หน่อยนะพี่ชายสุดหล่อ” แบงค์เริ่มต่อรองราคากับคุณเจ้าของร้าน อย่างมืออาชีพ และรวดเร็วเพราะกลัวว่าราคามันจะแพงเกินไป


    “อืม พี่ลดให้เหลือ14000 เลยอะ ลดมาครึ่งราคาแล้วเนี่ย วันนี้ขาดทุนมาเยอะ ใจดีลดให้” ลุงตอบไปแล้วหัวเราะอย่างชอบใจ( นิสัยน่ารักแบบแปลกๆว่ะ -*- )


    “นี่คับรวมกันสองเครื่องเลย” แบงค์ยื่นกระเป๋าเงินจำนวน 28000 ให้กับคุณเจ้าของร้าน แล้วเดินเข้าไปหาชิน


    “วันนี้เห็นนายดวงดีเลยใจดี เลี้ยงไอ้โอ๊กมันเลย หึหึ ”


    “อังเปาตรุษจีนของปีที่แล้วนะนั่น 555+ ” แบงค์พูดไปพรางหัวเราะไปแล้วตบไหล่ของชินไปทีนึง


    “ลุงคับบริการส่งถึงบ้านหรือเปล่าคับ” โอ๊กถามขัดจังหวะหัวเราะของแบงค์ ขึ้นมางัวเงียหลังจากยืนหลับในมานาน


    “ส่งถึงที่เลยละคุณหนู ตอนนี้ลุงให้ลูกน้องเอาขึ้นรถรอแล้วพวกเราก็ไปกับรถของลุงเลยก็ได้ยังไงก็ทางเดียวกันอยู่แล้ว”


    “รถลุงอยู่ชั้นใต้ดินนะไปขึ้นกันได้เลย ตรงช่อง UW24 นะ” พวกชินบอกรลาคุณลุงเจ้าของร้านแล้วเดินพากันเดินลงไปชั้นใต้ดินเพื่อขึ้นรถของคุณลุงเพื่อกลับหอของตน



    By : WhiteJingJung (Prince online) ขอบคุณมากคร้าบ~

    ถ้ามันบ้าบอ and ติ๊งต๊องมากก็ขออภัยด้วยนะคร๊าฟ

    มีปัญหาอะไรแจ้งที่ golfmike.jingjung@hotmail.com  (Facebook ผม)

    หรือไม่ก็ สามคมนักเขียนและนักอ่าน  (กลุ่มในเฟรชบุ๊ค) ได้นะครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×